Του Αλέξη Μπένου, απο το Red Note Book...
Βεβαίως δεν έχει ανάγκη να κρύβει τους εργοδότες, και μαζί την αδιαφορία του. Προ ημερών, για παράδειγμα, συμμετείχε σε συνέντευξη τύπου γνωστής πολυεθνικής φαρμακευτικής εταιρείας με αφορμή τη δωρεά φαρμάκων σε ανασφάλιστους. Κι εκεί, μεταξύ άλλων, μας ενημέρωσε ότι δεν γνωρίζει τον αριθμό τους!
Η ανταπόκριση στις ανάγκες αυτές έχει δρομολογηθεί εδώ και καιρό. Το δρόμο άνοιξαν οι προκάτοχοι του κ. Γεωργιάδη, που με θαυμαστή συνέπεια τσάκισαν τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας: οι συμβολές, εδώ, του Αλέκου Παπαδόπουλου, του Δημήτρη Αβραμόπουλου και του Ανδρέα Λοβέρδου είναι οι πιο χαρακτηριστικές. Ο τελευταίος, εξάλλου, θα μείνει στην ιστορία για τις ναζιστικής έμπνευσης πρακτικές του (βλ. υγειονομική οδηγία). Σήμερα βρισκόμαστε αισίως στην εφαρμογή του επόμενου σταδίου.
Μετά την επιτυχή αποδιάρθρωση των υπηρεσιών υγείας (διάλυση δομών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας, αποδιάρθρωση και οικονομικός στραγγαλισμός όσων υπηρεσιών λειτουργούν ακόμη, βίαιη οικονομική και θεσμική επίθεση στους εργαζόμενους στην υγεία που οδηγούνται –όσοι και όσες αντέχουν ακόμη– στην τελική εξουθένωση), η ιδιωτική αγορά υπηρεσιών και ασφαλιστικής κάλυψης για την υγεία εκτινάσσεται με γεωμετρική πρόοδο.
Παράλληλα, και ενώ το φάρμακο, μετά τις συνεχείς αυξήσεις της συμμετοχής, έχει γίνει είδος πολυτελείας, έρχεται ο μεγαλόθυμος υπουργός ως σωτήρας των φτωχών, και μαζί του η φιλάνθρωπη φαρμακευτική εταιρεία, και μας ανακοινώνουν ότι θα δώσουν φάρμακα στους αναξιοπαθούντες. Έρχονται να δείξουν πόσο ανώτεροι είναι, δίνοντας λίγα ψίχουλα σε αυτούς που στερούνται τα πάντα για να μπορούν οι φιλάνθρωποι να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους.
Αυτή η πολιτική δεν είναι πατέντα του κ. Γεωργιάδη. Είναι εφαρμογή των ακραία νεοφιλευλεύθερων πολιτικών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που εφαρμόζονται σε όλη την Ευρώπη.
Ο Αλέξης Μπένος είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ
«Ο δικός μας στόχος είναι το δημόσιο σύστημα υγείας
να παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας έτσι ώστε οι πολίτες, και
κυρίως οι πιο αδύναμοι εξ αυτών, να μη χρειάζεται να πάνε πουθενά αλλού»
Η δήλωση αυτή δεν είναι κάποιου συριζαίου. Είναι του υπουργού Υγείας Άδωνη Γεωργιάδη,
ο οποίος τις προηγούμενες ημέρες διαπίστωσε πόσο
αξιαγάπητος είναι στο γύρο θανάτου που έκανε σε Νοσοκομεία της
Θεσσαλονίκης κόβοντας κορδέλες εγκαινίων. Και θα τις ξανακόψει πολλές
φορές ακόμα, αν τον αφήσουμε στη θέση αυτή. Συνεπέστατος εφαρμοστής της
πολιτικής λιτότητας στην υγεία, ενώ διαλύει κυριολεκτικά δομές,
υπηρεσίες και ανθρώπους, έχει το θράσος να μιλάει για υψηλού επιπέδου
δημόσιες υπηρεσίες υγείας.
Βεβαίως δεν έχει ανάγκη να κρύβει τους εργοδότες, και μαζί την αδιαφορία του. Προ ημερών, για παράδειγμα, συμμετείχε σε συνέντευξη τύπου γνωστής πολυεθνικής φαρμακευτικής εταιρείας με αφορμή τη δωρεά φαρμάκων σε ανασφάλιστους. Κι εκεί, μεταξύ άλλων, μας ενημέρωσε ότι δεν γνωρίζει τον αριθμό τους!
Ο κ. Γεωργιάδης συμμετέχει αποφασιστικά στη συνεπή εφαρμογή των μνημονιακών επιταγών – μιας
πολιτικής που έχει δημιουργήσει τουλάχιστον 3 εκατομμύρια άνεργους και
ανασφάλιστους, που λόγω της κοινωνικοοικονομικής τους καταστροφής
παρουσιάζουν προβλήματα υγείας και ως εκ τούτου έχουν πολύ μεγαλύτερες
ανάγκες φροντίδας.
Η ανταπόκριση στις ανάγκες αυτές έχει δρομολογηθεί εδώ και καιρό. Το δρόμο άνοιξαν οι προκάτοχοι του κ. Γεωργιάδη, που με θαυμαστή συνέπεια τσάκισαν τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας: οι συμβολές, εδώ, του Αλέκου Παπαδόπουλου, του Δημήτρη Αβραμόπουλου και του Ανδρέα Λοβέρδου είναι οι πιο χαρακτηριστικές. Ο τελευταίος, εξάλλου, θα μείνει στην ιστορία για τις ναζιστικής έμπνευσης πρακτικές του (βλ. υγειονομική οδηγία). Σήμερα βρισκόμαστε αισίως στην εφαρμογή του επόμενου σταδίου.
Μετά την επιτυχή αποδιάρθρωση των υπηρεσιών υγείας (διάλυση δομών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας, αποδιάρθρωση και οικονομικός στραγγαλισμός όσων υπηρεσιών λειτουργούν ακόμη, βίαιη οικονομική και θεσμική επίθεση στους εργαζόμενους στην υγεία που οδηγούνται –όσοι και όσες αντέχουν ακόμη– στην τελική εξουθένωση), η ιδιωτική αγορά υπηρεσιών και ασφαλιστικής κάλυψης για την υγεία εκτινάσσεται με γεωμετρική πρόοδο.
Στηριζόμενη στην κυνική διαπίστωση ότι η φροντίδα
υγείας προκαλεί ανελαστική ζήτηση (ο εμφραγματίας δεν έχει εναλλακτική
παρά μόνον να αγοράσει τη φροντίδα που ελπίζει ότι θα τον σώσει), η
εφαρμοζόμενη πολιτική άνοιξε διάπλατα το πεδίο στην κερδοσκοπία και
σήμερα οδηγεί σε ένα νέο φαύλο κύκλο κοινωνικοοικονομικής καταστροφής
τις οικογένειες των αρρώστων.
Παράλληλα, και ενώ το φάρμακο, μετά τις συνεχείς αυξήσεις της συμμετοχής, έχει γίνει είδος πολυτελείας, έρχεται ο μεγαλόθυμος υπουργός ως σωτήρας των φτωχών, και μαζί του η φιλάνθρωπη φαρμακευτική εταιρεία, και μας ανακοινώνουν ότι θα δώσουν φάρμακα στους αναξιοπαθούντες. Έρχονται να δείξουν πόσο ανώτεροι είναι, δίνοντας λίγα ψίχουλα σε αυτούς που στερούνται τα πάντα για να μπορούν οι φιλάνθρωποι να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους.
Αυτή η πολιτική δεν είναι πατέντα του κ. Γεωργιάδη. Είναι εφαρμογή των ακραία νεοφιλευλεύθερων πολιτικών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που εφαρμόζονται σε όλη την Ευρώπη.
Μετά λοιπόν τη διάλυση των δημόσιων δομών και
υπηρεσιών και τη διασφάλιση της κυριαρχίας του ιδιωτικού τομέα και της
κερδοσκοπίας του, οι προαναφερθέντες αναπτύσσουν και φιλανθρωπικές
δραστηριότητες, απολαμβάνοντας τερατώδη δημοσιότητα από τα διαπλεκόμενα
ΜΜΕ. Αυτό που κάνουν στην πραγματικότητα είναι
ο διαχωρισμός του πληθυσμού σε αναξιοπαθούντες και μη, και οι κατά
περιόδους (όπως οι προεκλογικές) ειδικές παροχές επιδομάτων και δικτύων
προστασίας για να ελεγχθεί κάπως η οργή και αγανάκτηση.
Είναι τέτοια η χυδαιότητα, αλλά κυρίως η ανθρωπιστική
καταστροφή στην οποία οδηγούνται όλοι οι λαοί της Ευρώπης, που δεν
χωράει πια καμιά άλλη συζήτηση. Ο
μόνος τρόπος να σταματήσει αυτή η καταστροφή είναι να ανατραπεί το
πλαίσιο που παράγει αυτές τις πολιτικές, τόσο σε τοπικό όσο και σε
ευρωπαϊκό επίπεδο. Και το πρώτο βήμα για την ανατροπή αυτή είναι
προφανώς η επιτυχία της ριζοσπαστικής Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου