Οπολίτης σε μία αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία πρέπει να
αισθάνεται ότι μπορεί να πει, όπως ο μυλωνάς της γερμανικής παράδοσης
ακόμη και στον ίδιο τον Κάιζερ, πως «υπάρχουν ακόμη δικαστές στο
Βερολίνο».
Διαφορετικά, η Δημοκρατία της Βαϊμάρης κινδυνεύει να καταρρεύσει και
ένας Χίτλερ να ανέβει στην εξουσία, υποσχόμενος εκδίκηση στους
εξοργισμένους που εύκολα μπορεί να εξαπατήσει.
Οσο και η οικονομική κρίση αυτή καθεαυτή είναι το έλλειμμα δικαιοσύνης από το οποίο υποφέρει η Ελλάδα. Αυτό που βασανίζει τον πολίτη, που νιώθει και κερατάς και δαρμένος. Και δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα και αισθάνεται πως έχει καταλυθεί κάθε έννοια κράτους δικαίου.
Το κράτος σε μία αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία πυροβολεί τα ίδια του τα πόδια όταν αρνείται να εφαρμόσει μία δικαστική απόφαση επειδή δεν του αρέσει. Ο λόγος για την απόφαση του πρωτοδικείου Αθηνών που επιτάσσει την επαναπρόσληψη των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών. Ελα όμως που η κυβέρνηση δεν θέλει επ' ουδενί να το αποδεχθεί αυτό, διότι θα αποδεχθεί έτσι πως η περίφημη μείωση του Δημοσίου δεν έγινε με δίκαιο, νόμιμο ή ηθικό τρόπο.
Αλά καρτ εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων, ωστόσο, δεν γίνεται. Και όποιος θέλει να υπερασπίζεται το κράτος δικαίου πρέπει να συμμορφώνεται με αυτό.
Με την ευκαιρία, το ερώτημα τίθεται για πολλοστή φορά: Αλήθεια, σε ολόκληρο το υπουργείο Οικονομικών ο Γιάννης Στουρνάρας δεν βρήκε κανένα άχρηστο ρουσφέτι, παρά μόνον περίσσευαν οι καθαρίστριες; Αυτή είναι η μείωση του Δημοσίου που οραματιζόταν ως φιλελεύθερος ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης;
Την ώρα που στο Σύνταγμα οι καθαρίστριες δέχονται επιθέσεις από τα ΜΑΤ γιατί ζητούν να εφαρμοστεί η απόφαση της Δικαιοσύνης και να αποδοθεί δικαιοσύνη, λίγο πιο βόρεια στο Μαρούσι, το εμπορικό κέντρο «Mall Athens», η ανέγερση του οποίου κρίθηκε τελεσίδικα παράνομη, όχι μόνο δεν πληρώνει ούτε ευρώ ως πρόστιμο αυθαιρέτου, αλλά εντάσσεται αναδρομικά στις fast track επενδύσεις. Τα πάντα για την ανάπτυξη. Μόνο που ανάπτυξη χωρίς δικαιοσύνη δεν είναι ανάπτυξη, είναι αρπαχτή προς όφελος ορισμένων πορτοφολιών και όχι προς όφελος της χώρας.
Αιώνες πριν απ' το μυλωνά του θρύλου, ο Σόλων παραδεχόταν πως οι νόμοι είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Πιάνουν τα μικρά έντομα, ενώ τα μεγάλα και ισχυρά ξεφεύγουν. Σημαίνει αυτό πως επειδή το «Mall Athens» δεν πληρώνει πρόστιμο για την αυθαιρεσία, δεν πρέπει να πληρώσουν οι μικροί ιδιοκτήτες αυθαιρέτων; Το ακριβώς αντίθετο. Επειδή πληρώνουν οι μικροί πρέπει να πληρώνουν και οι μεγάλοι.
Οταν οι διάφοροι Κάιζερ της εγχώριας πραγματικότητας αγνοούν τους δικαστές, ο μυλωνάς τι μπορεί να κάνει; Δυστυχώς, η Ιστορία έχει δείξει πως οι πιο εύκολες λύσεις είναι είτε να συμβιβαστεί και σιωπηλά να προσπαθήσει να επιζήσει σε μία χώρα με έλλειμμα δικαιοσύνης είτε να αφεθεί να ενδώσει σε εκείνους που με υψωμένα γεμάτα σβάστικες χέρια ουρλιάζουν ότι δήθεν θα τσακίσουν τους Κάιζερ και ας ψηφίζουν δύο χρόνια τώρα στη Βουλή υπέρ τους. Και υπάρχει και ο άλλος δρόμος: Οποιος πεινά και διψά για τη δικαιοσύνη να κάνει κάτι για να τη χορτάσει. Διότι οι Κάιζερ μπορούν να αγνοήσουν τους δικαστές, δεν μπορούν όμως να αγνοήσουν την αντίδραση μιας ολόκληρης κοινωνίας. Εάν το πράξουν άλλωστε, θα το βρουν μπροστά τους στην κάλπη.
Οσο και η οικονομική κρίση αυτή καθεαυτή είναι το έλλειμμα δικαιοσύνης από το οποίο υποφέρει η Ελλάδα. Αυτό που βασανίζει τον πολίτη, που νιώθει και κερατάς και δαρμένος. Και δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα και αισθάνεται πως έχει καταλυθεί κάθε έννοια κράτους δικαίου.
Το κράτος σε μία αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία πυροβολεί τα ίδια του τα πόδια όταν αρνείται να εφαρμόσει μία δικαστική απόφαση επειδή δεν του αρέσει. Ο λόγος για την απόφαση του πρωτοδικείου Αθηνών που επιτάσσει την επαναπρόσληψη των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών. Ελα όμως που η κυβέρνηση δεν θέλει επ' ουδενί να το αποδεχθεί αυτό, διότι θα αποδεχθεί έτσι πως η περίφημη μείωση του Δημοσίου δεν έγινε με δίκαιο, νόμιμο ή ηθικό τρόπο.
Αλά καρτ εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων, ωστόσο, δεν γίνεται. Και όποιος θέλει να υπερασπίζεται το κράτος δικαίου πρέπει να συμμορφώνεται με αυτό.
Με την ευκαιρία, το ερώτημα τίθεται για πολλοστή φορά: Αλήθεια, σε ολόκληρο το υπουργείο Οικονομικών ο Γιάννης Στουρνάρας δεν βρήκε κανένα άχρηστο ρουσφέτι, παρά μόνον περίσσευαν οι καθαρίστριες; Αυτή είναι η μείωση του Δημοσίου που οραματιζόταν ως φιλελεύθερος ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης;
Την ώρα που στο Σύνταγμα οι καθαρίστριες δέχονται επιθέσεις από τα ΜΑΤ γιατί ζητούν να εφαρμοστεί η απόφαση της Δικαιοσύνης και να αποδοθεί δικαιοσύνη, λίγο πιο βόρεια στο Μαρούσι, το εμπορικό κέντρο «Mall Athens», η ανέγερση του οποίου κρίθηκε τελεσίδικα παράνομη, όχι μόνο δεν πληρώνει ούτε ευρώ ως πρόστιμο αυθαιρέτου, αλλά εντάσσεται αναδρομικά στις fast track επενδύσεις. Τα πάντα για την ανάπτυξη. Μόνο που ανάπτυξη χωρίς δικαιοσύνη δεν είναι ανάπτυξη, είναι αρπαχτή προς όφελος ορισμένων πορτοφολιών και όχι προς όφελος της χώρας.
Αιώνες πριν απ' το μυλωνά του θρύλου, ο Σόλων παραδεχόταν πως οι νόμοι είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Πιάνουν τα μικρά έντομα, ενώ τα μεγάλα και ισχυρά ξεφεύγουν. Σημαίνει αυτό πως επειδή το «Mall Athens» δεν πληρώνει πρόστιμο για την αυθαιρεσία, δεν πρέπει να πληρώσουν οι μικροί ιδιοκτήτες αυθαιρέτων; Το ακριβώς αντίθετο. Επειδή πληρώνουν οι μικροί πρέπει να πληρώνουν και οι μεγάλοι.
Οταν οι διάφοροι Κάιζερ της εγχώριας πραγματικότητας αγνοούν τους δικαστές, ο μυλωνάς τι μπορεί να κάνει; Δυστυχώς, η Ιστορία έχει δείξει πως οι πιο εύκολες λύσεις είναι είτε να συμβιβαστεί και σιωπηλά να προσπαθήσει να επιζήσει σε μία χώρα με έλλειμμα δικαιοσύνης είτε να αφεθεί να ενδώσει σε εκείνους που με υψωμένα γεμάτα σβάστικες χέρια ουρλιάζουν ότι δήθεν θα τσακίσουν τους Κάιζερ και ας ψηφίζουν δύο χρόνια τώρα στη Βουλή υπέρ τους. Και υπάρχει και ο άλλος δρόμος: Οποιος πεινά και διψά για τη δικαιοσύνη να κάνει κάτι για να τη χορτάσει. Διότι οι Κάιζερ μπορούν να αγνοήσουν τους δικαστές, δεν μπορούν όμως να αγνοήσουν την αντίδραση μιας ολόκληρης κοινωνίας. Εάν το πράξουν άλλωστε, θα το βρουν μπροστά τους στην κάλπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου