Του Απόστολου Λυκεσά, Alter Thess...
Μέσα στην κατήφεια ήταν χθες ο πρωθυπουργός. Όπως του είχαν
διαμηνύσει οι σύμβουλοί του, το καλοκαίρι αρνιόταν να έρθει στον τόπο,
παρά τις επίμονες προσπάθειες και καμπάνιες της Όλγας Κεφαλογιάννη.
Η εσωτερική του δυσθυμία επιδεινωνόταν από τις παρατεταμένες βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών, οι οποίες, μάλιστα, είχαν μετατραπεί σε μια αηδιαστική λασποβροχή.
Μέσα του, σαν το τζιτζίκι του Ελύτη ή σαν επώδυνος λόξυγγας, αντηχούσε η ηχώ ρήσης αείμνηστου πρωθυπουργού για «τα μπάνια του λαού» που κανείς δεν μπορεί να τα διακόψει. Η συναισθηματική πίεση έπαιρνε διαστάσεις τοκοχρεωλυσίου η λήξη του οποίου πλησιάζει.
Η εσωτερική του διάθεση επιδεινώθηκε περαιτέρω όταν οι χρυσαυγίτες που μέχρι τότε είχαν αναλάβει να ξεκαθαρίσουν το μήνυμα που δεν έπαιρναν οι καθαρίστριες από τα ΜΑΤ, μπερδεύτηκαν για πολλοστή φορά στη χρήση του navigator, και άρχισαν να στέλνουν μηνύματα στο διπλανό από το δικό του γραφείο, στον ίδιο τον Μουρούτη, που διέκοψε αγανακτισμένος την ανάγνωση εγχειριδίου μιας νέας μονταζιέρας η οποία αποδομούσε τον ΣΥΡΙΖΑ σε άπειρες συνιστώσες.
Κοντά σ’ όλα αυτά ο Βαγγέλης είχε εξαφανιστεί, άγνωστο που, ο Άρης που έχασε τον δήμο Αθηναίων ήθελε υπουργείο, ο Αρβανιτόπουλος που είχε κερδίσει τον δήμο Πειραιά δια αντιπροσώπου δεν ήθελε το υπουργείο του, ο Στουρνάρας τον είχε καταμπερδέψει δεν ήξερε τι ήθελε αυτός, το ΔΝΤ και η τρόικα δεν απαντούσαν στο τηλέφωνο να του πουν τι ζητάνε, τον τάραζε και η ανάμνηση της Δούρου στην περιφέρεια Αττικής. Αυτή η διαρκής υπόμνηση του απολεσθέντος παραδείσου δεν διορθωνόταν ούτε με άλκα σέλτζερ.
Και τότε, θρόισε το μουστάκι του Χρύσανθου, έπιασε το νόημα ο Σταμάτης και του ψέλλισαν σεμνά σαν να άναβαν κεράκι στον Άγιο Παντελεήμονα «πρόεδρε, γιατί δεν φέρνουμε το καλοκαίρι νωρίτερα; Αυτό κι αν είναι φιλολαικό μέτρο, τύφλα νά ‘χει το μοίρασμα του πλεονάσματος».
Ήταν το πρώτο φως στη χθεσινή μουρτζούφλικη μέρα. «Και πώς θα κάνουμε αυτό;» ρώτησε. «Με νομοθετικό διάταγμα» είπε ένας, «να κλείσουμε τη βουλή» ακούστηκε μια φωνή πίσω ένα γραφείο. «Ναι αλλά αυτό το είχε κάνει και Καραμανλής κι έχασε τις εκλογές με δώδεκα μονάδες» αντέτεινε. «Κανένα πρόβλημα» τον απεγκλώβισε ο Φαήλος «θα δείξουμε ότι η παράταξη έχει συνέχεια στις αρχές της και επιπλέον παραμένει αταλάντευτη στις αρχές του έθνους. Τι, δηλαδή, θα περιμένουμε να έρθει το καλοκαίρι μόνο με τον ανασχηματισμό; Σάμπως πήγαινες στη βουλή όταν ήταν ανοιχτή;».
Του πήρε μερικά δευτερόλεπτα να αποφασίσει. Ο Μειμαράκης, όταν του τηλεφώνησε, μόνο που δεν πέταξε την σκούφια του από χαρά «πρόεδρε, είσαι μεγάλος» του είπε μονάχα.
Ξεφυσώντας ανακουφισμένος σκέφτηκε τους λαρυγγισμούς των τζιτζικιών στο σπίτι του στην Κηφισιά, τα δροσερά απογεύματα, αλλά ένα αιφνίδιο άγχος τον κατέλαβε αναλογιζόμενος ότι δεν είχε συνεννοηθεί με τον Σόιμπλε γι αυτή την απρόβλεπτη κίνηση. Λες να πάθαινε ότι ο συμφοιτητής του στις Κάννες;
Δίπλα του ο Παπασταύρου, γνώστης των μύχιων σκέψεων του πριν καν εκφραστούν, χαμογέλασε με νόημα και οι λέξεις που έβαλε στη σειρά σαν λογαριασμούς στη λίστα Λαγκάρντ αποδείχθηκαν βάλσαμο. «Δεν πρόκειται κανείς να αντιδράσει» είπε με σιγουριά «έχει κλείσει η συμφωνία να τους δώσουμε τις παραλίες της χώρας με τον όρο να προλάβουμε να τις χαρούμε λιγουλάκι φέτος».
«Δηλαδή, του χρόνου δεν θα έχουμε παραλίες;» ρώτησε.
«Πρόεδρε, μην το ξανασκεφτείς αυτό» είπαν όλοι στο γραφείο με μια φωνή «αυτά τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Του χρόνου θα καταδικάζουμε το καλοκαίρι από όπου κι αν προέρχεται».
Η εσωτερική του δυσθυμία επιδεινωνόταν από τις παρατεταμένες βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών, οι οποίες, μάλιστα, είχαν μετατραπεί σε μια αηδιαστική λασποβροχή.
Μέσα του, σαν το τζιτζίκι του Ελύτη ή σαν επώδυνος λόξυγγας, αντηχούσε η ηχώ ρήσης αείμνηστου πρωθυπουργού για «τα μπάνια του λαού» που κανείς δεν μπορεί να τα διακόψει. Η συναισθηματική πίεση έπαιρνε διαστάσεις τοκοχρεωλυσίου η λήξη του οποίου πλησιάζει.
Η εσωτερική του διάθεση επιδεινώθηκε περαιτέρω όταν οι χρυσαυγίτες που μέχρι τότε είχαν αναλάβει να ξεκαθαρίσουν το μήνυμα που δεν έπαιρναν οι καθαρίστριες από τα ΜΑΤ, μπερδεύτηκαν για πολλοστή φορά στη χρήση του navigator, και άρχισαν να στέλνουν μηνύματα στο διπλανό από το δικό του γραφείο, στον ίδιο τον Μουρούτη, που διέκοψε αγανακτισμένος την ανάγνωση εγχειριδίου μιας νέας μονταζιέρας η οποία αποδομούσε τον ΣΥΡΙΖΑ σε άπειρες συνιστώσες.
Κοντά σ’ όλα αυτά ο Βαγγέλης είχε εξαφανιστεί, άγνωστο που, ο Άρης που έχασε τον δήμο Αθηναίων ήθελε υπουργείο, ο Αρβανιτόπουλος που είχε κερδίσει τον δήμο Πειραιά δια αντιπροσώπου δεν ήθελε το υπουργείο του, ο Στουρνάρας τον είχε καταμπερδέψει δεν ήξερε τι ήθελε αυτός, το ΔΝΤ και η τρόικα δεν απαντούσαν στο τηλέφωνο να του πουν τι ζητάνε, τον τάραζε και η ανάμνηση της Δούρου στην περιφέρεια Αττικής. Αυτή η διαρκής υπόμνηση του απολεσθέντος παραδείσου δεν διορθωνόταν ούτε με άλκα σέλτζερ.
Και τότε, θρόισε το μουστάκι του Χρύσανθου, έπιασε το νόημα ο Σταμάτης και του ψέλλισαν σεμνά σαν να άναβαν κεράκι στον Άγιο Παντελεήμονα «πρόεδρε, γιατί δεν φέρνουμε το καλοκαίρι νωρίτερα; Αυτό κι αν είναι φιλολαικό μέτρο, τύφλα νά ‘χει το μοίρασμα του πλεονάσματος».
Ήταν το πρώτο φως στη χθεσινή μουρτζούφλικη μέρα. «Και πώς θα κάνουμε αυτό;» ρώτησε. «Με νομοθετικό διάταγμα» είπε ένας, «να κλείσουμε τη βουλή» ακούστηκε μια φωνή πίσω ένα γραφείο. «Ναι αλλά αυτό το είχε κάνει και Καραμανλής κι έχασε τις εκλογές με δώδεκα μονάδες» αντέτεινε. «Κανένα πρόβλημα» τον απεγκλώβισε ο Φαήλος «θα δείξουμε ότι η παράταξη έχει συνέχεια στις αρχές της και επιπλέον παραμένει αταλάντευτη στις αρχές του έθνους. Τι, δηλαδή, θα περιμένουμε να έρθει το καλοκαίρι μόνο με τον ανασχηματισμό; Σάμπως πήγαινες στη βουλή όταν ήταν ανοιχτή;».
Του πήρε μερικά δευτερόλεπτα να αποφασίσει. Ο Μειμαράκης, όταν του τηλεφώνησε, μόνο που δεν πέταξε την σκούφια του από χαρά «πρόεδρε, είσαι μεγάλος» του είπε μονάχα.
Ξεφυσώντας ανακουφισμένος σκέφτηκε τους λαρυγγισμούς των τζιτζικιών στο σπίτι του στην Κηφισιά, τα δροσερά απογεύματα, αλλά ένα αιφνίδιο άγχος τον κατέλαβε αναλογιζόμενος ότι δεν είχε συνεννοηθεί με τον Σόιμπλε γι αυτή την απρόβλεπτη κίνηση. Λες να πάθαινε ότι ο συμφοιτητής του στις Κάννες;
Δίπλα του ο Παπασταύρου, γνώστης των μύχιων σκέψεων του πριν καν εκφραστούν, χαμογέλασε με νόημα και οι λέξεις που έβαλε στη σειρά σαν λογαριασμούς στη λίστα Λαγκάρντ αποδείχθηκαν βάλσαμο. «Δεν πρόκειται κανείς να αντιδράσει» είπε με σιγουριά «έχει κλείσει η συμφωνία να τους δώσουμε τις παραλίες της χώρας με τον όρο να προλάβουμε να τις χαρούμε λιγουλάκι φέτος».
«Δηλαδή, του χρόνου δεν θα έχουμε παραλίες;» ρώτησε.
«Πρόεδρε, μην το ξανασκεφτείς αυτό» είπαν όλοι στο γραφείο με μια φωνή «αυτά τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Του χρόνου θα καταδικάζουμε το καλοκαίρι από όπου κι αν προέρχεται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου