Η σήψη της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου δεν συνοδεύεται πλέον μόνον από την απαραίτητη δυσωδία, αλλά και από μια εικόνα πλήρους παράνοιας. Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει ο πολίτης τα όσα ένα από τα αστέρια της κυβέρνησης αυτής, ο υπουργός Παιδείας κ.λπ., Κ. Αρβανιτόπουλος, εξήγγειλε;
Το εμφανώς εν συγχύσει ευρισκόμενο άτομο, αφού πρώτα ζητούσε να μειωθεί ο χρόνος διδασκαλίας κατά μια εβδομάδα, τη «Λευκή Εβδομάδα» (για να κάνουν τα Ελληνόπουλα σκι έστω και στις ελληνικές Άλπεις), τώρα ανακάλυψε ότι λείπουν μέρες διδασκαλίας και καταργεί γιορτές και διακοπές, επιμηκύνοντας παράλληλα τη διάρκεια του σχολικού έτους.
Όπως μας πληροφόρησε προσκείμενη εφημερίδα (σε σχετική ζύμωση της κοινής γνώμης), στα σχέδια του υπουργού είναι η έναρξη της σχολικής χρονιάς νωρίτερα από τις 11 Σεπτεμβρίου, αλλά και η παράταση των μαθημάτων μέσα στο καλοκαίρι! Κι από κοντά η κατάργηση αργιών, όπως της μισής βδομάδας μετά το Πάσχα, της γιορτής του Αϊ-Γιάννη κ.λπ.
(Περιμένω με αγωνία την τοποθέτηση των κ.κ. Άνθιμου, Σεραφείμ και λοιπών εντεταλμένων του Κύριου).
Ο υπουργός θεωρεί ότι «η επιμήκυνση του σχολικού έτους εντάσσεται στο γενικότερο πλάνο της αναπροσαρμογής των παιδαγωγικών μεθόδων, οι οποίες περιλαμβάνουν, επίσης, αξιολόγηση των σχολικών βιβλίων με συνεπακόλουθη μείωση της διδακτέας ύλης». Καταλάβατε;

Στου κασίδη το κεφάλι

Άραγε ρώτησε τι σημαίνει για παιδιά και εκπαιδευτικούς το μάθημα σε θερμοκρασίες άνω των 30 βαθμών; Όχι, αλλά προχωρά ακάθεκτος μετά την αύξηση των ωρών διδασκαλίας των εκπαιδευτικών, σε αύξηση και των ημερών και... μείωση της διδακτέας ύλης, αφού εξαφάνισε τα ειδικά μαθήματα και εξαέρωσε τα ειδικά σχολεία, ως σύγχρονος Φίγκαρο στου κασίδη το κεφάλι.
Μερίδα, βέβαια, του «σοφού λαού» επιχαίρει γιατί «κόβει τις άδειες» των εκπαιδευτικών. Η πινακοθήκη των ηλιθίων είναι αστείρευτη και προκόβει! Και η εξίσωση προς το κάτω τείνει να γίνει από τις κυρίαρχες ιδεολογίες, όπως και η αύξηση των ποσοστών των χιτλερικών δείχνει.
Όμως υπάρχουν ακόμη σκεπτόμενοι Έλληνες. Οι οποίοι θα ήθελαν να γνωρίζουν ποιους παιδαγωγούς ή παιδονόμους έχει ρωτήσει ο ανταγωνιζόμενος σε αυταρέσκεια και αμετροέπεια τον Άδωνι Γεωργιάδη υπουργός. Η ιδιότητα π.χ. του σχολάρχη, βλέπετε, δεν συνάδει με αυτήν του παιδαγωγού, έστω και αν είναι γλωσσολόγος ή πρωθυπουργικός αδερφός.
Είχα ρωτήσει παλιότερα δύο από τους κορυφαίους παιδαγωγούς της χώρας αν είχε κληθεί κανείς τους, έστω για μια ανταλλαγή απόψεων, από προκάτοχο του κ. Αρβανιτόπουλου που είχε αγγλοσαξωνική άποψη για την εκπαίδευση. Όχι βέβαια, ήταν η απάντηση.
Ο κ. Αρβανιτόπουλος, ρώτησε π.χ. τον καθηγητή Γιώργο Τσιάκαλο, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που αναμόρφωσε τα προγράμματα σπουδών στην Κύπρο, γι' αυτά που σχεδιάζει; Ή δεν του κάνει ο επιστήμονας που έχει συμμετάσχει σε αναμορφώσεις εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε τρεις τουλάχιστον ευρωπαϊκές χώρες;
Ποιους ρώτησε; Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, που από ατμομηχανή της διαρκούς εξέλιξης της εκπαιδευτικής διαδικασίας ακόμη και σε περιόδους συντηρητικής διακυβέρνησης, πέρασε στη φάση της «διαχείρισης», δηλαδή αποδόμησης του ελληνικού σχολείου;

Η γνώση στη ρουλέτα

Δεν είναι μόνον η αδυναμία επιβίωσης των εκπαιδευτικών με τους νέους μισθούς - χαρτζιλίκια, η κατάργηση σχολείων σε δύσβατες περιοχές λόγω μικρού αριθμού μαθητών (παράπλευρες απώλειες), η εξαθλίωση των όρων διδασκαλίας μέσα σε παγωμένες αίθουσες και η έλλειψη στοιχειωδών εποπτικών μέσων.
Είναι και η ολοφάνερη πλέον τάση να αποτελέσει η ιδιωτική εκπαίδευση τον πιλότο του εκπαιδευτικού συστήματος. Δεν είναι άσχετη η παρουσία του υπουργού σε εγκαίνια ιδιωτικού σχολείου τη μέρα που ανακοίνωνε το κλείσιμο δημόσιων ομοειδών.
Η φιλοσοφία των κυβερνώντων, ομογάλακτων των κλεπτών και απατεώνων που απασχολούν τη Δικαιοσύνη -αφού κάηκαν πολιτικά- είναι απλή: το δικαίωμα στη μόρφωση έχει ταμειακό χαρακτήρα, οι έμποροι της εκπαίδευσης είναι σύμβουλοι και συνεργάτες των κυβερνητικών εντολοδόχων. Όσο για τους μη έχοντες, ας ετοιμάζουν τα παιδιά που γέννησαν (χωρίς να ρωτήσουν τους Σαμαρά - Βενιζέλο και τους συνεργούς τους), για σερβιτόρους, σεκιουριτάδες, ντελίβερι μπόι, θεραπαινίδες ή επιβήτορες των εχόντων: Ελλήνων μιζαδόρων, Γερμανών μιζοπαρόχων ή Καταριανών.
Ο κ. Αρβανιτόπουλος πορεύεται με πιρουέτες, μια έτσι - μια αλλιώς, όπως του χτυπάνε στο ντέφι. Αλλά, αντί να βάζει την μπίλια στη ρουλέτα του μνημονιακού «εκσυγχρονισμού», βγάζοντας, για το ίδιο θέμα, άλλοτε μαύρο κι άλλοτε κόκκινο, ας πάει σπίτι του όσο πιο νωρίς γίνεται, μπας και διασώσει το έστω και διάτρητο κύρος του.