Γράμμα στο γιο της «άτυχης Ρουμάνας»....

Του Χαράλαμπου Ρωσσίδη, απο το TVXS...

Άκουσα στες ειδήσεις για τη μάνα σου. Εν θέλω να σε θωρώ στεναχωρημένο τζιαι να κλαίεις. (Η Ρουμάνα μετανάστρια πέθανε από ανημπόρια και φτώχεια σε ένα διαμέρισμα στη Λάρνακα μπροστά στα μάτια του παιδιού της. Περισσότερα εδώ). 

Μεν χάνεις τες ελπίδες σου. Η κατάσταση σταθεροποιείται. Λλίην υπομονή τζιαι η χώρα μας ανακτά σιγά-σιγά τη χαμένη της ανταγωνιστικότητα. Επήαμεν τα περίφημα στις πρώτες αξιολογήσεις της Τρόικας. Οι Οίκοι Αξιολόγησης εφκάλαν μας που την κατηγορία «σκουπίθκια». Όταν θα έχουμε επιστρέψει στις αγορές και τη μέρα που θα μπορούμε ξανά να κάμουμε δάνεια, εννα με θυμηθείς.

Ειλικρινά λυπούμαι... αλλά εν υπήρχεν άλλη επιλογή. Το επίδομά της έπρεπε να κοπεί. Έπρεπε να κόψουμε το λίπος του σπάταλου κράτους. Έφαεν τον αγλέοραν τζιαι ήταν ένας που τους βασικούς λόγους που εκατέρρευσεν η οικονομία μας. Μαζί με τους δημόσιους υπαλλήλους. Ήρτεν η ώρα να νοικοτζυρευτούμεν, τζιαι να κάμουμεν θυσίες. Για να σώσουμεν το τραπεζικό μας σύστημα τζιαι το Ευρώ. Διότι χωρίς τράπεζες εν υπάρχει οικονομία. Όταν θα έχουμε αναζωογονήσει την αγορά, θα σταθεροποιήσουμε τζιαι την Ευρωζώνη. Μεν κλαίεις τζιαι το 2015 ξεκινά η ανάκαμψη.

Είπα σου, εννα με θυμηθείς. Είπεν το τζιαι ο Ντάισελμπλουμ, είπεν το τζιαι ο Όλι Ρεν τζιαι οι experts του IMF που καταλάβουν που οικονομικά τζιαι εν κάμνουν λάθη.

Τωρά που είσαι μιτσής, εν καλά να σου πω τζιαι κάποια άλλα πράματα που πρέπει να έσιεις κατα νου: Αν θέλεις δικαιώματα, πρέπει να τα αποκτήσεις. Οι εποχές των παχιών αγελάδων που έξερες, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Τους συνδικαλισμούς για γάλα στο ψυγείο, στέγη, ένα πιάτο φαΐ, παιδεία, υγεία, εργασία και αξιοπρεπή διαβίωση να τους παραιτήσεις. Η παιδεία εν επένδυση ρε πελλορόκολε, έννεν κοινωνικόν αγαθόν.

Επίσης, τούτα που ακούεις περί Οικουμενικών Διακηρύξεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων*, εν ούλλα πελλάρες. Οι θεωρίες τζιαι οι ιδεολογίες επεθάναν. Όταν θα έχουν τελειώσει τούτα ούλλα, θα με θυμηθείς. Πάντα κάποιος πληρώνειαλλά μπακκίρα εν διώ για το αν εματοτζυλίστηκεν ο κόσμος σε θκυο παγκοσμίους πολέμους για να φτάσει η ανθρωπότητα να κωδικοποιήσει κυρίως μέσα που την Οικουμενική Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εν θα πληρώννω εγώ για άλλους. Ο καθένας τα δικά του. Τζιαι όποιος μπορεί. Είπεν το τζι ο Δαρβίνος: Η επιβίωση του ισχυροτέρου. Όποιος εν αντέχει…ξέρεις.

Γιατί με θωρείς έτσι; Έσιεις κάτι εναλλακτικό να προτείνεις;

*Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ηνωμένων Εθνών:

1. Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. 'Εχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του.

2. Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. 'Ολα τα παιδιά, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα, απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία...