ΚΚΕ έχεις πρόβλημα...

jungle report...

Το γεγονός ότι το ΚΚΕ επιλέγει σε μια περίοδο ολοκληρωτικής ισοπέδωσης της κοινωνίας να επιτίθεται με μένος στην αντιπολίτευση και όχι στην κυβέρνηση, που στο κάτω-κάτω αυτή είναι ο ισοπεδωτής, μπορεί να το χαρακτηρίσει ή να το αναλύσει κανείς όπως θέλει. Το πιο πιθανό και λογικό ενδεχόμενο είναι το ψάρεμα ψήφων από το εκλογικό σώμα του Σύριζα.  

Ως εδώ όλα καλά και δικαιολογημένα, γιατί πιο πολλές είναι οι πιθανότητες να ψηφιστεί από μετανοημένους συριζαίους παρά από νεοδημοκράτες ή πασόκους (αν υπάρχει ακόμα αυτό το είδος). Άρα καλά κάνει και αφήνει στην άκρη τη συγκυβέρνηση και επικεντρώνει τα πυρά του κατά εκείνου του κόμματος από όπου μπορεί να αντλήσει τα περισσότερα εκλογικά οφέλη. Άλλωστε, αποτελεί ίδιον του κοινοβουλευτισμού τα κόμματα να ενδιαφέρονται πρώτα για τον εαυτό τους και ύστερα για το τι συμβαίνει γύρω τους.

Πέραν αυτού, όμως, δεν φαίνεται καθόλου πρόθυμο να χαραμίσει κάποια σκέψη για τους καινούριους(;) φίλους και συμπαθούντες που απέκτησε. Εξηγούμαι:

• Όταν μεγαλοεφοπλιστές και οι μεγαλοεργολάβοι (η «πλουτοκρατία» με άλλα λόγια) σε προβάλλουν πρόθυμα, συντονισμένα και με επαινετικά λόγια μέσα από τα ιδιόκτητα κανάλια τους,
• όταν σου δίνει εύσημα η κυβέρνηση και μάλιστα μέσω του ακροδεξιού και αντικομμουνιστή υπουργού της Άδωνη Γεωργιάδη,
• όταν σε χειροκροτούν μέχρι και οι δηλωμένοι χουντικοί και νυν αβανταδόροι των νεοναζί, 

όταν συμβαίνουν όλα αυτά και εσύ φέρεις παράλληλα και τον βαρύ τίτλο του κομμουνιστή, τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. Κοντολογίς, έχεις πρόβλημα. Και όταν μάλιστα, αντί να προβληματίζεσαι γι αυτό, εσύ συμπανηγυρίζεις με δαύτους, τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Ή είσαι ηλίθιος και δεν παίρνεις χαμπάρι τι σου γίνεται, ή είσαι απλά βαλτός.

Εγώ προσωπικά ποτέ δεν πίστευα ότι το ΚΚΕ είναι ηλίθιο. Και όταν λέω «ΚΚΕ» δεν εννοώ φυσικά τα ενδεχομένως πολλά καλοπροαίρετα μέλη, στελέχη και υποστηρικτές του, αλλά τον κεντρικό πυρήνα της ιουράσιας ηγεσίας του και τον στενό της παρατρεχάμενο κύκλο.

Ούτε είναι, λοιπόν, ηλίθιο το ΚΚΕ -το νέο ΚΚΕ πιο σωστά, γιατί με το ιστορικό ΚΚΕ των ανταρτών δεν έχει καμία σχέση- ούτε οι προαναφερθέντες φίλοι και συμπαθούντες του είναι καινούριοι. Όλοι αυτοί, οι πλουτοκράτες όπως αόριστα πάντα τους αποκαλεί, ήταν πάντα στον πλευρό του με όλα τους τα επικοινωνιακά μέσα. Όπως αυτοί άλλωστε είναι πάντα και στο πλευρό οποιουδήποτε παίζει συγκεκριμένο διασπαστικό ρόλο που ωφελεί τα συμφέροντά τους ή, αλλιώς, που ωφελεί την εκάστοτε κυβέρνηση που τα εξυπηρετεί.

Από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει... Από το μποϊκοτάρισμα δεκάδων κοινωνικών κινητοποιήσεων, τις ξεχωριστές πριβέ πορείες του τύπου «γρήγορα να περνάμε και να φεύγουμε» ή για εκείνο τον τραγικό ρόλο πεζοδρομιακής σεκιούριτι της βουλής που είχε αναλάβει μιαν ημέρα; Αυτό όμως που ποτέ δεν θα ξεχάσω, και που ήταν το σημείο σταθμός για να μου γίνει ξεκάθαρο το μέγεθος του προβλήματος που έχει το ΚΚΕ, ήταν το 2008, στις μέρες της εξέγερσης για τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Τότε το Κόμμα, καθημερινά, ολημερνίς κι οληνυκτίς φιλοξενούμενο στα κανάλια των φίλιων εχθρών «πλουτοκρατών», εξαπέλυε μια χυδαία εκστρατεία συνειδητής κατασυκοφάντησης κατά ολόκληρου εκείνου του κινήματος, εφευρίσκοντας μέχρι και «σωματέμπορους και νταβατζήδες» που εμπλέκονταν σ' αυτό. Μερικές μόνο από εκείνες τις megάλες και πανελλαδικής εμβέλειας στιγμές του Κόμματος, στο βίντεο που ακολουθεί: