κοινωνικες συμφωνιες...

πεταλουδα

Υπάρχει ταξική σύγκρουση δίχως πολιτική ανταπόδοση; Πολιτική ανταπόδοση σημαίνει ότι συμπυκνώνεται η ταξική πάλη ως αίτημα προς την πολιτική εξουσία κάνοντας το κοινωνικό πολιτική στάση μέσω του αιτήματος.
Στο σημείο που το αίτημα είναι μέρος και αντιστοίχηση της πολιτικής σύνταξης ενός πολιτικού κόμματος τότε υπάρχει και η δυνατότητα πολιτικής εκπροσώπησης του αιτήματος , μετατρέποντάς το σε πολιτικό πρόγραμμα ή μέρος αυτού.
Όπως υπάρχει η χειραγώγηση και η δημαγωγία έτσι υπάρχει και η συνείδηση, το πολιτικό ένστικτο, η κατανόηση και η ιεραρχία της πράξης ως προτεραιότητα για την αποτύπωση του κοινωνικού αιτήματος σε πολιτική πράξη , όπως και οι εκλογές που προκύπτουν και οι εργαζόμενοι ή οι αγωνιζόμενοι για κάποιο αίτημα βρίσκουν την ανταποδοτικότητα σε κάποιο κόμμα. Στην περίπτωση μας το μεγαλήτερο κομμάτι της εργατικής τάξης συντάχτηκε με το αίτημα να σταματήσει η πολιτική της λιτότητας, τα μνημόνια και υπερψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν ένας αγώνας συντελείται έχει και κάποιο αποτέλεσμα. Το οποιοδήποτε αποτέλεσμα μεταξή των τάξεων ονομάζεται κοινωνική συμφωνία. Και ο Λένιν με τα όπλα και ο Τσάβες με το κοινοβούλιο ( και την ταξική συμμαχία) , έκαναν κοινωνική συμφωνία (με την αστική τάξη ).
Αυτήν την νίκη της εργατικής τάξης, ο Α.Τσίπρας , τους υπενθύμισε λέγοντας- προς τον ΣΕΒ- ότι εκτός της πολιτικής της λιτότητας θα σταματήσει και ο παρασιτισμός των κεφαλαιοκρατών.
Στην πολιτική οικονομία αλλά και στον ταξικό ανταγωνισμό το αίτημα για καταστολή του παρασιτισμού  διατηρεί εχθρούς και συμμάχους σε κάθε τάξη. Δεν ακυρώνει την ταξική πάλη, αντιθέτως την εμβαθύνει και στο αντίπαλο χώρο που ζούσε σε φορολογικούς παραδείσους και με τα κρατικά κονδύλια. Ο Μπόμπολας είναι παρασιτικό κεφάλαιο, όπως και ο Μελισσανίδης. Και οι δύο και άλλοι τόσοι κεφαλαιοκράτες εκτός του ότι καρπώνονται τον κοινό πλούτο κάνουν κακό και στον πολιτισμό μας και στο περιβάλλον αφού η οικονομική τους δραστηριότητα έχει ως πυρήνα την αρπαγή των κοινών και δημόσιων αγαθών.

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές με διακύβευμα την κατάκτηση της πλειοψηφίας των εδρών, σημαίνει κατάργηση των μνημονίων και της φορολογικής ασυλίας όπως και του παρασιτισμού του κεφαλαίου. Αυτό σημαίνει και κοινωνική συμφωνία (δηλαδή αποδοχή της νίκης και των όρων ) που θα προκύψει από την δύναμη που θα δώσει ο λαός στον ΣΥΡΙΖΑ με την ψήφο του αλλά και με την μαζική υποστήριξη στους δρόμους και στους κοινωνικούς -πολιτικούς αγώνες που θα επανακαθορίσουν  και τα αιτήματα και τις προτεραιότητες σε μια κυβέρνηση της αριστεράς.
Χάνεις, κερδίζεις, αποτυπώνεται και μια συμφωνία που σημαίνει αποδοχή του αποτελέσματος μέχρι την επόμενη αναμέτρηση- αγώνα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιωματική αντιπολίτευση με καθαρή τάση για ανάληψη ευθύνης γιατην αριστερή κυβέρνηση του τόπου. Αυτό σημαίνει ότι θα συναντηθεί με όλες τις κοινωνικές δυνάμεις για να αποτυπωθούν και τα σημεία της νίκης,με την αντίστοιχη λαϊκή και περιβαλλοντολογική ”μεροληψία” .
Οι βερμπαλισμοί και οι σεχταρισμοί από πλευράς της αριστεράς είναι αποκαΐδια μιας ιδεοληψίας που αδιαφορεί για τις δυνατότητες που έχει ο λαός με τον ΣΥΡΙΖΑ άμεσα και επιλέγει την απόσταση. Αυτή η απόσταση γεμίζει με λόγια και πράξεις αρνητικές προς το εγχείρημα της ανατροπής.