του Αρη Δαβαρακη, απο toPortal...
Αυτή την ώρα που γράφω, ενώ ακόμα «παίζεται» η πρωτιά του περιφερειάρχη (με την Δούρου μπρός γύρω στους 5.000 ψήφους), τα υπόλοιπα έχουν ξεκαθαρίσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ
παρά τον απίστευτο πόλεμο που υπόκειται απ’ όλα αυτά τα «κέντρα
εξουσίας» που τον βλέπουν, όπως είναι φυσικό, σαν μεγάλη απειλή, εδραιώνει με όλο και μεγαλύτερη σιγουριά τη θέση του
μέσα στο πολιτικό μας σύστημα και γίνεται πιά αποδεκτός (χωρίς πολλές κραυγές και φασαρίες) σαν η πρώτη δύναμη της πολιτικής σκακιέρας που κανείς δεν αμφιβάλλει πως, όποτε και αν γίνουν βουλευτικές εκλογές, θα τις κερδίσει. Γι’ αυτό και ήταν μεγάλη η ανακούφιση του κ. Σαμαρά που, παρ’ ότι είδε τα δικά του ποσοστά να κατρακυλάνε, μπόρεσε να παρηγορηθεί που η «Ελιά» (του ΠΑΣΟΚ) άντεξε –έστω και μ’ αυτήν την μονοψήφια επίδοση. Ελπίζει πως έτσι, με το κουτσουρεμένο ποσοστό της ΝΔ (που σιγά-σιγά σβήνει κι’ αυτή σαν το ΠΑΣΟΚ καθώς παλιώνει και δεν εκπροσωπεί πια πλειοψηφίες δυναμικές και δημιουργικές) η «συγκυβέρνηση» θ’ αντέξει λίγο ακόμα, ίσως και μέχρι τον Μάρτιο του 15 (το αργότερο) και «κάποια λύση θα βρεθεί» στο μεσοδιάστημα.
Θα τολμήσω να πω ότι είναι λίγο κοντόφθαλμη και πάλι η οπτική του κ. Σαμαρά . Θα προχωρήσει τώρα αναγκαστικά (ως δέσμιος πιά, της Ελιάς-ΠΑΣΟΚ, του κ. Λοβέρδου κ.λπ.) σε ανασχηματισμό και θα πρέπει να καταφέρει να περάσει και άλλα μέτρα, και άλλη λιτότητα, και άλλους αντιλαϊκούς νόμους που θα στεγνώσουν ακόμα παραπάνω τη αγορά και την ρευστότητα, με τις ψήφους ανθρώπων (βουλευτών και υπουργών) που δεν δείχνουν να έχουν πρόθεση να μοιραστούν τέτοιες αντιδημοφιλείς ευθύνες.
Υπ’ αυτή την έννοια κάτι ξέρει ο κ. Τσίπρας όταν δηλώνει (άμεσα ή έμμεσα) ότι θα πάμε πολύ γρήγορα σε βουλευτικές εκλογές. Είναι λογικό και αναπόφευκτο. Πως θ’ αντέξει κοινοβουλευτικά αυτή η κυβέρνηση να περάσει και άλλες κρεμάλες στους λαιμούς μας – θα πέσει πολύ γρήγορα, είναι μοιραίο. Εκτός και αν η Πασοκοδιεύρυνση στην σύνθεση της κυβερνήσεως που ασφαλώς θα απαιτήσει ο τζογαδόρος κ. Βενιζέλος θα είναι αποφασισμένη να χορέψει μαζί με την χιλιοταλαιπωρημένη Ν.Δ τον χορό του Ζαλόγγου –πράγμα που δεν μου μοιάζει καθόλου πιθανό.
Λίγο λοιπόν αν το σκεφτεί κανείς με ψυχραιμία το «στις 25 ψηφίζουμε στις 26 φεύγουνε» μπορεί να μην ισχύει αυτή την ώρα κυριολεκτικά και ημερολογιακά, ως «σήμερα» και «αύριο», επί της ουσίας όμως ισχύει απολύτως. Η κυβέρνηση Ν.Δ, Ελιάς, ΠΑΣΟΚ. Λοβέρδου και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων που θα είναι το αποτέλεσμα αυτής της Κυριακής, θα είναι η τελευταία πράξη του μεταπολιτευτικού δράματος. Αν αποφασίσουν όλοι μαζί να αυτοκτονήσουν πολιτικά και συνεχίσουν την άγρια λιτότητα και τα απάνθρωπα μέτρα που θέλει η Γερμανία της κυρίας Μέρκελ, θα πέσουν ηρωϊκά τον Μάρτιο του 15 (το αργότερο). Αλλά δεν είναι όλοι «ιδανικοί αυτόχειρες» και δεν θα ακολουθήσουν τον κ. Σαμαρά σ’ αυτή την άγρια κατηφόρα που έχει πάρει. Πολύ γρήγορα, πιθανότατα ακόμα και στη ψήφιση του πρώτου «επικίνδυνου κοινωνικά» νομοσχεδίου που θα χρειαστεί να ψηφιστεί από την «πολύχρωμη» και διόλου ομονοούσα καινούργια κυβερνητική σύνθεση της ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Ελιάς-Λοβέρδου κυβέρνησης, το σαθρό αυτό οικοδόμημα της «ανάγκης» να καταρρεύσει σαν πύργος στην άμμο.
Υπ’ αυτή την έννοια η «προφητεία» Τσίπρα ισχύει απόλυτα. Στις 25 ψηφίσαμε. Στις 26 φεύγουνε. Όχι στις 26 Μαΐου, εντάξει. Δεν θα το προλαβαίνανε ακόμα και αν φεύγανε νύχτα, είναι ήδη δυόμιση το πρωϊ και ακόμα είναι όλοι τους στα πάνελ και μετράνε κουκιά.
Μήπως ο Τσίπρας εννοούσε στις 26 Ιουνίου –ή 26 Σεπτεμβρίου το αργότερο;
(ΥΓ : Την πήρε την περιφέρεια η Δούρου. Μπράβο της!)
μέσα στο πολιτικό μας σύστημα και γίνεται πιά αποδεκτός (χωρίς πολλές κραυγές και φασαρίες) σαν η πρώτη δύναμη της πολιτικής σκακιέρας που κανείς δεν αμφιβάλλει πως, όποτε και αν γίνουν βουλευτικές εκλογές, θα τις κερδίσει. Γι’ αυτό και ήταν μεγάλη η ανακούφιση του κ. Σαμαρά που, παρ’ ότι είδε τα δικά του ποσοστά να κατρακυλάνε, μπόρεσε να παρηγορηθεί που η «Ελιά» (του ΠΑΣΟΚ) άντεξε –έστω και μ’ αυτήν την μονοψήφια επίδοση. Ελπίζει πως έτσι, με το κουτσουρεμένο ποσοστό της ΝΔ (που σιγά-σιγά σβήνει κι’ αυτή σαν το ΠΑΣΟΚ καθώς παλιώνει και δεν εκπροσωπεί πια πλειοψηφίες δυναμικές και δημιουργικές) η «συγκυβέρνηση» θ’ αντέξει λίγο ακόμα, ίσως και μέχρι τον Μάρτιο του 15 (το αργότερο) και «κάποια λύση θα βρεθεί» στο μεσοδιάστημα.
Θα τολμήσω να πω ότι είναι λίγο κοντόφθαλμη και πάλι η οπτική του κ. Σαμαρά . Θα προχωρήσει τώρα αναγκαστικά (ως δέσμιος πιά, της Ελιάς-ΠΑΣΟΚ, του κ. Λοβέρδου κ.λπ.) σε ανασχηματισμό και θα πρέπει να καταφέρει να περάσει και άλλα μέτρα, και άλλη λιτότητα, και άλλους αντιλαϊκούς νόμους που θα στεγνώσουν ακόμα παραπάνω τη αγορά και την ρευστότητα, με τις ψήφους ανθρώπων (βουλευτών και υπουργών) που δεν δείχνουν να έχουν πρόθεση να μοιραστούν τέτοιες αντιδημοφιλείς ευθύνες.
Υπ’ αυτή την έννοια κάτι ξέρει ο κ. Τσίπρας όταν δηλώνει (άμεσα ή έμμεσα) ότι θα πάμε πολύ γρήγορα σε βουλευτικές εκλογές. Είναι λογικό και αναπόφευκτο. Πως θ’ αντέξει κοινοβουλευτικά αυτή η κυβέρνηση να περάσει και άλλες κρεμάλες στους λαιμούς μας – θα πέσει πολύ γρήγορα, είναι μοιραίο. Εκτός και αν η Πασοκοδιεύρυνση στην σύνθεση της κυβερνήσεως που ασφαλώς θα απαιτήσει ο τζογαδόρος κ. Βενιζέλος θα είναι αποφασισμένη να χορέψει μαζί με την χιλιοταλαιπωρημένη Ν.Δ τον χορό του Ζαλόγγου –πράγμα που δεν μου μοιάζει καθόλου πιθανό.
Λίγο λοιπόν αν το σκεφτεί κανείς με ψυχραιμία το «στις 25 ψηφίζουμε στις 26 φεύγουνε» μπορεί να μην ισχύει αυτή την ώρα κυριολεκτικά και ημερολογιακά, ως «σήμερα» και «αύριο», επί της ουσίας όμως ισχύει απολύτως. Η κυβέρνηση Ν.Δ, Ελιάς, ΠΑΣΟΚ. Λοβέρδου και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων που θα είναι το αποτέλεσμα αυτής της Κυριακής, θα είναι η τελευταία πράξη του μεταπολιτευτικού δράματος. Αν αποφασίσουν όλοι μαζί να αυτοκτονήσουν πολιτικά και συνεχίσουν την άγρια λιτότητα και τα απάνθρωπα μέτρα που θέλει η Γερμανία της κυρίας Μέρκελ, θα πέσουν ηρωϊκά τον Μάρτιο του 15 (το αργότερο). Αλλά δεν είναι όλοι «ιδανικοί αυτόχειρες» και δεν θα ακολουθήσουν τον κ. Σαμαρά σ’ αυτή την άγρια κατηφόρα που έχει πάρει. Πολύ γρήγορα, πιθανότατα ακόμα και στη ψήφιση του πρώτου «επικίνδυνου κοινωνικά» νομοσχεδίου που θα χρειαστεί να ψηφιστεί από την «πολύχρωμη» και διόλου ομονοούσα καινούργια κυβερνητική σύνθεση της ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Ελιάς-Λοβέρδου κυβέρνησης, το σαθρό αυτό οικοδόμημα της «ανάγκης» να καταρρεύσει σαν πύργος στην άμμο.
Υπ’ αυτή την έννοια η «προφητεία» Τσίπρα ισχύει απόλυτα. Στις 25 ψηφίσαμε. Στις 26 φεύγουνε. Όχι στις 26 Μαΐου, εντάξει. Δεν θα το προλαβαίνανε ακόμα και αν φεύγανε νύχτα, είναι ήδη δυόμιση το πρωϊ και ακόμα είναι όλοι τους στα πάνελ και μετράνε κουκιά.
Μήπως ο Τσίπρας εννοούσε στις 26 Ιουνίου –ή 26 Σεπτεμβρίου το αργότερο;
(ΥΓ : Την πήρε την περιφέρεια η Δούρου. Μπράβο της!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου