Της Ειρήνης Αγαθοπούλου, απο το Red NoteBook...
Εδώ και μερικές μέρες ακούμε διαρκώς τον υπουργό Υγείας να αυτοπαρουσιάζεται σαν άλλος «Ρομπέν των Φτωχών» και να ισχυρίζεται ότι προωθεί μεταρρυθμίσεις υπέρ του πολίτη. Βέβαια, ως καλός τηλεπλασιέ, ξέρει να πλασάρει τον εαυτό του -όπως και τα βιβλία του- χωρίς ιδιαίτερα επιχειρήματα, αλλά με κραυγές και φωνασκίες. Αυτό που κρύβεται όμως πίσω από αυτές τις κραυγές δεν είναι άλλο από την αγωνία του να μην αποκαλυφθούν οι πραγματικοί σχεδιασμοί του.
Του έχουν τεθεί κατά καιρούς πολλά ερωτήματα και για τη φαρμακευτική πολιτική που ασκεί το Υπουργείο του, τα οποία επιδεικτικά, παραμένουν αναπάντητα. Παραθέτουμε μερικά:
1. Ο στόχος του Υπουργείου Υγείας για τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη σχεδιάζεται να πέσει κάτω από τα 2 δις ευρώ, δηλαδή λιγότερο από 1% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει λιγότερα από 200 ευρώ το χρόνο για κάθε πολίτη. Τι ισχύει όμως γενικά στην ΕΕ; Ο μέσος όρος δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης που αντιστοιχεί σε κάθε πολίτη για τις χώρες της ΕΕ είναι στα 330 ευρώ. Δηλαδή η Ελλάδα βρίσκεται στο 60% του μέσου όρου της Ευρώπης. Το γνωρίζει αυτό ο κ. Υπουργός; Και αν ναι, είναι ικανοποιημένος από την απόφασή του;
2. Τον τελευταίο ένα χρόνο έχουν γίνει περισσότερες από τέσσερις οριζόντιες μειώσεις τιμών φαρμάκων στη χώρα. Πόσο έχουν ευνοήσει αυτές οι μειώσεις τιμών τους ασθενείς; Γιατί σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της ΕΣΔΥ (Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας), η συμμετοχή του ασθενή στη φαρμακευτική του δαπάνη έχει αυξηθεί μεσοσταθμικά από 12% που ήταν το 2012 σε 24% σήμερα.
Επιπλέον, το 28% των ασθενών που ακολουθούν χρόνιες αγωγές έχουν υποχρεωθεί να αλλάξουν την αγωγή τους ή ακόμη και να τη διακόψουν λόγω οικονομικής αδυναμίας. Επίσης, οι ελλείψεις φαρμάκων στην αγορά δημιουργούν σοβαρότατο πρόβλημα σε πάρα πολλούς ασθενείς, οι οποίοι αναγκάζονται και αυτοί να τροποποιήσουν τη φαρμακευτική τους αγωγή.
3. Η τροπολογία που ψηφίζεται την Τετάρτη κάνει λόγο για bonus σε γιατρούς, για συγκεκριμένα γενόσημα φάρμακα, τα οποία θα προωθεί κατά καιρούς το Υπουργείο Υγείας, με υπουργικές αποφάσεις. Ποια θα είναι τα κριτήρια ώστε ένα γενόσημο να βρίσκεται στα «πριμοδοτούμενα» φάρμακα; Η τιμή και μόνο; Και μάλιστα όταν η κάθε εταιρεία πλέον θα μπορεί να μειώνει τις τιμές της οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει; Μπόνους στους φαρμακευτικούς κολοσσούς λοιπόν; Καλωσόρισες TEVA, καλωσορίσατε γενόσημα από Μπαγκλαντές και Ισραήλ, η ελληνική αγορά σας ανοίγει διάπλατα την πόρτα!
4. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία παράγει ποιοτικό γενόσημο φάρμακο, που θα μπορούσε να καλύψει, υπό δεδομένες συνθήκες, το 60%-70% της εγχώριας αγοράς. Υπάρχει στρατηγική από το Υπουργείο για αύξηση της διείσδυσης των ελληνικών γενοσήμων στην αγορά;
5. Θα μπορούσε η ελληνική φαρμακοβιομηχανία να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας μας;
6. Ποιοι απαρτίζουν την περιβόητη Επιτροπή Τιμών του ΕΟΦ;
7. Οι 10 ελεγκτές του ΕΟΦ αρκούν για να ελέγξουν τα δεκάδες εκατομμύρια φάρμακα που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά;
8. Ποιος είναι ο ακριβής τρόπος τιμολόγησης όλων των φαρμάκων αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα;
9. Γιατί υπάρχουν φάρμακα που στην Ελλάδα έχουν πολλαπλάσιο κόστος σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης;
10. Γιατί το ΙΦΕΤ (Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας) αντί να αξιοποιηθεί, είτε στην παραγωγή είτε στον έλεγχο φαρμάκων, έχει μπει στο ΤΑΙΠΕΔ προς ξεπούλημα;
Είναι πολλά τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει ο κ. Γεωργιάδης όταν κάνει δημόσιες εμφανίσεις, αντί να ζητωκραυγάζει απεγνωσμένα ότι έχει έρθει το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Πράγματι, το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση είναι πολύ κοντά, γιατί είναι πολύ κοντά το τέλος της σημερινής κυβέρνησης. Και αυτό γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πολύ καλά τις απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα. Δυστυχώς για τον κ. υπουργό, τις γνωρίζει και όλος ο υπόλοιπος κόσμος.
Εδώ και μερικές μέρες ακούμε διαρκώς τον υπουργό Υγείας να αυτοπαρουσιάζεται σαν άλλος «Ρομπέν των Φτωχών» και να ισχυρίζεται ότι προωθεί μεταρρυθμίσεις υπέρ του πολίτη. Βέβαια, ως καλός τηλεπλασιέ, ξέρει να πλασάρει τον εαυτό του -όπως και τα βιβλία του- χωρίς ιδιαίτερα επιχειρήματα, αλλά με κραυγές και φωνασκίες. Αυτό που κρύβεται όμως πίσω από αυτές τις κραυγές δεν είναι άλλο από την αγωνία του να μην αποκαλυφθούν οι πραγματικοί σχεδιασμοί του. Του έχουν τεθεί κατά καιρούς πολλά ερωτήματα και για τη φαρμακευτική πολιτική που ασκεί το Υπουργείο του, τα οποία επιδεικτικά, παραμένουν αναπάντητα. Παραθέτουμε μερικά:
1. Ο στόχος του Υπουργείου Υγείας για τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη σχεδιάζεται να πέσει κάτω από τα 2 δις ευρώ, δηλαδή λιγότερο από 1% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει λιγότερα από 200 ευρώ το χρόνο για κάθε πολίτη. Τι ισχύει όμως γενικά στην ΕΕ; Ο μέσος όρος δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης που αντιστοιχεί σε κάθε πολίτη για τις χώρες της ΕΕ είναι στα 330 ευρώ. Δηλαδή η Ελλάδα βρίσκεται στο 60% του μέσου όρου της Ευρώπης. Το γνωρίζει αυτό ο κ. Υπουργός; Και αν ναι, είναι ικανοποιημένος από την απόφασή του;
2. Τον τελευταίο ένα χρόνο έχουν γίνει περισσότερες από τέσσερις οριζόντιες μειώσεις τιμών φαρμάκων στη χώρα. Πόσο έχουν ευνοήσει αυτές οι μειώσεις τιμών τους ασθενείς; Γιατί σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της ΕΣΔΥ (Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας), η συμμετοχή του ασθενή στη φαρμακευτική του δαπάνη έχει αυξηθεί μεσοσταθμικά από 12% που ήταν το 2012 σε 24% σήμερα.
Επιπλέον, το 28% των ασθενών που ακολουθούν χρόνιες αγωγές έχουν υποχρεωθεί να αλλάξουν την αγωγή τους ή ακόμη και να τη διακόψουν λόγω οικονομικής αδυναμίας. Επίσης, οι ελλείψεις φαρμάκων στην αγορά δημιουργούν σοβαρότατο πρόβλημα σε πάρα πολλούς ασθενείς, οι οποίοι αναγκάζονται και αυτοί να τροποποιήσουν τη φαρμακευτική τους αγωγή.
3. Η τροπολογία που ψηφίζεται την Τετάρτη κάνει λόγο για bonus σε γιατρούς, για συγκεκριμένα γενόσημα φάρμακα, τα οποία θα προωθεί κατά καιρούς το Υπουργείο Υγείας, με υπουργικές αποφάσεις. Ποια θα είναι τα κριτήρια ώστε ένα γενόσημο να βρίσκεται στα «πριμοδοτούμενα» φάρμακα; Η τιμή και μόνο; Και μάλιστα όταν η κάθε εταιρεία πλέον θα μπορεί να μειώνει τις τιμές της οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει; Μπόνους στους φαρμακευτικούς κολοσσούς λοιπόν; Καλωσόρισες TEVA, καλωσορίσατε γενόσημα από Μπαγκλαντές και Ισραήλ, η ελληνική αγορά σας ανοίγει διάπλατα την πόρτα!
4. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία παράγει ποιοτικό γενόσημο φάρμακο, που θα μπορούσε να καλύψει, υπό δεδομένες συνθήκες, το 60%-70% της εγχώριας αγοράς. Υπάρχει στρατηγική από το Υπουργείο για αύξηση της διείσδυσης των ελληνικών γενοσήμων στην αγορά;
5. Θα μπορούσε η ελληνική φαρμακοβιομηχανία να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας μας;
6. Ποιοι απαρτίζουν την περιβόητη Επιτροπή Τιμών του ΕΟΦ;
7. Οι 10 ελεγκτές του ΕΟΦ αρκούν για να ελέγξουν τα δεκάδες εκατομμύρια φάρμακα που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά;
8. Ποιος είναι ο ακριβής τρόπος τιμολόγησης όλων των φαρμάκων αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα;
9. Γιατί υπάρχουν φάρμακα που στην Ελλάδα έχουν πολλαπλάσιο κόστος σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης;
10. Γιατί το ΙΦΕΤ (Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας) αντί να αξιοποιηθεί, είτε στην παραγωγή είτε στον έλεγχο φαρμάκων, έχει μπει στο ΤΑΙΠΕΔ προς ξεπούλημα;
Είναι πολλά τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει ο κ. Γεωργιάδης όταν κάνει δημόσιες εμφανίσεις, αντί να ζητωκραυγάζει απεγνωσμένα ότι έχει έρθει το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Πράγματι, το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση είναι πολύ κοντά, γιατί είναι πολύ κοντά το τέλος της σημερινής κυβέρνησης. Και αυτό γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πολύ καλά τις απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα. Δυστυχώς για τον κ. υπουργό, τις γνωρίζει και όλος ο υπόλοιπος κόσμος.
H Ειρήνη Αγαθοπούλου είναι βουλευτής της ΕΕΚΕ Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου