Μέγιστη
δυνατή ισότητα στη βάση - χαοτική
ανισότητα στο σύνολο και εξαφάνιση της
μεσαίας τάξης
Οι
"εκλεκτοί" του πρόσφατου οικονομικού φόρουμ στο Νταβός έθεσαν ως μείζον
θέμα την ανισότητα. Πολλοί τους κατηγόρησαν για μέγιστη υποκρισία,
αλλά η αλήθεια είναι ότι η ανησυχία τους για την παγκόσμια ανισότητα δεν
είναι ψεύτικη. Πράγματι, οι οικονομικές ελίτ ανησυχούν για το φαινόμενο
της ανισότητας, αλλά, για ένα συγκεκριμένο είδος ανισότητας για τους
δικούς τους, φυσικά, λόγους.
Το είδος της ανισότητας που απασχολεί την παγκόσμια οικονομική ελίτ, έχει να κάνει με την ιδιαίτερα σημαντική (προς το παρόν) ανισότητα στα εισοδήματα μεταξύ Δύσης και αναπτυσσόμενων οικονομιών, που προκαλεί μεγάλες απώλειες κερδών για τις τράπεζες και τις μεγάλες πολυεθνικές. Από τη μια έχουμε τα υψηλά μεροκάματα στη Δύση και από την άλλη, την απώλεια τεράστιων δεξαμενών καταναλωτών κυρίως στην Ασία, που δεν έχουν την αγοραστική δύναμη ώστε να καταναλώνουν προϊόντα μαζικής παραγωγής.
Η καταστροφή της μεσαίας τάξης
Η πολυεπίπεδη μεσαία τάξη που χτίστηκε πάνω στην υπερκατανάλωση και σε πολλές περιπτώσεις στην οικονομία της φούσκας, είναι ένα μοντέλο που η παγκόσμια οικονομική ελίτ θεωρεί ότι δεν εξυπηρετεί πλέον τα συμφέροντά της και άρα πρέπει να αναθεωρηθεί.
Το Ελληνικό πείραμα έδειξε ότι, η οικονομική ολιγαρχία εκμεταλλεύτηκε το γεγονός της πολυεπίπεδης δομής της μεσαίας τάξης, έτσι ώστε να τη διασπάσει, στρέφοντας τη μία κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη, ενεργοποιώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό, στη βάση αντικρουόμενων, οικονομικών κυρίως, αλλά και ιδεολογικών σε πολλές περιπτώσεις, συμφερόντων.
Με τον τρόπο αυτό κατάφερε να αποπροσανατολίσει μεγάλο κομμάτι των πολιτών από τις τεράστιες ευθύνες της για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, να αποτρέψει μια μαζική δυναμική αντίδραση και να προχωρήσει γρήγορα στη δεύτερη φάση του σχεδίου, που είναι η καταστροφή του μεγαλύτερου κομματιού της μεσαίας τάξης.
Η κορεσμένη από την υπερκατανάλωση και πληθυσμιακά γερασμένη Δύση, δεν μπορεί να συνεισφέρει άλλο στην αύξηση των κερδών της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ και έτσι, με αφορμή την οικονομική κρίση, η μεσαία τάξη καταστρέφεται συστηματικά έτσι ώστε η αγοραστική της δύναμη, να “ευθυγραμμιστεί” στο μέλλον με την πλειοψηφία των μεγάλων πληθυσμιακά αναπτυσσόμενων χωρών.
Αλλαγή μοντέλου υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου
Η καταστροφή της μεσαίας τάξης στη Δύση, έχει σαν στόχο να συγκρατήσει το επίπεδο των μισθών στις αναπτυσσόμενες οικονομίες και να εμποδίσει το υπάρχον μοντέλο να αναπτυχθεί στις χώρες αυτές. Η παγκόσμια οικονομική ελίτ επιδιώκει τώρα την δημιουργία ενός απλούστερου μοντέλου, το οποίο θα αποτελείται στην ουσία από τρία βασικά επίπεδα.
Στην κορυφή της πυραμίδας θα βρίσκεται, όπως πάντα η ίδια, δηλαδή το 1% του πληθυσμού που κατέχει το μεγαλύτερο κομμάτι του παγκόσμιου πλούτου. Στη φάση αυτή, οι συχνές και διαδοχικές οικονομικές κρίσεις, δεν βοηθούν απλώς στην καταστροφή του κοινωνικού κράτους και της ανεξέλεγκτης προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και στην εξαφάνιση των μεγάλων ανταγωνιστών.
Στη μέση της πυραμίδας δημιουργείται μια τάξη που θα υπηρετεί και θα διασφαλίζει την κυριαρχία της κορυφής. Στελέχη εταιριών, μεγαλοδημοσιογράφοι, επιστημονικές ελίτ, δυνάμεις καταστολής. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ακαδημαϊκή έρευνα γίνεται όλο και περισσότερο με βάση το κέρδος για λογαριασμό των μεγάλων εταιριών. Οι χρηματοδοτήσεις κατευθύνονται συνεχώς προς πρακτικές εφαρμογές σε τομείς που μπορούν να αποφέρουν μεγάλα κέρδη, όπως για παράδειγμα η μεγαλύτερη αυτοματοποίηση της παραγωγής και κατά συνέπεια η αύξηση των κερδών μέσω του περιορισμού των θέσεων εργασίας.
Στη βάση της πυραμίδας θα βρίσκεται η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων σε παγκόσμια κλίμακα, με περιορισμένους μισθούς, μηδενικά εργασιακά δικαιώματα και σχεδόν μηδενικές ευκαιρίες για δραστηριότητες πέραν της κατανάλωσης.
Καταστολή μέσω της μέγιστης δυνατής ομοιομορφίας στη βάση
Η μέγιστη δυνατή ομοιομορφία στη βάση εξασφαλίζει και μια πρόσθετη, ιδιότυπη καταστολή. Η ρύθμιση των μισθών σε επίπεδα όπου ο άνθρωπος θα μπορεί μόνο να επιβιώνει για να καταναλώνει, το γεγονός ότι ο Δυτικός πολιτισμικός ολοκληρωτισμός που προσδιορίζεται αποκλειστικά από οικονομικούς όρους, εξαπλώνεται παντού, αλλά και το γεγονός ότι η ιδιωτικοποίηση της παιδείας θα καταστήσει στο μέλλον πολυτέλεια την ανώτατη εκπαίδευση για την πλειοψηφία, είναι παράγοντες που θα συμβάλουν στην καθολική επικράτηση του νέου μοντέλου.
Οι νέες αυτές συνθήκες θα επιβάλουν αυτόματα ένα είδος καταστολής, αφού η μεγάλη πλειοψηφία δεν θα έχει τα μέσα, τη θέληση και την πνευματική ικανότητα να αμφισβητήσει το νέο μοντέλο. Η καταστροφή της πολυεπίπεδης μεσαίας τάξης, σχεδόν μηδενίζει τις πιθανότητες εμφάνισης θυλάκων αντίστασης που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν και να ανατρέψουν το κυρίαρχο σύστημα.
Η τροποποιημένη δυτικοποίηση των κοινωνιών σε αυτή τη φάση, είναι κάτι που επιδιώκει η παγκόσμια οικονομική ελίτ. Η έλλειψη οράματος του Δυτικού ανθρώπου εξαπλώνεται σαν αρρώστια. Έτσι ο πολιτισμικός ολοκληρωτισμός καθιστά όλο και πιο δύσκολη την αναζήτηση ενός άλλου προτύπου πάνω σε διαφορετικές αρχές και άρα, όλο και πιο δύσκολη την αντίσταση ενάντια στον πολιτισμικό αυτό ολοκληρωτισμό.
Το βασικό επιχείρημα που προβάλλεται από τα φερέφωνα που υπηρετούν την παγκόσμια οικονομική ολιγαρχία - προκειμένου να προωθήσουν το μοντέλο που θέλουν ως τη μοναδική λύση - είναι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας αλλά και το γεγονός ότι και οι λαοί των αναπτυσσόμενων χωρών έχουν δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή.
Η πραγματικότητα όμως είναι, ότι το μέλλον που ετοιμάζεται για όλους τους λαούς είναι εφιαλτικό. Πρόκειται για μια παγκόσμια κοινωνία όπου οι περισσότεροι θα ζουν για να καταναλώνουν μέσα σε ένα αυταρχικό περιβάλλον καταστολής που θα επιβάλλεται, όχι από ένα ορατό καθεστώς, αλλά από ιδιωτικούς στρατούς στην υπηρεσία των αόρατων αγορών και από μια άβουλη ανθρωπότητα που θα έχει μάθει να αυτοπεριορίζεται για να υπηρετεί τα συμφέροντα μιας παγκόσμιας ολιγαρχίας.
Όμως το πιο φρικιαστικό απ'όλα είναι, ότι θα διογκωθεί η κατώτερη κοινωνική διαστρωμάτωση που αποτελείται από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη, που θα αφήνονται στην τύχη τους, πεθαίνοντας μέσα στη φτώχεια και την εξαθλίωση, αφού η παγκόσμια οικονομική ελίτ θα εξασφαλίζει την κυριαρχία της μέσα από την υπερπροσφορά εργατικού δυναμικού και καταναλωτών.
Δυστυχώς, ήδη, η αξία της ανθρώπινης ζωής αποκτά όλο και λιγότερη σημασία...
Σχετικά:
«Ο Υπουργός Πολιτισμού έκρινε σκόπιμο να ξεκινήσει την εισήγηση του λέγοντας χαρακτηριστικά ότι πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί σαν την οικονομία της Κίνας, καθώς το κόστος εργασίας στη Γηραιά Ήπειρο είναι εξαιρετικά υψηλό. Οι όροι που κυριάρχησαν στις ομιλίες των βασικών εισηγητών ήταν: ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, βιομηχανία, προϊόν κ.ο.κ.»
Το είδος της ανισότητας που απασχολεί την παγκόσμια οικονομική ελίτ, έχει να κάνει με την ιδιαίτερα σημαντική (προς το παρόν) ανισότητα στα εισοδήματα μεταξύ Δύσης και αναπτυσσόμενων οικονομιών, που προκαλεί μεγάλες απώλειες κερδών για τις τράπεζες και τις μεγάλες πολυεθνικές. Από τη μια έχουμε τα υψηλά μεροκάματα στη Δύση και από την άλλη, την απώλεια τεράστιων δεξαμενών καταναλωτών κυρίως στην Ασία, που δεν έχουν την αγοραστική δύναμη ώστε να καταναλώνουν προϊόντα μαζικής παραγωγής.
Η καταστροφή της μεσαίας τάξης
Η πολυεπίπεδη μεσαία τάξη που χτίστηκε πάνω στην υπερκατανάλωση και σε πολλές περιπτώσεις στην οικονομία της φούσκας, είναι ένα μοντέλο που η παγκόσμια οικονομική ελίτ θεωρεί ότι δεν εξυπηρετεί πλέον τα συμφέροντά της και άρα πρέπει να αναθεωρηθεί.
Το Ελληνικό πείραμα έδειξε ότι, η οικονομική ολιγαρχία εκμεταλλεύτηκε το γεγονός της πολυεπίπεδης δομής της μεσαίας τάξης, έτσι ώστε να τη διασπάσει, στρέφοντας τη μία κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη, ενεργοποιώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό, στη βάση αντικρουόμενων, οικονομικών κυρίως, αλλά και ιδεολογικών σε πολλές περιπτώσεις, συμφερόντων.
Με τον τρόπο αυτό κατάφερε να αποπροσανατολίσει μεγάλο κομμάτι των πολιτών από τις τεράστιες ευθύνες της για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, να αποτρέψει μια μαζική δυναμική αντίδραση και να προχωρήσει γρήγορα στη δεύτερη φάση του σχεδίου, που είναι η καταστροφή του μεγαλύτερου κομματιού της μεσαίας τάξης.
Η κορεσμένη από την υπερκατανάλωση και πληθυσμιακά γερασμένη Δύση, δεν μπορεί να συνεισφέρει άλλο στην αύξηση των κερδών της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ και έτσι, με αφορμή την οικονομική κρίση, η μεσαία τάξη καταστρέφεται συστηματικά έτσι ώστε η αγοραστική της δύναμη, να “ευθυγραμμιστεί” στο μέλλον με την πλειοψηφία των μεγάλων πληθυσμιακά αναπτυσσόμενων χωρών.
Αλλαγή μοντέλου υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου
Η καταστροφή της μεσαίας τάξης στη Δύση, έχει σαν στόχο να συγκρατήσει το επίπεδο των μισθών στις αναπτυσσόμενες οικονομίες και να εμποδίσει το υπάρχον μοντέλο να αναπτυχθεί στις χώρες αυτές. Η παγκόσμια οικονομική ελίτ επιδιώκει τώρα την δημιουργία ενός απλούστερου μοντέλου, το οποίο θα αποτελείται στην ουσία από τρία βασικά επίπεδα.
Στην κορυφή της πυραμίδας θα βρίσκεται, όπως πάντα η ίδια, δηλαδή το 1% του πληθυσμού που κατέχει το μεγαλύτερο κομμάτι του παγκόσμιου πλούτου. Στη φάση αυτή, οι συχνές και διαδοχικές οικονομικές κρίσεις, δεν βοηθούν απλώς στην καταστροφή του κοινωνικού κράτους και της ανεξέλεγκτης προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και στην εξαφάνιση των μεγάλων ανταγωνιστών.
Στη μέση της πυραμίδας δημιουργείται μια τάξη που θα υπηρετεί και θα διασφαλίζει την κυριαρχία της κορυφής. Στελέχη εταιριών, μεγαλοδημοσιογράφοι, επιστημονικές ελίτ, δυνάμεις καταστολής. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ακαδημαϊκή έρευνα γίνεται όλο και περισσότερο με βάση το κέρδος για λογαριασμό των μεγάλων εταιριών. Οι χρηματοδοτήσεις κατευθύνονται συνεχώς προς πρακτικές εφαρμογές σε τομείς που μπορούν να αποφέρουν μεγάλα κέρδη, όπως για παράδειγμα η μεγαλύτερη αυτοματοποίηση της παραγωγής και κατά συνέπεια η αύξηση των κερδών μέσω του περιορισμού των θέσεων εργασίας.
Στη βάση της πυραμίδας θα βρίσκεται η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων σε παγκόσμια κλίμακα, με περιορισμένους μισθούς, μηδενικά εργασιακά δικαιώματα και σχεδόν μηδενικές ευκαιρίες για δραστηριότητες πέραν της κατανάλωσης.
Καταστολή μέσω της μέγιστης δυνατής ομοιομορφίας στη βάση
Η μέγιστη δυνατή ομοιομορφία στη βάση εξασφαλίζει και μια πρόσθετη, ιδιότυπη καταστολή. Η ρύθμιση των μισθών σε επίπεδα όπου ο άνθρωπος θα μπορεί μόνο να επιβιώνει για να καταναλώνει, το γεγονός ότι ο Δυτικός πολιτισμικός ολοκληρωτισμός που προσδιορίζεται αποκλειστικά από οικονομικούς όρους, εξαπλώνεται παντού, αλλά και το γεγονός ότι η ιδιωτικοποίηση της παιδείας θα καταστήσει στο μέλλον πολυτέλεια την ανώτατη εκπαίδευση για την πλειοψηφία, είναι παράγοντες που θα συμβάλουν στην καθολική επικράτηση του νέου μοντέλου.
Οι νέες αυτές συνθήκες θα επιβάλουν αυτόματα ένα είδος καταστολής, αφού η μεγάλη πλειοψηφία δεν θα έχει τα μέσα, τη θέληση και την πνευματική ικανότητα να αμφισβητήσει το νέο μοντέλο. Η καταστροφή της πολυεπίπεδης μεσαίας τάξης, σχεδόν μηδενίζει τις πιθανότητες εμφάνισης θυλάκων αντίστασης που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν και να ανατρέψουν το κυρίαρχο σύστημα.
Η τροποποιημένη δυτικοποίηση των κοινωνιών σε αυτή τη φάση, είναι κάτι που επιδιώκει η παγκόσμια οικονομική ελίτ. Η έλλειψη οράματος του Δυτικού ανθρώπου εξαπλώνεται σαν αρρώστια. Έτσι ο πολιτισμικός ολοκληρωτισμός καθιστά όλο και πιο δύσκολη την αναζήτηση ενός άλλου προτύπου πάνω σε διαφορετικές αρχές και άρα, όλο και πιο δύσκολη την αντίσταση ενάντια στον πολιτισμικό αυτό ολοκληρωτισμό.
Το βασικό επιχείρημα που προβάλλεται από τα φερέφωνα που υπηρετούν την παγκόσμια οικονομική ολιγαρχία - προκειμένου να προωθήσουν το μοντέλο που θέλουν ως τη μοναδική λύση - είναι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας αλλά και το γεγονός ότι και οι λαοί των αναπτυσσόμενων χωρών έχουν δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή.
Η πραγματικότητα όμως είναι, ότι το μέλλον που ετοιμάζεται για όλους τους λαούς είναι εφιαλτικό. Πρόκειται για μια παγκόσμια κοινωνία όπου οι περισσότεροι θα ζουν για να καταναλώνουν μέσα σε ένα αυταρχικό περιβάλλον καταστολής που θα επιβάλλεται, όχι από ένα ορατό καθεστώς, αλλά από ιδιωτικούς στρατούς στην υπηρεσία των αόρατων αγορών και από μια άβουλη ανθρωπότητα που θα έχει μάθει να αυτοπεριορίζεται για να υπηρετεί τα συμφέροντα μιας παγκόσμιας ολιγαρχίας.
Όμως το πιο φρικιαστικό απ'όλα είναι, ότι θα διογκωθεί η κατώτερη κοινωνική διαστρωμάτωση που αποτελείται από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη, που θα αφήνονται στην τύχη τους, πεθαίνοντας μέσα στη φτώχεια και την εξαθλίωση, αφού η παγκόσμια οικονομική ελίτ θα εξασφαλίζει την κυριαρχία της μέσα από την υπερπροσφορά εργατικού δυναμικού και καταναλωτών.
Δυστυχώς, ήδη, η αξία της ανθρώπινης ζωής αποκτά όλο και λιγότερη σημασία...
Σχετικά:
«Ο Υπουργός Πολιτισμού έκρινε σκόπιμο να ξεκινήσει την εισήγηση του λέγοντας χαρακτηριστικά ότι πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί σαν την οικονομία της Κίνας, καθώς το κόστος εργασίας στη Γηραιά Ήπειρο είναι εξαιρετικά υψηλό. Οι όροι που κυριάρχησαν στις ομιλίες των βασικών εισηγητών ήταν: ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, βιομηχανία, προϊόν κ.ο.κ.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου