Το νέο μας τσίρκο θα περιοδεύσει για λίγο...

Τρέχοντα,  και μη...

 

Η νέα ανασχηματισθείσα συγκυβέρνηση της χώρας είναι η φυσική συνέχεια μιας αστείρευτης γελοιότητας που υποτίθεται εδώ και χρόνια ότι εκφράζει την ''σοβαρή'' διακυβέρνηση της χώρας. Αποκαλύπτεται ότι ήσαν τουλάχιστον κοντόφθαλμοι και ανεπαρκείς πολιτικά όσοι εξ αρχής θεωρούσαν ότι από αυτό το τσίρκο μπορεί να προκύψει οτιδήποτε θετικό. 

 

Σήμερα, δεν έχουν απομείνει πλέον σοβαρά επιχειρήματα για όσους υποστηρίζουν ότι αυτά τα κωμικοτραγικά στελέχη του 2ου και του 4ου κόμματος είναι περισσότερο κατάλληλα για την διακυβέρνηση της χώρας και των κατοίκων της από ότι για την διασκέδαση τους. Όταν βέβαια δέχεσαι τον Άδωνι ως μεταρρυθμιστή Υπουργό, ο Ντινόπουλος αποτελεί έναν φυσικό αντικαταστάτη του στην αστειότητα. Όταν επίσης ξεκινάς με Σίμους και Παναγιωτόπουλους θα δεχτείς μετά φυσιολογικά και τους Γιακουμάτους όπως και τους Κουκοδήμους στην κυβέρνηση. Το πρόβλημα ξεκινά πολλά χρόνια πριν και μάλλον είναι δομικό. 

 

Για τους ιδεοληπτικούς και εμμονικούς Έλληνες που κρύβονται πίσω από το επιχείρημα ότι τουλάχιστον μ' αυτούς υπάρχει κυβερνητική σταθερότητα οπότε είναι καλύτεροι απ' τον Λαφαζάνη και την παρέα του ας ξυπνήσουν επιτέλους. Κυβερνητική σταθερότητα σημαίνει επιμονή σε ένα έργο που έχει σχεδιαστεί και υλοποιείται. Δεν σημαίνει κωμικοτραγικούς, ακροδεξιούς πολιτευτές ή τυχάρπαστα λαμογιοειδή όντα τύπου Λοβέρδου που ανακυκλώνονται μεταξύ τους σε Υπουργιλίκια και σε ένα αυτιστικό και καλπονοθευτικό σύστημα για να επιτύχουν τον μαγικό αριθμό 151. 

 

Είναι τελείως υποκριτικό άλλωστε κάποιος να διατείνεται ότι απειλείται η σοβαρότητα της χώρας του από τον Λαφαζάνη και όχι από έναν γηρασμένο ακροδεξιό που περιφερόμενος στα κανάλια ονομάζει τον Σόιμπλε πράκτορα του ΣΥΡΙΖΑ και γίνεται Υπουργός. Ο όρος του ψεκασμένου Έλληνα βρίσκεται πολύ πλησιέστερα σε όσους εξακολουθούν να εκλέγουν και να στηρίζουν πολιτικούς φελλούς που υποδύονται τους σοβαροφανείς αξιωματούχους με τα χρήματα των πρώτων.

 

Το ζητούμενο πλέον για την χώρα είναι να εκφραστεί μια συγκεκριμένη εναλλακτική πρόταση για να ξεφύγουμε από το λήθαργο. Στην κουλτούρα βέβαια της αριστεράς ο πολίτης πρέπει να είναι πρωταγωνιστής στα πράγματα. Ο πολίτης όμως που δέχεται συνειδητά να εξουσιάζεται από πολιτικούς τσαρλατάνους εδώ και χρόνια θα πάει ήρεμα στην δουλειά του το επόμενο πρωί αν ακούσει τι θα του πει η επόμενη κυβέρνηση με τρόπο λιτό, σοβαρό και αυστηρό. 

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη ρεαλιστική εναλλακτική σήμερα. Είναι πλέον το πρώτο κόμμα, έχει την διακυβέρνηση Περιφερειών και Δήμων συμπεριλαμβανομένης και της μεγαλύτερης Περιφέρειας της χώρας και έχει τις ευκαιρίες να μιλήσει ευθέως και επί της ουσίας. Δεν χρειάζεται πλέον να περιμένει την διακυβέρνηση σαν ώριμο φρούτο. Πλέον πρέπει να αναλάβει τον ρόλο του όχι σαν αξιωματική αντιπολίτευση αλλά σαν η επόμενη διακυβέρνηση της χώρας. 

 

Ας μην αναλωθούμε λοιπόν στο αυτονόητο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος πια για να καταγγέλλεται η ανεπάρκεια, η ακροδεξιά, η γελοιότητα και όλα τα επίθετα που συνοδεύουν αυτόν τον κυβερνητικό θίασο. Ο περισσότερος κόσμος πια καταλαβαίνει συμπεριλαμβανομένων και πολλών που δεν ψήφισαν στις προηγούμενες Ευρωεκλογές ή ψήφισαν κόμματα που βρίσκονται εκτός των ορίων της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, αθροιστικά περί το 50% περίπου του εκλογικού σώματος. Υπάρχει μια τεράστια δεξαμενή ψήφων που αναζητά την πειστική εναλλακτική πρόταση. Δεν χωνεύει την Μέρκελ και τα μνημόνια αλλά αναζητά κάτι περισσότερο από την καταγγελία τους ή την διαπραγμάτευση τους για να προσφέρει την κυβερνησιμότητα στη χώρα σε μία ηγέτιδα πολιτική δύναμη. 

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συσπειρώσει την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία συμμαχώντας με τα προοδευτικά κόμματα και ιδίως με την κοινωνία αν μιλήσει με γλώσσα καθαρή και δίκαιη για τα προβλήματα και την λύση τους. Ακόμα και γι αυτά που δεν αντιμετωπίζονται επειδή αποτελούν ταμπού. Ιδίως μάλιστα αν μιλήσει καθαρά γι αυτά. 

 

Η ανασυγκρότηση του κράτους είναι πάγιο αίτημα της αριστεράς και έφθασε η ώρα να γίνει πράξη. Χρειάζονται τομές αλλά ο κόσμος θα ακολουθήσει αυτόν που θα δώσει λύση και θα ανασυγκροτήσει την δημόσια διοίκηση ακόμα και αν κάποιοι ξεβολευτούν. Η οικονομική δικαιοσύνη περνά μέσα από την φορολογία που πρέπει να εξειδικευτεί. Ο κόσμος πρέπει να ξέρει πως θα αντιμετωπίζεται για να μην φαντασιώνεται διάφορα. Η ανάπτυξη βέβαια είναι ζωτικής σημασίας για ένα χρεοπημένο κράτος και τους πολίτες ενώ ξεπερνά την ολοκληρωμένη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η αποκατάσταση τέλος του κράτους δικαίου είναι αυτό που ζητά ο Έλληνας και μπορεί να γίνει με επιβολή όταν έχεις την στρογγυλή σφραγίδα. Ο Έλληνας θα δεχτεί την φωτιά και το τσεκούρι και θα την επιδοκιμάσει, ακόμα και με θαυμασμό, αν στραφεί κατά των υπαιτίων. 

 

Έχει φθάσει λοιπόν πλέον η ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει την ευθύνη του. Να μιλήσει καθαρά, με πειθώ και λόγια συγκεκριμένα. Η πολυφωνία βέβαια είναι ίδιον της δημοκρατίας και είναι καλό να υπάρχει σε ένα κόμμα, μέχρι εκείνο το σημείο όμως που διατυπώνεται εν τέλει η πρόταση που αποτελεί συνάμα και υπόσχεση διακυβέρνησης. Από αυτό το σημείο και μετά η πρόταση είναι μία. Και αυτήν θα ακολουθήσουν οι περισσότεροι Έλληνες όταν την ακούσουν με τον τρόπο που πρέπει. Αυτό θα επιταχύνει τις διαδικασίες και θα καταλύσει την ακυβερνησία. 

 

Να μην ξεχάσουμε βέβαια να ευχηθούμε και καλά μπάνια στους νέους Υπουργούς. Είναι ότι καλύτερο μπορούν να κάνουν ενώ και η Βουλή είναι κλειστή. Ο Οκτώβρης βέβαια είναι κοντά...