Ο εκσυγχρονισμός της διαφθοράς....

του Χριστου Χαραλαμποπουλου, απο τη SportDay...

Η περίπτωση της αύξησης της τιμής των διοδίων, την οποία «αγνοούσε» ο αρμόδιος υπουργός (που για μια ακόμη φορά δεν είχε «διαβάσει») είναι χαρακτηριστική.

«..Ωσάν να μη συμβαίνει τίποτε / απατεώνας οπωσδήποτε / ρωτά τι νέα απ' τα στούντιο / και τι ζητούν οι τηλεθεατές..»

 Δ. Σαββόπουλος.

Κάθε φορά που προσπαθώ να καταλάβω κάποια κυβερνητική επιλογή ή να ερμηνεύσω συγκεκριμένες ενέργειες μελών της κυβέρνησης, πέφτω πάνω σε αυτό το τραγουδάκι του Διονύση Σαββόπουλου.

Ο απατεώνας πολιτικός ρωτά τα «στούντιο» τι να κάνει και να πληροφορηθεί «τι ζητεί ο κόσμος». Τα «στούντιο» του φτιάχνουν μία δημοσκόπηση και μία εικονική πραγματικότητα κι όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Εδώ και πολύ καιρό, έχει γίνει φανερό σε όσους δεν αναζητούν δάνειες σκέψεις ότι η κυβέρνηση ζει σε έναν άλλο, παράλληλο κόσμο, φανταστικό. Σε μία παραίσθηση όπου νομίζει πως έχει τον απόλυτο έλεγχο και τα πράγματα εξελίσσονται στον αστερισμό του business as usual.

Αυτή την παραίσθηση ενισχύουν οι κάθε λογής σύμβουλοι και οι αναπαραγωγές των μέσων μαζικής παραπλάνησης, των οποίων οι ιδιοκτήτες διαπλέκονται με την πολιτική εξουσία. Της υπαγορεύουν τον χάρτη συμφερόντων τους και φροντίζουν για τη διατήρηση των πολιτικών υπαλλήλων στις θέσεις τους. Η περίπτωση της αύξησης της τιμής των διοδίων, την οποία «αγνοούσε» ο αρμόδιος υπουργός (που για μία ακόμη φορά δεν είχε «διαβάσει») είναι χαρακτηριστική του βαθμού διαπλοκής και του εκσυγχρονισμού της διαφθοράς που επιχειρείται με πρόσχημα την κρίση. Αν το παράδειγμα των διοδίων δεν σας είναι αρκετό, θυμηθείτε τι έγινε με την DIGEA. Σε μία ιδωτική εταιρεία παραδόθηκε το έργο της διαχείρισης των δημόσιων συχνοτήτων, που αποτελούν περιουσιακό στοιχείο του κράτους. Σε αυτήν την περίπτωση φαίνεται πόσο «βολικό» υπήρξε το κλείσιμο της ΕΡΤ, του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, ο οποίος θα έπρεπε να είχε αυτόν τον ρόλο.

Οι νομοθετικές μεθοδεύσεις και οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται δεν είναι πρωτοφανείς. Δοκιμασμένες είναι από την εποχή του νεοφιλελεύθερου πειράματος του Φρίντμαν, στη Χιλή με τον δικτάτορα Πινοσέτ. Πετσοκόβουμε το κράτος (δηλαδή τα περιουσιακά του στοιχεία) και τα μοιράζουμε στους ιδιώτες και το κόστος αυτής της μεταβίβασης, βαρύνει αποκλειστικά τους πολίτες. Παράδειγμα; Ο ΕΟΠΥΥ έχει πληρώσει υπηρεσίες που πρόσφεραν για λογαριασμό του, γιατροί, διαγνωστικά κέντρα, φυσικοθεραπευτήρια κ.λπ. σε ποσοστό έως και 90% στο ύψος του τιμολογίου, στο οποίο έχουν γίνει κρατήσεις, έχουν παρακρατηθεί φόροι και κάποιες «τσαμπουκαλίδικες» εκπτώσεις υπέρ του ΕΟΠΥΥ. Βγαίνει, λοιπόν, εκείνο το συμπλεγματικό βλαμμένο που παίζει τον υπουργό και λέει «επειδή οι ελεγκτικές υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ δεν προλαβαίνουν να βεβαιώσουν τις υπόλοιπες οφειλές αναθέτω την εργασία σε 4 ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρείες (επιλογή χωρίς διαγωνισμό με τις δύο από τις τέσσερις -κατά διαβολική σύμπτωση- να έχουν συσταθεί πολύ πρόσφατα)». Κόστος εργασίας εταιρειών που έδωσαν όλες την ίδια τιμή, 18 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό το κόστος θα το πληρώσουν όλοι εκείνοι στους οποίους οφείλει ο ΕΟΠΥΥ.

Τα πρόσωπα και οι επιχειρήσεις που είχαν να λαβαίνουν, έκαναν πρόταση στο υπουργείο να πληρώσουν από τα ποσά που τους οφείλονται 1 εκατομμύριο για τις υπερωρίες των ελεγκτικών υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ και ο υπουργός Μπουμπούκος, αμέσως, έβγαλε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία όποιος δεν αποδεχόταν τη μεθόδευσή του, δεν θα λάμβανε τα οφειλόμενα. Η πρακτική αυτή που διαφημίζεται ως «ελάφρυνση βαρών του προϋπολογισμού ή λιγότερο κράτος». Ας πούμε στον ΟΑΕΔ. Έχουμε 20 καθαριστές και καθαρίστριες τους οποίους θέτουμε σε διαθεσιμότητα. Το έργο καθαρισμού το αναθέτουμε σε ιδιωτική εταιρεία με δεκαπλάσιο κόστος. Εκσυγχρονισμός ή άλλα κόλπα, λέγεται αυτό και έχει επεκταθεί παντού. Έτσι, και εκσυγχρονισμός του Δημοσίου δεν γίνεται και μοιράζουμε δουλειές και χρήμα σε δικούς μας ανθρώπους. Τα αποτελέσματα που δεν εμφανίζονται στις οθόνες της μαζικής παραπλάνησης είναι τραγικά. Η διάλυση της δημόσιας υγείας και της δημόσιας παιδείας, ετοιμάζουν ένα αύριο, όπου αυτός ο τόπος θα μοιάζει, αν το επιτρέψουμε, με ένα απέραντο ιδιωτικό νεκροταφείο που θα διαχειρίζονται αμαθείς και φασίστες, σύμφωνα με τις εντολές των αφεντικών τους.