Μακάρι να βρισκόμασταν σε ψυχική διάθεση να κρίνουμε το νέο κυβερνητικό σχήμα μόνο για τα σκαμπρόζικα στοιχεία του - τροφή για επιθεωρησιογράφους: τον υπόλογο λ.χ., τουλάχιστον για τη λίστα Λαγκάρντ, Ευ. Βενιζέλο να επιβραβεύεται ως συγκυβερνήτης· τον Π. Παναγιωτόπουλο, αντί για τις ακριτικές μονάδες, να επιθεωρεί πλέον το Ηρώδειο και την Επίδαυρο· τη Φώφη Γεννηματά με στολή στρατηγού· τον Αδωνι Γεωργιάδη ντελάλη στα κανάλια του επόμενου success story· την προκλητικά ψιμυθιωμένη Ζέτα Μακρή, με το κοκαλάκι της νυχτερίδας φυλαχτό, όχι μόνο να ξαναμπαίνει από το παράθυρο στη Βουλή, αλλά και να ορκίζεται υφυπουργός· τον Αντ. Σαμαρά να διακηρύσσει ότι «δεν υπάρχουν κάστρα βολεμένων στο απυρόβλητο», μιλώντας για τους απολυμένους (ξερά και χλωρά μαζί) της ΕΡΤ και όχι βεβαίως για τη συντεχνία των πολιτικών και ιδιαίτερα για τους 42 (ζωή να 'χουν) νυν υπουργούς και τους δεκάδες τέως, πρώην και επόμενους, με τον τρανταχτό μπεζαχτά και την ασύδοτη ατιμωρησία· και το συμβολικό, τέλος, δίδυμο της πρωτοτυπίας: υφυπουργοί Σίμος και Συμεών Κεδίκογλου, εκλεγόμενοι στην ίδια περιφέρεια, πρωτεξάδελφοι, όμαιμοι, αλλ' όχι και ομοϊδεάτες αναγκαστικά, να συμβολίζουν τα πρωτεξάδελφα κόμματα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ στην απρόβλεπτη παλινόρθωση του επάρατου δικομματισμού -για να μας σώσουν(!) αυτοί, που μας κατέστρεψαν...
Την πιο βρόμικη, ωστόσο, επιχείρηση στην κυβέρνηση του δικομματισμού, ήτοι την απόλυση σε πρώτη δόση 12.000 δημοσίων υπαλλήλων, έχει αναλάβει ο Κυρ. Μητσοτάκης. Με γεννήτορα (σόι πάει το βασίλειο...) τον κύριο εκφραστή του θατσερισμού στην πολιτική μας ηγεσία, έχει τις εγγυήσεις αξιοπιστίας, ώστε το πολύ να πετύχει από την τρόικα την αναστολή εκτέλεσης για δύο μήνες. Ακουγα προχθές τον καθηγητή Γ. Βαρουφάκη (την καταβρίσκω τα πρωινά, όταν τον εξαντλεί στον ΣΚΑΪ η Πόπη Τσαπανίδου: εκείνη μου ομορφαίνει τη μέρα κι αυτός, με την αδήριτη λογική του, με βυθίζει μαζοχιστικά στα τάρταρα της απαισιοδοξίας...). Τον άκουγα, λοιπόν, να υποστηρίζει τεκμηριωμένα ότι αυτή η επιταγή της τρόικας για μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο σε περίοδο ύφεσης είναι «ανόητη, εγκληματική και παράλογη», καθ' ότι θα επιδεινώσει την ύφεση και θα αυξήσει την ανεργία και στον ιδιωτικό τομέα. Ψιλά γράμματα για τους πειθήνιοιυς υποτακτικούς της τρόικας...
«Δεν θα δεχθούμε την παλινόρθωση του κράτους της Δεξιάς...» κομπορρημονούσε, μόλις πριν από ένα μήνα στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, ο Ευ. Βενιζέλος.
Οσο κι αν οι πολίτες έμαθαν πια να μην παίρνουν τοις μετρητοίς ό,τι κι αν λέει, μάλλον δεν τον καλοβλέπουν οι εναπομείναντες ΠΑΣΟΚοι ως αντιπρόεδρο μιας κραυγαλέα δεξιάς κυβέρνησης. Με συντονιστή, ας πούμε, της κυβερνητικής μηχανής το γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου Τάκη Μπαλτάκο, που αντιμαχόταν απροσχημάτιστα και αποτελεσματικά κάθε απόπειρα των ώς χθες υπουργών της ΔΗΜΑΡ να τεθεί κάποιος φραγμός στη λαίλαπα κατάλυσης κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων:
«Εσείς έχετε στο DNA σας τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εμείς έχουμε τον εθνικισμό», τους έλεγε εριστικά.
Δεν θα χρειαστεί να το επαναλάβει καν στον εξουσιομανή Βενιζέλο, που δείχνει άνετος με παρακαθήμενους στους υπουργικούς θώκους εκφραστές της πιο αντιδραστικής Δεξιάς, όπως ο Ν. Δένδιας και ο Χαρ. Αθανασίου. Ο πρώτος, διεθνούς φήμης, επιλεγόμενος και «κύριος Νόμος και Τάξη», που βρήκε νόμιμη ακόμα και τη μεταμεσονύχτια τρομοκρατική εισβολή των ΜΑΤ σε σπίτι «υπόπτου» με αλαφιασμένα ανήλικα παιδιά - εκεί στην Ιερισσό, που δίνει μαθήματα συλλογικής αντίστασης στον αυταρχισμό, με υψηλό αγωνιστικό φρόνημα. Και ο δεύτερος, που αφού καταπολέμησε το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και (παρ)ερμήνευσε κατά το δοκούν τις αποφάσεις του ΣτΕ για την ΕΡΤ, ετοιμάζεται να ξηλώσει συστηματικά ό,τι πιο προοδευτικό θεσμοθέτησε επί ένα χρόνο στο υπουργείο Δικαιοσύνης ο Αντ. Ρουπακιώτης, και να χτίσει το δικό του νομοθετικό πλαίσιο πειθαρχημένης διαβίωσης.
Το «δίδυμο του τρόμου» στην κυβέρνηση -κι αλίμονο αν μακροημερεύσει.
Με το κλίμα ευφορίας που δημιουργούν οι πραγματικές επιτυχίες με τον ΤΑΡ και τις νέες κινεζικές επενδύσεις και με σύμμαχο τη θερινή ραστώνη, ο Αντ. Σαμαράς φέρεται αποφασισμένος να τερματίσει τη σημερινή διαρχία και να στήσει τις κάλπες περί τον Οκτώβριο -αμέσως μετά τις γερμανικές.
Θεωρεί, επιπροσθέτως, ότι τον ευνοεί τώρα η δημοσκοπική καθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ και η αδυναμία του για κυβερνητικές συμμαχίες.
Και, πάνω απ' όλα, θέλει να προλάβει εκρήξεις της κοινωνικής δυσαρέσκειας τον άγριο χειμώνα που έρχεται, με τα αναπότρεπτα νέα εισπρακτικά μέτρα εις βάρος και πάλι των ασθενέστερων και με την ολοσχερή αποσάθρωση του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος.
Ετσι, τα διαδοχικά κομματικά συνέδρια του καλοκαιριού, με πρώτο το σημερινό της Ν.Δ., αντί να αναζητήσουν διεξόδους από την όλο και βαθύτερη κρίση, αντί να διερευνήσουν, έστω, γιατί είχε άδοξο τέλος η τρικομματική κυβέρνηση και αντί να ασχοληθούν, επιτέλους, σοβαρά με τη θεσμική αναμόρφωση της παράλυτης δημόσιας διοίκησης και του εξαχρειωμένου πολιτικού μας συστήματος, θα έχουν πρώτη στην ατζέντα την εκλογική τους τακτική για ψηφοθηρία -για να επιβεβαιωθεί πάλι ότι τα χρεοκοπημένα πολιτικά μας κόμματα είναι πλέον απλοί εκλογικοί μηχανισμοί, με κύριο στόχο τη νομή της εξουσίας ερήμην της κοινωνίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου