Πέτρος Κωστόπουλος. Η «επιτυχία» ενός «πετυχημένου»..

sofistis...

Ο Πέτρος Κωστόπουλος αναλαμβάνει το πρωϊνατζίδικο του ΜΕΓΚΑ! Επιτέλους η κρίση βάζει τα πράγματα στη σωστή τους θέση: Ο έκπτωτος βασιλιάς του life style στην Ελλάδα, αυτός που μας έκανε υποδείξεις για το πώς πρέπει να τρώμε, πώς να συμπεριφερόμαστε, πώς να κάνουμε έρωτα και πώς να ζούμε και να γίνουμε «πετυχημένοι», έφτασε επιτέλους στο άκρον άωτον της «επιτυχίας» και έγινε αντικαταστάτης του ..Λιάγκα (!) Ο Πέτρος Κωστόπουλος δεν κρύβει πια τη φιλοδοξία του: Επιδιδόμενος σε ρόλους Μενεγάκη, δηλαδή ενώ εκείνη επιδεικνύει τα φτιαγμένα στήθη της αυτός θα επιδεικνύει τα φτιαγμένα δόντια του, ελπίζει έτσι να καταφέρει να ξεπεράσει τον Λιάγκα ώστε να μπορέσει κάποτε να φτάσει και στο ανώτερο επίπεδο της ελληνικής κατινιάς, δηλαδή να ανταγωνιστεί ακόμα και αυτήν την Τατιάνα Στεφανίδου..
Παιδί του Βόλου, πλην όμως πασοκοθρεμμένος και κολλητός του Λαλιώτη, έκανε «κλικ» στην εξουσία και αφού αναρριχήθηκε στα ανώτερα κλιμάκια της ως βασιλιάς και θεωρητικός της γυφτογκλαμουριάς, αντί να βρίσκεται στη φυλακή κατάφερε και δραπέτευσε πριν καν μπεί, περνώντας με ευκολία απ το 69 στο 99, δηλαδή έτσι απλά σαν μία ακόμα σεξουαλική επίδοση ενός τέλειου αρσενικού κήρυξε πτώχευση σύμφωνα με το άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα και παρά τα υπέρογκα χαριστικά δάνεια που είχε αρπάξει για να κάνει τον ωραίο, τον έξυπνο και «πετυχημένο», πέταξε τους εργαζόμενους απλήρωτους στο δρόμο..

Ο ίδιος σε συνέντευξη του  (Πρωτο θεμα 22-02-2012) δικαιολογεί την πτώση του και περιγράφει τον εαυτόν του: «…Μετά, το 1995 καταλήξαμε σαν λαός σε νούμερα επιδειξιομανίας. Σαν άτομο, μπήκα κι εγώ σε αυτή τη γυφτιά. Ήθελα να έχω γρήγορο αυτοκίνητο, τζιπ, ωραίο σπίτι, ξεχνώντας από πού ερχόμουν…Στη Μύκονο, μετά το 1995 άρχισαν να πλακώνουν όλοι. Νεοκοσμικοί, νεόπλουτοι, όλα τα νούμερα της χώρας, οι βίζιτες, οι της προσκολλήσεως, και οι καραγκιόζηδες των πλουσίων. Σύμβολο ολονών τους ήταν το πόσο υψηλό λογαριασμό θα πλήρωναν στα εστιατόρια, κι εκεί μάσησα και είμαι απαράδεκτος γι΄ αυτό. Γιατί με τα χρόνια η ατμόσφαιρα έγινε εμετική, κι εγώ μέρος του θιάσου!»
Φαίνεται όμως ότι αυτό το ίχνος συνείδησης που προσπάθησε να πουλήσει με αυτήν την εξομολόγηση για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους φυσικά, δεν τον εμπόδισε να λάβει το πρόσφατο καλοκαίρι ένα μεγάλο δωράκι από την Eurobank η οποία με μια περίεργη απόφαση έδωσε “χάρη” στα δάνεια αγοράς των δύο σπιτιών του στη Φιλοθέη και στη Μύκονο ώστε να μην στερηθεί ο άνθρωπος την γυφτογκλαμουριάρικη ζωή που τόσο ..απεχθάνεται.. Τώρα αναπτύσσει μια επίσης περίεργη σχέση με το ΜΕΓΚΑ, η δε εταιρεία «Πήγασος» του κ. Μπόμπολα, όλως τυχαίως και προκλητικά και παρότι βρίσκεται υπό επιτήρηση, μόλις έλαβε ένα δανειάκι των 10 εκατομμυρίων έτσι για τις υπηρεσίες που προσφέρει το κανάλι της μεγκάλης προπαγάνδας στη χώρα, στην ενημέρωση και στον πολιτισμό αναπτύσσοντας κορυφαίες πολιτιστικές «δράσεις» όπως τις φετινές «συνεργασίες» με τον Κωστόπουλο και την ιέρεια του πολιτισμού Ευγενία Μανωλίδου..
Έτσι ακριβώς λοιπόν, με τα λεφτά των φτωχοποιημένων που ληστεύουν οι τράπεζες και το κράτος και τα καρπούνται αυτοί, εξακολουθούν ορισμένοι «πετυχημένοι» να διαφεύγουν και να κάνουν τους έξυπνους και τους μάγκες στην Ελλάδα παρά την κρίση και την απόγνωση στην οποία είναι βυθισμένη η χώρα.. Τόσο «ικανοί» και «αυτοδημιούργητοι» είναι..
Πάντως ο εν λόγω έκπτωτος βασιλιάς, μπορεί να ξέπεσε τόσο χαμηλά, αλλά και πάλι στο δικό του χώρο βρίσκεται πουλώντας τον εαυτό του ως προϊόν πια και ο ίδιος αυτών που πούλαγε τόσα χρόνια: Το τίποτα για κάτι, το ανούσιο για σημαντικό, την αρπαχτή για φιλοδοξία, τη σάχλα για αξία, τη χυδαιότητα για αισθητική, την ξιπασιά για αρχοντιά.. Πούλαγε το παραμύθι της εύκολης καταξίωσης και αυτοεπιβεβαίωσης ώστε να νιώσουν και οι κομπλεξικοί «κάποιοι» και «κάποιες» με ένα κοστούμι Armani και μια τσάντα Louis Vuitton, αντιμετώπισε τα ανθρώπινα συναισθήματα και τον έρωτα ως τεχνική του life style, περιτύλιξε το άλλο φύλλο σε συσκευασία δώρου που πάντα περιμένει τη σωστή του χρήση και θεμελίωσε την ιδεολογία του «σταρχιδισμού», όπερ γράφε τους πάντες και τα πάντα στα-ρχίδια σου, εκμεταλλεύσου τους πάντες και τα πάντα, αρκεί εσύ να περνάς καλά και νάσαι «πετυχημένος»..
Αυτό είναι το κυρίαρχο «όραμα» που οδήγησε ως εδώ την Ελλάδα.. Δεν έχουμε κάτι προσωπικό με το άτομο και δεν μας ενδιαφέρει.. Με αυτό το «όραμα» του τάχουμε, με το «όραμα» για μια δήθεν καλύτερη ζωή που καλλιέργησε και έγινε κυρίαρχη ιδεολογία και γύρισε τη χώρα μας 50 χρόνια πίσω.. Αυτό το όραμα που μας ανατριχιάζει, το όραμα ενός συστήματος της παρακμής, του πασοκισμού και μιας χυδαίας αγοράς όπως το βιώσαμε στο πετσί μας να κυμαίνεται ανάμεσα στα δύο άκρα των πιο χαρακτηριστικών και γνήσιων εκφραστών του. Από τη μια του Κωστόπουλου και από την άλλη του Τσοχατζόπουλου..