«Ο βαθμός αντίστασης στην τρόικα και στις πιέσεις εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις αντιστάσεις του Πρωθυπουργού του ίδιου. Ο Πρωθυπουργός, όταν κατορθώνει να διοικεί τη χώρα με 29% στην πιο δύσκολη κρίση που πέρασε από την Επανάσταση του 1821 – γιατί δεν νομίζω να υπήρξε δυσχερέστερη πρωθυπουργία από του Σαμαρά τώρα
– δεν νομίζω ότι πείθει κανέναν ότι δεν θα το καταφέρει, ιδιαίτερα μετά την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος που σημαίνει ότι έχει τα χέρια του λυμένα. Προσωπικά, είμαι πολύ αισιόδοξος» δήλωσε ο στενός πρωθυπουργικός σύμβουλος και γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Τάκης Μπαλτάκος.
Νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα από το πρωθυπουργικό περιβάλλον, αλλά το βέβαιο είναι ότι όσο ζει κανείς μαθαίνει.
Λίγο πριν την κατάρρευση της καταστροφικής ξενόδουλης συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου θυμήθηκαν την επανάσταση του 1821, θυμήθηκαν πιθανότατα και το ακροδεξιό Δίκτυο ΄21, θυμήθηκαν και τη διαπραγμάτευση με την τρόικα. Πρόκειται για μία επαναδιαπραγμάτευση, που πέραν του γενικότερου κλίματος τρομοκρατίας που είχε καλλιεργηθεί τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2012, τη χρησιμοποίησαν ως κεντρικό προεκλογικό όχημα τόσο ο Αντώνης Σαμαράς, όσο και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Την επομένη κιόλας των εκλογών, αποδείχτηκε ότι οι δύο αλληλοβασταζόμενοι πολιτικοί άνδρες είχαν απλά υφαρπάξει την ψήφο του ελληνικού λαού, αξιοποιώντας βέβαια ταυτόχρονα και όλες τις δυνατότητες που τους παρείχε το ντόπιο και ξένο κατεστημένο, η τραπεζοκρατία, η μιντιοκρατία και το παρασιτικό Κεφάλαιο σε ότι αφορά κυρίως στη λειτουργία του μνημονιακού μηχανισμού προπαγάνδας. Ποτέ δεν διαπραγματεύτηκαν με την τρόικα. Η προσπάθειες του πρωθυπουργού περιορίστηκαν στις προσευχές και στη "συνομιλία του με το Θεό", την οποία είχε αποκαλύψει ο ίδιος παλαιότερα.
Εκτός αυτών, τη στιγμή που ο Τάκης Μπαλτάκος γυρίζει περίπου 200 χρόνια πίσω αναζητώντας άλλοθι στην ιστορία του ελληνικού έθνους για την καταστροφική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σαμαρά στη χώρα μας, σε ένα άλλο δωμάτιο του Μεγάρου Μαξίμου, το επικοινωνιακό επιτελείο του πρωθυπουργού, παρέα με την γαλάζια κομματική γραφειοκρατία γελοιοποιούνται και δυσφημούν την Ελλάδα βαφτίζοντας «άκρα» και «εξτρεμιστές» το σύνολο των ευρωπαϊκών αριστερών κομμάτων που συγκροτούν το Ευρωπαϊκό Κόμμα της Αριστεράς. Ο λόγος; Δεν μπορεί να χωνέψει η ακροδεξιά δράκα που κυβερνά – δυστυχώς- την Ελλάδα ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας είναι ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που θα διεκδικήσει την Προεδρία της Κομισιόν και μάλιστα προέρχεται από την Αριστερά. Σε αυτή την περίπτωση η Ευρώπη παρακολουθεί με ανοικτό το στόμα το Μέγαρο Μαξίμου να προσπαθεί να ενδύσει με ευρωπαϊκό μανδύα την «χωροφυλακίστικη» αντίληψη την οποία επιχειρεί να εισάγει στον δημόσιο λόγο, την ανιστόρητη και επικίνδυνη για την ομαλότητα και δημοκρατική σταθερότητα "θεωρία των δύο άκρων" και τις ιδεοληψίες που γέννησε η μακρά πολιτική απομόνωση του πυρήνα της Πολιτικής Άνοιξης.
Και μέσα σε όλα τα παραπάνω, το πανελλήνιο παρακολουθεί την (άλλη μία) τρισμέγιστη και θεαματική κυβίστηση του Αντώνη Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας, που εγκαταλείπουν τον αγώνα για κάθαρση στην υπόθεση της αμαρτωλής και σκανδαλώδους σύμβασης για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τα υποβρύχια, την οποία είχε αναθεωρήσει το 2010 με την υπογραφή του ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας και νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Μπορεί η Νέα Δημοκρατία να μην είχε ψηφίσει την αναθεώρηση της σύμβασης το 2010, μπορεί από τότε μέχρι σήμερα τα στελέχη της, οι βουλευτές της και κάποιοι νυν υπουργοί της κυβέρνησης Σαμαρά να φώναζαν για την ύπαρξη σκανδάλου, μπορεί το 2011 η ΝΔ να ζητούσε προανακριτική επιτροπή που θα άγγιζε τον Βενιζέλο, αλλά μπροστά στην κατάρρευση του μνημονιακού κυβερνητικού μηχανισμού που μπορεί να επιφέρει η εξεταστική επιτροπή την οποία ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ευρισκόμενος σε πασοκική ομηρία πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έδωσε εντολή στον κυβερνητικό εκπρόσωπο Σίμο Κεδίκογλου να διαβεβαιώσει ότι οι υπογραφές του Ευάγγελου Βενιζέλου «έπεσαν» κάτω από καθεστώς πλήρους διαφάνειας. Σαν να μην έφτανε αυτό ο κ. Κεδίκογλου δήλωσε δημοσίως ότι «τώρα η θέση της κυβέρνησης έχει ως βάση το νόμο του 2010».
Τόση δουλειά έκανε ο Μπαλτάκος να πείσει ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα κηρύξει «ανταρτοπόλεμο» στην τρόικα και ότι ο αγώνας του πρωθυπουργού συγκρίνεται με εκείνον της επανάστασης του 1821. Τόσο χρόνο δαπάνησε ο Μουρούτης σκυμμένος επάνω από βιβλία για να καταλάβει τι είναι ο κομμουνισμός, τι έλεγαν ο Λένιν και ο Μάο, τι είναι ο τροτσκισμός, ποια είναι η διαφορά του Μ-Λ ΚΚΕ από το ΚΚΕ (μ-λ), τι είχε συμβεί στην Κομμούνα του Παρισιού και τι έγραφε η Ρόζα Λούξεμπουργκ για την πολιτική οικονομία. Και όλα αυτά τα παρέσυραν στο βυθό της θάλασσας κάποια παλιοϋποβρύχια. Διότι όσο ψευτοπατριωτισμό και να πουλήσει το Μέγαρο Μαξίμου, όσο και να πασχίζει να αποδείξει ότι δεκαετίες μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου υφίσταται "κομμουνιστικός κίνδυνος", οι νεοδημοκράτες ψηφοφόροι που βρίσκονται στο στόχαστρο της προσπάθειας συσπείρωσης την οποία καταβάλλει η ηγεσία της ΝΔ βλέπουν τη σύμπλευση του Σαμαρά με τον Βενιζέλο, με τον δεύτερο να βαράει το νταούλι και τον πρώτο να χορεύει και βγάζουν φλύκταινες. Διότι και οι ψηφοφόροι της ΝΔ πιστεύουν ότι η σύμβαση για τα υποβρύχια είναι σκανδαλώδης και δεν τους αρέσει καθόλου η κάλυψη που παρέχει το Μέγαρο Μαξίμου στον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Οι νεοδημοκράτες οι ίδιοι λοιπόν είναι εκείνοι που θα κεράσουν στο Μέγαρο Μαξίμου… υποβρύχιο, επάνω από την κάλπη, κι ας μην είναι καλοκαίρι, και ας μην γλυκαθούν οι ένοικοί του όταν ο ελληνικός λαός θα τους δείχνει την πόρτα της εξόδου.
– δεν νομίζω ότι πείθει κανέναν ότι δεν θα το καταφέρει, ιδιαίτερα μετά την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος που σημαίνει ότι έχει τα χέρια του λυμένα. Προσωπικά, είμαι πολύ αισιόδοξος» δήλωσε ο στενός πρωθυπουργικός σύμβουλος και γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Τάκης Μπαλτάκος.
Νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα από το πρωθυπουργικό περιβάλλον, αλλά το βέβαιο είναι ότι όσο ζει κανείς μαθαίνει.
Λίγο πριν την κατάρρευση της καταστροφικής ξενόδουλης συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου θυμήθηκαν την επανάσταση του 1821, θυμήθηκαν πιθανότατα και το ακροδεξιό Δίκτυο ΄21, θυμήθηκαν και τη διαπραγμάτευση με την τρόικα. Πρόκειται για μία επαναδιαπραγμάτευση, που πέραν του γενικότερου κλίματος τρομοκρατίας που είχε καλλιεργηθεί τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2012, τη χρησιμοποίησαν ως κεντρικό προεκλογικό όχημα τόσο ο Αντώνης Σαμαράς, όσο και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Την επομένη κιόλας των εκλογών, αποδείχτηκε ότι οι δύο αλληλοβασταζόμενοι πολιτικοί άνδρες είχαν απλά υφαρπάξει την ψήφο του ελληνικού λαού, αξιοποιώντας βέβαια ταυτόχρονα και όλες τις δυνατότητες που τους παρείχε το ντόπιο και ξένο κατεστημένο, η τραπεζοκρατία, η μιντιοκρατία και το παρασιτικό Κεφάλαιο σε ότι αφορά κυρίως στη λειτουργία του μνημονιακού μηχανισμού προπαγάνδας. Ποτέ δεν διαπραγματεύτηκαν με την τρόικα. Η προσπάθειες του πρωθυπουργού περιορίστηκαν στις προσευχές και στη "συνομιλία του με το Θεό", την οποία είχε αποκαλύψει ο ίδιος παλαιότερα.
Εκτός αυτών, τη στιγμή που ο Τάκης Μπαλτάκος γυρίζει περίπου 200 χρόνια πίσω αναζητώντας άλλοθι στην ιστορία του ελληνικού έθνους για την καταστροφική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σαμαρά στη χώρα μας, σε ένα άλλο δωμάτιο του Μεγάρου Μαξίμου, το επικοινωνιακό επιτελείο του πρωθυπουργού, παρέα με την γαλάζια κομματική γραφειοκρατία γελοιοποιούνται και δυσφημούν την Ελλάδα βαφτίζοντας «άκρα» και «εξτρεμιστές» το σύνολο των ευρωπαϊκών αριστερών κομμάτων που συγκροτούν το Ευρωπαϊκό Κόμμα της Αριστεράς. Ο λόγος; Δεν μπορεί να χωνέψει η ακροδεξιά δράκα που κυβερνά – δυστυχώς- την Ελλάδα ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας είναι ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που θα διεκδικήσει την Προεδρία της Κομισιόν και μάλιστα προέρχεται από την Αριστερά. Σε αυτή την περίπτωση η Ευρώπη παρακολουθεί με ανοικτό το στόμα το Μέγαρο Μαξίμου να προσπαθεί να ενδύσει με ευρωπαϊκό μανδύα την «χωροφυλακίστικη» αντίληψη την οποία επιχειρεί να εισάγει στον δημόσιο λόγο, την ανιστόρητη και επικίνδυνη για την ομαλότητα και δημοκρατική σταθερότητα "θεωρία των δύο άκρων" και τις ιδεοληψίες που γέννησε η μακρά πολιτική απομόνωση του πυρήνα της Πολιτικής Άνοιξης.
Και μέσα σε όλα τα παραπάνω, το πανελλήνιο παρακολουθεί την (άλλη μία) τρισμέγιστη και θεαματική κυβίστηση του Αντώνη Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας, που εγκαταλείπουν τον αγώνα για κάθαρση στην υπόθεση της αμαρτωλής και σκανδαλώδους σύμβασης για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τα υποβρύχια, την οποία είχε αναθεωρήσει το 2010 με την υπογραφή του ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας και νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Μπορεί η Νέα Δημοκρατία να μην είχε ψηφίσει την αναθεώρηση της σύμβασης το 2010, μπορεί από τότε μέχρι σήμερα τα στελέχη της, οι βουλευτές της και κάποιοι νυν υπουργοί της κυβέρνησης Σαμαρά να φώναζαν για την ύπαρξη σκανδάλου, μπορεί το 2011 η ΝΔ να ζητούσε προανακριτική επιτροπή που θα άγγιζε τον Βενιζέλο, αλλά μπροστά στην κατάρρευση του μνημονιακού κυβερνητικού μηχανισμού που μπορεί να επιφέρει η εξεταστική επιτροπή την οποία ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ευρισκόμενος σε πασοκική ομηρία πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έδωσε εντολή στον κυβερνητικό εκπρόσωπο Σίμο Κεδίκογλου να διαβεβαιώσει ότι οι υπογραφές του Ευάγγελου Βενιζέλου «έπεσαν» κάτω από καθεστώς πλήρους διαφάνειας. Σαν να μην έφτανε αυτό ο κ. Κεδίκογλου δήλωσε δημοσίως ότι «τώρα η θέση της κυβέρνησης έχει ως βάση το νόμο του 2010».
Τόση δουλειά έκανε ο Μπαλτάκος να πείσει ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα κηρύξει «ανταρτοπόλεμο» στην τρόικα και ότι ο αγώνας του πρωθυπουργού συγκρίνεται με εκείνον της επανάστασης του 1821. Τόσο χρόνο δαπάνησε ο Μουρούτης σκυμμένος επάνω από βιβλία για να καταλάβει τι είναι ο κομμουνισμός, τι έλεγαν ο Λένιν και ο Μάο, τι είναι ο τροτσκισμός, ποια είναι η διαφορά του Μ-Λ ΚΚΕ από το ΚΚΕ (μ-λ), τι είχε συμβεί στην Κομμούνα του Παρισιού και τι έγραφε η Ρόζα Λούξεμπουργκ για την πολιτική οικονομία. Και όλα αυτά τα παρέσυραν στο βυθό της θάλασσας κάποια παλιοϋποβρύχια. Διότι όσο ψευτοπατριωτισμό και να πουλήσει το Μέγαρο Μαξίμου, όσο και να πασχίζει να αποδείξει ότι δεκαετίες μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου υφίσταται "κομμουνιστικός κίνδυνος", οι νεοδημοκράτες ψηφοφόροι που βρίσκονται στο στόχαστρο της προσπάθειας συσπείρωσης την οποία καταβάλλει η ηγεσία της ΝΔ βλέπουν τη σύμπλευση του Σαμαρά με τον Βενιζέλο, με τον δεύτερο να βαράει το νταούλι και τον πρώτο να χορεύει και βγάζουν φλύκταινες. Διότι και οι ψηφοφόροι της ΝΔ πιστεύουν ότι η σύμβαση για τα υποβρύχια είναι σκανδαλώδης και δεν τους αρέσει καθόλου η κάλυψη που παρέχει το Μέγαρο Μαξίμου στον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Οι νεοδημοκράτες οι ίδιοι λοιπόν είναι εκείνοι που θα κεράσουν στο Μέγαρο Μαξίμου… υποβρύχιο, επάνω από την κάλπη, κι ας μην είναι καλοκαίρι, και ας μην γλυκαθούν οι ένοικοί του όταν ο ελληνικός λαός θα τους δείχνει την πόρτα της εξόδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου