Το Μαγικό ραβδί !..

Καθρεφτη, καθρεφτακι μου...

Μέχρι τώρα, το ‘μνημόνιο’ έχει καταβροχθίσει δύο κυβερνήσεις κι ενάμισι κόμμα. Η κυβέρνηση Σαμαρά θα είναι η τρίτη που θα πέσει θύμα των επιλογών της. Πόνταρε στην πολιτική της ανηλεούς λιτότητας, παρά τα μεγάλα λόγια που έλεγε κάποτε ο αρχηγός της, κι έχασε.  Η Νέα Δημοκρατία, πανικοβλημένη μάλλον, οδεύει στον δρόμο που χάραξε το ΠΑΣΟΚ,  που σήμερα μετράει μόλις 4,1% στην Β’ Αθηνών ! Ο Σοσιαλισμός δεν μένει πια εδώ, και το ‘φιλελεύθερο κέντρο’ δεν θα αναστηθεί μ’ ένα γελοίο (επιεικώς) κείμενο ακόμη κι αν το προσυπέγραφαν 58 ..χιλιάδες ανησυχούντες…

Έρχεται η ώρα του ΣΥΡΙΖΑ.  Δεν χρειάζεται να ‘σοβαρευτεί’ και πολύ περισσότερο, για να είναι η επόμενη κυβέρνηση. Κι άσχετα με το κατά πόσο περισσότερο ή λιγότερο αριστερός είναι (σύμφωνα με το προσωπικό γούστο του καθενός μας), πάντως παραμένει σταθερά και αταλάντευτα αντιμνημονιακός, την ώρα ακριβώς που το ‘μνημόνιο’ καταρρέει με πάταγο. 

Η κυβερνητική προπαγάνδα, έχει πέσει σε τέτοιο χαμηλό βαρομετρικό γελοιότητας, που, πλέον, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν χρειάζεται, νομίζω, καν να απαντά στις διάφορες βλακείες που εκστομίζονται. Τι να κάνουμε; Όταν ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ να στηριχθείς στους ..Φαήλους, τους Πρετεντέρηδες και τους Πάγκαλους, δεν δικαιούσαι να περιμένεις να θερίσεις και πολλή ..αξιοπιστία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, καλύτερα –από εδώ και μπρός- να ρίξει το βάρος του, στην προετοιμασία, τον προγραμματισμό, στην απαραίτητη και κρισιμότατη ιεράρχηση των επιμέρους βημάτων, στα όπλα του, για τον πόλεμο που πλησιάζει. Γιατί είναι τεράστιο το βάρος που πρόκειται να επωμισθεί. Τώρα δεν είναι σλόγκαν: Θα είναι το πρώτο κόμμα που θα παραλάβει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ‘καμένη γη’.

Τεράστια ανεργία. Κρατική μηχανή διαλυμένη. Οικονομία ημιθανής. Τραπεζικό σύστημα βαριά άρρωστο. Θεσμοί ξεσκισμένοι. Δημοκρατία στα όρια της εξάντλησης. Μέσα Ενημέρωσης όσο ποτέ άλλοτε διαπλεγμένα. Κοινωνία, ζαλισμένη και επίτηδες διχασμένη. 

Θα είναι δύσκολο. Ωστόσο καμιά φορά, όταν όλα έχουν κατεδαφιστεί, είναι κατά κάποιον τρόπο πιο εύκολο να χτίσεις κάτι νέο. Εάν ο κ. Παπανδρέου είχε σταθεί στο ύψος των ιστορικών στιγμών το 2009. Εάν είχε αποδεχθεί έντιμα την χρεοκοπία. Εάν έβαζε πάνω απ’ όλα –όπως είχε μόλις ορκιστεί- το συμφέρον του λαού, δεν θα βρισκόμαστε στην τωρινή δεινή θέση. Δυστυχώς, δέχθηκε ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ, επιταγές ΠΟΛΥ ..ΑΚΑΛΥΠΤΕΣ. Εύλογα σκεφτόμαστε πια, πως κάπου τελικά, ...χρώσταγε. Ό τι ακολούθησε, Παπαδήμος, Σαμαράς, δεν ήταν παρά η εγκληματική εμμονή στο αρχικό λάθος.

Είναι ψέμα πως ο λαός δεν έχει άλλες αντοχές, δεν έχει άλλες δυνάμεις. Κάθε λαός, πόσο μάλλον ο δικός μας, ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ Η ΟΠΟΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΚΙ ΟΧΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ. Ότι η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ του, στέκεται και πολεμά ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΤΕΡΙΖΙ κι ότι ΠΑΛΕΥΕΙ ΓΙ ΑΥΤΟΝ, γίνεται ακατάβλητο θηρίο. Κι όταν του ΠΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΕΣ. Όταν δεν πάνε να τον ΤΟΥΜΠΑΡΟΥΝ με ΚΡΥΦΕΣ ΑΤΖΕΝΤΕΣ και ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ. Όταν δεν του ΠΑΙΞΟΥΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ, ενοχοποιώντας τον για να κρύψουν τις ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΕΥΘΥΝΕΣ και να ΠΕΡΙΣΩΣΟΥΝ τις ΘΕΣΟΥΛΕΣ τους. Τότε αυτός ο λαός, δεν μπορεί παρά να ΕΝΩΘΕΙ, να γίνει ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΣ, να ΔΙΑΠΡΕΨΕΙ.

Αυτός είναι ο δρόμος που ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να ακολουθήσει χωρίς την ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ παρέκκλιση. Όλα τα άλλα. Λεπτομέρειες. Λάθη τεχνικά, που θα γίνουν και θα ξαναγίνουν. Δυσκολίες που θα γιγαντωθούν και θα τρομοκρατήσουν. Εχθροί ντόπιοι και ξένοι που θα λυσσάξουν όταν τα συμφέροντά τους θα θιχτούν.   Όλα αυτά –ακόμη κι η τρέχουσα στο επίπεδο των ηγεσιών αδιαλλαξία και εκατέρωθεν καχυποψία στην ‘συνεννόηση’ με την υπόλοιπη Αριστερά- ,  αντιμετωπίζονται. ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ, να ΜΕΝΕΙΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ. Να μην φοβηθείς να τον ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΕΙΣ. Να του ΔΩΣΕΙΣ ΒΗΜΑ να ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ, σε μια επιτέλους πραγματική ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, που τόσα χρόνια την πληγώσαμε,  για να μην πω τίποτε χειρότερο. 

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αρπάξει απ’ τα μαλλιά αυτή την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ; Μπορεί να ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΤΟΠΙΟ, όπως ήταν κάποτε το σύνθημά του; Μπορεί να στείλει τα ..ΜΑΤ να μας ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΝ αντί να μας ..ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΟΥΝ;; Προχτές στην συνέντευξη στον ‘Ενικό’, ο κ. Τσίπρας είπε –γνωρίζοντας τις δυσκολίες- πως ‘δεν είναι ο Χάρι Πότερ, πως δεν έχει το μαγικό ραβδί’.  Κι όμως: Το μαγικό ραβδί ήταν και είναι εκεί δίπλα του! Και μπορεί, εάν το αντιληφθεί και το αδράξει, να τρίβουμε τα μάτια μας._