Sotosblog...
Από τον κυνισμό, το δούλεμα, την ωμότητα και τα άλλα όλα που συνθέτουν τη συμπεριφορά της κυβέρνησης, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και η φαμφάρα. Φαμφάρα στην κυριολεξία· με πραγματικά ταρατατζούμ, τρομπέτες, τρομπόνια, φιλαρμονικές, πολύχρωμες στολές, φτερά στα καπέλα, απ’ όλα!
Χθες (επαν)εγκαινιάσθηκε το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Τάχα ως επιτακτικό αίτημα των δημοτών. Πόσο επιτακτικό; Τρία τετράγωνα παρακάτω, στριμώχνονται, για να μην πω σκοτώνονται, για το ποιος θα πρωτοκαπαρώσει θέση στον ξενώνα των αστέγων. Το ρουσφέτι για ένα κρεββάτι πάει σύννεφο. Πίσω και στο πλάι του ξενώνα κοιμούνται κατάχαμα όσοι δεν έχουν βύσμα, παρέα με άλλους που ούτε που το διανοούνται να το ψάξουν. Τόσο επιτακτικό.
Ξαφνικά, λοιπόν, η περιοχή γέμισε απαστράπτουσες λιμουζίνες. Πρόεδροι της Δημοκρατίας, Πρωθυπουργοί, Δήμαρχοι, τοπικοί παραγοντίσκοι, γριές και νεογέννητες αυτοδιοικητικές βδέλλες διάφορες, μπάντες να παιανίζουν και δεν συμμαζεύεται. Να μην χάσουν οι κύριοι και κυρίες της πειραϊκής κοινωνίας το πουλμούρ και το μπαλντανφάν των εκατομμυρίων που δαπανήθηκε, για να αναστηλωθεί ένα θέατρο πλάι σε ερειπωμένα οικοδομικά μεγαθήρια, γιαπιά-τέρατα που ρημάζουν στο μεταξύ ακριβώς εκεί δίπλα επί μισό αιώνα! Αποτέλεσμα, ένα συνολικό τερατούργημα χωρίς προηγούμενο.
Εξαγγέλθηκαν μάλιστα και μεγαλόπνοα προγράμματα για το «νέο στολίδι». Πού αυτά; Πότε; Στην Ελλάδα του 2013, όπου μπαίνει μέσα με τα μπούνια το Μέγαρο Μουσικής, και χρηματοδοτείται με επιχορηγήσεις επί κρατικών εγγυήσεων και κρατικές εγγυήσεις επί επιχορηγήσεων σκανδαλωδώς, για να παίζουν εκεί ο Νταλάρας και ο Σαλαμπάσης, μπας και ρεφάρει! Ποιο; Το Μέγαρο! Και θα φτουρίσει το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά… Μέγας είσαι Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου!
Μιλώντας στα εγκαίνια, ο Σαμαράς είπε: «Μια χώρα δεν πάει μπροστά σβήνοντας την ιστορία της και αφήνοντας το παρελθόν της να ερειπώνεται, αλλά αναδεικνύοντάς της το δικαίωμα να το έχει ως εφαλτήριο για το μέλλον […] μιας χώρας που ξαναγεννιέται, ενός λαού που στέκεται ξανά στα πόδια του, που δεν το βάζει κάτω, που μετατρέπει τα ερείπια σε μνημεία ομορφιάς, που μετατρέπει τα χαλάσματα σε νέα έμπνευση δημιουργίας, ενός λαού που πιστεύει στον εαυτό του και τέτοιος λαός για μια ακόμη φορά αποδεικνύουμε ότι είμαστε εμείς οι Έλληνες.»
Από κάτω τον άκουγε ο Παναγιωτόπουλος, υπουργός Πολιτισμού, αντί να παρευρίσκεται, ως όφειλε, στη συνέντευξη Τύπου που έδινε την ίδια ώρα ο Σύλλoγος Ελλήνων Αρχαιολόγων, αλλά δεν μετέδωσαν τα κανάλια. Τι δεν μετέδωσαν τα κανάλια; Την πρόεδρο να δηλώνει: «Δεν έχει καταβληθεί ούτε ένα ευρώ από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων στις Εφορείες Αρχαιοτήτων και τα μουσεία για λειτουργικά έξοδα όλο το 2013. Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει ούτε βενζίνη για να κινηθούν τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα, ούτε πετρέλαιο για θέρμανση τον χειμώνα, ούτε υλικά καθαριότητας για τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους. Για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε, συχνά βάζουμε χρήματα από την τσέπη μας ή ζητάμε ακόμα και προσωπικές χάρες».
Μάλιστα!.. Αυτά, που λέτε, για τα ερείπια που γίνονται μνημεία ομορφιάς και τα τοιαύτα… Η φαμφάρα φαμφάρα όμως. Η φαμφάρα φαμφάρα! Άλλο σχόλιο από πλευράς μου; Άστε καλύτερα, γιατί μας κοιτάει βλοσυρά το υπόλοιπο χάος.
Χθες (επαν)εγκαινιάσθηκε το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Τάχα ως επιτακτικό αίτημα των δημοτών. Πόσο επιτακτικό; Τρία τετράγωνα παρακάτω, στριμώχνονται, για να μην πω σκοτώνονται, για το ποιος θα πρωτοκαπαρώσει θέση στον ξενώνα των αστέγων. Το ρουσφέτι για ένα κρεββάτι πάει σύννεφο. Πίσω και στο πλάι του ξενώνα κοιμούνται κατάχαμα όσοι δεν έχουν βύσμα, παρέα με άλλους που ούτε που το διανοούνται να το ψάξουν. Τόσο επιτακτικό.
Ξαφνικά, λοιπόν, η περιοχή γέμισε απαστράπτουσες λιμουζίνες. Πρόεδροι της Δημοκρατίας, Πρωθυπουργοί, Δήμαρχοι, τοπικοί παραγοντίσκοι, γριές και νεογέννητες αυτοδιοικητικές βδέλλες διάφορες, μπάντες να παιανίζουν και δεν συμμαζεύεται. Να μην χάσουν οι κύριοι και κυρίες της πειραϊκής κοινωνίας το πουλμούρ και το μπαλντανφάν των εκατομμυρίων που δαπανήθηκε, για να αναστηλωθεί ένα θέατρο πλάι σε ερειπωμένα οικοδομικά μεγαθήρια, γιαπιά-τέρατα που ρημάζουν στο μεταξύ ακριβώς εκεί δίπλα επί μισό αιώνα! Αποτέλεσμα, ένα συνολικό τερατούργημα χωρίς προηγούμενο.
Εξαγγέλθηκαν μάλιστα και μεγαλόπνοα προγράμματα για το «νέο στολίδι». Πού αυτά; Πότε; Στην Ελλάδα του 2013, όπου μπαίνει μέσα με τα μπούνια το Μέγαρο Μουσικής, και χρηματοδοτείται με επιχορηγήσεις επί κρατικών εγγυήσεων και κρατικές εγγυήσεις επί επιχορηγήσεων σκανδαλωδώς, για να παίζουν εκεί ο Νταλάρας και ο Σαλαμπάσης, μπας και ρεφάρει! Ποιο; Το Μέγαρο! Και θα φτουρίσει το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά… Μέγας είσαι Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου!
Μιλώντας στα εγκαίνια, ο Σαμαράς είπε: «Μια χώρα δεν πάει μπροστά σβήνοντας την ιστορία της και αφήνοντας το παρελθόν της να ερειπώνεται, αλλά αναδεικνύοντάς της το δικαίωμα να το έχει ως εφαλτήριο για το μέλλον […] μιας χώρας που ξαναγεννιέται, ενός λαού που στέκεται ξανά στα πόδια του, που δεν το βάζει κάτω, που μετατρέπει τα ερείπια σε μνημεία ομορφιάς, που μετατρέπει τα χαλάσματα σε νέα έμπνευση δημιουργίας, ενός λαού που πιστεύει στον εαυτό του και τέτοιος λαός για μια ακόμη φορά αποδεικνύουμε ότι είμαστε εμείς οι Έλληνες.»
Από κάτω τον άκουγε ο Παναγιωτόπουλος, υπουργός Πολιτισμού, αντί να παρευρίσκεται, ως όφειλε, στη συνέντευξη Τύπου που έδινε την ίδια ώρα ο Σύλλoγος Ελλήνων Αρχαιολόγων, αλλά δεν μετέδωσαν τα κανάλια. Τι δεν μετέδωσαν τα κανάλια; Την πρόεδρο να δηλώνει: «Δεν έχει καταβληθεί ούτε ένα ευρώ από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων στις Εφορείες Αρχαιοτήτων και τα μουσεία για λειτουργικά έξοδα όλο το 2013. Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει ούτε βενζίνη για να κινηθούν τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα, ούτε πετρέλαιο για θέρμανση τον χειμώνα, ούτε υλικά καθαριότητας για τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους. Για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε, συχνά βάζουμε χρήματα από την τσέπη μας ή ζητάμε ακόμα και προσωπικές χάρες».
Μάλιστα!.. Αυτά, που λέτε, για τα ερείπια που γίνονται μνημεία ομορφιάς και τα τοιαύτα… Η φαμφάρα φαμφάρα όμως. Η φαμφάρα φαμφάρα! Άλλο σχόλιο από πλευράς μου; Άστε καλύτερα, γιατί μας κοιτάει βλοσυρά το υπόλοιπο χάος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου