Την τελευταία τετραετία έχουμε πέσει θύματα ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος ενημέρωσης που επέλεξε τη συνειδητή και συστηματική υπερπληροφόρηση του κοινού σε θέματα «αλλοδαπής παραβατικότητας» και επιλεκτικής απόκρυψης ειδήσεων που περίσσευαν στις τηλεοπτικές και εκδοτικές σκοπιμότητες του μιντιακού συστήματος. Δεν ήταν μόνο η ένταξη στην ενημερωτική ατζέντα μιας σειράς «ειδήσεων» που εδώ και χρόνια λείαιναν το εκλογικό υπόστρωμα της Χ.Α., αλλά και η διαγραφή από την καθημερινή θεματολογία ειδήσεων που έρχονταν σε αντίθεση με την κυρίαρχη λογική ερεθισμού των συντηρητικών αντανακλαστικών της κοινωνίας.
Έτσι, κυριάρχησε η συστηματική απόκρυψη των ναζιστικών εφόδων, των ρατσιστικών πογκρόμ στο κέντρο της πρωτεύουσας αλλά και σε συνοικίες την ώρα που οι «αγανακτισμένοι κάτοικοι» καταλάμβαναν θέση προνομιακού συνομιλητή στα κυρίαρχα ΜΜΕ. Στα παράθυρα του τηλεοπτικού ολοκληρωτισμού ο Άγιος Παντελεήμονας ήταν το άντρο της αλλοδαπής εγκληματικότητας, οι μετανάστες στη Νομική ήταν ο εκχυδαϊσμός του πανεπιστημιακού ασύλου και οι οροθετικές ιερόδουλες μια υγειονομική βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας μας, την ώρα που αλλοδαποί εργάτες βασανίζονταν από ημεδαπά αφεντικά, την ώρα που χρυσαυγίτες πλιατσικολογούσαν μικρομάγαζα Αφρικανών, την ώρα που μελανοχίτωνες ρατσιστές πυρπολούσαν υπόγεια τεμένη.
Και όλα αυτά με την κρίση να παραμονεύει και μια κοινή γνώμη να αναζητά τα εξιλαστήρια θύματα ενός όψιμου κοινωνικού αυτοματισμού με φυλετικά χαρακτηριστικά. Χρυσαυγίτες με «πολιτικά» σε ρόλο πρωταγωνιστή και δημοσιογράφοι κλακαδόροι μιας εικονικής πραγματικότητας που απενοχοποίησε τους θύτες και δημιούργησε τις αναγκαίες κοινωνικές συνθήκες για τον εγκλεισμό των ίδιων των θυμάτων. Ανήξεροι και υποκριτικά «αθώοι» σήμερα, πέφτουν από τα σύννεφα που οι ίδιοι κατασκεύασαν, οι χθεσινοί κοινωνικοί εισαγγελείς ανακαλύπτουν «έκπληκτοι» σήμερα τον εκτροχιασμό του τέρατος που οι ίδιοι φιλοξένησαν.
Σήμερα, με τη στάση τους το μόνο που καταφέρνουν είναι να πιστοποιήσουν την έλλειψη αξιοπιστίας τους, καθώς όχι μόνο δεν κατάφεραν έγκαιρα να ερμηνεύσουν την πραγματικότητα, αλλά αντιθέτως τη διαστρέβλωσαν προς όφελος πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων. Δεν είναι διόλου τιμητικό για δεκάδες δημοσιογράφους να ασκούν τα καθήκοντά τους εκ των υστέρων και να ανατρέχουν σήμερα σε ειδήσεις και γεγονότα του χθες και να ανακαλύπτουν ως «απατημένοι σύζυγοι» το μέγεθος της ανεπάρκειάς τους. Δεν είναι επαγγελματικά τιμητικό να εντοπίζουν σήμερα ερασιτεχνικά βίντεο, φωτογραφίες και κείμενα που μέχρι χτες δεν χωρούσαν στα «αποκαλυπτικά» ρεπορτάζ τους. Σήμερα οι ειδήσεις ανασκευάζονται. Σήμερα η Σκορδέλη μεταμορφώνεται σε μια μέγαιρα του υποκόσμου, ο Παναγιώταρος που κάποτε «αγανακτισμένος» γιαούρτωνε τον Αλαβάνο και την Πορτάλιου γίνεται τραμπούκος και όταν η γιαγιά του ΑΤΜ γίνεται η μάνα του χρυσαυγίτη με τους φούρνους και τα εβραϊκά σαπούνια, τότε σίγουρα «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας». Σάπιο ή επικίνδυνα αφελές.