του Σταυρου Χριστακοπουλου, απο το Ποντικι...
Το κόλπο απέτυχε πριν καν επιχειρηθεί: μια «τσάτρα - πάτρα» μεταμφίεση της Χρυσής Αυγής σε νομιμόφρον κόμμα, ώστε, όπως συμβούλευαν ο Μπάμπης Παπαδημητρίου και άλλοι «ομότεχνοί» του, να γίνει εφικτή η συγκυβέρνηση της Ν.Δ. με μια «σοβαρή» Χ.Α.
Όλα χάλασαν επειδή οι χρυσαυγίτες δεν είχαν στρατηγική συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. Δεν τους το επιτρέπει, προς το παρόν, ούτε η δομή ούτε η σύνθεση ούτε η λογική τους ούτε τα «αντισυστημικά» παραμύθια πάνω στα οποία έχτιζαν τόσο καιρό την προσοδοφόρο τακτική τους.
Έτσι, ενώ οι χρηματοδότες και οι επικοινωνιακοί και μιντιακοί τους σπόνσορες, οι οποίοι εργολαβικά τους ξέπλεναν και τους ενίσχυαν για μακρό διάστημα, τους καλούσαν να ξεπληρώσουν την πολύτιμη και αφειδώλευτη βοήθεια που τους προσέφεραν, αυτοί έσπευσαν να μαχαιρώσουν τον Παύλο Φύσσα σε δημόσια θέα, με μάρτυρες... παρακαθήμενους. Και να καταστρέψουν τις προσδοκίες των ευεργετών τους.
Κάπως έτσι επλήγη ανεπανόρθωτα η θεωρία περί «δύο άκρων» – την οποία επιμόνως καλλιεργούσαν η Ν.Δ. και ο στενός κύκλος του Σαμαρά και διά της οποίας επίσης η Χρυσή Αυγή «ξεπλενόταν» ώστε να αποτελέσει κυβερνητικό δεκανίκι και να αντισταθμιστούν η «προδοσία» της ΔΗΜΑΡ και το αβέβαιο μέλλον του ΠΑΣΟΚ.
Η Χρυσή Αυγή, επιπλέον, δεν έχει στρατηγική συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. διότι, απλούστατα, από τη μια επιχειρεί να βαδίσει αυτόνομα, στα ίχνη των ναζί προπατόρων της, ενώ από την άλλη δεν θέλει να έχει τη μοίρα του... ΛΑΟΣ.
Όπως θα θυμάστε, το κόμμα του Καρατζαφέρη άρχισε την πορεία του ως ένα καθαρά ακροδεξιό σχήμα. Εν συνεχεία πέρασε την ίδια διαδικασία «πλυντηρίου», μέχρι να προσφέρει την πολύτιμη συμμετοχή του στη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου. Όμως, μετά το «λάθος» της αποχώρησής του από αυτήν, βρίσκεται στα αζήτητα, με τον κόσμο του να έχει μετακομίσει στη Χ.Α.
Φυσικά κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το είδος της στρατηγικής της Χρυσής Αυγής.
● Όλοι πια ξέρουν γιατί στηρίχθηκε και ξεπλύθηκε συστηματικά («το μόνο αυθεντικό ακτιβιστικό κίνημα της μεταπολίτευσης» την αποκάλεσε τον περασμένο Φεβρουάριο ο... συνταγματολόγος Ανδρέας Λοβέρδος).
● Όλοι πια ξέρουν πόσες πλάτες βρήκε στους μηχανισμούς του κράτους και πόσους από αυτούς προσπάθησε να υποκαταστήσει ώστε να αναπτύξει την παρακρατική δομή της.
Ωστόσο είναι δύσκολο να περιγράψει κάποιος με ακρίβεια τη στρατηγική της Χ.Α. Μπορούμε πάντως να προσεγγίσουμε τη στοχοθεσία της παρατηρώντας τι είχε επιτύχει έως πρότινος και τι, προφανώς, επεδίωκε περαιτέρω.
Η «αυθεντική» Δεξιά
Όπως είχαμε δει στη δημοσκόπηση της Pulse RC για το «Ποντίκι» στις 12 Σεπτεμβρίου, η Χρυσή Αυγή είχε καταφέρει να βρίσκεται ισόπαλη με τη Ν.Δ. στο 15% στα τρία τέταρτα του πληθυσμού, και μάλιστα στις ηλικίες από 18 έως 59 ετών. Η Ν.Δ. μάλιστα στις πιο μικρές από αυτές τις ηλικίες ήταν ήδη τρίτο κόμμα, με άδηλο το τι μπορεί να συμβαίνει σε ηλικίες ακόμη μικρότερες, κάτω από τα 18 έτη.
Στις ηλικίες από 60 ετών και άνω η Χρυσή Αυγή επέστρεφε κάτω του δημοσκοπικού της ποσοστού και λίγο πάνω από το εκλογικό του Ιουνίου 2012: στο 8%. Αντιθέτως η Ν.Δ. κρατούσε αυτές τις ηλικίες των «παραδοσιακών» δεξιών σημειώνοντας εκεί το υψηλότερο ποσοστό της και χτίζοντας είτε το αναιμικό της προβάδισμα είτε την πολύμηνη ισοπαλία της με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στις ηλικίες αυτές έχανε τη δυναμική την οποία κέρδιζε στον παραγωγικό πληθυσμό.
Πρόκειται για τις ηλικίες των δεξιών που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν μέσα στον εμφύλιο ή στα αποκαΐδια του. Αυτοί κρατούν, επί της ουσίας, τη Ν.Δ. στον αφρό.
Εδώ έρχεται η Χρυσή Αυγή να επικεντρώσει τις αναφορές και τους τραμπούκικους «ακτιβισμούς» της στον εμφύλιο και την «κομμουνιστοφαγία». Πέρα από τις «εργολαβίες» που φαίνεται να έχει αναλάβει στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη και την επιδίωξή της να διχάσει και να καταλάβει τις λαϊκές και νυν ή τέως «αριστεροκρατούμενες» γειτονιές, η Χ.Α. έκανε κάτι ακόμη:
Την ώρα που οι Μπάμπηδες και οι Χρύσανθοι έσπευδαν να κορυφώσουν τη δική τους στρατηγική ρυμούλκησης της Χ.Α., εκείνη θέλησε να δείξει στους προαναφερθέντες «παραδοσιακούς» δεξιούς ότι αυτή – και όχι η γονυπετής στην τρόικα και ξεπουλημένη στη Μέρκελ σαμαρική Ν.Δ. – είναι η Δεξιά που θυμούνται και, ενδεχομένως, θα ήθελαν να επιστρέψει.
Όμως ήρθε η στυγνή δολοφονία του Παύλου Φύσσα να τα ανατρέψει όλα. Εκεί, παρότι οι Χρύσανθοι συνεχίζουν τη σχεδόν εμφυλιοπολεμική προσπάθεια ταύτισης Χ.Α. και ΣΥΡΙΖΑ, φάνηκε να «ξυπνάει» ένα μεγάλο μέρος της Ν.Δ., αποτελούμενο από τους καραμανλικούς και τους νεοφιλελεύθερους, οι οποίοι το προηγούμενο διάστημα είχαν ήδη περάσει στο αντάρτικο διαβλέποντας την πρόθεση του σκληρού σαμαρικού πυρήνα να προετοιμάσει τη Χρυσή Αυγή ως μελλοντικό εταίρο.
Τώρα, όμως, η κατάσταση έχει περιπλακεί για όλους:
● Η Χ.Α. βλέπει όσα έχτιζε με επιμονή να κινδυνεύουν με απαξίωση και το ενδεχόμενο μιας κατάρρευσής της να βρίσκεται στο τραπέζι.
● Οι «σκληροί» του σαμαρικού περιβάλλοντος βλέπουν τη στρατηγική της θεωρίας «των δύο άκρων» να μην έχει πλέον βάσιμο στόχο, παρά μόνο την πολεμική κατά του ΣΥΡΙΖΑ.
● Οι «αντιφρονούντες» της Ν.Δ. βλέπουν μπροστά τους μια ευκαιρία για ρεβάνς και πολιτική αναβάπτιση στα νάματα της «δημοκρατικής νομιμότητας».
Κοινώς τα παλικάρια γίνανε μαλλιά - κουβάρια...
Όλα χάλασαν επειδή οι χρυσαυγίτες δεν είχαν στρατηγική συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. Δεν τους το επιτρέπει, προς το παρόν, ούτε η δομή ούτε η σύνθεση ούτε η λογική τους ούτε τα «αντισυστημικά» παραμύθια πάνω στα οποία έχτιζαν τόσο καιρό την προσοδοφόρο τακτική τους.
Έτσι, ενώ οι χρηματοδότες και οι επικοινωνιακοί και μιντιακοί τους σπόνσορες, οι οποίοι εργολαβικά τους ξέπλεναν και τους ενίσχυαν για μακρό διάστημα, τους καλούσαν να ξεπληρώσουν την πολύτιμη και αφειδώλευτη βοήθεια που τους προσέφεραν, αυτοί έσπευσαν να μαχαιρώσουν τον Παύλο Φύσσα σε δημόσια θέα, με μάρτυρες... παρακαθήμενους. Και να καταστρέψουν τις προσδοκίες των ευεργετών τους.
Κάπως έτσι επλήγη ανεπανόρθωτα η θεωρία περί «δύο άκρων» – την οποία επιμόνως καλλιεργούσαν η Ν.Δ. και ο στενός κύκλος του Σαμαρά και διά της οποίας επίσης η Χρυσή Αυγή «ξεπλενόταν» ώστε να αποτελέσει κυβερνητικό δεκανίκι και να αντισταθμιστούν η «προδοσία» της ΔΗΜΑΡ και το αβέβαιο μέλλον του ΠΑΣΟΚ.
Η Χρυσή Αυγή, επιπλέον, δεν έχει στρατηγική συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. διότι, απλούστατα, από τη μια επιχειρεί να βαδίσει αυτόνομα, στα ίχνη των ναζί προπατόρων της, ενώ από την άλλη δεν θέλει να έχει τη μοίρα του... ΛΑΟΣ.
Όπως θα θυμάστε, το κόμμα του Καρατζαφέρη άρχισε την πορεία του ως ένα καθαρά ακροδεξιό σχήμα. Εν συνεχεία πέρασε την ίδια διαδικασία «πλυντηρίου», μέχρι να προσφέρει την πολύτιμη συμμετοχή του στη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου. Όμως, μετά το «λάθος» της αποχώρησής του από αυτήν, βρίσκεται στα αζήτητα, με τον κόσμο του να έχει μετακομίσει στη Χ.Α.
Φυσικά κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το είδος της στρατηγικής της Χρυσής Αυγής.
● Όλοι πια ξέρουν γιατί στηρίχθηκε και ξεπλύθηκε συστηματικά («το μόνο αυθεντικό ακτιβιστικό κίνημα της μεταπολίτευσης» την αποκάλεσε τον περασμένο Φεβρουάριο ο... συνταγματολόγος Ανδρέας Λοβέρδος).
● Όλοι πια ξέρουν πόσες πλάτες βρήκε στους μηχανισμούς του κράτους και πόσους από αυτούς προσπάθησε να υποκαταστήσει ώστε να αναπτύξει την παρακρατική δομή της.
Ωστόσο είναι δύσκολο να περιγράψει κάποιος με ακρίβεια τη στρατηγική της Χ.Α. Μπορούμε πάντως να προσεγγίσουμε τη στοχοθεσία της παρατηρώντας τι είχε επιτύχει έως πρότινος και τι, προφανώς, επεδίωκε περαιτέρω.
Η «αυθεντική» Δεξιά
Όπως είχαμε δει στη δημοσκόπηση της Pulse RC για το «Ποντίκι» στις 12 Σεπτεμβρίου, η Χρυσή Αυγή είχε καταφέρει να βρίσκεται ισόπαλη με τη Ν.Δ. στο 15% στα τρία τέταρτα του πληθυσμού, και μάλιστα στις ηλικίες από 18 έως 59 ετών. Η Ν.Δ. μάλιστα στις πιο μικρές από αυτές τις ηλικίες ήταν ήδη τρίτο κόμμα, με άδηλο το τι μπορεί να συμβαίνει σε ηλικίες ακόμη μικρότερες, κάτω από τα 18 έτη.
Στις ηλικίες από 60 ετών και άνω η Χρυσή Αυγή επέστρεφε κάτω του δημοσκοπικού της ποσοστού και λίγο πάνω από το εκλογικό του Ιουνίου 2012: στο 8%. Αντιθέτως η Ν.Δ. κρατούσε αυτές τις ηλικίες των «παραδοσιακών» δεξιών σημειώνοντας εκεί το υψηλότερο ποσοστό της και χτίζοντας είτε το αναιμικό της προβάδισμα είτε την πολύμηνη ισοπαλία της με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στις ηλικίες αυτές έχανε τη δυναμική την οποία κέρδιζε στον παραγωγικό πληθυσμό.
Πρόκειται για τις ηλικίες των δεξιών που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν μέσα στον εμφύλιο ή στα αποκαΐδια του. Αυτοί κρατούν, επί της ουσίας, τη Ν.Δ. στον αφρό.
Εδώ έρχεται η Χρυσή Αυγή να επικεντρώσει τις αναφορές και τους τραμπούκικους «ακτιβισμούς» της στον εμφύλιο και την «κομμουνιστοφαγία». Πέρα από τις «εργολαβίες» που φαίνεται να έχει αναλάβει στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη και την επιδίωξή της να διχάσει και να καταλάβει τις λαϊκές και νυν ή τέως «αριστεροκρατούμενες» γειτονιές, η Χ.Α. έκανε κάτι ακόμη:
Την ώρα που οι Μπάμπηδες και οι Χρύσανθοι έσπευδαν να κορυφώσουν τη δική τους στρατηγική ρυμούλκησης της Χ.Α., εκείνη θέλησε να δείξει στους προαναφερθέντες «παραδοσιακούς» δεξιούς ότι αυτή – και όχι η γονυπετής στην τρόικα και ξεπουλημένη στη Μέρκελ σαμαρική Ν.Δ. – είναι η Δεξιά που θυμούνται και, ενδεχομένως, θα ήθελαν να επιστρέψει.
Όμως ήρθε η στυγνή δολοφονία του Παύλου Φύσσα να τα ανατρέψει όλα. Εκεί, παρότι οι Χρύσανθοι συνεχίζουν τη σχεδόν εμφυλιοπολεμική προσπάθεια ταύτισης Χ.Α. και ΣΥΡΙΖΑ, φάνηκε να «ξυπνάει» ένα μεγάλο μέρος της Ν.Δ., αποτελούμενο από τους καραμανλικούς και τους νεοφιλελεύθερους, οι οποίοι το προηγούμενο διάστημα είχαν ήδη περάσει στο αντάρτικο διαβλέποντας την πρόθεση του σκληρού σαμαρικού πυρήνα να προετοιμάσει τη Χρυσή Αυγή ως μελλοντικό εταίρο.
Τώρα, όμως, η κατάσταση έχει περιπλακεί για όλους:
● Η Χ.Α. βλέπει όσα έχτιζε με επιμονή να κινδυνεύουν με απαξίωση και το ενδεχόμενο μιας κατάρρευσής της να βρίσκεται στο τραπέζι.
● Οι «σκληροί» του σαμαρικού περιβάλλοντος βλέπουν τη στρατηγική της θεωρίας «των δύο άκρων» να μην έχει πλέον βάσιμο στόχο, παρά μόνο την πολεμική κατά του ΣΥΡΙΖΑ.
● Οι «αντιφρονούντες» της Ν.Δ. βλέπουν μπροστά τους μια ευκαιρία για ρεβάνς και πολιτική αναβάπτιση στα νάματα της «δημοκρατικής νομιμότητας».
Κοινώς τα παλικάρια γίνανε μαλλιά - κουβάρια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου