Του κ. Νικου Ξυδακη...
Οσα ακούστηκαν στην προχθεσινή συνεδρίαση της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής για τη Λίστα Λαγκάρντ δείχνουν όχι μόνο το επίπεδο του δημόσιου λόγου και των δημοσίων ανδρών, αλλά και τον ολισθηρό κατήφορο που έχει πάρει ο κοινοβουλευτικός βίος. Δείχνουν τη Βουλή ανίκανη να αυτοπροστατευθεί, να προστατεύσει το κύρος της, το θεσμικό και συμβολικό βάρος της μες στην πολιτική κοινωνία, ένα νομοθετικό σώμα ανίκανο να εμπνεύσει σεβασμό και εμπιστοσύνη στους πολίτες που το εκλέγουν. Μια τυχαία συνάθροιση μελών συντεχνίας, με αντιζηλίες και προσωπικές διαμάχες, με ad hominem επιθέσεις και σεξιστικά υπονοούμενα, με αντιπαραθέσεις δια ψυχιατρικών διαγνώσεων, με μαγκιές καφενείου. Με ατάκες και εξυπνάδες αντλούμενες από τα απορριφθέντα του Μάρκου Σεφερλή.
Ιδού, παρασυρόμαστε. Και χάνουμε ήδη το ζητούμενο, όπως το χάνει διαρκώς και επιμόνως η Κοινοβουλευτική Επιτροπή: ήτοι τον εντοπισμό της αλήθειας και την απόδοση ευθυνών. Η Επιτροπή δεν ασχολείται πια με τη λίστα Λαγκάρντ, αλλά με τον εαυτό της· μάλλον, επιφορτισμένη με το βαρύ συμβολικό φορτίο της λίστας, βρίσκεται αντιμέτωπη με τις ανυπέρβλητες αδυναμίες της, τις εγγενείς αδυναμίες του πολιτικού προσωπικού, του ίδιου που παρήγαγε το σκάνδαλο της λίστας. Ανυποψίαστοι για τη συντελεσθείσα και συνεχιζόμενη ιστορική καταστροφή, οι πλείστοι των βουλευτών, αυτοί που ψηφίζουν για τη μοίρα γενεών αδιάβαστοι ή αγνοούντες, καλούνται να επανορθώσουν το κλονισμένο ηθικό υπόδειγμα. Εις μάτην.
Ισως να είναι και ειλικρινείς εν τη φαυλότητι: κατά βάθος δεν πιστεύουν ότι νομοθετούν, ότι ελέγχουν, ότι κυβερνούν. Εξ ου και συμπεριφέρονται σαν ντελίβερι μπόι, σαν αγυιόπαιδες, στη σκονισμένη αλάνα που ονομάζεται Hellas.
Οσα ακούστηκαν στην προχθεσινή συνεδρίαση της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής για τη Λίστα Λαγκάρντ δείχνουν όχι μόνο το επίπεδο του δημόσιου λόγου και των δημοσίων ανδρών, αλλά και τον ολισθηρό κατήφορο που έχει πάρει ο κοινοβουλευτικός βίος. Δείχνουν τη Βουλή ανίκανη να αυτοπροστατευθεί, να προστατεύσει το κύρος της, το θεσμικό και συμβολικό βάρος της μες στην πολιτική κοινωνία, ένα νομοθετικό σώμα ανίκανο να εμπνεύσει σεβασμό και εμπιστοσύνη στους πολίτες που το εκλέγουν. Μια τυχαία συνάθροιση μελών συντεχνίας, με αντιζηλίες και προσωπικές διαμάχες, με ad hominem επιθέσεις και σεξιστικά υπονοούμενα, με αντιπαραθέσεις δια ψυχιατρικών διαγνώσεων, με μαγκιές καφενείου. Με ατάκες και εξυπνάδες αντλούμενες από τα απορριφθέντα του Μάρκου Σεφερλή.
Ιδού, παρασυρόμαστε. Και χάνουμε ήδη το ζητούμενο, όπως το χάνει διαρκώς και επιμόνως η Κοινοβουλευτική Επιτροπή: ήτοι τον εντοπισμό της αλήθειας και την απόδοση ευθυνών. Η Επιτροπή δεν ασχολείται πια με τη λίστα Λαγκάρντ, αλλά με τον εαυτό της· μάλλον, επιφορτισμένη με το βαρύ συμβολικό φορτίο της λίστας, βρίσκεται αντιμέτωπη με τις ανυπέρβλητες αδυναμίες της, τις εγγενείς αδυναμίες του πολιτικού προσωπικού, του ίδιου που παρήγαγε το σκάνδαλο της λίστας. Ανυποψίαστοι για τη συντελεσθείσα και συνεχιζόμενη ιστορική καταστροφή, οι πλείστοι των βουλευτών, αυτοί που ψηφίζουν για τη μοίρα γενεών αδιάβαστοι ή αγνοούντες, καλούνται να επανορθώσουν το κλονισμένο ηθικό υπόδειγμα. Εις μάτην.
Ισως να είναι και ειλικρινείς εν τη φαυλότητι: κατά βάθος δεν πιστεύουν ότι νομοθετούν, ότι ελέγχουν, ότι κυβερνούν. Εξ ου και συμπεριφέρονται σαν ντελίβερι μπόι, σαν αγυιόπαιδες, στη σκονισμένη αλάνα που ονομάζεται Hellas.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου