Σαν βροχή σε ξηρασία...

του Τακη Κατσιμαρδου, απο το Εθνος...

Οπως σήμερα, έτσι και στις δέκα παρόμοιες μεταπολιτευτικές περιπτώσεις οι προτάσεις μομφής μόνο στην άμεση πτώση κυβερνήσεων δεν αποσκοπούσαν. Αποδεί­χτη­­­­­­­­­καν, όμως, αποκαλυπτικές πολιτικών και προθέσεων. Ανε­ξαρ­τήτως ποιος θα ωφεληθεί ή θα ζημιωθεί από την τρέχουσα πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ, η χρήση του «έσχατου κοινοβουλευτικού όπλου» αποδεικνύεται πολλαπλώς χρήσιμη.

Πρώτον, επαναφέρει τη συζήτηση στα πρωτεύοντα και ουσιαστικά. Αυτό έχει σημασία, κι όχι τι και ποιος θα κερδίσει στις οριακές στιγμές που βιώνει η πλειονότητα των πολιτών.

Δεύτερον, πέραν της πολιτικής οξύτητας και του συνηθισμένου πολεμικού χαρακτήρα που αναπόφευκτα προσλαμβάνει κάθε παρόμοια συζήτηση, δίνει τη δυνατότητα «ταυτοποίησης» των κομματικών θέσεων και ξεχωριστά του πολιτικού προσωπικού. Το θολό τοπίο και το... τζάμπα αντάρτικο, σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο, διαλύονται.

Τρίτον, με δεδομένο το αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας, όπως εξαρχής ήταν γνωστό και παραβλέποντας τυχόν επιμέρους διαφοροποιήσεις, η κυβέρνηση προβάλλει για μία ακόμη φορά, τουλάχιστον, χωρίς στρατηγική. Ανή­μπορη να εκμεταλλευτεί τις όποιες υπαρκτές δυνατότητες διαπραγμάτευσης. Είχε και έχασε ευκαιρίες να απαλύνει την ομηρεία της. Οπως για παράδειγμα: Να αξιοποιήσει τη μομφή, την απειλή και τους κινδύνους «αποσταθεροποίησης» για τη μη λήψη πρόσθετων εξοντωτικών οικονομικών μέτρων. Αντί γι' αυτό επιχειρεί στα τυφλά να την παρουσιάσει ως «μαχαιριά», δήθεν, στο πάρε - δώσε με την τρόικα. Να εμφανίσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία σύσσωμη να ορθώνεται για να μπει φραγμός στην καταστροφική πολιτική της λιτότητας. Να ζητά η ίδια από την κυβέρνηση «να βάλει την τρόικα στη θέση της». Υπερψηφίζοντας την ίδια στιγμή τη συγκυβέρνηση!

Αντί γι' αυτά κι άλλα παρόμοια, καταφεύγει στα τετριμμένα. Στην τεχνητή πόλωση με την παλαιοκομματική μέθοδο του «εσω­τερικού εχθρού». Στον ήλιο και το σκοτάδι, για να θυμηθούμε πώς απαντούσε ο Μ. Κουτσόγιωργας, όταν η ΝΔ του Κ. Μη­τσο­­τάκη κατέθετε την πρώτη πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης από την αντιπολίτευση το 1987. Για την Ιστορία, πάντως, ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπαν­δρέου ευχαριστού­σε τη ΝΔ για τη μομφή, επειδή έδινε την ευκαιρία να προβάλει την πολιτική και το έργο του, όπως έλεγε. Την κατηγορούσε ότι η κίνησή της είχε εσωκομματικές στοχεύσεις. Υποβλήθηκε, υποτίθεται, για να συσπειρώσει τις διάφορες τάσεις εντός της ΝΔ.

Τόσο πολύ... εκσυγχρονισμένη είναι η βασική επιχειρηματολογία της σημερινής κυβέρνησης ως προς την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Παρ' όλα αυτά το Κοινοβούλιο «ξα­­­ναζω­ντάνεψε». Μεγάλο κέρδος σε συνθήκες απαξίωσης.