Άλλοι είδαν «γκάφα ή μπλόφα», κάποιοι διαπιστώνουν ότι «κανέναν άσο δεν είχε τελικά κρυμμένο στο μανίκι του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας». Κανάλια και δημοσιογράφοι εκτίμησαν ότι η αποχώρηση της Θ. Τζάκρη είχε προεξοφληθεί και άρα ούτε στο ελάχιστο δεν επηρεάζει την συγκυβέρνηση, ενώ, «εμπιστευτικά», άλλοι, επισημαίνουν ότι «όταν αποφασίσεις να πετάξεις το γάντι, υπάρχει πάντα ένα ενδεχόμενο ο άλλος να το σηκώσει». Το κοινό συμπέρασμα των περισσοτέρων αναμενόμενο: «Σοβαρή ήττα Τσίπρα στη συζήτηση για την πρόταση μομφής».
Οι πανηγυρισμοί της Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ότι η μομφή είναι ένα μεγάλο δώρο αντικαταστάθηκαν μετά την ψηφοφορία από αμήχανες δηλώσεις και προβληματισμό για το μέλλον τους. Δεν ήταν μόνο το «ναι» στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ της Θ. Τζάκρη, που «ψάχνει ένα καλύτερο μέλλον» [Νέα, 12.11.13], αλλά γιατί οι 153 ψήφοι που απέσπασε η συγκυβέρνηση δεν είναι σίγουρες. Το Μαξίμου συνειδητοποίησε ότι την επόμενη φορά -και θα υπάρξουν πολλές «επόμενες φορές» μέχρι το τέλος του έτους: φόροι στα ακίνητα, πλειστηριασμοί, εξεταστική για υποβρύχια, προϋπολογισμός- οι απώλειες μπορεί να είναι μεγαλύτερες. Για «ψήφο επώδυνης ανοχής» μίλησε ο Θ. Μωραΐτης, για «ψήφο με υφαρπαγή» ο Κ. Σκανδαλίδης, ενώ ο Μ. Κασσής δηλώνει ότι δεν θα ψηφίσει τον νόμο για τα ακίνητα όπως είναι στο σχέδιο - «Δεν δίνω λευκή επιταγή», είπε ο βουλευτής Ιωαννίνων. Αυτή, λοιπόν, είναι η πρώτη ήττα του Αλ. Τσίπρα: Η διαγραφή της Θ. Τζάκρη και οι διαφοροποιήσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ!
Η δεύτερη ήττα, όμως, του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα, προσωπικά, ολοκληρώνεται και με το «ναι» του ΚΚΕ στην πρόταση μομφής. Το ΚΚΕ, βέβαια, όπως το συνηθίζει, έκανε την αναμενόμενη σκληρή κριτική στην πρόταση εξόδου που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Αλ. Παπαρήγα, όμως, στην ομιλία της, για πρώτη φορά, «νουθέτησε» την Κουμουνδούρου γιατί «δεν πήγε ο ΣΥΡΙΖΑ να επισκεφθεί τα επαναστατικά κινήματα του εξωτερικού», ενώ αξιολόγησε ως «φοβερό ποσοστό» το 27% σημειώνοντας ότι «αυτό που δεν υπάρχει σ' όλη την Ευρώπη, όντως υπάρχει στην Ελλάδα». Ήττα, λοιπόν, η δεύτερη κατά σειρά, από την στάση του ΚΚΕ και της ΔΗΜ.ΑΡ. και την αδυναμία του συστήματος να απομονώσει τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ΑΝ.ΕΛΛ. και τη Χρυσή Αυγή.
Οι... ήττες του Αλ. Τσίπρα, λοιπόν, είχαν ως άμεσο αποτέλεσμα τη θετική ψήφο του ΚΚΕ, τον «τραυματισμό» της συγκυβέρνησης με την διαφοροποίηση / αποχώρηση της Θ. Τζάκρη και τις αισθητές διαφοροποιήσεις κεντρικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που το καθιστούν έκδηλα τον αδύνατο κρίκο της συγκυβέρνησης. Και, βέβαια, υπάρχουν «απειλές» και από άλλους βουλευτές. «Θα κάνει μέγα λάθος η κυβέρνηση αν πιστέψει ότι έλαβε λευκή επιταγή είτε από τη Βουλή είτε από την κοινωνία: το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν λύνει, για παράδειγμα, το ζήτημα της φορολόγησης των ακινήτων ούτε βεβαίως αλλάζει τις διαθέσεις των δανειστών για την επιβολή νέων μέτρων», επισημαίνουν πρωτοσέλιδα τα Νέα, την επαύριο του «θριάμβου» των 153 ψήφων. Καταγράφεται, μάλιστα, και ένα ακόμα βήμα του τέλους της αυτόνομης πορείας του σημερινού ΠΑΣΟΚ μετά την πλήρη ταύτιση του Ευ. Βενιζέλου με τον Αντ. Σαμαρά -ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Λ. Γρηγοράκος αποκάλυψε, μάλιστα, ότι ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. ετοιμάζονται να κατέβουν μαζί στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Απαντήσεις στα ερωτήματα για την οικονομία και τα μνημόνια που τέθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξαν στη Βουλή. Αντίθετα, κανάλια και εφημερίδες «ξεσάλωσαν» σε βάρος του. Οι ψηφιακές άδειες που είχε φροντίσει να χαρίσει ο Αντ. Σαμαράς στη διαπλοκή έκαναν τη δουλειά τους -300 εκατ. έπρεπε να εισπράξει το κράτος-, όπως και το μαύρο στην ΕΡΤ, χαρίζοντας διαφημιστικά έσοδα στους ιδιώτες -200 εκατ. ευρώ ζημιώθηκε το Δημόσιο, σύμφωνα με τους εργαζόμενους. Καναλάρχες και συστημικοί δημοσιογράφοι συντάθηκαν, των ΜΑΤ βοηθούντος, με την κυβέρνηση απέναντι σε εργαζόμενους και ΣΥΡΙΖΑ.
Η διαπλοκή, στον πόλεμο κατά του ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε και έναν αναπάντεχο σύμμαχο -εκ των πραγμάτων, όχι συνειδητά και για λόγους ιδεολογίας. Με τίτλο «σοβαρή ήττα Τσίπρα στη συζήτηση για την πρόταση μομφής» ο Γ. Δελαστίκ [Έθνος, 12.11.13] εκτιμά ότι «η κυβέρνηση Σαμαρά [...] αντί να ανατραπεί, όπως θεωρητικά ήταν ο στόχος της πρότασης μομφής του ΣΥΡΙΖΑ, βγήκε σαφώς πιο ενισχυμένη και πιο ισχυρή από πριν». Πού το στηρίζει εκτός από την εμμονή του;
Ο Γ. Δελαστίκ συνεχίζει υποστηρίζοντας ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε «πολιτική κωλοτούμπα» στο Τέξας, κάτι που «ο πρωθυπουργός αξιοποίησε στο έπακρο». Τι υποστηρίζει ο Γ. Δελαστίκ; Ότι ο Αλ. Τσίπρας εγκατέλειψε την «περσινή γραμμή 'καμία θυσία για το ευρώ' και η αντικατάστασή της από την αρχή "η Ελλάδα δεν θα εξέλθει εθελοντικά από την Ευρωζώνη' επέτρεψε στον Αντ. Σαμαρά να ισχυριστεί ότι ο Αλ. Τσίπρας προσχωρεί καθυστερημένα στη γραμμή της κυβέρνησης - και επί της ουσίας έτσι είναι». Στη γραμμή της κυβέρνησης, λοιπόν, και ο Τσίπρας!
Ας μιλήσουμε, όμως, σοβαρά. Ολόκληρο το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι «Καμιά θυσία για το ευρώ! Καμιά αυταπάτη για τη δραχμή!», γεγονός που δεν βολεύει γι' αυτό και αποσιωπάται το δεύτερο συνθετικό του. «Η κριτική», γράφει ο Θ. Παρασκευόπουλος [Εποχή, 10.11.13], «πηγάζει από τη θέση ότι η Ελλάδα έτσι κι αλλιώς πρέπει να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη και να ακολουθήσει μοναχική πορεία». Οι πολιτικές λιτότητας, όμως, για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, χρησιμοποιούν το νόμισμα προσχηματικά «για να εφαρμόσουν το μεγάλο πλιάτσικο εναντίον των λαϊκών τάξεων». Δεν υποφέρει κανένα νόμισμα από τη λιτότητα. Ο λαός υποφέρει και το θέμα είναι πώς θα υποφέρει λιγότερο και πού υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες ανάκαμψης.
Άλλαξε, όντως, γραμμή ο Αλ. Τσίπρας; Ο Π. Λαφαζάνης, πάντως [Βήμα FM], ήταν ξεκάθαρος: «Είχαμε δημοκρατία στο 4% και έχουμε και τώρα, που είμαστε αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά δεν είμαστε κυβέρνηση. Από εκεί και πέρα, ο κ. Τσίπρας είπε αυτά που υποστηρίζει η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει και μία μειοψηφία που δεν τα υποστηρίζει», ενώ συμπλήρωσε πως ο πρόεδρος του κόμματος «κινήθηκε στο πλαίσιο των αποφάσεων του συνεδρίου».
Σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επισκέπτεται χώρες με κριτήριο τόπους καταγωγής πολιτικών και είναι λάθος να μην συμμετέχει και να μην εξηγεί ο ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική του σε διεθνή ακροατήρια. Η Ελλάδα ζει σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο που η όποια κυβέρνηση [αριστερή, δεξιά, εθνικής ενότητας, κ.λπ.] θα έχει να κάνει με ανάλογους συνομιλητές. Δεν θα κλειστεί σε σπηλιά. Φυσικά και δεν θα τους πείσει, αλλά θα ξέρουν ποιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας. Και αυτός, όμως, μετρά πιο σωστά την άλλη πλευρά. Διαμορφώνει τη δική του προσωπική εικόνα.
Ο Αλ. Τσίπρας στο Ώστιν εξέθεσε τα δύο σκέλη της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ: η έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ θα βλάψει την οικονομία και τους πολίτες. Όπως και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ο Αλ. Τσίπρας επανέλαβε την απόφαση του συνεδρίου ότι πρέπει να αποτραπούν και τα δύο - δεν εξέφρασε προσωπική άποψη, δεν ανέτρεψε καμιά πολιτική. Μπορείς να διαφωνείς μ' αυτή την πολιτική και να την καταγγέλλεις αλλά δεν είναι έντιμο, ειδικά για έναν αριστερό, να παραποιεί αποφάσεις και δηλώσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η επόμενη κυβέρνηση και θα πρέπει να έχει τη λαϊκή συμπαράσταση, αλλά και την κατάλληλη προετοιμασία προκειμένου να συγκρουστεί, να διαπραγματευτεί με τους δανειστές για να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του απέναντι στον λαό. Πρέπει, λοιπόν, να υπάρξουν και διεθνείς συμμαχίες κάθε μορφής [αριστερές πολιτικές δυνάμεις, κινήματα, κυβερνήσεις, διανοούμενοι, προσωπικότητες, επιστήμονες και επιστημονικά ιδρύματα, κ.λπ.] που θα στηρίξουν την αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η διαπραγμάτευση, άλλωστε, έχει ήδη ξεκινήσει. Όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Με «αναγνωριστικές» συναντήσεις, συνομιλίες, υποσχέσεις και αντιπαραθέσεις. Η ανατροπή δεν θα έρθει από μόνη της. Πάνω απ' όλα χρειάζεται να μην δέχεσαι μοιρολατρικά την ισχύ των άλλων, όπως η σημερινή συγκυβέρνηση. Διαφορετικά, μην ξεκινάς καμιά διαπραγμάτευση...
Η πρώτη "ήττα"
Τι μπορεί, όμως, να αλλάξει ή, πολύ περισσότερο, να ανατρέψει μια πρόταση δυσπιστίας; Στον ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον, ποτέ και κανείς δεν έχει την αυταπάτη ότι μπορεί να πέσει μια κυβέρνηση από πρόταση μομφής ή από μια κεντρική πολιτική σύγκρουση μέσα στη Βουλή, όπως αυτή που διεξήχθη. Ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, άλλωστε, έχει κατ' επανάληψη τονίσει [τελευταία στις 15.09.13] ότι «αυτή η κυβέρνηση θα πέσει μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων, τους αγώνες των ανέργων, της νέας γενιάς και όχι μέσα από συζητήσεις, όσο και αν αυτές είναι σημαντικές, δεν το υποτιμώ, μέσα στο Κοινοβούλιο». Τότε; Τι περίμενε ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν απεκόμισε με αποτέλεσμα να υποστεί... ήττα;Οι πανηγυρισμοί της Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ότι η μομφή είναι ένα μεγάλο δώρο αντικαταστάθηκαν μετά την ψηφοφορία από αμήχανες δηλώσεις και προβληματισμό για το μέλλον τους. Δεν ήταν μόνο το «ναι» στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ της Θ. Τζάκρη, που «ψάχνει ένα καλύτερο μέλλον» [Νέα, 12.11.13], αλλά γιατί οι 153 ψήφοι που απέσπασε η συγκυβέρνηση δεν είναι σίγουρες. Το Μαξίμου συνειδητοποίησε ότι την επόμενη φορά -και θα υπάρξουν πολλές «επόμενες φορές» μέχρι το τέλος του έτους: φόροι στα ακίνητα, πλειστηριασμοί, εξεταστική για υποβρύχια, προϋπολογισμός- οι απώλειες μπορεί να είναι μεγαλύτερες. Για «ψήφο επώδυνης ανοχής» μίλησε ο Θ. Μωραΐτης, για «ψήφο με υφαρπαγή» ο Κ. Σκανδαλίδης, ενώ ο Μ. Κασσής δηλώνει ότι δεν θα ψηφίσει τον νόμο για τα ακίνητα όπως είναι στο σχέδιο - «Δεν δίνω λευκή επιταγή», είπε ο βουλευτής Ιωαννίνων. Αυτή, λοιπόν, είναι η πρώτη ήττα του Αλ. Τσίπρα: Η διαγραφή της Θ. Τζάκρη και οι διαφοροποιήσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ!
Η δεύτερη "ήττα"
Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που βουλευτές «κόβουν στα δύο τη συνείδησή τους και την ψήφο τους σε κοινή θέα» [Καθημερινή, Π. Μπουκάλας], όμως, η ψήφος εμπιστοσύνης που δόθηκε στην συγκυβέρνηση είναι μικρής αξίας, υπό όρους και με όρια. Κόμματα και βουλευτές επέλεξαν, αναγκαστικά, πλευρά και κρίνονται γι' αυτό από την κοινωνία. Τα ψέματα, λοιπόν, τελείωσαν. Για όλους. Βουλευτές και κόμματα. Κανείς δεν μπορεί να περιφέρεται στα τηλεοπτικά πάνελ και χωρίς κανένα πολιτικό κόστος να δηλώνει την αντίθεσή του στην ακολουθούμενη πολιτική. Το «παρών», εξάλλου, της ΔΗΜ.ΑΡ., δείχνει την αδυναμία της να ξεκαθαρίσει αν είναι κόμμα της αντιπολίτευσης - το ίδιο ισχύει και για ορισμένους ανεξάρτητους βουλευτές. Αυτό το μετέωρο βήμα της ΔΗΜ.ΑΡ. -που δημιουργεί και ερωτήματα γιατί αποχώρησε από τη συγκυβέρνηση- της στοιχίζει στην αξιοπιστία της, γεγονός που την έχει οδηγήσει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας - μη αναμενόμενη, πάντως, η κόντρα Φ. Κουβέλη και Ευ. Βενιζέλο για την Κεντροαριστερά.Η δεύτερη ήττα, όμως, του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα, προσωπικά, ολοκληρώνεται και με το «ναι» του ΚΚΕ στην πρόταση μομφής. Το ΚΚΕ, βέβαια, όπως το συνηθίζει, έκανε την αναμενόμενη σκληρή κριτική στην πρόταση εξόδου που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Αλ. Παπαρήγα, όμως, στην ομιλία της, για πρώτη φορά, «νουθέτησε» την Κουμουνδούρου γιατί «δεν πήγε ο ΣΥΡΙΖΑ να επισκεφθεί τα επαναστατικά κινήματα του εξωτερικού», ενώ αξιολόγησε ως «φοβερό ποσοστό» το 27% σημειώνοντας ότι «αυτό που δεν υπάρχει σ' όλη την Ευρώπη, όντως υπάρχει στην Ελλάδα». Ήττα, λοιπόν, η δεύτερη κατά σειρά, από την στάση του ΚΚΕ και της ΔΗΜ.ΑΡ. και την αδυναμία του συστήματος να απομονώσει τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ΑΝ.ΕΛΛ. και τη Χρυσή Αυγή.
Οι... ήττες του Αλ. Τσίπρα, λοιπόν, είχαν ως άμεσο αποτέλεσμα τη θετική ψήφο του ΚΚΕ, τον «τραυματισμό» της συγκυβέρνησης με την διαφοροποίηση / αποχώρηση της Θ. Τζάκρη και τις αισθητές διαφοροποιήσεις κεντρικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που το καθιστούν έκδηλα τον αδύνατο κρίκο της συγκυβέρνησης. Και, βέβαια, υπάρχουν «απειλές» και από άλλους βουλευτές. «Θα κάνει μέγα λάθος η κυβέρνηση αν πιστέψει ότι έλαβε λευκή επιταγή είτε από τη Βουλή είτε από την κοινωνία: το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν λύνει, για παράδειγμα, το ζήτημα της φορολόγησης των ακινήτων ούτε βεβαίως αλλάζει τις διαθέσεις των δανειστών για την επιβολή νέων μέτρων», επισημαίνουν πρωτοσέλιδα τα Νέα, την επαύριο του «θριάμβου» των 153 ψήφων. Καταγράφεται, μάλιστα, και ένα ακόμα βήμα του τέλους της αυτόνομης πορείας του σημερινού ΠΑΣΟΚ μετά την πλήρη ταύτιση του Ευ. Βενιζέλου με τον Αντ. Σαμαρά -ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Λ. Γρηγοράκος αποκάλυψε, μάλιστα, ότι ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. ετοιμάζονται να κατέβουν μαζί στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Σημείο καμπής
Η επόμενη μέρα της ψηφοφορίας αποτελεί, εκ των πραγμάτων, σημείο καμπής, αφετηρία πολιτικών εξελίξεων. Γεγονός, βέβαια, που εξαρτάται κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ που με τις παρεμβάσεις του πρέπει να απαντά στο συγκεκριμένο, να δίνει ελπίδα στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας που αγωνιά και υποφέρει. Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία, τουλάχιστον για τα στελέχη του, όπως προσπαθούν να την εμφανίσουν όλα τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Ήρθε ως αποτέλεσμα ενεργειών της κυβέρνησης, γιατί «ήρθε η ώρα να τελειώσουν τα ψέματα», γιατί «η χώρα βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση», γιατί «η χώρα δεν έχει εθνική στρατηγική, δεν έχει θέση για το θέμα του χρέος» [Αλ. Τσίπρας, Βουλή, 10.11.13].Απαντήσεις στα ερωτήματα για την οικονομία και τα μνημόνια που τέθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξαν στη Βουλή. Αντίθετα, κανάλια και εφημερίδες «ξεσάλωσαν» σε βάρος του. Οι ψηφιακές άδειες που είχε φροντίσει να χαρίσει ο Αντ. Σαμαράς στη διαπλοκή έκαναν τη δουλειά τους -300 εκατ. έπρεπε να εισπράξει το κράτος-, όπως και το μαύρο στην ΕΡΤ, χαρίζοντας διαφημιστικά έσοδα στους ιδιώτες -200 εκατ. ευρώ ζημιώθηκε το Δημόσιο, σύμφωνα με τους εργαζόμενους. Καναλάρχες και συστημικοί δημοσιογράφοι συντάθηκαν, των ΜΑΤ βοηθούντος, με την κυβέρνηση απέναντι σε εργαζόμενους και ΣΥΡΙΖΑ.
Η τρίτη "ήττα"
Μη μπορώντας, όμως, να στηρίξουν επί της ουσίας ήττα στη Βουλή επαναφέρουν το Τέξας. Για να χρεώσουν διγλωσσία στον Αλ. Τσίπρα καθώς, όπως υποστηρίζουν, είπε στη Γραμματεία του κόμματος ότι αλλιώς μιλάς στο εξωτερικό, αλλιώς σε μια συγκέντρωση. Αυτή ήταν η τρίτη ήττα!Η διαπλοκή, στον πόλεμο κατά του ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε και έναν αναπάντεχο σύμμαχο -εκ των πραγμάτων, όχι συνειδητά και για λόγους ιδεολογίας. Με τίτλο «σοβαρή ήττα Τσίπρα στη συζήτηση για την πρόταση μομφής» ο Γ. Δελαστίκ [Έθνος, 12.11.13] εκτιμά ότι «η κυβέρνηση Σαμαρά [...] αντί να ανατραπεί, όπως θεωρητικά ήταν ο στόχος της πρότασης μομφής του ΣΥΡΙΖΑ, βγήκε σαφώς πιο ενισχυμένη και πιο ισχυρή από πριν». Πού το στηρίζει εκτός από την εμμονή του;
Ο Γ. Δελαστίκ συνεχίζει υποστηρίζοντας ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε «πολιτική κωλοτούμπα» στο Τέξας, κάτι που «ο πρωθυπουργός αξιοποίησε στο έπακρο». Τι υποστηρίζει ο Γ. Δελαστίκ; Ότι ο Αλ. Τσίπρας εγκατέλειψε την «περσινή γραμμή 'καμία θυσία για το ευρώ' και η αντικατάστασή της από την αρχή "η Ελλάδα δεν θα εξέλθει εθελοντικά από την Ευρωζώνη' επέτρεψε στον Αντ. Σαμαρά να ισχυριστεί ότι ο Αλ. Τσίπρας προσχωρεί καθυστερημένα στη γραμμή της κυβέρνησης - και επί της ουσίας έτσι είναι». Στη γραμμή της κυβέρνησης, λοιπόν, και ο Τσίπρας!
Ας μιλήσουμε, όμως, σοβαρά. Ολόκληρο το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι «Καμιά θυσία για το ευρώ! Καμιά αυταπάτη για τη δραχμή!», γεγονός που δεν βολεύει γι' αυτό και αποσιωπάται το δεύτερο συνθετικό του. «Η κριτική», γράφει ο Θ. Παρασκευόπουλος [Εποχή, 10.11.13], «πηγάζει από τη θέση ότι η Ελλάδα έτσι κι αλλιώς πρέπει να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη και να ακολουθήσει μοναχική πορεία». Οι πολιτικές λιτότητας, όμως, για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, χρησιμοποιούν το νόμισμα προσχηματικά «για να εφαρμόσουν το μεγάλο πλιάτσικο εναντίον των λαϊκών τάξεων». Δεν υποφέρει κανένα νόμισμα από τη λιτότητα. Ο λαός υποφέρει και το θέμα είναι πώς θα υποφέρει λιγότερο και πού υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες ανάκαμψης.
Άλλαξε, όντως, γραμμή ο Αλ. Τσίπρας; Ο Π. Λαφαζάνης, πάντως [Βήμα FM], ήταν ξεκάθαρος: «Είχαμε δημοκρατία στο 4% και έχουμε και τώρα, που είμαστε αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά δεν είμαστε κυβέρνηση. Από εκεί και πέρα, ο κ. Τσίπρας είπε αυτά που υποστηρίζει η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει και μία μειοψηφία που δεν τα υποστηρίζει», ενώ συμπλήρωσε πως ο πρόεδρος του κόμματος «κινήθηκε στο πλαίσιο των αποφάσεων του συνεδρίου».
Η διαπραγμάτευση ξεκίνησε
Δεν ήταν, όμως, η μοναδική αντίδραση στο ταξίδι στο Τέξας. Ο ίδιος ο Γ. Δελαστίκ είχε γράψει ότι «ο Γκαλμπρέιθ» υπήρξε «άτυπος σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου» κι αυτό έχει «μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα και ιδιαίτερο συμβολισμό», το ΚΚΕ δήλωνε ότι «έδωσε εξετάσεις υποταγής», ενώ ο Αλ. Αλαβάνος απορούσε: «Στο Τέξας, την πατρίδα του Μπους»!Σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επισκέπτεται χώρες με κριτήριο τόπους καταγωγής πολιτικών και είναι λάθος να μην συμμετέχει και να μην εξηγεί ο ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική του σε διεθνή ακροατήρια. Η Ελλάδα ζει σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο που η όποια κυβέρνηση [αριστερή, δεξιά, εθνικής ενότητας, κ.λπ.] θα έχει να κάνει με ανάλογους συνομιλητές. Δεν θα κλειστεί σε σπηλιά. Φυσικά και δεν θα τους πείσει, αλλά θα ξέρουν ποιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας. Και αυτός, όμως, μετρά πιο σωστά την άλλη πλευρά. Διαμορφώνει τη δική του προσωπική εικόνα.
Ο Αλ. Τσίπρας στο Ώστιν εξέθεσε τα δύο σκέλη της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ: η έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ θα βλάψει την οικονομία και τους πολίτες. Όπως και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ο Αλ. Τσίπρας επανέλαβε την απόφαση του συνεδρίου ότι πρέπει να αποτραπούν και τα δύο - δεν εξέφρασε προσωπική άποψη, δεν ανέτρεψε καμιά πολιτική. Μπορείς να διαφωνείς μ' αυτή την πολιτική και να την καταγγέλλεις αλλά δεν είναι έντιμο, ειδικά για έναν αριστερό, να παραποιεί αποφάσεις και δηλώσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η επόμενη κυβέρνηση και θα πρέπει να έχει τη λαϊκή συμπαράσταση, αλλά και την κατάλληλη προετοιμασία προκειμένου να συγκρουστεί, να διαπραγματευτεί με τους δανειστές για να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του απέναντι στον λαό. Πρέπει, λοιπόν, να υπάρξουν και διεθνείς συμμαχίες κάθε μορφής [αριστερές πολιτικές δυνάμεις, κινήματα, κυβερνήσεις, διανοούμενοι, προσωπικότητες, επιστήμονες και επιστημονικά ιδρύματα, κ.λπ.] που θα στηρίξουν την αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η διαπραγμάτευση, άλλωστε, έχει ήδη ξεκινήσει. Όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Με «αναγνωριστικές» συναντήσεις, συνομιλίες, υποσχέσεις και αντιπαραθέσεις. Η ανατροπή δεν θα έρθει από μόνη της. Πάνω απ' όλα χρειάζεται να μην δέχεσαι μοιρολατρικά την ισχύ των άλλων, όπως η σημερινή συγκυβέρνηση. Διαφορετικά, μην ξεκινάς καμιά διαπραγμάτευση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου