Ήταν άραγε άδικη η κριτική της "Αυγής": "Η διαπλοκή κτυπάει... κίτρινο"; Μάλλον ήπια είναι για όσους δεν έχουν χάσει την αίσθηση του μέτρου. Εκτός ίσως από τους πορφυρογέννητους της δημοσιογραφίας ή της πολιτικής. Ποιος ζήτησε από τον Δημήτρη Χατζόπουλο να σταματήσει τη σάτιρά του; Ουδείς. Αν τώρα οι "διακεκριμένοι δημοσιογράφοι" πιστεύουν πως το συγκεκριμένο σκίτσο δεν αδικεί τον ίδιο τον σκιτσογράφο, δικαίωμά τους. Αν κάποιος πιστεύει το αντίθετο από αυτούς, έχει την άδειά τους να το διατυπώσει δημόσια, έστω καθ' υπερβολή, ή πρέπει να καταθέτει αίτηση στην οδό Μιχαλακοπούλου; "Ευτυχισμένοι αυτοί που μπορούν να ακούν τους επικριτές τους και μετά κάθονται και διαλογίζονται" έλεγε ο Σαίξπηρ. Ας το σκεφτούν...
Διατηρούμε το δικαίωμα της κριτικής ή μήπως είναι κι αυτό κατ' αναλογίαν, όπως και τα υπόλοιπα δικαιώματα στη μνημονιακή Ελλάδα. Η "Αυγή" και ο ΣΥΡΙΖΑ δίνουν πολλές αφορμές για κριτική. Σε ό,τι αφορά την εφημερίδα, είναι καλοδεχούμενη. Μην κρυβόμαστε όμως, άλλο κριτική κι άλλο "σχέδιο ελέγχου του Τύπου" ή φράσεις πολιτικού γενιτσαρισμού, όπως "οι νεοσταλινικοί της 'Αυγής'" κι ακόμη περισσότερο άλλο πράγμα η λογοκρισία. Φαντάζομαι πως αν, όπως λένε, "η ελευθερία της έκφρασης είναι αδιαπραγμάτευτη", τότε η εφημερίδα τους θα ήταν πολύ διαφορετική. Σχεδόν αγνώριστη. Μεγάλα παιδιά είμαστε, καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα...
Ποιος μπορεί να λογοκρίνει κολοσσούς της δημοσιογραφίας, όπως η επιτελική ομάδα της εφημερίδας; Αν είναι δυνατόν! Πού ακούστηκε να σηκωθούν τα πόδια να κτυπήσουν το κεφάλι; Τέτοια ιεροσυλία...
Δυσκολεύομαι να κατανοήσω τον εκνευρισμό τους. "Πριν σε πιάσει ο θυμός, αναλογίσου τις συνέπειες" έλεγε ο Κομφούκιος, ενώ ο Γκόρκι εφιστούσε την προσοχή: "Μην παρασύρεσθε από μια εύκολη καταδίκη". Αλλά και ο Βολταίρος προειδοποιούσε: "Μια βιαστική κρίση είναι συχνά άδικη". Δεν έχω την πρόθεση να περιαυτολογήσω με αποφθέγματα σημαντικών ανθρώπων. Απλώς, ως "πολιτικώς άπειρος", υπενθυμίζω ορισμένες αρχές σε "διακεκριμένους δημοσιογράφους" τις οποίες φαίνεται ότι λησμόνησαν.
Είναι δικαίωμα των επιτελικών στελεχών της εφημερίδας "Τα Νέα" να θεωρούν ότι αποτελούν γίγαντες της δημοσιογραφίας. Τόσοι και τόσοι έπαιρναν τον εαυτό τους για αυθεντία και είχαν σύντομες βιογραφίες... Ούτε οι πρώτοι είναι, ούτε οι τελευταίοι. Μπορούμε να διαφωνούμε και να το εκφράζουμε δημοσίως, ή όχι; Ο καθένας σύμφωνα με την συνείδησή του. Όση του έχει απομείνει...
Όσο για τον "κουβά λάσπης", ας τον κρατήσουν, θα τους χρειαστεί για να στηρίζουν -με το αζημίωτο, υποθέτω- την κυβέρνηση Σαμαρά και τον εκλεκτό τους Βοναπάρτη, αν και μάλλον πρόκειται για καρικατούρα του.
ΥΓ. Ας αφήσει ελεύθερους τους ανθρώπους της ενημέρωσης η διαπλοκή και τότε θα δούμε πώς θα αλλάξει άρδην η εικόνα και η αξιοπιστία των μέσων ενημέρωσης.
Σταύρος Καπάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου