Οταν ο Θ. Πάγκαλος μίλησε για την ανάγκη συνεννόησης (ακόμη και εκλογικής) ΠΑΣΟΚ-Νέας Δημοκρατίας ώστε να μπει φραγμός στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία, στη Χ. Τρικούπη τον αντιμετώπισαν με ειρωνεία: «Πάγκαλος είναι αυτός, λέει ό,τι του έρχεται».
Ο αρχηγός του κόμματος και τα στελέχη που τον περιβάλλουν συνέχισαν να υποστηρίζουν ότι «ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία είναι διαφορετικά κόμματα που απλώς συνυπάρχουν στην κυβέρνηση για το καλό της πατρίδας».
Ηρθε μετά η προγραμματική συμφωνία Σαμαρά–Βενιζέλου για να πείσει και τον πιο αφελή πως ανάμεσα στα δύο σχήματα δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές ούτε στο ιδεολογικό ούτε στο πολιτικό επίπεδο. Μάλιστα ο κ. Βενιζέλος ισχυρίστηκε ότι το κείμενο-πλαίσιο επί της ουσίας εκφράζει τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, εξυπονοώντας ότι με τη δεξιοτεχνία του κατάφερε να ρυμουλκήσει στα νερά του τον Α. Σαμαρά. Η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ διασκέδασε και την τελευταία αυταπάτη. Αν δεν ήξερες τα πρόσωπα και τις παραταξιακές ταυτότητες που κουβαλούν δεν θα έβρισκες ποιος(-α) ανήκει στο ΠΑΣΟΚ και ποιος(-α) βρίσκεται στη Νέα Δημοκρατία. Τέτοια συναντίληψη!
Την πρόταση Πάγκαλου επανέφερε στο προσκήνιο ένας εκ των στενότερων συνεργατών του κ. Βενιζέλου, ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Λ. Γρηγοράκος, ο οποίος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθερία» της Λάρισας, δήλωσε ότι «γιατί να μη γίνει συνεργασία των δύο κομμάτων και στις προσεχείς περιφερειακές εκλογές;». Το σκεπτικό, το ίδιο: «Κοιτάζοντας το εθνικό συμφέρον να παραμερίσουμε το κομματικό συμφέρον».
Και ο Θ. Πάγκαλος και ο Λ. Γρηγοράκος λένε φωναχτά αυτό που επιθυμούν για να ξορκίσουν το κακό, δηλαδή μια εκλογική συντριβή. Αυτός ο φόβος κατατρύχει και την ηγεσία. Στην αρχή επιχείρησε να «κρύψει» το ΠΑΣΟΚ πίσω από μέτωπα τύπου «Ελιάς», ελπίζοντας να συναινέσουν όλες οι φίλιες δυνάμεις και έτσι το σχήμα που θα προκύψει να κατεβεί στις ευρωεκλογές χωρίς κομματικές σημαίες. Συναντά δυσκολίες εξαιτίας της άρνησης του Φ. Κουβέλη να προσφέρει σανίδα σωτηρίας στο «ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου». Το ΠΑΣΟΚ δεν εγκαταλείπει την προσπάθεια, αλλά είναι υποχρεωμένο να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις προκειμένου να μην υποχρεωθεί να εκτεθεί ως αυτόνομο κόμμα στις ευρωκάλπες.
Πάντως, αυτού του τύπου οι τακτικισμοί δεν μπορούν να σκεπάσουν τα προβλήματα. Το ΠΑΣΟΚ φυλλορροεί. Η Θ. Τζάκρη έφυγε. Οι Κ. Σκανδαλίδης, Θ. Μωραΐτης και Μ. Κάσσης ψήφισαν υπέρ της κυβέρνησης εκβιαζόμενοι, όπως ομολόγησαν, και ανανέωσαν το ραντεβού με τη συνείδησή τους για την επόμενη κοινοβουλευτική μάχη. Τα κομματικά μέλη και το μεσαίο στελεχικό δυναμικό δεν μπορούν να υπερασπιστούν τις επιλογές του κόμματος στις γειτονιές και στα καφενεία. Οι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους που του έχουν απομείνει, ακούνε από τον αρχηγό ότι «μετά τη σταύρωση θα έρθει η ανάσταση», αλλά έχουν αρχίσει να συμφιλιώνονται με την ιδέα ότι αυτό που θα ακολουθήσει δεν θα είναι η ανάσταση, αλλά η ανάληψη.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, λέγοντας πριν από αρκετά χρόνια ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν τεμαχίζεται, δεν κληρονομείται και δεν παραχωρείται», δεν φανταζόταν ότι θα έφτανε η στιγμή που θα διαψευδόταν. Το ΠΑΣΟΚ και έχει τεμαχιστεί (είναι σκορπισμένο σε διάφορα κόμματα) και έχει κληρονομηθεί (από τον γιο του). Το «δεν διαλύεται» δεν υπήρχε στην περίφημη φράση-παρακαταθήκη του. Δεν πήγαινε το μυαλό του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου