ergazomenoi.ependyti...
Η ανακατανομή του κοινοτικού χρήματος από την πολιτική εξουσία – Εγγραφα-φωτιά πιστοποιούν το κραυγαλέο της διαπλοκής
Το δημοσίευμα της περασμένης εβδομάδας στην ηλεκτρονική έκδοση των εργαζομένων στον «Κόσμο του Επενδυτή» προκάλεσε αίσθηση, παρά τις αντιξοότητες που συνδέονται με τις ιδιόμορφες συνθήκες της έκδοσης αυτής. Η ανταπόκριση των αναγνωστών ήταν εντυπωσιακή και πρωτόγνωρη, και αυτό οφείλεται, με όρους ιστορίας της εφημερίδας, στο ότι μέχρι σήμερα η επικοινωνία με το αναγνωστικό κοινό είχε αποκλείσει τη διαδικτυακή διάσταση, περιορίζοντας την επαφή στην παραδοσιακή, έντυπη, μορφή.
Η ιδιομορφία της έκδοσης αυτής ευλόγως δημιουργεί την ανάγκη για περαιτέρω διευκρινίσεις, όπως είχαμε προαναγγείλει, που συνδέονται με την υπόθεση που αποκαλύψαμε. Τρία είναι τα βασικά σημεία στα οποία δίνουμε έμφαση:
α) Όπως αναφερόταν και στο προηγούμενο δημοσίευμα, η έρευνα αυτή δεν είναι σημερινή, έχει ξεκινήσει πάνω από έναν χρόνο τώρα, από τον Δεκέμβριο του 2010, όταν περιήλθαν στην κατοχή μας τα πρώτα έγγραφα. Δεν είναι τυχαίο ότι από τότε, σε δύο δημοσιεύματα του Δεκεμβρίου του 2010 και του Ιανουαρίου, είχαν διατυπωθεί οι πρώτες νύξεις. Το πρώτο δημοσιεύθηκε με αφορμή συγκεκριμένες καταγγελίες για διασπάθιση κονδυλίων του ΕΣΠΑ, που ξεκίνησε από το γενικό γραμματέα της ΟΛΜΕ κ. Κοτσιφάκη και ακολούθως από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τ. Κουράκη, ο οποίος είχε καταθέσει και σχετική ερώτηση (υπό τον τίτλο «Προκλητική διασπάθιση χρημάτων από το ΕΣΠΑ στον χώρο της εκπαίδευσης») προς την υπουργό Παιδείας στη Βουλή (10.12.2010). Το δεύτερο δημοσιεύθηκε με αφορμή την αποχώρηση από το υπουργείο του γενικού γραμματέα Έρευνας, κ. Μητσού. Η έρευνα αυτή δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί με συστηματικό τρόπο αν δεν υπήρχε η πρόσβαση με της «Διαύγειας» στη ροή των εγγράφων, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
β) Από τη συστηματική παρακολούθηση των… ροών και εκροών προκύπτει και το συμπέρασμα από την έρευνα, που αποτελεί και την ουσία, για την υπόθεση αυτή, την πλήρη νομιμότητα της οποίας επισημάναμε την περασμένη εβδομάδα και επισημαίνουμε και σήμερα. Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι η πολιτική εξουσία ανακατανέμει, με καθ’ όλα νόμιμο τρόπο, το κοινοτικό χρήμα σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων, κυρίως πανεπιστημιακών (υπάρχουν και άλλες παράμετροι που σχετίζονται με στελέχη της κεντρικής υπηρεσίας του υπουργείου, του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου), με εναλλασσόμενους ρόλους, που απορρέουν από την ταυτόχρονη συμμετοχή σε εποπτευόμενους φορείς του υπουργείου και την ακαδημαϊκή τους υπόσταση.
γ) Το ζητούμενο και το κεντρικό ερώτημα, πολιτικής πρώτιστα υφής, που τίθεται μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης είναι το τι απόληξη έχουν όλα αυτά στην υπουργό Παιδείας, και όχι μόνο. Το όχι μόνο περιλαμβάνει πλέον και τη Ν.Δ., και ειδικότερα τον αναπληρωτή υπουργό, κ. Αρβανιτόπουλο, αλλά και τον υπεύθυνο του κόμματος για τα εκπαιδευτικά, κ. Σπηλιωτόπουλο. Τα ερωτήματα που προκύπτουν αφορούν και τον ίδιο τον τέως πρωθυπουργό, κ. Παπανδρέου, καθώς ορισμένα από τα πρόσωπα ανήκουν στον ευρύτερο κύκλο του.
Όπως σημειώσαμε και την περασμένη εβδομάδα, τα έγγραφα είναι πολλά, καταλαμβάνουν ήδη τρεις φακέλους, θα μπορούσαν να είναι ακόμη περισσότερα, και βρίσκονται στη διάθεση οποιουδήποτε. Προσθέτουμε σήμερα ορισμένα, με άξονα την τριγωνική σχέση υπουργείου-ΚΕΕ-πρώην ΕΑΙΤΥ νυν ΙΤΥΕ, ξεκινώντας από την αφορμή που, σχετίζεται εμμέσως και με τον κ. Παπανδρέου, ο οποίος είναι αυτονόητο πιστεύουμε ότι δεν γνώριζε τίποτε. Η αφετηρία, λοιπόν, βρίσκεται στην εντολή του γενικού γραμματέα, κ. Κουλαϊδή, τον Αύγουστο του 2010, προς τον πρόεδρο του Δ.Σ. του τότε Ερευνητικού Ακαδημαϊκού Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών (ΕΑΙΤΥ) και νυν ΙΤΥΕ, κ. Π. Σπυράκη για τη σύναψη σύμβασης με τον αναπληρωτή καθηγητή του Δημοκρίτειου, κ. Γ. Κατρούγκαλο (έγγραφο 1, αριθμ. πρωτ. 98953/Λ, 9/8/2010).
Αντικείμενο της σύμβασης, «η παροχή συμβουλευτικής υποστήριξης σε σχέση με το νομοπαρασκευαστικό έργο και την επίλυση νομικών διαφορών σχετικών με την εφαρμογή των πολιτικών του υπουργείου». Στις 7 Οκτωβρίου του 2010 με έγγραφό του (έγγραφο 2 Α.Π. εξ. 1532, 7.10.2010)
γνωστοποιούνται η προαναφερθείσα επιστολή του γενικού γραμματέα και η σύμβαση. Η σύμβαση (έγγραφο 3, Νο: Σ1842, 5/10/2010)
αναφέρει τα σχετικά με το αντικείμενο και εντάσσεται στο έργο «Υποστήριξη Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων σε Πληροφοριακά Συστήματα 2010». Δεν μπορεί παρά να προκαλεί εντύπωση η αναφορά ότι «ο αντισυμβαλλόμενος θα απασχοληθεί ως Δρ. Επιστήμονας με εξειδίκευση στην Πληροφορική». Εάν ο κ. Κατρούγκαλος εκτός από τη γνωστή στον νομικό και ακαδημαϊκό κόσμο αναμφισβήτητη, με έμφαση στο δημόσιο δίκαιο, κατάρτιση που διαθέτει επεκτείνεται και στην πληροφορική δεν το γνωρίζουμε. Εκείνο που αναδύεται, και εγείρει και θέμα μη νομιμότητας ίσως, είναι το γεγονός ότι τα δύο έγγραφα που εκδίδονται στις αρχές Οκτωβρίου ουδέποτε, εξ όσων ερευνήσαμε, αναρτήθηκαν στη «Διαύγεια», η οποία άρχισε -βάσει του νόμου- να τίθεται σε ισχύ από την 1η Οκτωβρίου του 2010.
Η σύμβαση του κ. Κατρούγκαλου, ο οποίος εξακολουθεί να είναι αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας (ΚΕΕ), έληξε, αν διαβάζουμε ορθά τη σύμβαση, στις 30 Ιουνίου του 2011. Στις 26 Ιουλίου του 2011, ο γενικός γραμματέας, με έγγραφό του (έγγραφο 4, αρ. πρωτ. 8406)
προς τον πρόεδρο, του ΙΤΥΕ πλέον (είχε μεσολαβήσει η μετεξέλιξη του ΕΑΙΤΥ σε ΙΤΥΕ), κ. Σπυράκη, δίνει εντολή για σύναψη σύμβασης με την Εταιρεία Δικηγόρων Απ. Παπακωνσταντίνου-Ελ. Κουτσιμπού-Γ. Κατρούγκαλος & Συνεργάτες με το ίδιο αντικείμενο.
Όσοι γνωρίζουν από παλιά τον κ. Παπανδρέου, όπως ο γράφων, ξέρουν ότι η κυρία Κουτσιμπού, γνωστή και έγκριτη νομικός, είναι εκ των παλαιοτέρων συνεργατών του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, και βέβαια δεν είναι διόλου τυχαίο ότι εκτός των άλλων είναι και γενική διευθύντρια του ΙΣΤΑΜΕ. Εκ των παλαιοτέρων συνεργατών είναι όμως και ο κ. Πανάρετος, και εδώ θα πρέπει να σταθούμε σε ένα έγγραφο που είχε αποστείλει -και αναρτήσει στο opengov του υπουργείου- προς το υπουργείο Εσωτερικών στις 24 Μαρτίου 2011 (έγγραφα 5 και 6, 70073α, 24/3/2011)
στο οποίο αναφερόταν, χωρίς να την ονοματίζει, στην κυρία Κουτσιμπού, η οποία κατείχε θέση νομικού συμβούλου στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (ένα ανάλογο έγγραφο είχε αποσταλεί τότε προς όλα τα ιδρύματα, αλλά και την κεντρική υπηρεσία του υπουργείου).
Το ερώτημα που έθετε, πολιτικής υφής με αντικείμενο την εμβέλεια τήρησης των κυβερνητικών αποφάσεων, ήταν αν η νόμιμη, βάσει σχετικής απόφασης του Αρείου Πάγου, μετατροπή της σύμβασης σε αορίστου χρόνου σκόνταφτε στην κυβερνητική απόφαση περιορισμού των προσλήψεων στο ένα προς πέντε. Όπως προκύπτει, δύο άνθρωποι εκ των παλαιοτέρων του περιβάλλοντος του τέως πρωθυπουργού (στην περιφέρεια του οποίου κινούνταν και οι κ. Κουλαϊδής και Κατρούγκαλος), που σχετίζονται με την υπόθεσή μας, κινούνται σε εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις, εξ ου και τα ερωτήματα που προκύπτουν, σε ό,τι αφορά το σκέλος αυτό, για το αν είχε δηλαδή γνώση όλων αυτών το τότε Μαξίμου. Σε μια περίοδο, μιλώντας γενικότερα, που ο κ. Κατρούγκαλος εμφανιζόταν στους τηλεοπτικούς δέκτες να στηρίζει τους Αγανακτισμένους. Ενάντια σε ποιον;
Προχωρούμε τώρα στην παράθεση/ανάρτηση ορισμένων περαιτέρω, αποσπασματικών, στοιχείων (ορισμένες εκταμιεύσεις), τα οποία, υπό μορφή ερωτημάτων, απευθύνονται κυρίως στην υπουργό Παιδείας, συνεργάτες της οποίας -πιθανόν όχι ή ίδια- γνώριζαν εδώ και καιρό πτυχές της υπόθεσης.
α) Γιατί θα έπρεπε ο πρόεδρος του Δ.Σ. του πρώην ΕΑΙΤΥ και νυν ΙΤΥΕ, πέραν των άλλων ερευνητικών προγραμμάτων του Ινστιτούτου στα οποία συμμετέχει και αμείβεται ως μέλος ΔΕΠ και βρίσκονται στη «Διαύγεια», να συμμετέχει και στο έργο «Αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ με την ανάπτυξη και αξιοποίηση εργαλείων ΤΠΕ στο πλαίσιο εφαρμογής εκπαιδευτικών πολιτικών και παρεμβάσεων του υπουργείου» (έγγραφο 7, απόφαση Δ128/2101/2011)
Σημειώνουμε ότι το έργο αυτό είχε περιληφθεί στην ερώτηση του κ. Κουράκη. Γιατί ο πρόεδρος του ΙΤΥΕ έπρεπε να συμμετάσχει και στην υλοποίηση του πολύ προβεβλημένου από το υπουργείο έργου «θεσμός αριστείας και ανάδειξη καλών πρακτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση» (έγγραφο 8, Δ177, 14/2/2011);
β) Γιατί θα έπρεπε η πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. του ΚΕΕ, ο πρόεδρός του, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (έγγραφο 9), ο αντιπρόεδρος, στον οποίο αναφερθήκαμε, μέλη του, όπως ο κ. Γ. Πασσιάς (έγγραφο 10) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο κ. Αθ. Τζιμογιάννης (έγγραφα 11 και 13), του τμήματος-πυρήνα Κοινωνικής Εκπαιδευτικής Πολιτικής, ο οποίος είχε συμμετοχή και σε άλλα προγράμματα-κομβικές πολιτικές του υπουργείου, ο πρόεδρος του ιδίου Τμήματος, κ. Αθ. Κατσής (έγγραφο 12, στο ίδιο έργο με τον κ. Τζιμογιάννη)
να συμμετέχουν σε διάφορα προγράμματα όντας ταυτόχρονα σε θεσμικές θέσεις; Χάθηκαν τόσοι και τόσοι πανεπιστημιακοί, το βαλάντιο των οποίων είναι πενιχρότατο με το μισθολόγιο καθηλωμένο εδώ και χρόνια; Δεν ήταν εύλογο και αναμενόμενο πανεπιστημιακοί και συνάδελφοί τους που επηρεάζουν, οι οποίοι έχουν σχέση με αυτή την υπόθεση, να στηρίξουν είτε άμεσα είτε έμμεσα και με κομψό τρόπο το νέο νόμο για την ανώτατη εκπαίδευση;
γ) Ήταν τυχαίο ότι ο ειδικός σύμβουλος του γενικού γραμματέα και συνάδελφός του στο τμήμα μετακινήθηκε στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, και μάλιστα είχαν αναρτηθεί δύο αποφάσεις (έγγραφα 14 και 15) με διαφορετική διάρκεια στη θητεία, η δεύτερη ως «ανακοινοποίηση στο ορθό». Μήπως η ανακοινοποίηση στο ορθό οφείλεται στο ότι στο μεταξύ είχε εκδοθεί το ΦΕΚ συγκρότησης του Δ.Σ. του ΙΕΠ, το οποίο δημοσιεύσαμε την περασμένη εβδομάδα, ενώ συνεχίζει τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα για την αυτοαξιολόγηση (έγγραφο 16)
δ) Είναι τυχαίο ότι ο γενικός γραμματέας του υπουργείου συμμετείχε σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα (όπως προέκυπτε από την ιστοσελίδα του ιδρύματος, όριζε μάλιστα συνάντηση και με τους φοιτητές μία ημέρα της εβδομάδας) του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, στο οποίο επικεφαλής φαινόταν να είναι ο καθηγητής του ιδρύματος κ. Π. Πασιαρδής, που με τη σειρά του συμμετείχε στο ίδιο πρόγραμμα του ΙΤΥΕ με αυτό του κ. Κατρούγκαλου (έγγραφο 17), δίδασκε στο τμήμα της Κορίνθου (έγγραφα 18 και 19), συμμετείχε σε ομάδες εργασίας του υπουργείου;
Πριν από λίγους μήνες, ο μέχρι πρόσφατα καθηγητής του πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κ. Γ. Μαυρογιώργος, που γνωρίζει από παλαιότερες εποχές τα εκπαιδευτικά και τα του υπουργείου, είχε αναφερθεί, εμβαθύνοντας κιόλας, σε άρθρο του (που προοριζόταν για τη στήλη της παιδείας του «ΚτΕ», αλλά λόγω της έκτασης δεν μπορούσε να δημοσιευθεί, πάντως δημοσιεύθηκε στην «Αυγή») σε ορισμένες σχέσεις που κρατούν από το παρελθόν, μεταξύ των οποίων και αυτή του γενικού γραμματέα και του νυν προέδρου του ΙΕΠ, κ. Αλ. Δημαρά, ο οποίος ήταν ο πρώτος πρόεδρος του ΚΚΕ επί υπουργίας Γιώργου Παπανδρέου. Εμείς, λόγω σεβασμού προς την ιστορία και το πρόσωπό του, αφήσαμε συνειδητά εκτός τον κ. Δημαρά.
Θα μπορούσαν και πολλά άλλα ακόμη -διάφορες χρηματοδοτήσεις που χρήζουν περαιτέρω έρευνας, το σύνολο των ποσών, κ.λπ.- να γραφούν, στις 11 Ιανουαρίου η κυρία Διαμαντοπούλου απέστειλε, με αφορμή τις εσωτερικές διεργασίες, τη γνωστή επιστολή της στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, στην οποία μεταξύ άλλων επισήμανε: «Το διακύβευμα είναι να διασώσουμε ένα κράτος πρόνοιας για τους πραγματικά αδύναμους, ιδιαίτερα μέσα στην κρίση και όχι την κατασπατάληση της Πρόνοιας από “έχοντες και επιτήδειους”». Μήπως η υπουργός Παιδείας θα μπορούσε να δώσει πρώτη το παράδειγμα, ξεκινώντας -αν βεβαίως αξιολογήσει ότι υπάρχει κάτι πέρα από τη νομιμότητα που είναι δεδομένη- από τα οίκου της, να εφαρμόζει τις καλές πρακτικές;
Διευκρινίσεις και εξομολογήσεις
*Με αφορμή το δημοσίευμα της περασμένης εβδομάδας -το οποίο έλαβε, χωρίς τη βούλησή μας, χώρα υπό θολό εργασιακό καθεστώς- και ειδικότερα το σημείο που αφορούσε τη συμμετοχή του γενικού γραμματέα σε μελέτες (με αντικείμενο την ανίχνευση των αιτιών του χαμηλού ποσοστού συμμετοχής σε προγράμματα διά βίου μάθησης) του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής, ο διευθύνων σύμβουλος του ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ, κ. Μιχ. Κουρουτός, μας απέστειλε μια διευκρινιστική επιστολή, στην οποία επισημαίνει ότι την περίοδο της ανάληψης και υλοποίησης του έργου (2008-Ιούνιος 2009) ο κ. Κουλαϊδής δεν είχε τοποθετηθεί στη θέση του γ.γ. Η συμμετοχή του τελευταίου, όπως σημειώνει ο διευθύνων σύμβουλος, και πρόεδρος του Δ.Σ. της ΟΙΕΛΕ, «…σε ένα διευρυμένο επιστημονικό σχήμα έγινε αποκλειστικά με βάση την επιστημονική κατάρτιση και εμπειρία του και όχι την πολιτική του θέση…» (η επιστολή αναφέρεται και σε άλλους αξιόλογους επιστήμονες που συμμετείχαν στις μελέτες, όπως οι κ. Μουζέλης, Κατρούγκαλος και η κυρία Φραγκουδάκη). Ο τρόπος παρουσίασης της σχέσης, προσθέτει ο κ. Κουρουτός, «…δημιουργεί έωλους και ανυπόστατους συνειρμούς και επιπλέον προσβάλλει την πάγια επιλογή του φορέα να μην προωθεί συνεργασίες με προσωπικότητες και ερευνητές οι οποίοι κατέχουν πολιτικά αξιώματα ή συνδέονται στενά με θέσεις ευθύνης στη δημόσια διοίκηση».
Καλοδεχούμενες και μη αμφισβητούμενες οι διευκρινίσεις του διευθύνοντος συμβούλου, μας προσφέρουν την αφορμή για τη διατύπωση ορισμένων σχολίων -εκμεταλλευόμενοι και την άνεση του χώρου, ο οποίος είναι ελεύθερος και για περαιτέρω απόψεις- που θα δώσουν, ελπίζουμε, περισσότερο φως, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την αφετηρία της έρευνας και τη λυπηρή, όπως θα δούμε, φορτισμένη τω όντι, αφορμή των δημοσιευμάτων:
α) Την περίοδο των συγκεκριμένων μελετών, ο γ.γ. δεν είχε όντως τοποθετηθεί ακόμη στη θέση αυτή. Σημειώνουμε, ωστόσο, χωρίς να αποτελεί εννοείται μομφή, ότι λίγους μήνες αργότερα, μετά την τοποθέτηση του κ. Κουλαϊδή, και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2010, το υπουργείο Παιδείας ενέταξε στο ΕΣΠΑ (Α.Π. 11553, 11554, 11555, 6/8/2010) τρία έργα του ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ, συνολικού προϋπολογισμού 5.935.000 ευρώ (2.821.295, 2.886.262 και 227.443, αντίστοιχα) που αφορούν σε «προγράμματα διά βίου εκπαίδευσης για το ανθρώπινο δυναμικό του ιδιωτικού τομέα» (έγγραφο 21, που αφορά στην πρώτη από τις τρεις αποφάσεις), τα οποία ευχόμεθα να πιάσουν τόπο.
Τα τρία προαναφερθέντα έγγραφα-αποφάσεις που απεστάλησαν από την Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης προς το ΚΑΝΕΠ στα «υπόψη» περιλαμβάνουν εκτός από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ και τον υπεύθυνο της Πράξης, κ. Χρ. Γούλα, ο οποίος ήταν το τέταρτο μέλος (μαζί με τους Μουζέλη, Φραγκουδάκη και Κουλαϊδή) της Ομάδας Συντονισμού των μελετών που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο δημοσίευμα, οι οποίες συνδέονται, έχουμε την αίσθηση, με την Πράξη και τα προγράμματα της διά βίου (διερεύνηση-μελέτες από τη μία, πράξη-προγράμματα από την άλλη). Οι συνειρμοί που προκαλούνται δεν είναι εύλογοι στην περίπτωση αυτή;
β) Η ένταξη των πράξεων αυτών, και εδώ εισερχόμαστε στις αφετηρίες της έρευνας και στην αφορμή των δύο δημοσιευμάτων. Αφορμή η οποία, δυστυχώς, συνδέεται με ένα θλιβερό γεγονός που συνέβη τον τελευταίο μήνα. Η επισήμανση των στοιχείων για τα τρία έργα, και για πολλά άλλα ακόμη, είχε προέλθει από έναν άνθρωπο που βρισκόταν πάνω από δέκα χρόνια στη Διαχειριστική Αρχή του υπουργείου Παιδείας, με μεράκι και πόνο για την εκπαίδευση, τον Κώστα Κατσόγιαννο, με τον οποίο είμαστε φίλοι και συμμαθητές στο 21ο Λύκειο της Κυψέλης (στην «Γκράβα» σήμερα) τη δεκαετία του ’70.
Τα δύο δημοσιεύματα αφιερώνονται στη μνήμη του, στο αρχείο της προσωπικής έρευνας υπάρχει, και δημοσιεύεται αυτούσιο για του λόγου το αληθές μαζί με τα δικά του σχόλια με αφορμή τη διά βίου, το e-mail (έγγραφο 20, το οποίο μάλιστα, τότε, είχα λησμονήσει να «ανοίξω», εξ ου και η διαφορά του ενός μήνα μεταξύ αποστολής και «ανοίγματος»), που μου είχε αποστείλει με αφορμή τη χρηματοδότηση των φορέων και συνδέεται και συνέπεσε χρονικά, με την έναρξη της έρευνας. Την αφορμή για την τελευταία, η οποία δεν θα είχε προχωρήσει με συστηματικό τρόπο χωρίς τη θεσμοθέτηση της «Διαύγειας» (έργο του πρώην υφυπουργού Παιδείας, κ. Πανάρετου, και στενού, ως γνωστόν, συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού, κ. Παπανδρέου), έδωσαν τα έγγραφα που προήλθαν από άλλη πηγή και δημοσιεύονται σήμερα σχετικά με τον αντιπρόεδρο του Δ.Σ. ΚΕΕ (αυτοτελές, έτσι αλλιώς, δημοσιογραφικό «θέμα»), στον οποίο, εντελώς συμπτωματικά και χωρίς να γνωρίζει το περιεχόμενο του δευτέρου δημοσιεύματος, αναφέρθηκε και η επιστολή του κ. Κουρουτού.
γ) Η απώλεια του Κώστα Κατσόγιαννου ήταν η δεύτερη, η πρώτη ήταν τον Οκτώβριο του 2004, ενός κοινού αυτή τη φορά με τον κ. Κουρουτό φίλου, στον οποίο επίσης αφιερώνονται τα δύο δημοσιεύματα. Ο λόγος για τον Αποστόλη Ανδρέου, που διαμόρφωσε, για να μη λησμονούμε, επί υπουργίας Ευθυμίου, το υπόβαθρο -τα κείμενα βρίσκονται στο προσωπικό αρχείο του γράφοντος- για τη δημιουργία του Οργανισμού Επιμόρφωσης των Εκπαιδευτικών (ΟΕΠΕΚ), πρόεδρος του οποίου είναι σήμερα το μέλος ΔΕΠ του Τμήματος Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής της Κορίνθου, κ. Γ. Μπαγάκης, εκ των συνεργατών παλαιότερα της στήλης για την παιδεία.
δ) Είναι προφανές ότι γνωρίζουμε προσωπικότητες σαν τον κ. Μουζέλη ή την κυρία Φραγκουδάκη, πόσο μάλλον όταν, εκτός από τη δημοσιογραφική, διαθέτουμε και την κοινωνιολογική ιδιότητα (τα ίδια ισχύουν, από διαφορετική διαδρομή, και για τον κ. Κατρούγκαλο, πέρα από τις δεοντολογικού και πολιτικού χαρακτήρα ενστάσεις μας). Η ιδιαίτερη ευαισθησία, για να λυθούν και ορισμένες άλλες, τυχόν, απορίες για το ίδρυμα της Πελοποννήσου (που είχε ήδη εκδηλωθεί στις προκαταρκτικές της ίδρυσης του Πανεπιστημίου συζητήσεις του τότε φορέα, τη δεκαετία του ’90) οφείλεται, ξεκινώντας από τον Βορρά, στην εκ πατρός καταγωγή (Νεμέα), στα όμορφα προεφηβικά καλοκαίρια (Τρίπολη) και τους στενούς οικογενειακούς δεσμούς, από το 1987 και δώθε, με την Σπάρτη και τον Μυστρά.
ε) Κλείνουμε με ένα απόσπασμα από μια σχετικά πρόσφατη συνέντευξη του ομότιμου καθηγητή Ερατοσθένη Καψωμένου στο πανθρακικό έντυπο «Αντιφωνητής», που έχουμε εδώ και καιρό αλιεύσει από το Διαδίκτυο και αντανακλά τις κάπως βαθύτερες προθέσεις μας: «…Μια τέτοια ιεράρχηση αξιών εξουδετερώνει τον εκβιασμό της υλικής δύναμης και σ’ αυτό έγκειται η επαναστατική δυναμική της. Η αξιοκρατία αυτή, με τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Σολωμού, καθιερώνεται ως θεμέλιο του νεοελληνικού ανθρωπισμού. Εδώ αναγνωρίζομε τη σύνθεση του πολιτισμικού βιώματος που περιγράψαμε με την ιστορική εμπειρία μιας μακροχρόνιας αρνητικής σχέσης του λαού με τους εκάστοτε φορείς της εξουσίας σε περιόδους δουλείας, που αποκρυσταλλώθηκε στον κώδικα νόμιμο vs δίκαιο, δηλαδή με την αντίληψη ότι νόμιμο και δίκαιο είναι όροι ασυμβίβαστοι. Το νόμιμο δεν μπορεί να συνυπάρχει με το δίκαιο, γιατί συναρτάται με την εξ ορισμού άδικη εξουσία. Το δίκαιο έχει ως σημείο αναφοράς όχι το κράτος, αλλά την κοινότητα, το μόνο κοινωνικό μόρφωμα που εξασφαλίζει, στην παραδοσιακή αντίληψη, την αναγκαία ισορροπία για να λειτουργήσουν οι αξίες. Μια αντίληψη που σφυρηλατεί την αλληλεγγύη και τη συνοχή της κοινότητας, με γνώμονα την υπεράσπιση και τη διεκδίκηση του δικαίου ενάντια στις αυθαιρεσίες της όποιας εξουσίας. Έτσι διαμορφώνεται, στη βάση της αρχής των πολλαπλών αιτίων, ο αντιστασιακός και αντάρτικος χαρακτήρας του λαού μας, που αιτιολογεί, ως έναν βαθμό, την “ειδική μεταχείριση” που έχομε μέχρι σήμερα από άσπονδους φίλους και “συμμάχους” (…). Η επιβολή ενός θεσμικού πλαισίου ξένου αν όχι αντίθετου προς τη νοοτροπία και τις παραδόσεις του λαού, επέτεινε αντί να εξομαλύνει την παραδοσιακή αντίθεση του πολίτη και της κοινωνίας προς την εξουσία και το κράτος, επαναβεβαιώνοντας και ενεργοποιώντας τον παραδοσιακό κώδικα σύμφωνα με τον οποίο το νόμιμο είναι ασυμβίβαστο με το δίκαιο. Αυτό σημαίνει πλήρη αποτυχία του συστήματος, απ’ όπου όλοι βγαίνουν ζημιωμένοι: ούτε οι θεσμοί λειτουργούν, ούτε οι πολίτες ευτυχούν, αλλά ούτε και το κράτος ανταποκρίνεται στον ρόλο που του επιβάλλει το σύστημα…».
Φ.Κ.
Η ανακατανομή του κοινοτικού χρήματος από την πολιτική εξουσία – Εγγραφα-φωτιά πιστοποιούν το κραυγαλέο της διαπλοκής
Το δημοσίευμα της περασμένης εβδομάδας στην ηλεκτρονική έκδοση των εργαζομένων στον «Κόσμο του Επενδυτή» προκάλεσε αίσθηση, παρά τις αντιξοότητες που συνδέονται με τις ιδιόμορφες συνθήκες της έκδοσης αυτής. Η ανταπόκριση των αναγνωστών ήταν εντυπωσιακή και πρωτόγνωρη, και αυτό οφείλεται, με όρους ιστορίας της εφημερίδας, στο ότι μέχρι σήμερα η επικοινωνία με το αναγνωστικό κοινό είχε αποκλείσει τη διαδικτυακή διάσταση, περιορίζοντας την επαφή στην παραδοσιακή, έντυπη, μορφή.
Η ιδιομορφία της έκδοσης αυτής ευλόγως δημιουργεί την ανάγκη για περαιτέρω διευκρινίσεις, όπως είχαμε προαναγγείλει, που συνδέονται με την υπόθεση που αποκαλύψαμε. Τρία είναι τα βασικά σημεία στα οποία δίνουμε έμφαση:
α) Όπως αναφερόταν και στο προηγούμενο δημοσίευμα, η έρευνα αυτή δεν είναι σημερινή, έχει ξεκινήσει πάνω από έναν χρόνο τώρα, από τον Δεκέμβριο του 2010, όταν περιήλθαν στην κατοχή μας τα πρώτα έγγραφα. Δεν είναι τυχαίο ότι από τότε, σε δύο δημοσιεύματα του Δεκεμβρίου του 2010 και του Ιανουαρίου, είχαν διατυπωθεί οι πρώτες νύξεις. Το πρώτο δημοσιεύθηκε με αφορμή συγκεκριμένες καταγγελίες για διασπάθιση κονδυλίων του ΕΣΠΑ, που ξεκίνησε από το γενικό γραμματέα της ΟΛΜΕ κ. Κοτσιφάκη και ακολούθως από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τ. Κουράκη, ο οποίος είχε καταθέσει και σχετική ερώτηση (υπό τον τίτλο «Προκλητική διασπάθιση χρημάτων από το ΕΣΠΑ στον χώρο της εκπαίδευσης») προς την υπουργό Παιδείας στη Βουλή (10.12.2010). Το δεύτερο δημοσιεύθηκε με αφορμή την αποχώρηση από το υπουργείο του γενικού γραμματέα Έρευνας, κ. Μητσού. Η έρευνα αυτή δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί με συστηματικό τρόπο αν δεν υπήρχε η πρόσβαση με της «Διαύγειας» στη ροή των εγγράφων, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
β) Από τη συστηματική παρακολούθηση των… ροών και εκροών προκύπτει και το συμπέρασμα από την έρευνα, που αποτελεί και την ουσία, για την υπόθεση αυτή, την πλήρη νομιμότητα της οποίας επισημάναμε την περασμένη εβδομάδα και επισημαίνουμε και σήμερα. Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι η πολιτική εξουσία ανακατανέμει, με καθ’ όλα νόμιμο τρόπο, το κοινοτικό χρήμα σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων, κυρίως πανεπιστημιακών (υπάρχουν και άλλες παράμετροι που σχετίζονται με στελέχη της κεντρικής υπηρεσίας του υπουργείου, του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου), με εναλλασσόμενους ρόλους, που απορρέουν από την ταυτόχρονη συμμετοχή σε εποπτευόμενους φορείς του υπουργείου και την ακαδημαϊκή τους υπόσταση.
γ) Το ζητούμενο και το κεντρικό ερώτημα, πολιτικής πρώτιστα υφής, που τίθεται μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης είναι το τι απόληξη έχουν όλα αυτά στην υπουργό Παιδείας, και όχι μόνο. Το όχι μόνο περιλαμβάνει πλέον και τη Ν.Δ., και ειδικότερα τον αναπληρωτή υπουργό, κ. Αρβανιτόπουλο, αλλά και τον υπεύθυνο του κόμματος για τα εκπαιδευτικά, κ. Σπηλιωτόπουλο. Τα ερωτήματα που προκύπτουν αφορούν και τον ίδιο τον τέως πρωθυπουργό, κ. Παπανδρέου, καθώς ορισμένα από τα πρόσωπα ανήκουν στον ευρύτερο κύκλο του.
Όπως σημειώσαμε και την περασμένη εβδομάδα, τα έγγραφα είναι πολλά, καταλαμβάνουν ήδη τρεις φακέλους, θα μπορούσαν να είναι ακόμη περισσότερα, και βρίσκονται στη διάθεση οποιουδήποτε. Προσθέτουμε σήμερα ορισμένα, με άξονα την τριγωνική σχέση υπουργείου-ΚΕΕ-πρώην ΕΑΙΤΥ νυν ΙΤΥΕ, ξεκινώντας από την αφορμή που, σχετίζεται εμμέσως και με τον κ. Παπανδρέου, ο οποίος είναι αυτονόητο πιστεύουμε ότι δεν γνώριζε τίποτε. Η αφετηρία, λοιπόν, βρίσκεται στην εντολή του γενικού γραμματέα, κ. Κουλαϊδή, τον Αύγουστο του 2010, προς τον πρόεδρο του Δ.Σ. του τότε Ερευνητικού Ακαδημαϊκού Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών (ΕΑΙΤΥ) και νυν ΙΤΥΕ, κ. Π. Σπυράκη για τη σύναψη σύμβασης με τον αναπληρωτή καθηγητή του Δημοκρίτειου, κ. Γ. Κατρούγκαλο (έγγραφο 1, αριθμ. πρωτ. 98953/Λ, 9/8/2010).
Αντικείμενο της σύμβασης, «η παροχή συμβουλευτικής υποστήριξης σε σχέση με το νομοπαρασκευαστικό έργο και την επίλυση νομικών διαφορών σχετικών με την εφαρμογή των πολιτικών του υπουργείου». Στις 7 Οκτωβρίου του 2010 με έγγραφό του (έγγραφο 2 Α.Π. εξ. 1532, 7.10.2010)
γνωστοποιούνται η προαναφερθείσα επιστολή του γενικού γραμματέα και η σύμβαση. Η σύμβαση (έγγραφο 3, Νο: Σ1842, 5/10/2010)
αναφέρει τα σχετικά με το αντικείμενο και εντάσσεται στο έργο «Υποστήριξη Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων σε Πληροφοριακά Συστήματα 2010». Δεν μπορεί παρά να προκαλεί εντύπωση η αναφορά ότι «ο αντισυμβαλλόμενος θα απασχοληθεί ως Δρ. Επιστήμονας με εξειδίκευση στην Πληροφορική». Εάν ο κ. Κατρούγκαλος εκτός από τη γνωστή στον νομικό και ακαδημαϊκό κόσμο αναμφισβήτητη, με έμφαση στο δημόσιο δίκαιο, κατάρτιση που διαθέτει επεκτείνεται και στην πληροφορική δεν το γνωρίζουμε. Εκείνο που αναδύεται, και εγείρει και θέμα μη νομιμότητας ίσως, είναι το γεγονός ότι τα δύο έγγραφα που εκδίδονται στις αρχές Οκτωβρίου ουδέποτε, εξ όσων ερευνήσαμε, αναρτήθηκαν στη «Διαύγεια», η οποία άρχισε -βάσει του νόμου- να τίθεται σε ισχύ από την 1η Οκτωβρίου του 2010.
Η σύμβαση του κ. Κατρούγκαλου, ο οποίος εξακολουθεί να είναι αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας (ΚΕΕ), έληξε, αν διαβάζουμε ορθά τη σύμβαση, στις 30 Ιουνίου του 2011. Στις 26 Ιουλίου του 2011, ο γενικός γραμματέας, με έγγραφό του (έγγραφο 4, αρ. πρωτ. 8406)
προς τον πρόεδρο, του ΙΤΥΕ πλέον (είχε μεσολαβήσει η μετεξέλιξη του ΕΑΙΤΥ σε ΙΤΥΕ), κ. Σπυράκη, δίνει εντολή για σύναψη σύμβασης με την Εταιρεία Δικηγόρων Απ. Παπακωνσταντίνου-Ελ. Κουτσιμπού-Γ. Κατρούγκαλος & Συνεργάτες με το ίδιο αντικείμενο.
Όσοι γνωρίζουν από παλιά τον κ. Παπανδρέου, όπως ο γράφων, ξέρουν ότι η κυρία Κουτσιμπού, γνωστή και έγκριτη νομικός, είναι εκ των παλαιοτέρων συνεργατών του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, και βέβαια δεν είναι διόλου τυχαίο ότι εκτός των άλλων είναι και γενική διευθύντρια του ΙΣΤΑΜΕ. Εκ των παλαιοτέρων συνεργατών είναι όμως και ο κ. Πανάρετος, και εδώ θα πρέπει να σταθούμε σε ένα έγγραφο που είχε αποστείλει -και αναρτήσει στο opengov του υπουργείου- προς το υπουργείο Εσωτερικών στις 24 Μαρτίου 2011 (έγγραφα 5 και 6, 70073α, 24/3/2011)
στο οποίο αναφερόταν, χωρίς να την ονοματίζει, στην κυρία Κουτσιμπού, η οποία κατείχε θέση νομικού συμβούλου στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (ένα ανάλογο έγγραφο είχε αποσταλεί τότε προς όλα τα ιδρύματα, αλλά και την κεντρική υπηρεσία του υπουργείου).
Το ερώτημα που έθετε, πολιτικής υφής με αντικείμενο την εμβέλεια τήρησης των κυβερνητικών αποφάσεων, ήταν αν η νόμιμη, βάσει σχετικής απόφασης του Αρείου Πάγου, μετατροπή της σύμβασης σε αορίστου χρόνου σκόνταφτε στην κυβερνητική απόφαση περιορισμού των προσλήψεων στο ένα προς πέντε. Όπως προκύπτει, δύο άνθρωποι εκ των παλαιοτέρων του περιβάλλοντος του τέως πρωθυπουργού (στην περιφέρεια του οποίου κινούνταν και οι κ. Κουλαϊδής και Κατρούγκαλος), που σχετίζονται με την υπόθεσή μας, κινούνται σε εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις, εξ ου και τα ερωτήματα που προκύπτουν, σε ό,τι αφορά το σκέλος αυτό, για το αν είχε δηλαδή γνώση όλων αυτών το τότε Μαξίμου. Σε μια περίοδο, μιλώντας γενικότερα, που ο κ. Κατρούγκαλος εμφανιζόταν στους τηλεοπτικούς δέκτες να στηρίζει τους Αγανακτισμένους. Ενάντια σε ποιον;
Προχωρούμε τώρα στην παράθεση/ανάρτηση ορισμένων περαιτέρω, αποσπασματικών, στοιχείων (ορισμένες εκταμιεύσεις), τα οποία, υπό μορφή ερωτημάτων, απευθύνονται κυρίως στην υπουργό Παιδείας, συνεργάτες της οποίας -πιθανόν όχι ή ίδια- γνώριζαν εδώ και καιρό πτυχές της υπόθεσης.
α) Γιατί θα έπρεπε ο πρόεδρος του Δ.Σ. του πρώην ΕΑΙΤΥ και νυν ΙΤΥΕ, πέραν των άλλων ερευνητικών προγραμμάτων του Ινστιτούτου στα οποία συμμετέχει και αμείβεται ως μέλος ΔΕΠ και βρίσκονται στη «Διαύγεια», να συμμετέχει και στο έργο «Αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ με την ανάπτυξη και αξιοποίηση εργαλείων ΤΠΕ στο πλαίσιο εφαρμογής εκπαιδευτικών πολιτικών και παρεμβάσεων του υπουργείου» (έγγραφο 7, απόφαση Δ128/2101/2011)
Σημειώνουμε ότι το έργο αυτό είχε περιληφθεί στην ερώτηση του κ. Κουράκη. Γιατί ο πρόεδρος του ΙΤΥΕ έπρεπε να συμμετάσχει και στην υλοποίηση του πολύ προβεβλημένου από το υπουργείο έργου «θεσμός αριστείας και ανάδειξη καλών πρακτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση» (έγγραφο 8, Δ177, 14/2/2011);
β) Γιατί θα έπρεπε η πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. του ΚΕΕ, ο πρόεδρός του, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (έγγραφο 9), ο αντιπρόεδρος, στον οποίο αναφερθήκαμε, μέλη του, όπως ο κ. Γ. Πασσιάς (έγγραφο 10) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο κ. Αθ. Τζιμογιάννης (έγγραφα 11 και 13), του τμήματος-πυρήνα Κοινωνικής Εκπαιδευτικής Πολιτικής, ο οποίος είχε συμμετοχή και σε άλλα προγράμματα-κομβικές πολιτικές του υπουργείου, ο πρόεδρος του ιδίου Τμήματος, κ. Αθ. Κατσής (έγγραφο 12, στο ίδιο έργο με τον κ. Τζιμογιάννη)
να συμμετέχουν σε διάφορα προγράμματα όντας ταυτόχρονα σε θεσμικές θέσεις; Χάθηκαν τόσοι και τόσοι πανεπιστημιακοί, το βαλάντιο των οποίων είναι πενιχρότατο με το μισθολόγιο καθηλωμένο εδώ και χρόνια; Δεν ήταν εύλογο και αναμενόμενο πανεπιστημιακοί και συνάδελφοί τους που επηρεάζουν, οι οποίοι έχουν σχέση με αυτή την υπόθεση, να στηρίξουν είτε άμεσα είτε έμμεσα και με κομψό τρόπο το νέο νόμο για την ανώτατη εκπαίδευση;
γ) Ήταν τυχαίο ότι ο ειδικός σύμβουλος του γενικού γραμματέα και συνάδελφός του στο τμήμα μετακινήθηκε στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, και μάλιστα είχαν αναρτηθεί δύο αποφάσεις (έγγραφα 14 και 15) με διαφορετική διάρκεια στη θητεία, η δεύτερη ως «ανακοινοποίηση στο ορθό». Μήπως η ανακοινοποίηση στο ορθό οφείλεται στο ότι στο μεταξύ είχε εκδοθεί το ΦΕΚ συγκρότησης του Δ.Σ. του ΙΕΠ, το οποίο δημοσιεύσαμε την περασμένη εβδομάδα, ενώ συνεχίζει τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα για την αυτοαξιολόγηση (έγγραφο 16)
δ) Είναι τυχαίο ότι ο γενικός γραμματέας του υπουργείου συμμετείχε σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα (όπως προέκυπτε από την ιστοσελίδα του ιδρύματος, όριζε μάλιστα συνάντηση και με τους φοιτητές μία ημέρα της εβδομάδας) του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, στο οποίο επικεφαλής φαινόταν να είναι ο καθηγητής του ιδρύματος κ. Π. Πασιαρδής, που με τη σειρά του συμμετείχε στο ίδιο πρόγραμμα του ΙΤΥΕ με αυτό του κ. Κατρούγκαλου (έγγραφο 17), δίδασκε στο τμήμα της Κορίνθου (έγγραφα 18 και 19), συμμετείχε σε ομάδες εργασίας του υπουργείου;
Πριν από λίγους μήνες, ο μέχρι πρόσφατα καθηγητής του πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κ. Γ. Μαυρογιώργος, που γνωρίζει από παλαιότερες εποχές τα εκπαιδευτικά και τα του υπουργείου, είχε αναφερθεί, εμβαθύνοντας κιόλας, σε άρθρο του (που προοριζόταν για τη στήλη της παιδείας του «ΚτΕ», αλλά λόγω της έκτασης δεν μπορούσε να δημοσιευθεί, πάντως δημοσιεύθηκε στην «Αυγή») σε ορισμένες σχέσεις που κρατούν από το παρελθόν, μεταξύ των οποίων και αυτή του γενικού γραμματέα και του νυν προέδρου του ΙΕΠ, κ. Αλ. Δημαρά, ο οποίος ήταν ο πρώτος πρόεδρος του ΚΚΕ επί υπουργίας Γιώργου Παπανδρέου. Εμείς, λόγω σεβασμού προς την ιστορία και το πρόσωπό του, αφήσαμε συνειδητά εκτός τον κ. Δημαρά.
Θα μπορούσαν και πολλά άλλα ακόμη -διάφορες χρηματοδοτήσεις που χρήζουν περαιτέρω έρευνας, το σύνολο των ποσών, κ.λπ.- να γραφούν, στις 11 Ιανουαρίου η κυρία Διαμαντοπούλου απέστειλε, με αφορμή τις εσωτερικές διεργασίες, τη γνωστή επιστολή της στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, στην οποία μεταξύ άλλων επισήμανε: «Το διακύβευμα είναι να διασώσουμε ένα κράτος πρόνοιας για τους πραγματικά αδύναμους, ιδιαίτερα μέσα στην κρίση και όχι την κατασπατάληση της Πρόνοιας από “έχοντες και επιτήδειους”». Μήπως η υπουργός Παιδείας θα μπορούσε να δώσει πρώτη το παράδειγμα, ξεκινώντας -αν βεβαίως αξιολογήσει ότι υπάρχει κάτι πέρα από τη νομιμότητα που είναι δεδομένη- από τα οίκου της, να εφαρμόζει τις καλές πρακτικές;
Διευκρινίσεις και εξομολογήσεις
*Με αφορμή το δημοσίευμα της περασμένης εβδομάδας -το οποίο έλαβε, χωρίς τη βούλησή μας, χώρα υπό θολό εργασιακό καθεστώς- και ειδικότερα το σημείο που αφορούσε τη συμμετοχή του γενικού γραμματέα σε μελέτες (με αντικείμενο την ανίχνευση των αιτιών του χαμηλού ποσοστού συμμετοχής σε προγράμματα διά βίου μάθησης) του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής, ο διευθύνων σύμβουλος του ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ, κ. Μιχ. Κουρουτός, μας απέστειλε μια διευκρινιστική επιστολή, στην οποία επισημαίνει ότι την περίοδο της ανάληψης και υλοποίησης του έργου (2008-Ιούνιος 2009) ο κ. Κουλαϊδής δεν είχε τοποθετηθεί στη θέση του γ.γ. Η συμμετοχή του τελευταίου, όπως σημειώνει ο διευθύνων σύμβουλος, και πρόεδρος του Δ.Σ. της ΟΙΕΛΕ, «…σε ένα διευρυμένο επιστημονικό σχήμα έγινε αποκλειστικά με βάση την επιστημονική κατάρτιση και εμπειρία του και όχι την πολιτική του θέση…» (η επιστολή αναφέρεται και σε άλλους αξιόλογους επιστήμονες που συμμετείχαν στις μελέτες, όπως οι κ. Μουζέλης, Κατρούγκαλος και η κυρία Φραγκουδάκη). Ο τρόπος παρουσίασης της σχέσης, προσθέτει ο κ. Κουρουτός, «…δημιουργεί έωλους και ανυπόστατους συνειρμούς και επιπλέον προσβάλλει την πάγια επιλογή του φορέα να μην προωθεί συνεργασίες με προσωπικότητες και ερευνητές οι οποίοι κατέχουν πολιτικά αξιώματα ή συνδέονται στενά με θέσεις ευθύνης στη δημόσια διοίκηση».
Καλοδεχούμενες και μη αμφισβητούμενες οι διευκρινίσεις του διευθύνοντος συμβούλου, μας προσφέρουν την αφορμή για τη διατύπωση ορισμένων σχολίων -εκμεταλλευόμενοι και την άνεση του χώρου, ο οποίος είναι ελεύθερος και για περαιτέρω απόψεις- που θα δώσουν, ελπίζουμε, περισσότερο φως, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την αφετηρία της έρευνας και τη λυπηρή, όπως θα δούμε, φορτισμένη τω όντι, αφορμή των δημοσιευμάτων:
α) Την περίοδο των συγκεκριμένων μελετών, ο γ.γ. δεν είχε όντως τοποθετηθεί ακόμη στη θέση αυτή. Σημειώνουμε, ωστόσο, χωρίς να αποτελεί εννοείται μομφή, ότι λίγους μήνες αργότερα, μετά την τοποθέτηση του κ. Κουλαϊδή, και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2010, το υπουργείο Παιδείας ενέταξε στο ΕΣΠΑ (Α.Π. 11553, 11554, 11555, 6/8/2010) τρία έργα του ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ, συνολικού προϋπολογισμού 5.935.000 ευρώ (2.821.295, 2.886.262 και 227.443, αντίστοιχα) που αφορούν σε «προγράμματα διά βίου εκπαίδευσης για το ανθρώπινο δυναμικό του ιδιωτικού τομέα» (έγγραφο 21, που αφορά στην πρώτη από τις τρεις αποφάσεις), τα οποία ευχόμεθα να πιάσουν τόπο.
Τα τρία προαναφερθέντα έγγραφα-αποφάσεις που απεστάλησαν από την Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης προς το ΚΑΝΕΠ στα «υπόψη» περιλαμβάνουν εκτός από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ και τον υπεύθυνο της Πράξης, κ. Χρ. Γούλα, ο οποίος ήταν το τέταρτο μέλος (μαζί με τους Μουζέλη, Φραγκουδάκη και Κουλαϊδή) της Ομάδας Συντονισμού των μελετών που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο δημοσίευμα, οι οποίες συνδέονται, έχουμε την αίσθηση, με την Πράξη και τα προγράμματα της διά βίου (διερεύνηση-μελέτες από τη μία, πράξη-προγράμματα από την άλλη). Οι συνειρμοί που προκαλούνται δεν είναι εύλογοι στην περίπτωση αυτή;
β) Η ένταξη των πράξεων αυτών, και εδώ εισερχόμαστε στις αφετηρίες της έρευνας και στην αφορμή των δύο δημοσιευμάτων. Αφορμή η οποία, δυστυχώς, συνδέεται με ένα θλιβερό γεγονός που συνέβη τον τελευταίο μήνα. Η επισήμανση των στοιχείων για τα τρία έργα, και για πολλά άλλα ακόμη, είχε προέλθει από έναν άνθρωπο που βρισκόταν πάνω από δέκα χρόνια στη Διαχειριστική Αρχή του υπουργείου Παιδείας, με μεράκι και πόνο για την εκπαίδευση, τον Κώστα Κατσόγιαννο, με τον οποίο είμαστε φίλοι και συμμαθητές στο 21ο Λύκειο της Κυψέλης (στην «Γκράβα» σήμερα) τη δεκαετία του ’70.
Τα δύο δημοσιεύματα αφιερώνονται στη μνήμη του, στο αρχείο της προσωπικής έρευνας υπάρχει, και δημοσιεύεται αυτούσιο για του λόγου το αληθές μαζί με τα δικά του σχόλια με αφορμή τη διά βίου, το e-mail (έγγραφο 20, το οποίο μάλιστα, τότε, είχα λησμονήσει να «ανοίξω», εξ ου και η διαφορά του ενός μήνα μεταξύ αποστολής και «ανοίγματος»), που μου είχε αποστείλει με αφορμή τη χρηματοδότηση των φορέων και συνδέεται και συνέπεσε χρονικά, με την έναρξη της έρευνας. Την αφορμή για την τελευταία, η οποία δεν θα είχε προχωρήσει με συστηματικό τρόπο χωρίς τη θεσμοθέτηση της «Διαύγειας» (έργο του πρώην υφυπουργού Παιδείας, κ. Πανάρετου, και στενού, ως γνωστόν, συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού, κ. Παπανδρέου), έδωσαν τα έγγραφα που προήλθαν από άλλη πηγή και δημοσιεύονται σήμερα σχετικά με τον αντιπρόεδρο του Δ.Σ. ΚΕΕ (αυτοτελές, έτσι αλλιώς, δημοσιογραφικό «θέμα»), στον οποίο, εντελώς συμπτωματικά και χωρίς να γνωρίζει το περιεχόμενο του δευτέρου δημοσιεύματος, αναφέρθηκε και η επιστολή του κ. Κουρουτού.
γ) Η απώλεια του Κώστα Κατσόγιαννου ήταν η δεύτερη, η πρώτη ήταν τον Οκτώβριο του 2004, ενός κοινού αυτή τη φορά με τον κ. Κουρουτό φίλου, στον οποίο επίσης αφιερώνονται τα δύο δημοσιεύματα. Ο λόγος για τον Αποστόλη Ανδρέου, που διαμόρφωσε, για να μη λησμονούμε, επί υπουργίας Ευθυμίου, το υπόβαθρο -τα κείμενα βρίσκονται στο προσωπικό αρχείο του γράφοντος- για τη δημιουργία του Οργανισμού Επιμόρφωσης των Εκπαιδευτικών (ΟΕΠΕΚ), πρόεδρος του οποίου είναι σήμερα το μέλος ΔΕΠ του Τμήματος Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής της Κορίνθου, κ. Γ. Μπαγάκης, εκ των συνεργατών παλαιότερα της στήλης για την παιδεία.
δ) Είναι προφανές ότι γνωρίζουμε προσωπικότητες σαν τον κ. Μουζέλη ή την κυρία Φραγκουδάκη, πόσο μάλλον όταν, εκτός από τη δημοσιογραφική, διαθέτουμε και την κοινωνιολογική ιδιότητα (τα ίδια ισχύουν, από διαφορετική διαδρομή, και για τον κ. Κατρούγκαλο, πέρα από τις δεοντολογικού και πολιτικού χαρακτήρα ενστάσεις μας). Η ιδιαίτερη ευαισθησία, για να λυθούν και ορισμένες άλλες, τυχόν, απορίες για το ίδρυμα της Πελοποννήσου (που είχε ήδη εκδηλωθεί στις προκαταρκτικές της ίδρυσης του Πανεπιστημίου συζητήσεις του τότε φορέα, τη δεκαετία του ’90) οφείλεται, ξεκινώντας από τον Βορρά, στην εκ πατρός καταγωγή (Νεμέα), στα όμορφα προεφηβικά καλοκαίρια (Τρίπολη) και τους στενούς οικογενειακούς δεσμούς, από το 1987 και δώθε, με την Σπάρτη και τον Μυστρά.
ε) Κλείνουμε με ένα απόσπασμα από μια σχετικά πρόσφατη συνέντευξη του ομότιμου καθηγητή Ερατοσθένη Καψωμένου στο πανθρακικό έντυπο «Αντιφωνητής», που έχουμε εδώ και καιρό αλιεύσει από το Διαδίκτυο και αντανακλά τις κάπως βαθύτερες προθέσεις μας: «…Μια τέτοια ιεράρχηση αξιών εξουδετερώνει τον εκβιασμό της υλικής δύναμης και σ’ αυτό έγκειται η επαναστατική δυναμική της. Η αξιοκρατία αυτή, με τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Σολωμού, καθιερώνεται ως θεμέλιο του νεοελληνικού ανθρωπισμού. Εδώ αναγνωρίζομε τη σύνθεση του πολιτισμικού βιώματος που περιγράψαμε με την ιστορική εμπειρία μιας μακροχρόνιας αρνητικής σχέσης του λαού με τους εκάστοτε φορείς της εξουσίας σε περιόδους δουλείας, που αποκρυσταλλώθηκε στον κώδικα νόμιμο vs δίκαιο, δηλαδή με την αντίληψη ότι νόμιμο και δίκαιο είναι όροι ασυμβίβαστοι. Το νόμιμο δεν μπορεί να συνυπάρχει με το δίκαιο, γιατί συναρτάται με την εξ ορισμού άδικη εξουσία. Το δίκαιο έχει ως σημείο αναφοράς όχι το κράτος, αλλά την κοινότητα, το μόνο κοινωνικό μόρφωμα που εξασφαλίζει, στην παραδοσιακή αντίληψη, την αναγκαία ισορροπία για να λειτουργήσουν οι αξίες. Μια αντίληψη που σφυρηλατεί την αλληλεγγύη και τη συνοχή της κοινότητας, με γνώμονα την υπεράσπιση και τη διεκδίκηση του δικαίου ενάντια στις αυθαιρεσίες της όποιας εξουσίας. Έτσι διαμορφώνεται, στη βάση της αρχής των πολλαπλών αιτίων, ο αντιστασιακός και αντάρτικος χαρακτήρας του λαού μας, που αιτιολογεί, ως έναν βαθμό, την “ειδική μεταχείριση” που έχομε μέχρι σήμερα από άσπονδους φίλους και “συμμάχους” (…). Η επιβολή ενός θεσμικού πλαισίου ξένου αν όχι αντίθετου προς τη νοοτροπία και τις παραδόσεις του λαού, επέτεινε αντί να εξομαλύνει την παραδοσιακή αντίθεση του πολίτη και της κοινωνίας προς την εξουσία και το κράτος, επαναβεβαιώνοντας και ενεργοποιώντας τον παραδοσιακό κώδικα σύμφωνα με τον οποίο το νόμιμο είναι ασυμβίβαστο με το δίκαιο. Αυτό σημαίνει πλήρη αποτυχία του συστήματος, απ’ όπου όλοι βγαίνουν ζημιωμένοι: ούτε οι θεσμοί λειτουργούν, ούτε οι πολίτες ευτυχούν, αλλά ούτε και το κράτος ανταποκρίνεται στον ρόλο που του επιβάλλει το σύστημα…».
Φ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου