Το κόλπο της επαναγοράς...

του Γιώργου Δελαστίκ, απο το Πριν...

Οι Έλληνες χρεώνονται, οι Γερμανοί πληρώνουν, οι Αμερικανοί εισπράττουν! Ακριβέστερα, πνίγονται στα δάνεια εκατομμύρια Έλληνες φορολογούμενοι, πληρώνουν επίσης εκατομμύρια Γερμανοί φορολογούμενοι και εισπράττουν Αμερικανοί κερδοσκόποι! Αυτό αποκαλύφθηκε με θεαματικό τρόπο ότι είναι και η ουσία του κόλπου της επαναγοράς των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου. Έφριξαν οι πάντες όταν έμαθαν ότι ένας και μόνο κερδοσκοπικός αμερικανικός οίκος ονόματι Θερντ Πόιντ κέρδισε μέσα σε τέσσερις μήνες …μισό δισεκατομμύριο δολάρια αγοράζοντας και πουλώντας ελληνικά ομόλογα, ενώ θεωρητικά κερδίζει αυτή τη στιγμή άλλο ένα δισεκατομμύριο, έχοντας επενδύσει συνολικά μόλις 1 δισ. δολάρια!

Πριν δούμε όμως αναλυτικά πώς στήθηκε το κόλπο και ποιος κέρδισε πραγματικά από την επαναγορά, να υπογραμμίσουμε ευθύς εξαρχής το θεμελιώδες «λάθος» της επαναγοράς: Γιατί να αγοράσουμε, σε μειωμένη τιμή, σήμερα που δεν έχουμε ως κράτος λεφτά και επομένως πρέπει να τα δανειστούμε, πράγμα που συνεπιφέρει περικοπές μισθών και συντάξεων και άλλα δεινά, ελληνικά κρατικά ομόλογα που λήγουν μετά από …δέκα έως τριάντα(!) χρόνια; Γιατί ο ελληνικός λαός του 2012 πρέπει να υποφέρει τα πάνδεινα για να εξοφλήσει σε ιδιώτες ομόλογα που λήγουν το …2023 το συντομότερο και το 2042 το αργότερο; Τέτοια είναι σχεδόν στην ολότητά τους τα ομόλογα που κυκλοφορούν μετά το «κούρεμα» του Μαρτίου. Ποιος ξέρει πώς θα είναι η Ελλάδα και η Ευρώπη μετά από δέκα, είκοσι και τριάντα χρόνια; Ποιος ξέρει αν θα υπάρχει καν το ευρώ, ακόμη και η ΕΕ; Και αν υπάρχουν, τι μορφή θα έχουν; Είναι καθαρός παραλογισμός να πληρώνει ένα κράτος σήμερα δανειακές του υποχρεώσεις που λήγουν μετά από τριάντα χρόνια! Το αν θα πληρωθούν τότε ή όχι είναι κίνδυνος που αναλαμβάνουν οι δανειστές του και συνοδεύει τα κέρδη που προσδοκούν. Άλλο πράγμα η επαναγορά ομολόγων που λήγουν σε δύο – τρία χρόνια και άλλο πράγμα η επαναγορά ομολόγων που λήγουν σε δύο – τρεις δεκαετίες!
Πέρα από αυτή τη θεμελιώδη υπηρεσία στους κερδοσκόπους (με το αζημίωτο άραγε;) ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά πώς οι κυβερνήσεις βοηθούν τους κερδοσκόπους να αποκομίσουν τρελά κέρδη. Την 1η Ιουνίου 2012, στη δευτερογενή αγορά η αξία ενός ελληνικού ομολόγου ονομαστικής αξίας 1 ευρώ ήταν μόλις 13,5 λεπτά. Θεωρητικά μιλώντας και με δεδομένο ότι σε χέρια ιδιωτών βρίσκονταν ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας 60 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ, με 8,1 δισεκατομμύρια ευρώ αγόραζε κανείς ολόκληρο το τμήμα αυτό του δημόσιου χρέους που είχε ονομαστική αξία 60 δισ. Μόλις άρχισε να συζητείται αόριστα το θέμα επαναγοράς ελληνικών ομολόγων, η αξία τους την 1η Σεπτεμβρίου ανέβηκε στα 18 λεπτά ανά ευρώ. Στις 6 Σεπτεμβρίου 2012 ο Μάριο Ντράγκι δήλωσε ότι η ΕΚΤ θα αγοράζει κρατικά ομόλογα σε απεριόριστες ποσότητες, οπότε η τιμή των ελληνικών ομολόγων πήγε στα 25 λεπτά ανά ευρώ. Τον Οκτώβριο ο Σόιμπλε δήλωσε ότι ειδικά τα ελληνικά ομόλογα μπορεί να επαναγοραστούν με δάνειο από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (EFSF), οπότε τελικά στις 3 Δεκεμβρίου του 2012 η τιμή τους είχε σκαρφαλώσει στα 35 λεπτά ανά ευρώ. Έτσι, αυτά τα 60 δισ. που την 1η Ιουνίου αγοράζονταν με 8,1 δισ. ευρώ, τώρα απαιτούσαν …20 δισεκατομμύρια!
Στην τιμή αυτή έγινε η επαναγορά των ομολόγων. Η Ελλάδα χρεώθηκε και ξόδεψε 11,3 δισ. ευρώ και αγόρασε μόνο τα μισά από τα ομόλογα που βρίσκονται σε χέρια ιδιωτών – ονομαστικής αξίας 31 δισεκατομμυρίων. Με την επαναγορά όμως ανέβηκε κι άλλο η τιμή των ελληνικών ομολόγων και αυτή την εβδομάδα έφτασε στα 50,4 λεπτά ανά ευρώ. Αυτό θεωρητικά σημαίνει ότι για την επαναγορά των υπόλοιπων ομολόγων ονομαστικής αξίας 30 δισ. ευρώ που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών απαιτούνται πάνω από …15 δισεκατομμύρια! Επιπρόσθετα των 11,3 που ήδη δόθηκαν. Με άλλα λόγια, τα ομόλογα ονομαστικής αξίας 60 δισ. ευρώ που πριν από έξι μήνες κόστιζαν θεωρητικά 8,1 δισ., τώρα κοστίζουν 26,3 δισεκατομμύρια! Πάνω από …200% ακριβότερα! Μέσα σε έξι μήνες! Υπάρχει άραγε πιο κραυγαλέα απόδειξη γιατί το κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπλέκεται σε τέτοια κερδοσκοπικά παιχνίδια, αν υποθέσουμε βεβαίως ότι έχει κύριο μέλημά του την υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας και του λαού;
Επιπλέον, πρέπει να προσθέσουμε ότι η ονομαστική μείωση στα χαρτιά του ελληνικού δημόσιου χρέους μέσω της επαναγοράς ομολόγων δεν πρόκειται να έχει καμιά απολύτως θετική επίπτωση στο βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού. Όσο διαρκεί το μνημονιακό καθεστώς, θα χειροτερύει συνέχεια η ζωή όλων των Ελλήνων. Αύξησαν κι άλλο τους φόρους και θα συνεχίσουν να τους αυξάνουν, θα ακριβύνουν δραματικά την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του νερού, θα μειώνουν διαρκώς τις συντάξεις, θα αυξάνουν την ανεργία, θα ρίχνουν τους μισθούς, θα αποδομούν συνεχώς το όποιο κοινωνικό κράτος. Επιπλέον, όλα τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα προκύπτουν από την κατάρρευση της δημόσιας υγείας και παιδείας και την εξαθλίωση του λαού μας, θα πηγαίνουν για να αποπληρώνουν το δημόσιο χρέος στους ξένους για πολλές δεκαετίες…
Αυτοί, αυτό μέλλον μας ετοιμάζουν. Εμείς θα το δεχθούμε ή θα τους ανατρέψουμε για να ξαναδούμε άσπρη μέρα;

«Εις υγείαν των κορόιδων» είπαν οι κερδοσκόποι...

του Γιωργου Δελαστικ απο το Εθνος...

Πρώτο θέμα χτες η Ελλάδα στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. Με όχι όμως και τόσο κολακευτικό τρόπο. Κάτι σαν τη λαϊκή ρήση... «Εις υγείαν των κορόιδων!». Η εντυπωσιακή είδηση ήταν ότι ένας από τους μεγαλύτερους κερδοσκοπικούς οίκους του κόσμου ονόματι «Θερντ Πόιντ» του Αμερικανού δισεκατομμυριούχου Νταν Λόιμπ κέρδισε από την επαναγορά των ελληνικών ομολόγων... 500 εκατομμύρια δολάρια!
Ο αμερικανικός κερδοσκοπικός οίκος που διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 10 δισ. δολαρίων ξόδεψε ένα σοβαρό τμήμα αυτών των κεφαλαίων, 1 δισ. δολάρια για την ακρίβεια, και αγόρασε «ξεφτιλισμένα» ελληνικά ομόλογα του Δημοσίου στην τιμή των μόλις 17 λεπτών για ονομαστική αξία 1 ευρώ. Μέσα σε λιγότερο από έξι μήνες, με την επαναγορά τα πούλησε στην τιμή των 34 λεπτών ανά ευρώ - με κέρδος δηλαδή... 100%!
Πούλησε μάλιστα μόνο τα μισά ομόλογα που είχε στην κατοχή του, αξίας 500 εκατ. δολαρίων, και έτσι έβγαλε κέρδος 500 εκατομμύρια δολάρια. Τα άλλα μισά ομόλογα τα κράτησε για να τα πουλήσει σε ακόμη υψηλότερη τιμή που βάσιμα ελπίζει ότι θα ξεπεράσει τα 40 λεπτά ανά ευρώ, αποκομίζοντας έτσι υψηλότερα κέρδη.
Καθώς μάλιστα το ελληνικό δημόσιο χρέος, μετά την επαναγορά ομολόγων, που βρίσκεται πλέον σε χέρια ιδιωτών, ανέρχεται σε περίπου 30 δισ. ευρώ όλα κι όλα και μεγάλο μέρος αυτών σε ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, είναι προφανές ότι ο αμερικανικός κερδοσκοπικός οίκος, κατέχοντας ελληνικά ομόλογα αξίας τουλάχιστον 3 δισ. δολαρίων σε ονομαστική αξία, ενδέχεται να είναι ο σοβαρότερος ξένος κάτοχος ελληνικών ομολόγων.
Αυτό σημαίνει ότι σε ικανό βαθμό θα επιβάλει και τους όρους του σε ενδεχόμενη επόμενη επαναγορά ελληνικών ομολόγων ή θα τα διοχετεύσει εν καιρώ στη δευτερογενή αγορά με μεγάλο κέρδος.
«Για ποιον ήταν επιτυχία η ελληνική επαναγορά χρέους;» ήταν ο τίτλος ενός πολύ ενδιαφέροντος άρθρου του Γερμανού καθηγητή Οικονομίας Φρανκ Βέστερμαν. «Οι πιστωτές κερδίζουν, το κράτος και οι φορολογούμενοι όμως δεν κερδίζουν τίποτα από αυτήν» έδινε την απάντηση στον υπότιτλο. Ο Γερμανός καθηγητής έχει απόλυτο δίκιο, όπως αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας η προαναφερθείσα υπόθεση του αμερικανικού κερδοσκοπικού οίκου που κέρδισε ήδη μισό δισεκατομμύριο δολάρια αποκομίζοντας κέρδος 100% και προσδοκά να κερδίσει τουλάχιστον μισό δισ. δολάρια ακόμη, με κέρδος που ενδέχεται να ξεπεράσει το 150%! Αυτή είναι η μία πλευρά, αυτή των μυθικών ποσών που αποκομίζουν οι διεθνείς κερδοσκόποι εις βάρος των Ελλήνων.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά. Ωραία, οι κερδοσκόποι κάνουν πάρτι «εις υγείαν των κορόιδων». Τουλάχιστον όμως κερδίζουν τίποτα το ελληνικό κράτος και οι Ελληνες φορολογούμενοι πολίτες; Απολύτως τίποτα, δηλώνει κατηγορηματικά ο Φρανκ Βέστερμαν, ο οποίος κάνει μερικές εύστοχες και οξυδερκείς παρατηρήσεις.
Πρώτα πρώτα, λέει, μέσω της επαναγοράς η Ελλάδα και οι Ελληνες υποχρεώνονται να πληρώσουν τώρα -και να υποστούν θυσίες γι' αυτό- το μοναδικό τμήμα του χρέους το οποίο δεν υπήρχε απολύτως καμιά ανάγκη να πληρώσουν σήμερα αφού αφορά υποχρεώσεις του μέλλοντος, ακόμη και του απώτερου! Εχει απόλυτο δίκιο. Βεβαίως και μειώνεται στα χαρτιά η αξία του ελληνικού δημόσιου χρέους με την επαναγορά, αλλά γιατί να πληρώσουμε (έστω και σε μειωμένη τιμή) σήμερα ομόλογα που λήγουν μετά από... δέκα έως και μετά από τριάντα χρόνια;
Γιατί να πρέπει να κόβονται σήμερα οι μισθοί και οι συντάξεις μας και να μας γδέρνει η εφορία για να πληρώσουμε ομόλογα που λήγουν το νωρίτερο το... 2023 και το αργότερο το 2042; Αν αυτό δεν είναι πράξη πολιτικής ηλιθιότητας, είναι πράξη συνειδητής εξυπηρέτησης των κερδοσκόπων και των επικυρίαρχων της πατρίδας μας μέσω της εξαθλίωσης του λαού μας - πράξη που δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητη. Υπάρχει και μια δεύτερη πτυχή που βάζει ο Γερμανός καθηγητής. Εστω και αν το δημόσιο χρέος μειώθηκε διά της επαναγοράς ομολόγων, αυτό δεν σημαίνει καμιά ελάφρυνση για τον Ελληνα πολίτη. Για την εξυπηρέτηση του υπόλοιπου χρέους θα συνεχίσουν να πηγαίνουν για την αποπληρωμή του όλα τα μελλοντικά πρωτογενή πλεονάσματα του ελληνικού προϋπολογισμού. Τίποτα από αυτά δεν θα πηγαίνει για τη βελτίωση του επιπέδου ζωής των Ελλήνων! Ολα θα πηγαίνουν για το χρέος. Οι πολίτες της χώρας μας δηλαδή δεν έχουν να κερδίσουν απολύτως τίποτα όσο παραμένουμε υπό το μνημονιακό καθεστώς που πέταξε όλους τους Ελληνες στον μνημονιακό Καιάδα.

Εχθρός προ των πυλών: Επενδύσεις στην γεωργία, το επόμενο «παιχνίδι» του μεγάλου κεφαλαίου...

Του Σταμάτη Στεφανάκου, environment.gr...

Αφορμή στάθηκε το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο capital.gr, με τίτλο: «"Σπορά" δισ. από funds στις γεωργικές εκτάσεις του πλανήτη».
Στο άρθρο αυτό αναφέρεται η στροφή μεγάλων κεφαλαίων στην αγορά και χρήση αγροτικών εκτάσεων από ιδιωτικές εταιρίες, με στόχο την κερδοφορία που προκύπτει από την έλλειψη τροφίμων.

Κεφάλαια από ιδιωτικές εταιρίες, αμοιβαία και επενδυτικούς οργανισμούς, ακόμα και από ασφαλιστικούς - συνταξιοδοτικούς οργανισμούς, σε συνεργασία με τοπικές εταιρίες ή  και κυβερνήσεις με την μορφή του ΣΔΙΤ, αποκτούν εκτάσεις γης με δυο στόχους:
-Τον προσδοκία δημιουργίας κέρδους μέσω της παραγωγής.
-Την δημιουργία υπεραξιών μέσω των γνωστών χρηματιστηριακών διαδικασιών.
Και η τάση αυτή έχει δημιουργηθεί γιατί υπάρχουν οι παρακάτω  λόγοι που συμφώνα με το άρθρο, δικαιολογούν αυτή την μετακίνηση κεφαλαίων προς την αγροτική παραγωγή :
1.Οι πολύ καλές προοπτικές για την παραγωγή εισοδήματος, βάση του γεγονότος, ότι η ζήτηση για αγροτικά προϊόντα αναμένεται να οδηγήσει σε άνοδο των τιμών.
2.Η άνοδος των τιμών των γεωργικών εκτάσεων ως επακόλουθο της αυξανόμενης ζήτησης των γεωργικών προϊόντων.
3.Η καλύτερη απόδοση μεταξύ  της επένδυσης σε καθαρά χρηματιστηριακά προϊόντα έναντι των επενδύσεων σε γεωργική γη.
4.Η προστασία της επένδυσης απέναντι στον πληθωρισμό, δεδομένου ότι οι αποδόσεις από την γεωργική γη είναι ασυσχέτιστες με τον πληθωρισμό τις ανεπτυγμένες οικονομίες και τυπικά υψηλότερες από αυτόν.
Συμφώνα πάντα με τον αρθογράφο, οι κινητήριες δυνάμεις που σπρώχνουν αυτές τις εξελίξεις είναι :
Α) Κυβερνήσεις που επιδιώκουν να αποκτήσουν γεωργικές εκτάσεις σε άλλες χώρες προκειμένου να εξασφαλίσουν τροφή και ενεργειακό εφοδιασμό.
Β)Γεωργικές επιχειρήσεις που επιθυμούν να επεκτείνουν την δραστηριότητας τους ή να καθετοποιηθούν ενσωματώνοντας την γεωργική παραγωγή.
Γ) Επενδυτικά κεφάλαια που διαθέτουν πόρους και διαβλέπουν υπεραξίες.
Και ο αρθρογράφος θέτει εντελώς ωμά με την παρακάτω φράση του, πως λειτουργούν:
«Οι περισσότεροι από τους ενδιαφερομένους κοιτούν κυρίως φτωχές χώρες με ελλιπή διακυβέρνηση, υψηλή απόδοση και καλή προσβασιμότητα.»
Δηλαδή όπου η δυστυχία και η εξαθλίωση κυριαρχεί , όπου ο λαός δεν έχει ισχυρή κυβέρνηση τα αρπακτικά εφορμούν. Και το σκηνικό είναι πολύ καλά οργανωμένο.
Γίνεται ορατός ο κίνδυνος να περάσει η αγροτική παραγωγή, στα χέρια συγκεκριμένων κεφαλαίων, δηλαδή να έχουμε μια νέα μορφής φεουδαρχία. Με τον έλεγχο των σπόρων, λιπασμάτων και  φυτοφαρμάκων, έχουν ήδη εξαρτήσει  τους αγρότες σε πολυεθνικές εταιρίες. Ο έλεγχος του νερού σε θέματα συλλογής, διαχείρισης και διανομής, καθιστά άλλες εταιρίες κυριάρχους παίχτες στο παιχνίδι. Βάλτε στην εξίσωση ότι η ενέργεια παραδίδεται σε ιδιώτες, και η εικόνα που σχηματίζεται είναι τρομακτική.
Πολυεθνικές εταιρίες- τέρατα, θα ελέγχουν πρακτικά μέσω της τροφής του νερού και της ενέργειας, τον πληθυσμό και στην ουσία  κράτη, έθνη, κοινωνίες, και τοπικές κοινότητες θα είναι υπό τον έλεγχο τους. Αυτό το σκηνικό που κάποτε, θα ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας σήμερα γίνεται πράξη!   Και έχει και άλλες επιπτώσεις. Γιατί να χρησιμοποιείται η αστυνομική  καταστολή  όταν απλά θα τους ικετεύεις για να έχεις να φας εσύ και η οικογένεια σου;
Ένα ζοφερό σκηνικό, τρομακτικό αναδεικνύεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Φυσικά σε αυτές τις συνθήκες ξεχάστε τον γεωργό- παραγωγό. Ξεχάστε και την οικονομική και κοινωνική αυτονομία και ανεξαρτησία, ξεχάστε και την παραγωγή όπως την ξέρουμε. Ξεχάστε επίσης την ήπια ανάπτυξη, την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, τους συνεταιρισμούς.
Καλώς ήρθατε στην μονοκρατορία του κεφαλαίου.
Τον μόνο που θεωρούν κίνδυνο είναι η αντίδραση των τοπικών κοινωνιών. Η μόνη γραμμή άμυνας , ο φόβος τους σύμφωνα με τον αρθογράφο είναι να μην αντιδράσουν οι κοινότητες. Αλλά έχουν και για αυτές την λύση, «συνεργασίες».
Να είστε σίγουροι, ότι στην αρχή θα είναι φιλικοί με τους «αντιδραστικούς» , στην συνέχεια πιεστικοί, ε και στο τέλος καταστολή ότι  μορφής θέλετε. Με τα κράτη υποχείρια, μην έχετε αμφιβολίες, θα δούμε νόμους και πρακτικές που θα θυμίζουν τις πλέον σκοτεινές εποχές της ανθρώπινης ιστορίας.
Και όλα αυτά γιατί;
Για να… υποστηριχθεί η αειφόρος ανάπτυξη. Αυτό το παμφάγο τέρας, που δεν έχει έλεος.
Και εμείς; Διαιρεμένοι, άβουλοι, ασχολούμενοι με άλλα ,κοιτάμε τι; Να συμφωνήσουμε ιδεολογικά; Να βρούμε ηγέτη να μας οδηγήσει;
Η ενότητα στην βάση επί τη αρχής ότι  ο άνθρωπος ως προσωπικότητα είναι ίσως η μόνη αξία που μπορεί να μας ενώσει δεν είναι αρκετή;  Το πώς θα διαμορφωθούν οι κοινότητες και οι τοπικές κοινωνίες;  Αυτό θα το αποφασίσει, όχι κάποιο κόμμα, όχι κάποια κυρίαρχη ιδεολογία αλλά εμείς.
Ξυπνάτε αδέλφια. Ξυπνάτε γιατί θα ξημερώσει μια μέρα που ότι έχουμε ακούσει για μεσαίωνα, τουρκοκρατία, κατοχή, θα μας θυμίζει παιδικό πάρτι. Ξυπνάτε γιατί θα τους ανήκουν όχι μόνο τα χωράφια μας, όχι μόνο οι ζωές μας αλλά κυριολεκτικά και εμείς ολόκληροι, ακόμα και σώματα μας. Μας θέλουν δούλους, οπού δεν θα ορίζουμε τίποτα.
Θέλετε να πεθάνετε εμείς και τα παιδία μας σκλάβοι; Μπορούμε να την πούμε ζωή κάτι τέτοιο;  Αυτό θέλουμε;