Σοφοκλεους 100..
Πάνος Παναγιώτου
Είναι πάντα συγκινητικό να ακούς εκπροσώπους διεθνών ιδρυμάτων να μιλούν με ευαισθησία για τις φτωχές χώρες του Τρίτου Κόσμου και με αυθόρμητες εκδηλώσεις ανθρωπιάς να δημοσιεύουν σε διεθνή ΜΜΕ ενδόμυχες σκέψεις τους για τους πολίτες τους, υποστηρίζοντας με ειλικρίνεια πως συμπάσχουν μαζί τους αλλά και ότι θα έκαναν τα πάντα για να τους βοηθήσουν. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα πρόσφατα παραδείγματα τέτοιου αλτρουισμού καταγράφηκε από τη διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πρώην υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία μιλώντας σε βρετανική εφημερίδα αποκάλυψε ότι η σκέψη της είναι διαρκώς στα παιδιά του Νίγηρα και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. “Τα έχω μονίμως στο μυαλό μου” είπε η Λαγκάρντ.
Ο Νίγηρας είναι ένα απ' τα φτωχότερα κράτη του κόσμου, με ΑΕΠ κοντά στα 4,5 δις ευρώ, όσο κάποιες από τις δόσεις που λαμβάνει η Ελλάδα για να πληρώσει ομόλογα στις ευρωπαϊκές τράπεζες, κυρίως Γαλλικές, καταβάλλοντας τόκους στο ΔΝΤ και στις χώρες της ΕΕ, όπως η Γαλλία. Η χώρα βρίσκεται στην καρδιά της Σαχάρας και είναι τόσο αδικημένη γεωγραφικά που μετρά στα δάχτυλα του ενός χεριού τις ημέρες βροχόπτωσης με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά δύσκολη η αγροτική της ανάπτυξη και έτσι η εξάρτηση της από εισαγωγές ακόμη και για τα βασικότερα είδη διατροφής να είναι, σχεδόν, απόλυτη.
Πώς μπορεί, λοιπόν, κανείς παρά να συμπάσχει με την κ. Λαγκάρντ για τα παιδιά στο Νίγηρα. Ιδιαίτερα, μάλιστα, αν βρίσκεται στην Ελλάδα όπου η κατάσταση αρχίζει να μοιάζει όλο και περισσότερο με αυτήν τριτοκοσμικών κρατών, όχι μόνο στον τομέα της οικονομίας αλλά πλέον και στης υγείας, με το προσδόκιμο ζωής να μειώνεται αντί να αυξάνεται, το κράτος να αδυνατεί να παράσχει υγειονομική περίθαλψη σε ολοένα και αυξανόμενο ποσοστό πολιτών και να υποβαθμίζει την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας στο σύνολο του πληθυσμού και με τη χώρα, τελικά, να κινδυνεύει από ένα 'Κοινωνικό Αρμαγεδδών' (στοιχεία από πρόσφατες μελέτες των πανεπιστημίων East Anglia, London School of Economics όπως δημοσιεύονται στο New Scientist το Μάιο 2012).
Ωστόσο, αξίζει να θυμηθούμε πως ο Νίγηρας τελούσε υπό γαλλική κατοχή μέχρι το 1960 και βρίσκεται υπό γαλλική επιρροή έκτοτε. Και είναι ενδιαφέρον πως αν και το κράτος είναι πλούσιο σε μέταλλα όπως ο χρυσός, ο χαλκός και το ουράνιο, με διεθνείς και γαλλικές τράπεζες και εταιρίες να είναι μεταξύ αυτών που εκμεταλλεύονται τα ορυχεία του, τα οφέλη που τελικά απολαμβάνει από το ορυκτό του πλούτο είναι ελάχιστα.
Είναι ακόμη πιο ενδιαφέρων, όμως, ο ρόλος που έπαιξε ο Νίγηρας στη σύγχρονη ιστορία. Γιατί ήταν χάρη στα πλαστά κυβερνητικά έγγραφα που έδειχναν ότι ο Νίγηρας είχε πουλήσει στο Ιράκ μεγάλες ποσότητες ουρανίου που οι ΗΠΑ, με τη συγκατάθεση της Γαλλίας και της Βρετανίας, νομιμοποίησαν τον πόλεμο στο Ιράκ, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι ο Σαντάμ είχε προμηθευτεί όπλα μαζικής καταστροφής ώστε να παραβιάσουν τις συνθήκες της χώρας με τα Ηνωμένα Έθνη.
Χάρη στο Νίγηρα η Γαλλία είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει στο πάρτι τρισεκατομμυρίων της 'ανοικοδόμησης' του Ιράκ και της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων του σε πετρέλαιο, τα οποία, παρεμπιπτόντως, αποδείχτηκε, μόλις πρόσφατα, πως είναι τα μεγαλύτερα στον κόσμο Έτσι σήμερα η Γαλλία είναι η δεύτερη πιο ενεργός χώρα στον κόσμο σε εταιρική παρουσία στο Ιράκ, με 123 γαλλικές εταιρίες σε αυτό (στοιχεία κυβέρνησης του Ιράκ, Δεκέμβριος 2010).
Είναι λογικό, λοιπόν, το μυαλό της κ. Λαγκάρντ να βρίσκεται στο Νίγηρα περισσότερο απ' ότι στην Ελλάδα, όπως η ίδια παραδέχτηκε μιλώντας μάλιστα με σοκαριστική απαξίωση για τους Έλληνες γονείς και τις μητέρες που δεν έχουν πρόσβαση σε φαρμακευτική περίθαλψη. Και υπάρχει κάθε λόγος να πιστέψει κανείς τη δήλωση Λαγκάρντ πως η Αθήνα δεν θα έχει καλύτερη αντιμετώπιση από αυτή μιας φτωχής αναπτυσσόμενης χώρας του πλανήτη, ιδιαίτερα μάλιστα όπως του Νίγηρα, του οποίου τα χρέη διαγράφηκαν δύο φορές στα τελευταία χρόνια με πρωτοβουλία του ΔΝΤ, την πρώτη λίγο πριν το ξέσπασμα του πολέμου στο Ιράκ και τη δεύτερη λίγο μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του.
Πολύ ενδιαφέρουσα, όμως, είναι και η ξαφνική έξαρση φορολογικής συνείδησης της κ. Λαγκάρντ αλλά και η αποστροφή της για τους Έλληνες συνολικά, στη βάση ακριβώς, του επιχειρήματος πως δεν πληρώνουν τους φόρους τους.
Η φορολογική αυτή συνείδηση μάλλον απουσίαζε όταν η κ. Λαγκάρντ με συνοπτικές διαδικασίες και παρακάμπτοντας τη γαλλική δικαιοσύνη εξασφάλιζε την πληρωμή αποζημίωσης 285 εκ. ευρώ από το γαλλικό κράτος στον πρώην σοσιαλιστή υπουργό και στη συνέχεια ένθερμο υποστηρικτή της κυβέρνησης Σαρκοζί, Μπερνάρντ Ταπιέ για διαφορά του με την Credit Lyonnais, προκαλώντας εισαγγελική παρέμβαση με το αίτημα για πλήρη εξέταση του ζητήματος αλλά και το ξέσπασμα ενός υπό εξέλιξη σκανδάλου στη Γαλλία. Ο Μπερνάρντ Ταπιέ, τραγουδιστής, παρουσιαστής, ποδοσφαιρικός παράγοντας και πολιτικός, έγινε το σύμβολο του εύκολου και ύποπτου πλουτισμού στη Γαλλία μέχρι που χρεοκόπησε, φυλακίστηκε για συμμετοχή του στο στήσιμο ποδοσφαιρικών αγώνων και διώχθηκε για .. φοροδιαφυγή. Στη συνέχεια, απογειώθηκε υψηλότερα από ποτέ μετά από την είσπραξη 285 εκ ευρώ γαλλικών χρημάτων χάρη στην κ. Λαγκάρντ.
Συμπερασματικά, πίσω από τις δηλώσεις Λαγκάρντ δε κρύβεται ούτε η πραγματική συμπάθεια της για τα παιδιά του Νίγηρα, ούτε η αγωνία της για απόδοση φορολογικής δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Όσον αφορά στο πρώτο, το θέμα εξαντλήθηκε παραπάνω. Όσον αφορά στο δεύτερο, πολύ απλά, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο φλερτάρει πλέον, ανοιχτά, με την ιδέα παύσης της χρηματοδότησης της Ελλάδας και επιχειρεί μέσω της διαπόμπευσης των πολιτών της να αποποιηθεί των μεγάλων ευθυνών του.
Το μήνυμα απλό όσο και αναληθές: 'Για όσα έρχονται εμείς δεν έχουμε καμία ευθύνη. Φταίτε μόνο εσείς'.
Πάνος Παναγιώτου
Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής
Διευθυντής GSTA Ltd – WTAEC Ltd
