Ούτε σε παρένθεση ούτε σε υστερόγραφο. Το προτάσσω γιατί του πρέπει: ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, προσφέρει αύριο σε έκτακτη παράσταση, με ευρηματική σκηνοθεσία του ίδιου και με τους Στεφανία Γουλιώτη και Μάκη Παπαδημητρίου να συναγωνίζονται σε ρεσιτάλ ερμηνείας, το πολυβραβευμένο έργο «Αστερισμοί», του Αγγλου Νικ Πέιν.
Τα έσοδα θα διατεθούν για ενίσχυση του νέου που έχασε το μάτι του από δακρυγόνο, στην πρώτη διαδήλωση οργής μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ετσι όπως πάμε, στα μνημονιακά χρόνια, με τα ΜΑΤ σε διαρκείς υπερωρίες και μόνιμη ζέση για βαρβαρότητα, πολλαπλασιάζονται τα θύματα (με αναπηρίες) της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, τόσο που θα μπορούσαν να οργανωθούν σε σωματείο αλληλοβοήθειας, για να μην ευελπιστούν μόνο στην κοινωνική αλληλεγγύη.
Μετά την τραγωδία της μικρής Σάρας (είχε όνομα τουλάχιστον, γιατί οι μετανάστες παραμένουν και στο θάνατο ανώνυμοι), να αρχίσουμε να μετράμε και τα θύματα της ΔΕΗ και της εν γένει κρατικής αναλγησίας - με πιο τραγικούς τους χιλιάδες αυτόχειρες της κρίσης και βεβαίως τις μυριάδες των λιμοκτονούντων, αφού η πείνα λογίζεται ως η χειρότερη μορφή βίας...
Για αναρίθμητα ειρηνικά θύματα ενός ακήρυκτου πολέμου πρόκειται, ο οποίος, ωστόσο, δεν υπολογίζεται και δεν αναφέρεται καν στις σοφές αναλύσεις όσων καταδικάζουν φραστικά τη βία «απ' όπου κι αν προέρχεται».
