του Δημητρη Σεβαστακη, απο το Εθνος...
Ο κ. Μπαλτάκος και το σύστημα των κομματικών και κρατικών δορυφόρων του απηχεί την εν γένει χαμηλή ποιότητα του πολιτικού προσωπικού, τη χαμηλή θεσμοποιητική ποιότητα και τελικά τη χαμηλή ποιότητα παραγωγικής στάθμης που χαρακτηρίζουν τη χώρα μας. Η ποιότητα της Δημοκρατίας και τα εκπτωτικά φαινόμενα τύπου Μπαλτάκου εκφράζουν τη χαμηλή ποιότητα θεσμίσεων και παραγωγής.
Αποδόμηση της παραγωγής στη χώρα, "Μπαλτακοκρατία" στην πολιτική σκηνή.
Εντούτοις στον καπιταλισμό αυτά τα πεδία δεν είναι υποχρεωτικά και παράλληλα, ούτε κατ' ανάγκην αμοιβαία. Συχνά, αυταρχικά καθεστώτα κατακτούν υψηλή παραγωγική στάθμη ή αντιθέτως, δημοκρατικά καθεστώτα φθίνουν από παραγωγικής άποψης. Στην Ελλάδα του μετεμφυλίου, το διωκτικό καθεστώς κατέκτησε μια παραγωγική ένταση, υψηλού ρυθμού και επιπέδου, ενώ η βαθύτερη και ωριμότερη μεταδικτατορική δημοκρατία δημιούργησε μια κάμψη σε παραγωγικό επίπεδο. Εάν νοηθεί η παραγωγή μόνο ως ποσοτικό στοιχείο, χωρίς ανθρωπιστικές παραμέτρους, τότε τέτοια φαινόμενα συναντώνται.
Φοβάμαι όμως ότι τέτοιου είδους ερωτήματα δεν αντιστοιχούν στην ελληνική πραγματικότητα. Η Ελλάδα δεν έχει καν καπιταλισμό, αλλά παπαγαλίζει τις θεσμίσεις του. Η Ελλάδα ως οικονομικό σύστημα έχει ένα κρατικοδίαιτο, παρασιτικό υβρίδιο, τύπους που παίρνουν δουλειές στον αέρα, λαθρέμπορους, μεταπράτες, ψιθυριστές, λομπίστες, κουμπάρους, στιγμιαίους "επιχειρηματίες" που στήνουν μια δουλειά κι εξαφανίζονται. Η έσχατη στάθμη του πολιτικού προσωπικού προκύπτει από "σεϊχικές" δομές, "δικών" μας παιδιών, το οποίο μάλιστα η κοινωνία αντιμετωπίζει ως φυσικό φαινόμενο. Η καταστροφή του κοινοβουλευτισμού, που συντελείται, δεν έχει τον κύριο Μπαλτάκο και την επιρροή του ως έκτακτο, αποκλίνον περιστατικό, αλλά ως μόνιμο και διευρυνόμενο. Ούτε βέβαια ο κύριος αυτός ανήκει στα αίτια της καταστροφής του κοινοβουλευτισμού, αλλά (μαζί με πολλούς άλλους) στα υποπροϊόντα του.
Και αν ο συγκεκριμένος επιτελικός γίνεται εύκολα απεχθής λόγω της ακροδεξιάς ταυτότητάς του, υπάρχουν μπουμπούκια μεθοδικά και κανιβαλικά που φύονται στις σχισμές του συστήματος και που παράγουν την πολιτική και θεσμοποιητική ύλη, ψιθυρίζοντας στο αυτί κάθε πρωθυπουργού. Θυμηθείτε τους "Μπαλτάκους" του Γιώργου. Τύποι και άτυπες δομές που νεκρώνουν ό,τι διαθέτει παραγωγική φαντασία, ιδέες, σκέψη και ήθος. Και που με αξιοθαύμαστη αντοχή αναπαράγονται και παρίστανται.
dsevastakis@arch.ntua.gr
Ο κ. Μπαλτάκος και το σύστημα των κομματικών και κρατικών δορυφόρων του απηχεί την εν γένει χαμηλή ποιότητα του πολιτικού προσωπικού, τη χαμηλή θεσμοποιητική ποιότητα και τελικά τη χαμηλή ποιότητα παραγωγικής στάθμης που χαρακτηρίζουν τη χώρα μας. Η ποιότητα της Δημοκρατίας και τα εκπτωτικά φαινόμενα τύπου Μπαλτάκου εκφράζουν τη χαμηλή ποιότητα θεσμίσεων και παραγωγής.
Αποδόμηση της παραγωγής στη χώρα, "Μπαλτακοκρατία" στην πολιτική σκηνή.
Εντούτοις στον καπιταλισμό αυτά τα πεδία δεν είναι υποχρεωτικά και παράλληλα, ούτε κατ' ανάγκην αμοιβαία. Συχνά, αυταρχικά καθεστώτα κατακτούν υψηλή παραγωγική στάθμη ή αντιθέτως, δημοκρατικά καθεστώτα φθίνουν από παραγωγικής άποψης. Στην Ελλάδα του μετεμφυλίου, το διωκτικό καθεστώς κατέκτησε μια παραγωγική ένταση, υψηλού ρυθμού και επιπέδου, ενώ η βαθύτερη και ωριμότερη μεταδικτατορική δημοκρατία δημιούργησε μια κάμψη σε παραγωγικό επίπεδο. Εάν νοηθεί η παραγωγή μόνο ως ποσοτικό στοιχείο, χωρίς ανθρωπιστικές παραμέτρους, τότε τέτοια φαινόμενα συναντώνται.
Φοβάμαι όμως ότι τέτοιου είδους ερωτήματα δεν αντιστοιχούν στην ελληνική πραγματικότητα. Η Ελλάδα δεν έχει καν καπιταλισμό, αλλά παπαγαλίζει τις θεσμίσεις του. Η Ελλάδα ως οικονομικό σύστημα έχει ένα κρατικοδίαιτο, παρασιτικό υβρίδιο, τύπους που παίρνουν δουλειές στον αέρα, λαθρέμπορους, μεταπράτες, ψιθυριστές, λομπίστες, κουμπάρους, στιγμιαίους "επιχειρηματίες" που στήνουν μια δουλειά κι εξαφανίζονται. Η έσχατη στάθμη του πολιτικού προσωπικού προκύπτει από "σεϊχικές" δομές, "δικών" μας παιδιών, το οποίο μάλιστα η κοινωνία αντιμετωπίζει ως φυσικό φαινόμενο. Η καταστροφή του κοινοβουλευτισμού, που συντελείται, δεν έχει τον κύριο Μπαλτάκο και την επιρροή του ως έκτακτο, αποκλίνον περιστατικό, αλλά ως μόνιμο και διευρυνόμενο. Ούτε βέβαια ο κύριος αυτός ανήκει στα αίτια της καταστροφής του κοινοβουλευτισμού, αλλά (μαζί με πολλούς άλλους) στα υποπροϊόντα του.
Και αν ο συγκεκριμένος επιτελικός γίνεται εύκολα απεχθής λόγω της ακροδεξιάς ταυτότητάς του, υπάρχουν μπουμπούκια μεθοδικά και κανιβαλικά που φύονται στις σχισμές του συστήματος και που παράγουν την πολιτική και θεσμοποιητική ύλη, ψιθυρίζοντας στο αυτί κάθε πρωθυπουργού. Θυμηθείτε τους "Μπαλτάκους" του Γιώργου. Τύποι και άτυπες δομές που νεκρώνουν ό,τι διαθέτει παραγωγική φαντασία, ιδέες, σκέψη και ήθος. Και που με αξιοθαύμαστη αντοχή αναπαράγονται και παρίστανται.
dsevastakis@arch.ntua.gr
Proceeds go towards refinancing existing
ΑπάντησηΔιαγραφήfacilities and general corporate purposes buy miley cyrus tickets (http://buymileycyrustickets.com) the
reason you can find a lot of online pay day loan sites out there's because almost all of them are not actual
online cash advance lenders.