Ο Στάθης στον eniko...
Οταν εγκαλείσαι από κάποιαν Αρχή για «υποχρέωση σεβασμού της έννομης τάξης της χώρας»,
μάλλον σε ζώνουν τα φίδια ότι έχεις χρονοδιακτινισθεί πίσω στη δεκαετία
του 1950, ή στην καρδιά της χουντικής περιόδου του 1960...
Βεβαίως, όταν διαπιστώνεις ότι ο χωροφύλαξ που έχει στείλει ο αστυφύλαξ να σου σφυρίξει στ’ αυτί δι’ υπόθεσίν σου είναι το ΕΣΡ, έρχεται η ψυχή σου στον τόπο της, δεν αντιμετωπίζεις κάποια τραγωδία, αλλά την τραγική γελοιότητα μιας δράκας αλλοφρόνων.
Κι εξηγούμαι: το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης στην εμμονική και μανιακή καταδίωξη του Real Fm που το στιγματίζει, προσέθεσε ένα ακόμη «διαμάντι» - αυτήν τη φορά εναντίον της «Ελληνοφρένειας», κατηγορώντας τους συντελεστές της εκπομπής για παραβατική συμπεριφορά εις ό,τι αφορά την υποχρέωσή τους να σέβονται την έννομη τάξη της χώρας.
Δεν ξέρω πώς μια παράνομη στη σύνθεσή της (είναι όλα της τα μέλη εκπρόθεσμα) Ανεξάρτητη Αρχή αντιλαμβάνεται τη νομιμότητα, αλλά γνωρίζω πώς θα έπρεπε η νομιμότητα να αντιλαμβάνεται τις Ανεξάρτητες Αρχές: σαν έναν καρκίνο που (όπως οι ΜΚΟ και οι offshore) κατατρώει το πολίτευμα. Πώς; συμβάλλοντας στην άμβλυνση της διάκρισης των εξουσιών. Στις Ανεξάρτητες Αρχές (φρούτο κι αυτό του «εκσυγχρονισμού») ανατίθεται έργο που θα έπρεπε να φέρουν και να περαιώνουν η νομοθετική ή η εκτελεστική εξουσία (και να ελέγχει η δικαστική).
Βεβαίως, όταν διαπιστώνεις ότι ο χωροφύλαξ που έχει στείλει ο αστυφύλαξ να σου σφυρίξει στ’ αυτί δι’ υπόθεσίν σου είναι το ΕΣΡ, έρχεται η ψυχή σου στον τόπο της, δεν αντιμετωπίζεις κάποια τραγωδία, αλλά την τραγική γελοιότητα μιας δράκας αλλοφρόνων.
Κι εξηγούμαι: το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης στην εμμονική και μανιακή καταδίωξη του Real Fm που το στιγματίζει, προσέθεσε ένα ακόμη «διαμάντι» - αυτήν τη φορά εναντίον της «Ελληνοφρένειας», κατηγορώντας τους συντελεστές της εκπομπής για παραβατική συμπεριφορά εις ό,τι αφορά την υποχρέωσή τους να σέβονται την έννομη τάξη της χώρας.
Δεν ξέρω πώς μια παράνομη στη σύνθεσή της (είναι όλα της τα μέλη εκπρόθεσμα) Ανεξάρτητη Αρχή αντιλαμβάνεται τη νομιμότητα, αλλά γνωρίζω πώς θα έπρεπε η νομιμότητα να αντιλαμβάνεται τις Ανεξάρτητες Αρχές: σαν έναν καρκίνο που (όπως οι ΜΚΟ και οι offshore) κατατρώει το πολίτευμα. Πώς; συμβάλλοντας στην άμβλυνση της διάκρισης των εξουσιών. Στις Ανεξάρτητες Αρχές (φρούτο κι αυτό του «εκσυγχρονισμού») ανατίθεται έργο που θα έπρεπε να φέρουν και να περαιώνουν η νομοθετική ή η εκτελεστική εξουσία (και να ελέγχει η δικαστική).