Ελληνοφρένεια (ον δε νετ)
Το σημερινό σημείωμα αφορά το σκεπτικό της απόφασης του ΕΣΡ, για χαρακτηρισμούς που έγιναν από την ραδιοφωνική εκπομπή της 28ης Σεπτεμβρίου του 2011. (υπάρχει σε διπλανή στήλη). Και αναγκαζόμαστε να το κάνουμε, γιατί διαπιστώνουμε ότι εκτός από όλα τα άλλα, έχει χαθεί και η στοιχειώδης κοινή λογική, που ψιλουπήρχε σε φορείς της πολιτείας.
Οι χαρακτηρισμοί που «τιμωρεί», το ΕΣΡ και χαρακτηρίζει «απαράδεκτους», είναι πολιτικοί χαρακτηρισμοί. Χρειάζεται η βασική δημοσιογραφική επάρκεια, γνώση της πολιτικής ζωής και της ιστορίας, για να αντιληφθεί κάποιος ότι όταν ένας χαρακτηρισμός είναι πολιτικός, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με κατασταλτικά μέτρα, με χρηματικές καμπάνες. Γιατί αν συνέβαινε αυτό, τότε όλοι θα έπρεπε να είναι φυλακή, από δημοσιογράφους μέχρι πολιτικούς. Τότε κανείς δεν θα έπρεπε να σχολιάζει κανέναν. Ακόμη και «χαλαρές», φράσεις, όπως «αναποτελεσματική κυβέρνηση», θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακραίες και να τιμωρηθούν, επειδή έτσι θεώρησε κάποιο όργανο.
Δεν μπορεί να θεωρούνται οι λέξεις, «δωσίλογοι», «υποτελείς» και «μειοδότες» απαράδεκτες, όταν σήμερα πια μπορεί να τεκμηριωθεί (το λένε και οι ίδιοι) ότι μια κυβέρνηση, πρόδωσε τον λαό της και κατέστρεψε τον τόπο. Όταν λειτούργησε κατά παράβαση του Συντάγματος. Όταν δεν ψήφισε το πρώτο μνημόνιο με ευρεία πλειοψηφία, όπως όφειλε. Όταν έφερε το ΔΝΤ, στην χώρα. Όταν δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη αν μαγείρεψε τα στοιχεία της Στατιστικής. Όταν απέτυχε όλο το πρόγραμμα της και έφερε περισσότερη φτώχεια και εξαθλίωση…
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, δίνονται καθημερινά, από τον καθένα. Δίνονται από τους ίδιους τους «ενόχους», με τις συγνώμες τους και τις γελοίες μετάνοιές τους. Δίνονται από την πολιτική αντιπαράθεση, από την δημοσιογραφική καταγραφή και έρευνα. Δίνονται τέλος και θα δοθούν από τον ιστορικό και τον λαό.
Σίγουρα ο Γιώργος Παπανδρέου θεωρεί την κυβέρνησή του άκρως πατριωτική. Υπάρχουν όμως και άλλοι που την θεωρούμε άκρως εχθρική. Το ΕΣΡ, με την στάση του παίρνει θέση υπέρ της πρώτης άποψης και κατά της δεύτερης. Παίρνει όμως θέση για κάτι που δεν είναι αρμόδιο. Διότι τα μέλη του δεν είναι εκεί, για να εμπλέκονται σε άλυτα ακόμη, φλέγοντα πολιτικά ζητήματα. Πόσο μάλλον να επιβάλλουν και χρηματικά πρόστιμα, που δημιουργούν και άλλες επιπτώσεις.
Το αν ισχύουν όλα αυτά ή όχι, είναι θέμα δικαστηρίου, έρευνας ιστορικής και δημοσιογραφικής, και προσωπικής αντίληψης του καθενός. Δεν είναι πάντως θέμα ενός οργάνου που αποφασίζει για τους προσδιορισμούς και τους χαρακτηρισμούς όταν δεν έχει αποφασιστεί, ούτε μπορεί να αποφασιστεί η ουσία των πράξεων για τους οποίους εκφράστηκαν οι χαρακτηρισμοί.
Όπως προσέξατε δεν μένουμε σε παρατηρήσεις του τύπου, δεν είναι νομιμοποιημένο όργανο γιατί έχει λήξει η θητεία του, είναι 7-8 άτομα, είναι υπηρέτες συμφερόντων και κομμάτων, είναι λογοκριτές κλπ κλπ. Και αυτό γιατί αυτά είναι σημαντικά αλλά είναι δευτερεύοντα. Το πρωτεύον είναι η απόπειρα τρομοκράτησης και μέσα από το ΕΣΡ. Πάταξης των αντίθετων γνωμών και μέσα από το ΕΣΡ. Εξόντωσης της άλλης φωνής και σκέψης και μέσα από το ΕΣΡ.
Περιττό να αναφέρουμε, ότι χαρήκαμε για άλλη μια φορά που μας δόθηκε η ευκαιρία να ξαναδιαβάσουμε όλοι το συγκεκριμένο κείμενο. Ισχύει 1000%. Το αναγνωρίζει όποιος δεν έχει χάσει τη λογική του. Όποιος δεν είναι βολεμένος και όποιος αγανακτεί με αυτά που πάνε να του επιβάλλουν οι κατοχικές δυνάμεις.
Ευχαριστούμε όλους σας για την κοινή αντίληψη που διαθέτουμε. Είμαστε πολλοί. Είμαστε πιο πολλοί!
Θύμιος Κ.
Το σημερινό σημείωμα αφορά το σκεπτικό της απόφασης του ΕΣΡ, για χαρακτηρισμούς που έγιναν από την ραδιοφωνική εκπομπή της 28ης Σεπτεμβρίου του 2011. (υπάρχει σε διπλανή στήλη). Και αναγκαζόμαστε να το κάνουμε, γιατί διαπιστώνουμε ότι εκτός από όλα τα άλλα, έχει χαθεί και η στοιχειώδης κοινή λογική, που ψιλουπήρχε σε φορείς της πολιτείας.
Οι χαρακτηρισμοί που «τιμωρεί», το ΕΣΡ και χαρακτηρίζει «απαράδεκτους», είναι πολιτικοί χαρακτηρισμοί. Χρειάζεται η βασική δημοσιογραφική επάρκεια, γνώση της πολιτικής ζωής και της ιστορίας, για να αντιληφθεί κάποιος ότι όταν ένας χαρακτηρισμός είναι πολιτικός, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με κατασταλτικά μέτρα, με χρηματικές καμπάνες. Γιατί αν συνέβαινε αυτό, τότε όλοι θα έπρεπε να είναι φυλακή, από δημοσιογράφους μέχρι πολιτικούς. Τότε κανείς δεν θα έπρεπε να σχολιάζει κανέναν. Ακόμη και «χαλαρές», φράσεις, όπως «αναποτελεσματική κυβέρνηση», θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακραίες και να τιμωρηθούν, επειδή έτσι θεώρησε κάποιο όργανο.
Δεν μπορεί να θεωρούνται οι λέξεις, «δωσίλογοι», «υποτελείς» και «μειοδότες» απαράδεκτες, όταν σήμερα πια μπορεί να τεκμηριωθεί (το λένε και οι ίδιοι) ότι μια κυβέρνηση, πρόδωσε τον λαό της και κατέστρεψε τον τόπο. Όταν λειτούργησε κατά παράβαση του Συντάγματος. Όταν δεν ψήφισε το πρώτο μνημόνιο με ευρεία πλειοψηφία, όπως όφειλε. Όταν έφερε το ΔΝΤ, στην χώρα. Όταν δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη αν μαγείρεψε τα στοιχεία της Στατιστικής. Όταν απέτυχε όλο το πρόγραμμα της και έφερε περισσότερη φτώχεια και εξαθλίωση…
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, δίνονται καθημερινά, από τον καθένα. Δίνονται από τους ίδιους τους «ενόχους», με τις συγνώμες τους και τις γελοίες μετάνοιές τους. Δίνονται από την πολιτική αντιπαράθεση, από την δημοσιογραφική καταγραφή και έρευνα. Δίνονται τέλος και θα δοθούν από τον ιστορικό και τον λαό.
Σίγουρα ο Γιώργος Παπανδρέου θεωρεί την κυβέρνησή του άκρως πατριωτική. Υπάρχουν όμως και άλλοι που την θεωρούμε άκρως εχθρική. Το ΕΣΡ, με την στάση του παίρνει θέση υπέρ της πρώτης άποψης και κατά της δεύτερης. Παίρνει όμως θέση για κάτι που δεν είναι αρμόδιο. Διότι τα μέλη του δεν είναι εκεί, για να εμπλέκονται σε άλυτα ακόμη, φλέγοντα πολιτικά ζητήματα. Πόσο μάλλον να επιβάλλουν και χρηματικά πρόστιμα, που δημιουργούν και άλλες επιπτώσεις.
Το αν ισχύουν όλα αυτά ή όχι, είναι θέμα δικαστηρίου, έρευνας ιστορικής και δημοσιογραφικής, και προσωπικής αντίληψης του καθενός. Δεν είναι πάντως θέμα ενός οργάνου που αποφασίζει για τους προσδιορισμούς και τους χαρακτηρισμούς όταν δεν έχει αποφασιστεί, ούτε μπορεί να αποφασιστεί η ουσία των πράξεων για τους οποίους εκφράστηκαν οι χαρακτηρισμοί.
Όπως προσέξατε δεν μένουμε σε παρατηρήσεις του τύπου, δεν είναι νομιμοποιημένο όργανο γιατί έχει λήξει η θητεία του, είναι 7-8 άτομα, είναι υπηρέτες συμφερόντων και κομμάτων, είναι λογοκριτές κλπ κλπ. Και αυτό γιατί αυτά είναι σημαντικά αλλά είναι δευτερεύοντα. Το πρωτεύον είναι η απόπειρα τρομοκράτησης και μέσα από το ΕΣΡ. Πάταξης των αντίθετων γνωμών και μέσα από το ΕΣΡ. Εξόντωσης της άλλης φωνής και σκέψης και μέσα από το ΕΣΡ.
Περιττό να αναφέρουμε, ότι χαρήκαμε για άλλη μια φορά που μας δόθηκε η ευκαιρία να ξαναδιαβάσουμε όλοι το συγκεκριμένο κείμενο. Ισχύει 1000%. Το αναγνωρίζει όποιος δεν έχει χάσει τη λογική του. Όποιος δεν είναι βολεμένος και όποιος αγανακτεί με αυτά που πάνε να του επιβάλλουν οι κατοχικές δυνάμεις.
Ευχαριστούμε όλους σας για την κοινή αντίληψη που διαθέτουμε. Είμαστε πολλοί. Είμαστε πιο πολλοί!
Θύμιος Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου