του Μιχάλη Πετρόπουλου απο την Αλφαβητα ...
Οι επί μακρόν συζητήσεις για το νέο(;) Λύκειο, κουραστικές λόγω της διάρκειάς τους και της άκρως αντιπαιδαγωγικής νοοτροπίας των κύριων συζητητών, φαίνεται πως φθάνουν στο τέλος τους.
Επιτέλους, οι φωστήρες μας κατέληξαν σε ένα «πρόγραμμα» σπουδών, για τα ελληνόπουλα του μέλλοντος. Κατά την πάγια συνήθεια των πολιτικών μας, πρώτα μαθαίνουμε από τις εφημερίδες τί θα εφαρμοστεί και μετά ενημερωνόμαστε επισήμως (Ελλάς το μεγαλείο σου…). Από τον κανόνα δεν εξαιρείται ούτε ο νυν υπουργός Παιδείας, που, απ΄ ότι φαίνεται, έμαθε γρήγορα τα πολιτικά παιχνίδια και ξέχασε τις κυριακάτικες επιφυλλίδες του…
Μέσω του φιλόξενου alfavita μάθαμε για τα μελλούμενο, μέσω αναπαραγωγής από το Βήμαonline (κοίτα περίεργη σύμπτωση… με τις επιφυλλίδες).
Με βάση το κείμενο που διαβάσαμε, μας προέκυψαν κάποιες απορίες:
1. Η κλασική απορία: γιατί τέτοια εμμονή, η πρώτη ασχολία του εκάστοτε υπουργού παιδείας με το εξεταστικό σύστημα; Λειτουργούν σωστά και κατά το επιθυμητό τα νηπιαγωγεία, τα δημοτικά και τα γυμνάσια, που το μόνο που απομένει είναι το Λύκειο; Όταν θέλεις να αλλάξεις κάτι που μπάζει από παντού, ξεκινάς από τη βάση ή από την κορυφή; Νομίζω ότι, δε χρειάζεται απάντηση αλλά απλή λογική…
2. Ποια θα είναι η αποσύνδεση του Λυκείου από τις εξετάσεις για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, όταν:
a. οι μαθητές θα εξετάζονται κατ’ επανάληψη, εντός του σχολείου, σε πανελλαδικό επίπεδο,
b. η βαθμολογία του σχολείου θα παίζει ρόλο
για την εισαγωγή στα ανώτατα ιδρύματα;
3. Πόσο, πια, θα μεγαλώσει η ψαλίδα μεταξύ των απόρων μαθητών και των «αστέρων» της οικονομικής άνεσης; Και εξηγούμαστε:
a. Από πού προκύπτει το γελοίο συμπέρασμα ότι θα περιοριστούν τα φροντιστήρια; Τώρα είναι που θα οργιάσουν. Η εξήγηση είναι απλή: πόσο καλό μάθημα να κάνει αυτός ο υποτιμημένος ήρωας –ο καθηγητής- μέσα στην τάξη, όταν έχει απέναντί του 25 με 30 παιδιά με τρομακτικές αποκλίσεις δυνατοτήτων, σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, κοινωνικό, πνευματικό κλπ);
b. Πώς θα εξασφαλιστεί ότι οι «μεγαλοιδιαιτεράδες» δεν θα αρχίσουν τα εκβιαστικά διλήμματα; Πιστεύω ότι είμαι εύκολα κατανοητός…
c. Ο αποτυχών υποψήφιος, που έχει τελειώσει το σχολείο, πού θα προετοιμάζεται για επαναληπτικές εξετάσεις;
d. Τα παιδιά της επαρχίας πού θα δίνουν εξετάσεις; Με ποιους επιτηρητές; Είναι ισότιμη μεταχείριση ο ένας να δίνει στην πόλη του και ο άλλος εκτός έδρας. Και το λέμε αυτό, διότι δεν μπορεί να δίνεις με σύστημα πολλαπλής επιλογής, μαζί με τους δέκα-δώδεκα συμμαθητές σου στο σχολείο σου. Το αδιάβλητο αρχίζει να πηγαίνει περίπατο.
4. Γιατί τέτοια εμμονή με τις ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής;
a. Οι έλληνες μαθητές το έχουν, κυριολεκτικά, ξεφτιλίσει. Η αντιγραφή στις εξετάσεις «πάει σύννεφο». Η νοηματική γλώσσα μεταξύ των μαθητών έχει φθάσει σε άλλα επίπεδα… Απόδειξη η πληθώρα των γραπτών που είναι του μηδενός στο δεύτερο, τρίτο και τέταρτο θέμα αλλά στο πρώτο «σκίζουν»…
b. Τί επιπέδου θα είναι οι ερωτήσεις;
Στο μάθημα της Ιστορίας, μπορούν να τεθούν οι εξής ερωτήσεις
i. : Τον Κολοκοτρώνη το έλεγαν:
Α. Άλφρεντ, Β. Κίτσο, Γ. Γοδεφρείγο, Δ. Θεόδωρο
Στην πρώτη περίπτωση απευθύνεσαι σε IQ ραδικιού, στη δεύτερη παίζεις λόττο..
c. Πώς θα εξετάσεις Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία κλπ με πολλαπλή επιλογή; Θα ζητάς απλώς, μεταξύ διαφόρων προτεινόμενων απαντήσεων τη σωστή; Αν είναι έτσι, θα πάει η αντιγραφή ροδάνι… Δεν πρέπει να ελεγχθεί η κριτική, συνδυαστική, συνθετική κλπ ικανότητα του μαθητή (κε υπουργέ, σας παραπέμπω, ξανά, στις επιφυλλίδες σας);
d. Πώς θα γίνεται η βαθμολόγηση; Μήπως, απλά ρωτάμε, ο τελικός σκοπός είναι η κατάργηση των βαθμολογητών και η αντικατάστασή τους από τα κομπιούτερ;
5. Πώς μπορεί να συνδυαστούν η μείωση της ύλης, με τα μαθήματα βαρύτητας και τον καθορισμό των προαπαιτούμενων γνώσεων από τις ανώτατες σχολές; Μάλλον τετραγώνισαν τον κύκλο και εμείς οι κουτοί δεν πήραμε χαμπάρι.. Τα ΑΕΙ και τα αξιόλογα ΤΕΙ φωνάζουν για τη συνεχή μείωση της ποιότητας των νεοεισερχομένων φοιτητών και εμείς θα μειώσουμε την ύλη. Και πώς θα μειωθεί, ποιοτικά ή/και ποσοτικά; Και η ύλη που αφαιρείται θα διδαχθεί στα πανεπιστήμια; Μήπως θα μπει εκεί η μεγάλη κρισάρα για το ποιοι θα συνεχίσουν στα μεγαλύτερα έτη σπουδών;
6. Με ποια κριτήρια αποφάσισαν ότι ο θεσμός των projects πέτυχε; Με εξαίρεση κάποιους φωτεινούς καθηγητές και κάποια ελάχιστα σχολεία, τα περισσότερα projects ήταν κάκιστα copy-paste από το διαδίκτυο. Βέβαια, ας μη ξεχνάμε ότι οι κοπιπεϊστές είναι πλέον επίσημη θρησκεία στη Σουηδία και ότι ταιριάζει γάντι με το σύστημα πολλαπλής επιλογής…
7. Στα αζήτητα ΤΕΙ ελεύθερη είσοδος. Μερικά απλά ερωτήματα:
a. Πώς κρίνεται μία σχολή ως «χαμηλής ζήτησης»;
b. Αν σε μία τέτοια σχολή, αποφασίσουν να εισαχθούν μαζικά υποψήφιοι, πώς θα τα βγάλει πέρα η διοίκησή της; Φέτος, οι περισσότερες σχολές έχουν γονατίσει από τη μείωση του προσωπικού τους…
c. Αν μία τέτοια σχολή επιλεχθεί από πολύ χαμηλού επιπέδου υποψηφίους, που αδυνατούν να ανταποκριθούν στα πρόγραμμα σπουδών της, ποιο το νόημα ύπαρξής της;
d. Πόση ποια υποβάθμιση αυτών των σχολών; Και ποια τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων της;
8. Η απόδοση των μαθητών στις εξετάσεις θα συνδεθεί με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών; Γιατί δεν έχουν όλοι μαθητές από τα Αρσάκεια Εκάλης και Ψυχικού κε υπουργέ. Ελάτε μία βόλτα στην επαρχία να δείτε μαθητές, που με το ένα μάτι προσπαθούν να διαβάσουν και με το άλλο φυλάνε το κοπάδι… Πώς θα συγκριθεί η απόδοση του καθηγητή ενός πειραματικού Λυκείου σε «χάι» περιοχή, με τον ταλαίπωρο συνάδελφό του στα βουνά και τα λαγκάδια; Τον συνάδελφο των υπέρογκων 700 ευρώ, που του φθάνουν για να βγει στην επαιτεία. Είναι ίδια η κοινωνική, οικονομική και πνευματική διαστρωμάτωση;
9. Τί είναι αυτό το νέο φρούτο «Οργανισμός Εξετάσεων»; Στη συνείδηση του Έλληνα, οι εισαγωγικές εξετάσεις ήταν, και είναι, το μοναδικό αδιάβλητο σύστημα επιλογής. Γιατί πρέπει να αλλάξει; Και ποιοι θα το απαρτίζουν; Τα στελέχη του θα έχουν μπει ποτέ σε αίθουσα διδασκαλίας ή θα είναι αμπελοθεωρητικολογούντες των ακαδημαϊκών γραφείων; Και πώς θα επιλέγουν θέματα από την τράπεζα θεμάτων; Πώς εξασφαλίζεται το αδιάβλητο, όταν τα θέματα ήδη υπάρχουν στην τράπεζα;
10. Αυτό το «μόνιμος υπουργός παιδείας», για ποιον προορίζεται;;;
Όμως, νομίζω, ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι να αρχίσουμε να ανησυχούμε. Το ινδικό κοινωνικό σύστημα των καστών έρχεται σε ελληνική έκδοση.
Οψόμεθα.
Του Μιχάλη Πετρόπουλου
Οι επί μακρόν συζητήσεις για το νέο(;) Λύκειο, κουραστικές λόγω της διάρκειάς τους και της άκρως αντιπαιδαγωγικής νοοτροπίας των κύριων συζητητών, φαίνεται πως φθάνουν στο τέλος τους.
Επιτέλους, οι φωστήρες μας κατέληξαν σε ένα «πρόγραμμα» σπουδών, για τα ελληνόπουλα του μέλλοντος. Κατά την πάγια συνήθεια των πολιτικών μας, πρώτα μαθαίνουμε από τις εφημερίδες τί θα εφαρμοστεί και μετά ενημερωνόμαστε επισήμως (Ελλάς το μεγαλείο σου…). Από τον κανόνα δεν εξαιρείται ούτε ο νυν υπουργός Παιδείας, που, απ΄ ότι φαίνεται, έμαθε γρήγορα τα πολιτικά παιχνίδια και ξέχασε τις κυριακάτικες επιφυλλίδες του…
Μέσω του φιλόξενου alfavita μάθαμε για τα μελλούμενο, μέσω αναπαραγωγής από το Βήμαonline (κοίτα περίεργη σύμπτωση… με τις επιφυλλίδες).
Με βάση το κείμενο που διαβάσαμε, μας προέκυψαν κάποιες απορίες:
1. Η κλασική απορία: γιατί τέτοια εμμονή, η πρώτη ασχολία του εκάστοτε υπουργού παιδείας με το εξεταστικό σύστημα; Λειτουργούν σωστά και κατά το επιθυμητό τα νηπιαγωγεία, τα δημοτικά και τα γυμνάσια, που το μόνο που απομένει είναι το Λύκειο; Όταν θέλεις να αλλάξεις κάτι που μπάζει από παντού, ξεκινάς από τη βάση ή από την κορυφή; Νομίζω ότι, δε χρειάζεται απάντηση αλλά απλή λογική…
2. Ποια θα είναι η αποσύνδεση του Λυκείου από τις εξετάσεις για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, όταν:
a. οι μαθητές θα εξετάζονται κατ’ επανάληψη, εντός του σχολείου, σε πανελλαδικό επίπεδο,
b. η βαθμολογία του σχολείου θα παίζει ρόλο
για την εισαγωγή στα ανώτατα ιδρύματα;
3. Πόσο, πια, θα μεγαλώσει η ψαλίδα μεταξύ των απόρων μαθητών και των «αστέρων» της οικονομικής άνεσης; Και εξηγούμαστε:
a. Από πού προκύπτει το γελοίο συμπέρασμα ότι θα περιοριστούν τα φροντιστήρια; Τώρα είναι που θα οργιάσουν. Η εξήγηση είναι απλή: πόσο καλό μάθημα να κάνει αυτός ο υποτιμημένος ήρωας –ο καθηγητής- μέσα στην τάξη, όταν έχει απέναντί του 25 με 30 παιδιά με τρομακτικές αποκλίσεις δυνατοτήτων, σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, κοινωνικό, πνευματικό κλπ);
b. Πώς θα εξασφαλιστεί ότι οι «μεγαλοιδιαιτεράδες» δεν θα αρχίσουν τα εκβιαστικά διλήμματα; Πιστεύω ότι είμαι εύκολα κατανοητός…
c. Ο αποτυχών υποψήφιος, που έχει τελειώσει το σχολείο, πού θα προετοιμάζεται για επαναληπτικές εξετάσεις;
d. Τα παιδιά της επαρχίας πού θα δίνουν εξετάσεις; Με ποιους επιτηρητές; Είναι ισότιμη μεταχείριση ο ένας να δίνει στην πόλη του και ο άλλος εκτός έδρας. Και το λέμε αυτό, διότι δεν μπορεί να δίνεις με σύστημα πολλαπλής επιλογής, μαζί με τους δέκα-δώδεκα συμμαθητές σου στο σχολείο σου. Το αδιάβλητο αρχίζει να πηγαίνει περίπατο.
4. Γιατί τέτοια εμμονή με τις ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής;
a. Οι έλληνες μαθητές το έχουν, κυριολεκτικά, ξεφτιλίσει. Η αντιγραφή στις εξετάσεις «πάει σύννεφο». Η νοηματική γλώσσα μεταξύ των μαθητών έχει φθάσει σε άλλα επίπεδα… Απόδειξη η πληθώρα των γραπτών που είναι του μηδενός στο δεύτερο, τρίτο και τέταρτο θέμα αλλά στο πρώτο «σκίζουν»…
b. Τί επιπέδου θα είναι οι ερωτήσεις;
Ας δώσω δύο παραδείγματα:
Στο μάθημα της Ιστορίας, μπορούν να τεθούν οι εξής ερωτήσεις
i. : Τον Κολοκοτρώνη το έλεγαν:
Α. Άλφρεντ, Β. Κίτσο, Γ. Γοδεφρείγο, Δ. Θεόδωρο
ii. Ο Κολοκοτρώνης διέφυγε στη Ζάκυνθο ημέρα:
Α. Κυριακή. Β. Δευτέρα Γ. Τρίτη Δ. Τετάρτη κλπ
Α. Κυριακή. Β. Δευτέρα Γ. Τρίτη Δ. Τετάρτη κλπ
Στην πρώτη περίπτωση απευθύνεσαι σε IQ ραδικιού, στη δεύτερη παίζεις λόττο..
c. Πώς θα εξετάσεις Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία κλπ με πολλαπλή επιλογή; Θα ζητάς απλώς, μεταξύ διαφόρων προτεινόμενων απαντήσεων τη σωστή; Αν είναι έτσι, θα πάει η αντιγραφή ροδάνι… Δεν πρέπει να ελεγχθεί η κριτική, συνδυαστική, συνθετική κλπ ικανότητα του μαθητή (κε υπουργέ, σας παραπέμπω, ξανά, στις επιφυλλίδες σας);
d. Πώς θα γίνεται η βαθμολόγηση; Μήπως, απλά ρωτάμε, ο τελικός σκοπός είναι η κατάργηση των βαθμολογητών και η αντικατάστασή τους από τα κομπιούτερ;
5. Πώς μπορεί να συνδυαστούν η μείωση της ύλης, με τα μαθήματα βαρύτητας και τον καθορισμό των προαπαιτούμενων γνώσεων από τις ανώτατες σχολές; Μάλλον τετραγώνισαν τον κύκλο και εμείς οι κουτοί δεν πήραμε χαμπάρι.. Τα ΑΕΙ και τα αξιόλογα ΤΕΙ φωνάζουν για τη συνεχή μείωση της ποιότητας των νεοεισερχομένων φοιτητών και εμείς θα μειώσουμε την ύλη. Και πώς θα μειωθεί, ποιοτικά ή/και ποσοτικά; Και η ύλη που αφαιρείται θα διδαχθεί στα πανεπιστήμια; Μήπως θα μπει εκεί η μεγάλη κρισάρα για το ποιοι θα συνεχίσουν στα μεγαλύτερα έτη σπουδών;
6. Με ποια κριτήρια αποφάσισαν ότι ο θεσμός των projects πέτυχε; Με εξαίρεση κάποιους φωτεινούς καθηγητές και κάποια ελάχιστα σχολεία, τα περισσότερα projects ήταν κάκιστα copy-paste από το διαδίκτυο. Βέβαια, ας μη ξεχνάμε ότι οι κοπιπεϊστές είναι πλέον επίσημη θρησκεία στη Σουηδία και ότι ταιριάζει γάντι με το σύστημα πολλαπλής επιλογής…
7. Στα αζήτητα ΤΕΙ ελεύθερη είσοδος. Μερικά απλά ερωτήματα:
a. Πώς κρίνεται μία σχολή ως «χαμηλής ζήτησης»;
b. Αν σε μία τέτοια σχολή, αποφασίσουν να εισαχθούν μαζικά υποψήφιοι, πώς θα τα βγάλει πέρα η διοίκησή της; Φέτος, οι περισσότερες σχολές έχουν γονατίσει από τη μείωση του προσωπικού τους…
c. Αν μία τέτοια σχολή επιλεχθεί από πολύ χαμηλού επιπέδου υποψηφίους, που αδυνατούν να ανταποκριθούν στα πρόγραμμα σπουδών της, ποιο το νόημα ύπαρξής της;
d. Πόση ποια υποβάθμιση αυτών των σχολών; Και ποια τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων της;
8. Η απόδοση των μαθητών στις εξετάσεις θα συνδεθεί με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών; Γιατί δεν έχουν όλοι μαθητές από τα Αρσάκεια Εκάλης και Ψυχικού κε υπουργέ. Ελάτε μία βόλτα στην επαρχία να δείτε μαθητές, που με το ένα μάτι προσπαθούν να διαβάσουν και με το άλλο φυλάνε το κοπάδι… Πώς θα συγκριθεί η απόδοση του καθηγητή ενός πειραματικού Λυκείου σε «χάι» περιοχή, με τον ταλαίπωρο συνάδελφό του στα βουνά και τα λαγκάδια; Τον συνάδελφο των υπέρογκων 700 ευρώ, που του φθάνουν για να βγει στην επαιτεία. Είναι ίδια η κοινωνική, οικονομική και πνευματική διαστρωμάτωση;
9. Τί είναι αυτό το νέο φρούτο «Οργανισμός Εξετάσεων»; Στη συνείδηση του Έλληνα, οι εισαγωγικές εξετάσεις ήταν, και είναι, το μοναδικό αδιάβλητο σύστημα επιλογής. Γιατί πρέπει να αλλάξει; Και ποιοι θα το απαρτίζουν; Τα στελέχη του θα έχουν μπει ποτέ σε αίθουσα διδασκαλίας ή θα είναι αμπελοθεωρητικολογούντες των ακαδημαϊκών γραφείων; Και πώς θα επιλέγουν θέματα από την τράπεζα θεμάτων; Πώς εξασφαλίζεται το αδιάβλητο, όταν τα θέματα ήδη υπάρχουν στην τράπεζα;
10. Αυτό το «μόνιμος υπουργός παιδείας», για ποιον προορίζεται;;;
Οι απορίες μας θα απαντηθούν σύντομα, πιστεύουμε. Και τότε θα επανέλθουμε, με τις νέες μας παρατηρήσεις και προτάσεις.
Όμως, νομίζω, ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι να αρχίσουμε να ανησυχούμε. Το ινδικό κοινωνικό σύστημα των καστών έρχεται σε ελληνική έκδοση.
Οψόμεθα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου