Καρτεσιος...
Πολύ συζήτηση έχει γίνει σχετικά με το ποια θεωρούνται «άκρα» στο σημερινό πολιτικό ή μάλλον καλύτερα, κοινοβουλευτικό σύστημα. Το ένα άκρο είναι γνωστό. Πρόκειται για τη συμμορία της Χρυσής Αυγής. Κανονικό παρακράτος με τις ευλογίες του κράτους μαχαιρώνει και τρομοκρατεί.
Το άλλο άκρο προσπαθεί διαρκώς να κρυφτεί μέσα σε αριστερά σοκάκια, αλλά δεν τα καταφέρνει. Πρόκειται για τη ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη. Η Χρυσή Αυγή και η ΔΗΜΑΡ έχουν χρησιμοποιήσει κοινές πρακτικές για να κερδίσουν τη θέση τους στη Βουλή, ενώ ταυτόχρονα κάνουν τα πάντα για να στηρίξουν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.
Η Χρυσή Αυγή προεκλογικά έκανε delivery σε ηλικιωμένους αποσπώντας τη συμπάθεια διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων, ενώ εξασφάλιζε και τη σιωπηλή συμπαράσταση των ελληνικών ΜΜΕ. Η ΔΗΜΑΡ από την πλευρά της, έκανε delivery αντιμνημονιακών υποσχέσεων σε ψηφοφόρους μέσης και μεγάλης ηλικίας, με ικανοποιητικό επίπεδο μόρφωσης, που κατά βάση ήθελαν να εμφανίζονται στην κοινωνία ως «προοδευτικοί», αλλά στην ουσία έτρεμαν στην ιδέα να απομακρυνθεί η Ελλάδα από την «ασφάλεια» της Μέρκελ και του ΔΝΤ.
Η ΔΗΜΑΡ, ουσιαστικά, μοίρασε άλλοθι σε διάφορους εύπορους που όμως δε θεωρούσαν trendy να ψηφίσουν τους φυσικούς πολιτικούς τους χώρους, δηλαδή τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η Χρυσή Αυγή, από την άλλη, κράτησε «καθαρά» τα χέρια όσων σιχαίνονταν τους μετανάστες και πίστευαν στην ανωτερότητα της φυλής, αλλά δεν ήθελαν να γίνουν μαχαιροβγάλτες. Τους εξυπηρέτησε η συμμορία των νεοναζί.
Η Χρυσή Αυγή, επίσης, αν και ιδεολογικά ταυτόσημη με τους ναζί του Χίτλερ, καπηλεύθηκε τον στρεβλό εθνικισμό αγράμματων Ελληναράδων που πάντα πίστευαν γενικά κι αόριστα ότι είναι ανώτεροι πολιτισμικά από τους άλλους λαούς, ίσως επειδή ρεύονται πιο δυνατά απ’ όλους. Η ΔΗΜΑΡ από την πλευρά της, αν και καθαρά μνημονιακό κόμμα με ό,τι απάνθρωπο περιλαμβάνεται στα μέτρα των Μνημονίων, καπηλεύθηκε τον όρο «Αριστερά» και τον παραχώρησε στους δανειστές – τοκογλύφους – κατακτητές, σαν επιχείρημα ότι οι αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης έχουν τη στήριξη όλων των πολιτικών χώρων, ακόμη και της Αριστεράς.
Η Χρυσή Αυγή προεκλογικά πλάσαρε το κοινωνικό προσωπείο της «καλής ψυχής», του «εθελοντισμού», του προσκοπισμού στυλ «περνάμε τη γιαγιά απέναντι στο δρόμο», ενώ μετεκλογικά «στέκεται» στο πλευρό των πεινασμένων Ελλήνων μοιράζοντας τρόφιμα. Ταυτόχρονα, μαχαιρώνει, τραμπουκίζει και λασπολογεί εναντίον όσων στέκονται απέναντι στη ναζιστική νεκρανάσταση.
Η ΔΗΜΑΡ προεκλογικά πλάσαρε την υπόσχεση μέσω δηλώσεων του Φώτη Κουβέλη στο πρακτορείο Reuters ότι «Η Δημοκρατική Αριστερά αποκλείει συμμετοχή της σε μία συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ».
Μετεκλογικά, ο Θ. Μαργαρίτης της ΔΗΜΑΡ δήλωνε στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ:«Είμαστε μια αντιμνημονιακή συνιστώσα της κυβέρνησης εθνικής ευθύνης». Ταυτόχρονα, συμμετέχοντας στην κυβέρνηση και στηρίζοντας τις πολιτικές επιλογές της, η ΔΗΜΑΡ έχει αναγνωρίσει ήδη τα 2 Μνημόνια, συμφωνεί με τα μέτρα που έχουν ληφθεί, αναγνωρίζει τις δεσμεύσεις Σαμαρά στη Μέρκελ ως έγκυρες και θετικές και βοηθάει όσο μπορεί στο θάψιμο της προεκλογικής υπόσχεσης της ΝΔ για επαναδιαπραγμάτευση.
Η Χρυσή Αυγή ξέρει πολύ καλά ότι είναι ένα νέο-ναζιστικό κόμμα που θεωρεί λογική πολιτική πράξη το μαχαίρωμα. Η ΔΗΜΑΡ ξέρει πολύ καλά ότι είναι ένα μνημονιακό κόμμα που συνεργάζεται με τους τοκογλύφους, τα βρίσκει με τους τραπεζίτες και θεωρεί την εξαθλίωση του λαού λογική πολιτική πράξη.
Η Χρυσή Αυγή και η ΔΗΜΑΡ είναι τα δύο άκρα του πολιτικού ή καλύτερα του κοινοβουλευτικού συστήματος. Ξεγέλασαν και καπηλεύθηκαν. Στηρίζουν το σημερινό καθεστώς αμφότεροι, αλλά με διαφορετικούς τρόπους. Η Χρυσή Αυγή απειλώντας και τρομοκρατώντας, η ΔΗΜΑΡ δίνοντας στήριξη και «αριστερό» άλλοθι στον νεοφιλελεύθερο συρφετό. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Φυσικά, στα πλαίσια του τσαρουχικού «Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις», η Χρυσή Αυγή είναι φιλανθρωπική οργάνωση και ο Φώτης Κουβέλης γνήσιος αριστερός. Αυτό το δικαίωμα δε μπορεί να τους το στερήσει κανείς. Άλλωστε, εδώ δεν καταφέραμε να σώσουμε τη Δημοκρατία από τα επικίνδυνα άκρα, θα είχαμε καταφέρει να σώσουμε τη λογική;
Το άλλο άκρο προσπαθεί διαρκώς να κρυφτεί μέσα σε αριστερά σοκάκια, αλλά δεν τα καταφέρνει. Πρόκειται για τη ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη. Η Χρυσή Αυγή και η ΔΗΜΑΡ έχουν χρησιμοποιήσει κοινές πρακτικές για να κερδίσουν τη θέση τους στη Βουλή, ενώ ταυτόχρονα κάνουν τα πάντα για να στηρίξουν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.
Η Χρυσή Αυγή προεκλογικά έκανε delivery σε ηλικιωμένους αποσπώντας τη συμπάθεια διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων, ενώ εξασφάλιζε και τη σιωπηλή συμπαράσταση των ελληνικών ΜΜΕ. Η ΔΗΜΑΡ από την πλευρά της, έκανε delivery αντιμνημονιακών υποσχέσεων σε ψηφοφόρους μέσης και μεγάλης ηλικίας, με ικανοποιητικό επίπεδο μόρφωσης, που κατά βάση ήθελαν να εμφανίζονται στην κοινωνία ως «προοδευτικοί», αλλά στην ουσία έτρεμαν στην ιδέα να απομακρυνθεί η Ελλάδα από την «ασφάλεια» της Μέρκελ και του ΔΝΤ.
Η ΔΗΜΑΡ, ουσιαστικά, μοίρασε άλλοθι σε διάφορους εύπορους που όμως δε θεωρούσαν trendy να ψηφίσουν τους φυσικούς πολιτικούς τους χώρους, δηλαδή τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η Χρυσή Αυγή, από την άλλη, κράτησε «καθαρά» τα χέρια όσων σιχαίνονταν τους μετανάστες και πίστευαν στην ανωτερότητα της φυλής, αλλά δεν ήθελαν να γίνουν μαχαιροβγάλτες. Τους εξυπηρέτησε η συμμορία των νεοναζί.
Η Χρυσή Αυγή, επίσης, αν και ιδεολογικά ταυτόσημη με τους ναζί του Χίτλερ, καπηλεύθηκε τον στρεβλό εθνικισμό αγράμματων Ελληναράδων που πάντα πίστευαν γενικά κι αόριστα ότι είναι ανώτεροι πολιτισμικά από τους άλλους λαούς, ίσως επειδή ρεύονται πιο δυνατά απ’ όλους. Η ΔΗΜΑΡ από την πλευρά της, αν και καθαρά μνημονιακό κόμμα με ό,τι απάνθρωπο περιλαμβάνεται στα μέτρα των Μνημονίων, καπηλεύθηκε τον όρο «Αριστερά» και τον παραχώρησε στους δανειστές – τοκογλύφους – κατακτητές, σαν επιχείρημα ότι οι αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης έχουν τη στήριξη όλων των πολιτικών χώρων, ακόμη και της Αριστεράς.
Η Χρυσή Αυγή προεκλογικά πλάσαρε το κοινωνικό προσωπείο της «καλής ψυχής», του «εθελοντισμού», του προσκοπισμού στυλ «περνάμε τη γιαγιά απέναντι στο δρόμο», ενώ μετεκλογικά «στέκεται» στο πλευρό των πεινασμένων Ελλήνων μοιράζοντας τρόφιμα. Ταυτόχρονα, μαχαιρώνει, τραμπουκίζει και λασπολογεί εναντίον όσων στέκονται απέναντι στη ναζιστική νεκρανάσταση.
Η ΔΗΜΑΡ προεκλογικά πλάσαρε την υπόσχεση μέσω δηλώσεων του Φώτη Κουβέλη στο πρακτορείο Reuters ότι «Η Δημοκρατική Αριστερά αποκλείει συμμετοχή της σε μία συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ».
Μετεκλογικά, ο Θ. Μαργαρίτης της ΔΗΜΑΡ δήλωνε στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ:«Είμαστε μια αντιμνημονιακή συνιστώσα της κυβέρνησης εθνικής ευθύνης». Ταυτόχρονα, συμμετέχοντας στην κυβέρνηση και στηρίζοντας τις πολιτικές επιλογές της, η ΔΗΜΑΡ έχει αναγνωρίσει ήδη τα 2 Μνημόνια, συμφωνεί με τα μέτρα που έχουν ληφθεί, αναγνωρίζει τις δεσμεύσεις Σαμαρά στη Μέρκελ ως έγκυρες και θετικές και βοηθάει όσο μπορεί στο θάψιμο της προεκλογικής υπόσχεσης της ΝΔ για επαναδιαπραγμάτευση.
Η Χρυσή Αυγή ξέρει πολύ καλά ότι είναι ένα νέο-ναζιστικό κόμμα που θεωρεί λογική πολιτική πράξη το μαχαίρωμα. Η ΔΗΜΑΡ ξέρει πολύ καλά ότι είναι ένα μνημονιακό κόμμα που συνεργάζεται με τους τοκογλύφους, τα βρίσκει με τους τραπεζίτες και θεωρεί την εξαθλίωση του λαού λογική πολιτική πράξη.
Η Χρυσή Αυγή και η ΔΗΜΑΡ είναι τα δύο άκρα του πολιτικού ή καλύτερα του κοινοβουλευτικού συστήματος. Ξεγέλασαν και καπηλεύθηκαν. Στηρίζουν το σημερινό καθεστώς αμφότεροι, αλλά με διαφορετικούς τρόπους. Η Χρυσή Αυγή απειλώντας και τρομοκρατώντας, η ΔΗΜΑΡ δίνοντας στήριξη και «αριστερό» άλλοθι στον νεοφιλελεύθερο συρφετό. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Φυσικά, στα πλαίσια του τσαρουχικού «Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις», η Χρυσή Αυγή είναι φιλανθρωπική οργάνωση και ο Φώτης Κουβέλης γνήσιος αριστερός. Αυτό το δικαίωμα δε μπορεί να τους το στερήσει κανείς. Άλλωστε, εδώ δεν καταφέραμε να σώσουμε τη Δημοκρατία από τα επικίνδυνα άκρα, θα είχαμε καταφέρει να σώσουμε τη λογική;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου