Η Αυγή online...
Νέα γραμμή σερβίρει πλέον το μπλοκ του Μνημονίου και του Κεφαλαίου προκειμένου να ανασχέσει τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για την ενσωμάτωση της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ και της απόρριψης του Μνημονίου στο οπλοστάσιο των “υπευθύνων δυνάμεων” οι οποίες πήραν το μάθημά τους, όπως το πήραν και οι εταίροι μας, και τώρα θα πράξουν το σωστό, αφού βέβαια ο λαός αφήσει κατά μέρος τα αστεία και ψηφίσει -αυτή τη φορά- αυτούς που ξέρουν, δηλαδή τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο.
Στο "Βήμα" ο κ. Ι.Κ. Πρετεντέρης σε άρθρο με τίτλο “Ευχαριστούμε, Αλέξη” γράφει μεταξύ άλλων ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ μάς θύμισε ότι σε δημοκρατικό καθεστώς δεν έχει εφευρεθεί ακόμη η δυνατότητα να κάνεις πολιτική εναντίον της κοινωνίας. Και πως όταν η κοινωνία διαλύεται, τότε δεν μπορεί να επιβιώνει ένα συμπαγές πολιτικό σύστημα. Θα γίνει κι αυτό συντρίμμια. Υπό αυτή την έννοια, ο ΣΥΡΙΖΑ (αν είχε λίγο λιγότερη αλαζονεία και αυταρέσκεια...) θα μπορούσε να εξηγήσει ότι δεν είναι αυτός το πρόβλημα, αλλά προέκυψε ως σύμπτωμα του προβλήματος από τη στιγμή που κανένας δεν θέλησε να κοιτάξει το πρόβλημα κατάματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάς επανέφερε άθελά του στην ανάγκη της πολιτικής και στη δημοκρατική σημασία της λαϊκής νομιμοποίησης.” Και όλα αυτά για να στηρίξει τη θέση “Ο ΣΥΡΙΖΑ μάς απέδειξε, ας πούμε, ότι η διακυβέρνηση του τόπου δεν είναι δεδομένο. Είναι ζητούμενο. Ότι ο Έλληνας ψηφοφόρος φέρει την προφανή ευθύνη για την κυβέρνηση που έχει ή δεν έχει ο τόπος του. Και ότι οδηγούμαστε σε δεύτερες εκλογές μέσα στην κρίση επειδή ο Έλληνας ψηφοφόρος έκανε βασικά μια εκλογική επιλογή ακυβερνησίας.”
Στο ίδιο μοτίβο και ο κ. Παπαχελάς της "Καθημερινής", στο άρθρο του με θέμα “Τιμωρία και έγκλημα”. "Ο λαός κατάφερε να τρομάξει αυτούς που έπρεπε και ίσως και τον εαυτό του, λοιπόν. Το ζητούμενο, όμως, είναι κατά πόσον αυτό θα αλλάξει ριζικά το αποτέλεσμα στις επόμενες εκλογές. Σε μεγάλο βαθμό αυτό θα εξαρτηθεί από την εξυπνάδα και την ευελιξία των εταίρων μας, αλλά και την ικανότητα των ηγεσιών Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να χειρισθούν την προεκλογική καμπάνια.” Για να καταλήξει κι αυτός με τη σειρά του στη θέση: “Είναι πάντως ορατή μια πολύ θετική έκβαση για τη χώρα: οι δανειστές μας μάς εξασφαλίζουν ένα καλύτερο μνημονιακό πακέτο, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ σοβαρεύονται και εμπλουτίζονται πριν συνεργασθούν σε έναν μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό, ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει τον ρόλο του μοχλού πίεσης για τα ελληνικά συμφέροντα και ζούμε εμείς καλά και...“.
Ήδη και τα δύο βασικά μνημονιακά κόμματα, οι ηγεσίες και τα στελέχη τους, έχουν αλλάξει την επικεφαλίδα και τον πρόλογο με την ελπίδα ότι δεν θα προσέξουμε τα ψιλά γράμματα. Μιλάνε π.χ. για την αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, αλλά όποτε κληθούν να γίνουν συγκεκριμένοι, το υπερασπίζονται μέχρι κεραίας. Ξεπέζεψαν από το άρμα της Μέρκελ και καβάλησαν οψίμως τον Ολάντ κρατώντας ταυτόχρονα “τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα” ως όρο για... την αλλαγή τους. Η επιχείρηση φέρει την κωδική ονομασία “Θα τα αλλάξουμε όλα προκειμένου να μην αλλάξει τίποτα”.
Γ.Κ.
Στο "Βήμα" ο κ. Ι.Κ. Πρετεντέρης σε άρθρο με τίτλο “Ευχαριστούμε, Αλέξη” γράφει μεταξύ άλλων ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ μάς θύμισε ότι σε δημοκρατικό καθεστώς δεν έχει εφευρεθεί ακόμη η δυνατότητα να κάνεις πολιτική εναντίον της κοινωνίας. Και πως όταν η κοινωνία διαλύεται, τότε δεν μπορεί να επιβιώνει ένα συμπαγές πολιτικό σύστημα. Θα γίνει κι αυτό συντρίμμια. Υπό αυτή την έννοια, ο ΣΥΡΙΖΑ (αν είχε λίγο λιγότερη αλαζονεία και αυταρέσκεια...) θα μπορούσε να εξηγήσει ότι δεν είναι αυτός το πρόβλημα, αλλά προέκυψε ως σύμπτωμα του προβλήματος από τη στιγμή που κανένας δεν θέλησε να κοιτάξει το πρόβλημα κατάματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάς επανέφερε άθελά του στην ανάγκη της πολιτικής και στη δημοκρατική σημασία της λαϊκής νομιμοποίησης.” Και όλα αυτά για να στηρίξει τη θέση “Ο ΣΥΡΙΖΑ μάς απέδειξε, ας πούμε, ότι η διακυβέρνηση του τόπου δεν είναι δεδομένο. Είναι ζητούμενο. Ότι ο Έλληνας ψηφοφόρος φέρει την προφανή ευθύνη για την κυβέρνηση που έχει ή δεν έχει ο τόπος του. Και ότι οδηγούμαστε σε δεύτερες εκλογές μέσα στην κρίση επειδή ο Έλληνας ψηφοφόρος έκανε βασικά μια εκλογική επιλογή ακυβερνησίας.”
Στο ίδιο μοτίβο και ο κ. Παπαχελάς της "Καθημερινής", στο άρθρο του με θέμα “Τιμωρία και έγκλημα”. "Ο λαός κατάφερε να τρομάξει αυτούς που έπρεπε και ίσως και τον εαυτό του, λοιπόν. Το ζητούμενο, όμως, είναι κατά πόσον αυτό θα αλλάξει ριζικά το αποτέλεσμα στις επόμενες εκλογές. Σε μεγάλο βαθμό αυτό θα εξαρτηθεί από την εξυπνάδα και την ευελιξία των εταίρων μας, αλλά και την ικανότητα των ηγεσιών Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να χειρισθούν την προεκλογική καμπάνια.” Για να καταλήξει κι αυτός με τη σειρά του στη θέση: “Είναι πάντως ορατή μια πολύ θετική έκβαση για τη χώρα: οι δανειστές μας μάς εξασφαλίζουν ένα καλύτερο μνημονιακό πακέτο, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ σοβαρεύονται και εμπλουτίζονται πριν συνεργασθούν σε έναν μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό, ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει τον ρόλο του μοχλού πίεσης για τα ελληνικά συμφέροντα και ζούμε εμείς καλά και...“.
Ήδη και τα δύο βασικά μνημονιακά κόμματα, οι ηγεσίες και τα στελέχη τους, έχουν αλλάξει την επικεφαλίδα και τον πρόλογο με την ελπίδα ότι δεν θα προσέξουμε τα ψιλά γράμματα. Μιλάνε π.χ. για την αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, αλλά όποτε κληθούν να γίνουν συγκεκριμένοι, το υπερασπίζονται μέχρι κεραίας. Ξεπέζεψαν από το άρμα της Μέρκελ και καβάλησαν οψίμως τον Ολάντ κρατώντας ταυτόχρονα “τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα” ως όρο για... την αλλαγή τους. Η επιχείρηση φέρει την κωδική ονομασία “Θα τα αλλάξουμε όλα προκειμένου να μην αλλάξει τίποτα”.
Γ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου