απο το Ραφειο...
Ποιός είναι ο πνευματικός άνθρωπος; Υπάρχει; Είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς σε κάτι άϋλο; Μα και οι τραπεζικοί τίτλοι κι αυτοί άϋλοι δηλώνουν, οπότε το ασφαλές συμπέρασμα που προκύπτει είναι ή περιστέρι(στην κεφαλή του Γεώργιου Καρατζαφέρη) ή τσεκ(στα χέρια του Γιάννη coco boy Στουρνάρα).
Διότι δεν μπορεί να υπάρχει το πνεύμα με την εκκλησιαστική του μορφή, παρά μόνο σαν κακόγουστη φάρσα, και τούτο γιατί αν υπήρχε όπως τουλάχιστον το έχει πει και γράψει ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Παπαδιαμάντης, ο Πεντζίκης κι ο Ντοστογιέφσκι θα πρέπει εμείς ή να ζούμε στον πλανήτη των πιθήκων ή οι πίθηκοι να έχουν μετανατεύσει στον δικό μας.
Δεν μπορώ να δεχτώ φερ’ ειπείν το θράσος και την ξιπασιά του νεόπλουτου γιάπη και της παρδαλής κοκότας του και από την άλλη να πιστέψω πως είναι ορθό να υπάρχουν 30.000 άστεγοι και 1.500.000 άνεργοι στην χώρα.
Αυτό δεν είναι σωστό ούτε πρέπον νομίζω. Εσύ τι λες;
Σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό όλους εκείνους τους συνανθρώπους μας που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν φύγει, που η ανάγκη τους διώχνει και μεταναστεύουν σαν αποδημητικά πουλιά «σε κάποιον ξένο ουρανό που λάμπει άλλος ήλιος».
Η μετανάστευση είναι ένα παμπάλαιο φαινόμενο στην μικρή μας εξοχή, άρχισε πολύ παλιά, ο “εθνάρχης του Τράγκα” είναι εκείνος που έδωσε στην Αθήνα την πόλη της Παλλάδας αυτό το πρόσωπο: του Ιάγου. Δεν ξέρω αλλά όταν διαβάζω για μετανάστευση είναι σαν να διαβάζω για αυτοκτονία και τανάπαλιν. Γερνάω μάλλον και παραξενεύομαι.
Πως μπορεί το “κράτος των Αθηνών” να συλλάμβάνει και να φυλακίζει τον μικρομαγαζάτορα και απ΄’ την άλλη να αφήνει στο απυρόβλητο τον μεγαλοκαρχαρία; Ίσως γιατί ο Ιάγος έχει το ίδιο πρόσωπο με αυτό το κράτος.
Ένα νόμισμα κρατάω, δραχμή ή ευρώ, δεν έχει σημασία. Έχει την ίδια απεχθή όψη.
Διότι δεν μπορεί να υπάρχει το πνεύμα με την εκκλησιαστική του μορφή, παρά μόνο σαν κακόγουστη φάρσα, και τούτο γιατί αν υπήρχε όπως τουλάχιστον το έχει πει και γράψει ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Παπαδιαμάντης, ο Πεντζίκης κι ο Ντοστογιέφσκι θα πρέπει εμείς ή να ζούμε στον πλανήτη των πιθήκων ή οι πίθηκοι να έχουν μετανατεύσει στον δικό μας.
Δεν μπορώ να δεχτώ φερ’ ειπείν το θράσος και την ξιπασιά του νεόπλουτου γιάπη και της παρδαλής κοκότας του και από την άλλη να πιστέψω πως είναι ορθό να υπάρχουν 30.000 άστεγοι και 1.500.000 άνεργοι στην χώρα.
Αυτό δεν είναι σωστό ούτε πρέπον νομίζω. Εσύ τι λες;
Σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό όλους εκείνους τους συνανθρώπους μας που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν φύγει, που η ανάγκη τους διώχνει και μεταναστεύουν σαν αποδημητικά πουλιά «σε κάποιον ξένο ουρανό που λάμπει άλλος ήλιος».
Η μετανάστευση είναι ένα παμπάλαιο φαινόμενο στην μικρή μας εξοχή, άρχισε πολύ παλιά, ο “εθνάρχης του Τράγκα” είναι εκείνος που έδωσε στην Αθήνα την πόλη της Παλλάδας αυτό το πρόσωπο: του Ιάγου. Δεν ξέρω αλλά όταν διαβάζω για μετανάστευση είναι σαν να διαβάζω για αυτοκτονία και τανάπαλιν. Γερνάω μάλλον και παραξενεύομαι.
Πως μπορεί το “κράτος των Αθηνών” να συλλάμβάνει και να φυλακίζει τον μικρομαγαζάτορα και απ΄’ την άλλη να αφήνει στο απυρόβλητο τον μεγαλοκαρχαρία; Ίσως γιατί ο Ιάγος έχει το ίδιο πρόσωπο με αυτό το κράτος.
Ένα νόμισμα κρατάω, δραχμή ή ευρώ, δεν έχει σημασία. Έχει την ίδια απεχθή όψη.
Λοξός επί Θήβ@ς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου