Ελευθεροτυπία ...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
(δημοσίευμα στα «Νέα») ότι «η έξοδος από το ευρώ είναι χρήσιμη απειλή». Μιλούσε για τις απειλές των Ευρωπαίων έναντι της Ελλάδος, με αφορμή τις εν γένει αντιδράσεις και τις πιθανές εκρήξεις στην ελληνική κοινωνία. Οντως, η απειλή αυτή δύναται να λειτουργήσει εκφοβιστικά. Γι' αυτό εκτοξεύεται, άλλωστε. Ομως, αν αντιστραφούν οι όροι -και αποδέκτης καταστεί η ίδια η Ενωση- τότε το πρόβλημα θα το έχει η Ενωση: Ολοι συμφωνούν ότι η έξοδος μιας χώρας από την Ευρωζώνη θα ήταν σκέτη καταστροφή για την Ενωση. Με βάση την απλή λογική, η απειλή αυτή θα είχε πολλαπλάσια ισχύ αν έμπαινε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τον κ. Παπανδρέου, τότε που έβγαζε άσφαιρα πιστόλια στο τραπέζι. Φαντάζει δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να την προσπερνούσαν ελαφρά τη καρδία οι εταίροι. Οι γαλλογερμανικές τράπεζες ήταν φορτωμένες με ελληνικά ομόλογα. Και ο νοών νοείτω... Ομως η καταστροφική πολιτική του πρωθυπουργού είχε και άλλες επιλήψιμες πτυχές. Ας αφήσουμε στην άκρη τα ψεύδη για τα ανύπαρκτα λεφτά, τις... αυξήσεις, την διατήρηση των κεκτημένων και τα λοιπά. Με τα λόγια («Τιτανικός», «χρεωκοπία» κ.τ.λ.), την τραγική καθυστέρηση (Οκτώβριος του 2009 μέχρι το Μνημόνιο) και την αδιαφορία για άλλες πηγές δανεισμού, ο Παπανδρέου εκτίναξε τα spreads, ανέβασε τον πυρετό και την καχυποψία στις αγορές και έβαλε την Ελλάδα πρώτο τραπέζι στην πίστα της χρεωκοπίας. Αν συνυπολογιστεί και η τραγική εικόνα μιας απαράσκευης, ερασιτεχνικής κυβέρνησης, η οποία ούτε καν το επιβεβλημένο έξωθεν πρόγραμμα δεν μπορεί να υλοποιήσει, προκύπτει καθαρό το συμπέρασμα για τον βασιλιά της καταστροφής και την πολιτική του...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Αν ο Καραμανλής ήταν «ο πρίγκιπας της ακινησίας», ο Παπανδρέου είναι ο υπερκινητικός βασιλιάς της καταστροφής. Παρέλαβε μια χώρα που είχε σοβαρό πρόβλημα και την οδήγησε στην χρεωκοπία.
Μεγάλη η απόσταση, δυσθεώρητη, μεταξύ των δύο καταστάσεων. Το καταλαβαίνει ακόμη και ο κ. Παπανδρέου... Ο πρωθυπουργός διατείνεται ότι έσωσε την Ελλάδα από την χρεωκοπία, επειδή εξασφάλισε θηριώδες δάνειο. Η μόνη αλήθεια σ' αυτό είναι η εξής: όντως το δάνειο ήταν θηριώδες! Και εξοντωτικό. Βρόχος στον λαιμό της χώρας, όπως και η εγκληματική πολιτική του Μνημονίου. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα... Προχθές, ο Τζωρτζ Σόρος είπε σ' ένα Συνέδριο που έγινε στο Παρίσι (δημοσίευμα στα «Νέα») ότι «η έξοδος από το ευρώ είναι χρήσιμη απειλή». Μιλούσε για τις απειλές των Ευρωπαίων έναντι της Ελλάδος, με αφορμή τις εν γένει αντιδράσεις και τις πιθανές εκρήξεις στην ελληνική κοινωνία. Οντως, η απειλή αυτή δύναται να λειτουργήσει εκφοβιστικά. Γι' αυτό εκτοξεύεται, άλλωστε. Ομως, αν αντιστραφούν οι όροι -και αποδέκτης καταστεί η ίδια η Ενωση- τότε το πρόβλημα θα το έχει η Ενωση: Ολοι συμφωνούν ότι η έξοδος μιας χώρας από την Ευρωζώνη θα ήταν σκέτη καταστροφή για την Ενωση. Με βάση την απλή λογική, η απειλή αυτή θα είχε πολλαπλάσια ισχύ αν έμπαινε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τον κ. Παπανδρέου, τότε που έβγαζε άσφαιρα πιστόλια στο τραπέζι. Φαντάζει δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να την προσπερνούσαν ελαφρά τη καρδία οι εταίροι. Οι γαλλογερμανικές τράπεζες ήταν φορτωμένες με ελληνικά ομόλογα. Και ο νοών νοείτω... Ομως η καταστροφική πολιτική του πρωθυπουργού είχε και άλλες επιλήψιμες πτυχές. Ας αφήσουμε στην άκρη τα ψεύδη για τα ανύπαρκτα λεφτά, τις... αυξήσεις, την διατήρηση των κεκτημένων και τα λοιπά. Με τα λόγια («Τιτανικός», «χρεωκοπία» κ.τ.λ.), την τραγική καθυστέρηση (Οκτώβριος του 2009 μέχρι το Μνημόνιο) και την αδιαφορία για άλλες πηγές δανεισμού, ο Παπανδρέου εκτίναξε τα spreads, ανέβασε τον πυρετό και την καχυποψία στις αγορές και έβαλε την Ελλάδα πρώτο τραπέζι στην πίστα της χρεωκοπίας. Αν συνυπολογιστεί και η τραγική εικόνα μιας απαράσκευης, ερασιτεχνικής κυβέρνησης, η οποία ούτε καν το επιβεβλημένο έξωθεν πρόγραμμα δεν μπορεί να υλοποιήσει, προκύπτει καθαρό το συμπέρασμα για τον βασιλιά της καταστροφής και την πολιτική του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου