Επιτέλους Μπαμπινιώτης για ελληνορθόδοξη παιδεία ...

Ροΐδη Εμμονές...

Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών

«Του κάκου κι οι θεοί ακόμα πολεμάνε τη βλακεία» (Σίλλερ «Η Παρθένα της Ορλεάνης»)

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,
Η επιστροφή στη δραχμή, η απαγκίστρωσή μας από την Ευρώπη και η καταφυγή στις ελληνοχριστιανικές μας παραδόσεις θα είναι η Σωτηρία μας. Θέλοντας και εγώ να συνεισφέρω στη νέα εθνική προσπάθεια, δημοσιεύω αποσπάσματα κειμένων του νέου υπουργού της «Δια βίου θρησκευτικής Παιδείας». Σημειώστε πως ο πανεπιστημιακός δάσκαλος ισχυρίζεται πως υπήρξε το Κρυφό Σχολειό!

Α) «Μιλώντας για µια Παιδεία ουσίας αναφέροµαι σε µια …….µια Παιδεία που θα εξασφαλίζει την κατοχή των «εθνικών µαθηµάτων» (ιστορίας, λογοτεχνίας, γεωγραφίας, θρησκευτικών)…» (Το ΒΗΜΑ-31/12/2011)

Β) Η Δ. Ι. Σ. τιμά με τον Χρυσό Σταυρό τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου των Αθηνών κ. Μπαμπινιώτη:

” Θεωρώ αυτή τη στιγμή ιδιαίτερα σημαντική για όλο τον τρόπο σκέψης μου και την ζωή μου. Υπήρξα και είμαι μανιώδης αναγνώστης των κειμένων του Αποστόλου Παύλου, θαυμαστής του έργου της διδασκαλίας του και ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι η Εκκλησία θα με τιμούσε γι αυτό που αβίαστα έβγαινε και βγαίνει από μέσα μου, αφού είμαι και εγώ ένα ακόμη πιστό και ενεργό μέλος της Εκκλησίας, δίδοντας από κάθε δημόσιο ή άλλο βήμα την Ομολογία της Πίστεως”

Με αυτά τα λόγια ο τιμηθείς σήμερα, με την Ανώτατη Διάκριση της Ελλαδικής Εκκλησίας, το Χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου, Πρύτανης του Πανεπιστημίου των Αθηνών κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης δια χειρών του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Χριστοδούλου, παρουσία των υπ αυτόν μελών της Ιεράς Συνόδου, εξέφρασε την

Ανώμαλες σχέσεις

ευγνωμοσύνη του προς τον Θεσμό της Εκκλησίας τον οποίον όπως είπε, επί έτη υπηρετεί από το μετερίζι της Επιστήμης της Γλώσσας και της Παιδείας και σέβεται . Συνεχάρη το Μακαριώτατο για τον αγώνα της Εκκλησίας να έχει φωνή, επί των κοινωνικών, ιστορικών και εκπαιδευτικών θεμάτων, ενώ ταυτίστηκε απολύτως προς τις θέσεις του Μακαριωτάτου και της Ιεράς Συνόδου, που αφορούν στην διάσωση της μακραίωνης Ιστορίας της Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας από την “κακοποίηση”, στην ελευθερία της έκφρασης, στην Δημοκρατία, την Παιδεία και την Εκκλησιαστική και όχι μόνο Εκπαίδευση…Για το “κρυφό σχολιό”. Πρύτανης κ.Μπαμπινιώτης ” Τι έκανε το κρυφό σχολιό; Δεν διέσωσε την Ιστορία και την Γλώσσα του Έθνους μας; Eίναι γνωστό ότι ο Ελληνισμός στο Εξωτερικό διασώζεται στους κόλπους της Εκκλησίας με την διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας. Η παιδείας μας έχει έλλειψη τεράστια σήμερα. Περνάει από τα κλασσικά γράμματα στα Νέα Ελληνικά , ξεχνώντας το Βυζάντιο, τα κείμενα των Ευαγγελίων και των Πατέρων. Θα είχαμε να πάρουμε χίλια πράγματα απ αυτά. Το παιδί και ο μαθητής πρέπει να συνειδητοποιήσει τη συνέχεια της γλώσσας. Οταν όμως η εκπαίδευση και η διδασκαλία αφήνει απ΄ έξω το Βυζάντιο, είναι σαν να διαγράφει 12 ΑΙΩΝΕΣ, ένα τεράστιο κομμάτι του Ελληνισμού και της γλώσσας. Κάποτε οι διδάσκαλοι , οι προοδευτικοί τα έβγαλαν έξω από την διδακτέα ύλη, δεν ξέρω με βάση ποιό σκεπτικό. Κι έτσι δεν διδάσκονται τα παιδιά την συνέχεια της γλώσσας. Των Ευαγγελίων και της Υμνογραφίας που είναι ποίηση. Όμως εμείς αρνούμεθα να δίνουμε πράγματα, αγεφύρωτα. Οφείλουμε να ξεσηκωθούμε. Να υψώνουμε λόγο και να μην καθόμαστε στην άκρη“. ….Για τα κατηχητικά σχολεία. Πρύτανης κ.Μπαμπινιώτης ” Τα βιώματά μου στην Εκκλησία διαμορφώθηκαν πολύ νωρίς από τότε που είμασταν μαθητές του Γυμνασίου και είχαμε την ευκαιρία να φοιτήσουμε στα κατηχητικά σχολεία…»

Γ) «Οι τρεις Ιεράρχες, διαθέτοντας οι ίδιοι ευρύτατη παιδεία, ήταν φυσικό, περισσότερο από όλους τους άλλους Πατέρες της Εκκλησίας, να συλλάβουν τη σημασία της Παιδείας για τον άνθρωπο και μάλιστα για τον «νέο άνθρωπο» της εποχής τους, τον χριστιανό άνθρωπο. ….Σκοπός της αγωγής είναι: «ομοιωθήναι Θεώ κατά το δυνατόν ανθρώπου φύσει. Ομοίωσις δε ουκ άνευ γνώσεως, η δε γνώσις ουκ εκτός των διδαγμάτων», διδάσκει ο Μέγας Βασίλειος (Ε.Π.Μ. 32,69Β).

Για τους Τρείς Μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας, ουσία της παιδείας είναι η αγωγή και δεν νοείται αγωγή χωρίς «πνευματικά μαθήματα» και «επιμέλεια ψυχής»: «Ότι των οικείων αμελούμεν παίδων, και των μεν κτημάτων αυτών επιμελούμεθα, της δε ψυχής αυτών καταφρονούμεν, εσχάτης ανοίας πράγμα» (Ε.Π.Μ. 51,327), προειδοποιεί ο Χρυσόστομος.

Αν κάτι χαρακτηρίζει την παιδεία μας σε ευρωπαϊκό ίσως επίπεδο είναι ότι εξακολουθεί και σήμερα να μας διαφεύγει η ουσία, που ήταν και είναι η αγωγή ψυχών…..Αν συγκρίνει κανείς την παιδεία που προτείνουν οι σοφοί Ιεράρχες με τη σημερινή εκπαιδευτική πραγματικότητα, τουλάχιστον στην Ελλάδα, όπου η διδασκαλία των χριστιανικών αξιών και των αρχών του Ευαγγελίου από τη μια μεριά έχουν συμπιεσθεί σ’ ένα συχνά αποστεωμένο και σχολαστικό-πληροφοριακό μάθημα Θρησκευτικών, στριμωγμένο κάπου στο σχολικό πρόγραμμα και υπό συνεχή συρρίκνωση, κι από την άλλη μεριά, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι οργιάζει σε όλα τα τηλεοπτικά προγράμματα ό,τι άμεσα και δραστικότατα καταργεί μέσα σε λίγα λεπτά αυτά που ο δάσκαλος στο σχολείο και ο παπάς στην Εκκλησία αγωνίζονται να χτίσουν στην ψυχή των παιδιών, αν συνειδητοποιήσει κανείς τη λειτουργία και τις επιπτώσεις αυτής της αποδομητικής και σχιζοφρενικής (για την ψυχή και την προσωπικότητα των νέων παιδιών) διαδικασίας, τότε θα καταλάβει αν η Παιδεία στις μέρες μας μπορεί να επιτελέσει τον ανθρωποπλαστικό και δημιουργικό ρόλο που οραματίστηκαν οι φωτισμένοι Ιεράρχες. Στην ερώτηση πως θεραπεύεται αυτή η κατάσταση, η απάντηση είναι, νομίζω, μία: ο τρώσας και ιάσεται…

» (Γ. Δ. Μπαμπινιώτης, «Χριστιανική και Ελληνική Πνευματικότητα», εκδ. ΑΚΡΙΤΑΣ).

….
ΥΓ
Ανοιχτή επιστολή στο Υπουργείο Παιδείας: Ο αντιεπιστημονικός λόγος του κ. Μπαμπινιώτη (29/04/2011)