Ολλανδικές ντομάτες...

CYNICAL...

Μια και βρισκόμαστε ακόμα στην Ολλανδία, ας ρίξουμε μια ματιά και στον περίφημο αγροτικό τομέα της, που σιγά-σιγά κατόρθωσε να εξοβελίσει από τις ευρωπαικές αγορές τα παραδοσιακά και μυρωδάτα προϊόντα του νότου.

Αν και έχουν περάσει χρόνια, μού έχει μείνει στο μυαλό η έκφραση «πέμπτη κατάσταση της ύλης», μετά τα υγρά-στερεά-αέρια και πλάσμα, που χρησιμοποιούσαν οι εγγλέζοι για να περιγράψουν τις ολλανδικές ντομάτες. Όντως, τόσο σαν υφή, όσο και σαν γεύση παρέπεμπαν προς κάτι καινοφανές και εξωτικό, και φυσικά όχι προς ντομάτα.

Παρ’ όλα αυτά τις αγοράζαμε. Περιχαρείς και ανυποψίαστοι. Καθ’ ότι, εκτιμούσαμε και εμπιστευόμασταν ο,τιδήποτε προερχόταν εκτός συνόρων. Τότε, όπως και τώρα φυσικά.

Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Η ολλανδική ντομάτα, όπως και τα υπόλοιπα αγροκηπευτικά είναι τίγκα στα νιτρώδη και φωσφορικά άλατα, καθώς και το χώμα και το νερό που τα τρέφει. Το ίδιο συμβαίνει και με τις εκπομπές μονοξειδίου και διοξειδίου του αζώτου που είναι τριπλάσιες από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο.

Το γεγονός ότι οι Ολλανδοί έχουν υψηλό προσδώκιμο ζωής, παρά τις τοξικές ντομάτες, οφείλεται σε άλλους παράγοντες, όπως η καλή περίθαλψη και το υψηλό βιοτικό επίπεδο. Εμείς όμως που δεν έχουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο, καλό θα ήταν όχι μόνο να τις αποφεύγουμε αλλά και να επέμβουμε στις ευρωπαϊκές αγορές αντικαθιστώντας τες με ό,τι καλύτερο διαθέτουμε, ή μπορούμε να διαθέσουμε.

Υ.Γ. Δείτε σχετικά στον Economist εδώ.