απο το Ιστολογιο του Νικου Σαραντακου...
Στην ορολογία του ιστολογίου, μακροβούτια είναι τα εξεζητημένα υπερβατά σχήματα. Θυμίζω ότι “υπερβατό σχήμα” λέγεται το σχήμα λόγου κατά το οποίο μια λέξη απομακρύνεται από μια άλλη, με την οποία βρίσκεται σε στενή λεκτική ή συντακτική σχέση, εξαιτίας της παρεμβολής μίας ή περισσότερων λέξεων, π.χ. «Mε τη δική σου ήρθα στον κόσμο τη λατρεία» αντί «Mε τη δική σου λατρεία ήρθα στον κόσμο» (παράδειγμα παρμένο από το ΛΚΝ, όπως και ο ορισμός). Το σχήμα αυτό είναι πολύ συχνό στα αρχαία ελληνικά και από εκεί το έχει κληρονομήσει και η καθαρεύουσα. Συχνά το υπερβατό συνδυάζεται με μετοχή, π.χ. «η εκδιδόμενη στο Λονδίνο εφημερίδα δημοσίευσε…» (ή, πολύ χειρότερα, «η εις το Λονδίνο εκδιδόμενη εφημερίδα»), αντί για την αναλυτικότερη σύνταξη: «η εφημερίδα, που εκδίδεται στο Λονδίνο, δημοσίευσε…». Στα νέα ελληνικά, το υπερβατό δεν κάθεται καλά. Αναγνωρίζω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, όχι πολλές, μπορεί να κάνει πιο σφιχτή τη φράση, ενώ σε μικρές δόσεις μπορεί να λειτουργήσει ποιητικά, αλλά συνήθως μπερδεύει τον αναγνώστη -και στις ακραίες περιπτώσεις μπερδεύει και τον συντάκτη που το χρησιμοποιεί. Παράδειγμα τέτοιου υπερβατού που είχα αναφέρει παλιότερα, από μια κακή μετάφραση παρμένο: να χρησιμοποιήσει την πριν από μερικούς μήνες από εκτοπισμένους Εβραίους κατασχεμένη και εξασφαλισμένη ιδιοκτησία για ανταλλαγή με τρόφιμα με ντόπιους εμπόρους. Το κομμάτι που είναι με μαύρα στοιχεία είναι το υπερβατό, που εδώ φτάνει τις 10 λέξεις. Σε πιο στρωτή γλώσσα (αν και γενικά η μετάφραση έχει πρόβλημα): να χρησιμοποιήσει την ιδιοκτησία, που είχε κατασχεθεί από εκτοπισμένους Εβραίους και εξασφαλιστεί πριν από μερικούς μήνες, για ανταλλαγή με τρόφιμα με ντόπιους εμπόρους.
Το υπερβατό λοιπόν το λέω μακροβούτι επειδή ο συντάκτης βυθίζεται στη μιαν άκρη και βγαίνει στην επιφάνεια, ύστερα από πολλήν ώρα, στην άλλη άκρη. Πάντως, δεν είναι οι 10 λέξεις το ρεκόρ του μακροβουτιού, αφού πριν από κάμποσα χρόνια είχε εντοπιστεί υπερβατό σχήμα 40 λέξεων, στο οποίο και απένειμα χρυσό μετάλλιο στο μακροβούτι.
Όμως, τίποτα δεν αντέχει αιώνια. Το ρεκόρ των 40 λέξεων ήρθε να το κονιορτοποιήσει το προχτεσινό θηριώδες μακροβούτι ενός αγίου, του επισκόπου Πειραιώς κ. Σεραφείμ. Ο άγιος Πειραιώς, εξοργισμένος από την πρόταση νόμου και την τροπολογία για επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και σε ομόφυλα ζευγάρια, εξέδωσε μια μακροσκελέστατη ανακοίνωση. Τόσο πολλά λέει, που ακόμα και φιλικοί προς την εκκλησία ιστότοποι δεν άντεξαν να τη δημοσιεύσουν όλη, παρά περικόψανε το μεγαλύτερο τμήμα της. (Αν πάντως θέλετε να τη δείτε ολόκληρη, κι αν το στομάχι σας αντέχει τα ρητορικά σχήματα του αγίου Πειραιώς και τα αλεξανδρινά σκουληκάκια, μπορείτε να πάτε στον ιστότοπο της Μητρόπολης Πειραιώς). Μεταφέρω, χωρίς σκουληκάκια, την πρώτη παράγραφο της ανακοίνωσης, εκεί που σημειώνεται το κολοσσιαίο μακροβούτι. Τα πλάγια δικά μου:
Θα μπορούσα πολλά να πω για το κείμενο αυτό, πέρα από τα μακροβούτια δηλαδή. Για παράδειγμα, αν ανατρέξετε στο πλήρες κείμενο θα δείτε ότι ο άγιος Πειραιώς δεν διστάζει να επαναλάβει έναν γνωστό πια μύθο, ότι τάχα στη Ολλανδία επιτράπηκε, με απόφαση Δικαστηρίου, η λειτουργία κόμματος παιδοφίλων. Είχαμε αναφερθεί σε αυτό τον μύθο πριν από ενάμιση χρόνο, όταν τον είχε (δυστυχώς!) επαναλάβει από την τηλεόραση η Λιάνα Κανέλλη. Όπως οι περισσότεροι μύθοι, έτσι κι αυτός, γνώρισε πριν από μερικούς μήνες ένα δεύτερο κύμα διάδοσης (μάλιστα τον δημοσίευσε και ο χρυσαβγίτικος ιστότοπος). Και τώρα τον επαναλαμβάνει άκριτα (ή μήπως γνωρίζοντας ότι είναι ψέμα;) ο κ. Σεραφείμ!
Επίσης θα μπορούσα να σχολιάσω τον απαράμιλλο “βύθιο δράκοντα”, τον δράκοντα του βυθού, τον Σατανά δηλαδή, και να παρατηρήσω ότι ο κ. Σεραφείμ έχει πολύ χάρντκορ γούστα στον χριστιανισμό του, διότι, αν δεν κάνω λάθος, η αναφορά στον βύθιο δράκοντα δεν βρίσκεται στην Αγία Γραφή ή σε κάποιο από τα αναγνωρισμένα έργα των Πατέρων της Εκκλησίας, αλλά στο απόκρυφο Ευαγγέλιο του Βαρθολομαίου, το οποίο κάποιοι ορθόδοξοι μελετητές το χαρακτηρίζουν έργο γνωστικό, δηλαδή αιρετικό. Στο απόκρυφο αυτό ευαγγέλιο, ο Βαρθολομαίος έρχεται αντιμέτωπος με τον Σατανά, ο οποίος έχει το όνομα Βελίαρ, και του λέει “Φιμώθητι, βύθιε δράκον” (όμικρον, γιατί είναι κλητική). Αλλά ο Βελίαρ δεν… φιμώθητι, παρά του απαντάει επικαλούμενος τα ονόματα άλλων αγγέλων, υποθέτω υπαρχηγών του, που τα παραθέτω επειδή έχουν πλάκα: οι συνδιατρέχοντες τα επουράνια και τα επίγεια ούτοι εισίν: Μερμεώθ, Ονοματάθ, Δουθ, Μελιώθ, Χαρούθ, Γραφαθάς, Οεθρά, Νεφόνος, Χαλκατούρα’ συν αυτοίς διαπέτανται τα επουράνια, τα πετούμενα και τα καταχθόνια. Μπρρρρ… δαιμονικά πράγματα, άγρια βιβλία διαβάζει ο κ. Σεραφείμ και ίσως αυτό εξηγεί και το ύφος του.
Όμως, όσο κι αν έχει γούστο να γελάμε με το περίεργο ύφος και τα συντακτικά μακροβούτια του κ. Σεραφείμ, τα πράγματα δεν είναι για γέλια. Το κομμάτι του άρθρου που μόλις διαβάσατε, το είχα γράψει προχτές το βράδυ, δηλαδή πριν μαθευτεί η νεότερη εξέλιξη, που είναι, πολύ απλά, ότι, ύστερα από τις πρωτοφανείς απειλές του Σεραφείμ ότι θα αφορίσει τους βουλευτές που θα ψηφίσουν την επίμαχη τροπολογία, η κυβέρνηση έκανε όπισθεν ολοταχώς και παρέπεμψε στις καλένδες την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, παρά τις καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Προφανώς, η ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ, που έχει αυτή τη στιγμή το πάνω χέρι στο κόμμα που ίδρυσε ο Κ. Καραμανλής, σκέφτηκε, και σωστά από τη σκοπιά τους, ότι τα μεν πρόστιμα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου τα πληρώνει το ελληνικό κράτος, ενώ τα ψηφαλάκια των καθυστερημένων τα χάνει το κόμμα τους. Φαίνεται καθαρά ότι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της κυβέρνησης είναι ψευδεπίγραφος και μένει μόνο στα λόγια. Όσο για τα μακροβούτια που κάνει ο άγιος Πειραιώς στα βρόμικα και δύσοσμα νερά της μισαλλοδοξίας και της ομοφοβίας, δεν θα ενοχλούσαν καθόλου αν είχε χωριστεί η εκκλησία από το κράτος. Όσο η εκκλησία είναι εξάρτημα του κράτους, οι απειλές για αφορισμό συνιστούν απαράδεκτη παρέμβαση. Όταν θα διακοπεί το σύμφωνο συμβίωσης εκκλησίας-κράτους, ας αφορίζουν όσους και όποιους θέλουν.
Αλλά το θέμα της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια φαίνεται πως τσούζει πολύ τους ιερωμένους μας, διότι και ο Άνθιμος Θεσσαλονίκης, που όσο και να πεις ξέρει να ελίσσεται περισσότερο, δεν άντεξε και είπε, για να μεταφέρω αυτούσιο το κήρυγμα αγάπης του σεπτού ιεράρχη: «Είναι πράγματα έξω από τη φύση, πως θα τα δεχτούμε; Είναι παρέμβαση στη φυσική ζωή των ανθρώπων.Δηλαδή τι; Θα παντρεύονται αγόρια με αγόρια και κορίτσια με κορίτσια;.Τα ζώα, τέτοια πράγματα δεν τα κάνουν. Αν τα κάνουμε εμείς θα είμαστε χειρότεροι από τα ζώα».
Εδώ, δυο παρατηρήσεις θα είχε να κάνει κανείς. Καταρχάς, αν ο κ. Άνθιμος εννοεί ότι τα ζώα δεν έχουν και ομοφυλοφιλικές σχέσεις, πέφτει έξω. Ομοφυλοφιλική συμπεριφορά έχει παρατηρηθεί σε εκατοντάδες ζωικά είδη, από πρωτεύοντα ίσαμε σκουλήκια. Αλλά το επιχείρημα “τέτοια πράγματα δεν τα κάνουν τα ζώα” είναι δίκοπο μαχαίρι. Αλήθεια, έχουν τα ζώα ιερείς; Κι αν έχουν, τους πληρώνουν από την τσέπη τους; Κι αν τους πληρώνουν, τους εξαιρούν, μόνον αυτούς, από τη διαθεσιμότητα; Όχι, τέτοια πράγματα δεν τα κάνουν τα ζώα -μόνο οι Έλληνες.
Στην ορολογία του ιστολογίου, μακροβούτια είναι τα εξεζητημένα υπερβατά σχήματα. Θυμίζω ότι “υπερβατό σχήμα” λέγεται το σχήμα λόγου κατά το οποίο μια λέξη απομακρύνεται από μια άλλη, με την οποία βρίσκεται σε στενή λεκτική ή συντακτική σχέση, εξαιτίας της παρεμβολής μίας ή περισσότερων λέξεων, π.χ. «Mε τη δική σου ήρθα στον κόσμο τη λατρεία» αντί «Mε τη δική σου λατρεία ήρθα στον κόσμο» (παράδειγμα παρμένο από το ΛΚΝ, όπως και ο ορισμός). Το σχήμα αυτό είναι πολύ συχνό στα αρχαία ελληνικά και από εκεί το έχει κληρονομήσει και η καθαρεύουσα. Συχνά το υπερβατό συνδυάζεται με μετοχή, π.χ. «η εκδιδόμενη στο Λονδίνο εφημερίδα δημοσίευσε…» (ή, πολύ χειρότερα, «η εις το Λονδίνο εκδιδόμενη εφημερίδα»), αντί για την αναλυτικότερη σύνταξη: «η εφημερίδα, που εκδίδεται στο Λονδίνο, δημοσίευσε…». Στα νέα ελληνικά, το υπερβατό δεν κάθεται καλά. Αναγνωρίζω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, όχι πολλές, μπορεί να κάνει πιο σφιχτή τη φράση, ενώ σε μικρές δόσεις μπορεί να λειτουργήσει ποιητικά, αλλά συνήθως μπερδεύει τον αναγνώστη -και στις ακραίες περιπτώσεις μπερδεύει και τον συντάκτη που το χρησιμοποιεί. Παράδειγμα τέτοιου υπερβατού που είχα αναφέρει παλιότερα, από μια κακή μετάφραση παρμένο: να χρησιμοποιήσει την πριν από μερικούς μήνες από εκτοπισμένους Εβραίους κατασχεμένη και εξασφαλισμένη ιδιοκτησία για ανταλλαγή με τρόφιμα με ντόπιους εμπόρους. Το κομμάτι που είναι με μαύρα στοιχεία είναι το υπερβατό, που εδώ φτάνει τις 10 λέξεις. Σε πιο στρωτή γλώσσα (αν και γενικά η μετάφραση έχει πρόβλημα): να χρησιμοποιήσει την ιδιοκτησία, που είχε κατασχεθεί από εκτοπισμένους Εβραίους και εξασφαλιστεί πριν από μερικούς μήνες, για ανταλλαγή με τρόφιμα με ντόπιους εμπόρους.
Το υπερβατό λοιπόν το λέω μακροβούτι επειδή ο συντάκτης βυθίζεται στη μιαν άκρη και βγαίνει στην επιφάνεια, ύστερα από πολλήν ώρα, στην άλλη άκρη. Πάντως, δεν είναι οι 10 λέξεις το ρεκόρ του μακροβουτιού, αφού πριν από κάμποσα χρόνια είχε εντοπιστεί υπερβατό σχήμα 40 λέξεων, στο οποίο και απένειμα χρυσό μετάλλιο στο μακροβούτι.
Όμως, τίποτα δεν αντέχει αιώνια. Το ρεκόρ των 40 λέξεων ήρθε να το κονιορτοποιήσει το προχτεσινό θηριώδες μακροβούτι ενός αγίου, του επισκόπου Πειραιώς κ. Σεραφείμ. Ο άγιος Πειραιώς, εξοργισμένος από την πρόταση νόμου και την τροπολογία για επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και σε ομόφυλα ζευγάρια, εξέδωσε μια μακροσκελέστατη ανακοίνωση. Τόσο πολλά λέει, που ακόμα και φιλικοί προς την εκκλησία ιστότοποι δεν άντεξαν να τη δημοσιεύσουν όλη, παρά περικόψανε το μεγαλύτερο τμήμα της. (Αν πάντως θέλετε να τη δείτε ολόκληρη, κι αν το στομάχι σας αντέχει τα ρητορικά σχήματα του αγίου Πειραιώς και τα αλεξανδρινά σκουληκάκια, μπορείτε να πάτε στον ιστότοπο της Μητρόπολης Πειραιώς). Μεταφέρω, χωρίς σκουληκάκια, την πρώτη παράγραφο της ανακοίνωσης, εκεί που σημειώνεται το κολοσσιαίο μακροβούτι. Τα πλάγια δικά μου:
«Η κατάθεση πρότασης Νόμου από τον «ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο» και την ΔΗΜΑΡ για την επέκταση του ισχύοντος δυστυχώς Νόμου «περί συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης» που μετατρέπει το ανθρώπινο πρόσωπο σε χρηστικό αντικείμενο και μάλιστα υποκείμενο δικαιοπρακτικής ενέργειας στα λεγόμενα «ομόφυλα ζευγάρια» επειδή το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα δικαιώματα του ανθρώπου (ΕΔΔΑ) κατεδίκασε την χώρα μας να καταβάλη 5.000 Ευρώ στους προσφεύγοντες επειδή δεν αναγνωρίζεται θεσμικά συμβίωση μεταξύ ομοφύλων προσώπων και η δηλωθείσα πρόθεση της συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να προωθήση στον λεγόμενο αντιρατσιστικό Νόμο σχετική τροπολογία θέτει πλέον κατά τρόπο φρικιαστικό στη χώρα μας την θεσμοθέτηση της ανατροπής της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας και την κατοχύρωση της ψυχοπαθολογικής εκτροπής της ομοφυλοφιλίας. Η Εκκλησία, ως χώρα των μεταποιουμένων αμαρτωλών και ως ιατρείο παθών ψυχών και σωμάτων δεν στηλιτεύει τα ατυχή θύματα του βυθίου δράκοντος τα οποία περιθάλπει δια των ευχών της και των ιερών μυστηρίων της εφ’ όσον μετανοήσουν, αλλά την πολυποίκιλο τραγικότητα της ειδεχθούς αμαρτίας των».
Ο άτυχος πιστός που θα προσπαθήσει να διαβάσει την μπερδεμένη αυτή πανταχούσα, βλέπει στην αρχή ότι “η κατάθεση πρότασης από τον ΣΥΡΙΖΑ κτλ.” και αγωνιά να μάθει τι έχει να πει ο ποιμένας του γι’ αυτή την περιβόητη πρόταση. Αλλά θα περιμένει πολύ για να το μάθει. Πρώτα θα πέσει πάνω σε μια δευτερεύουσα πρόταση (“που μετατρέπει … ενέργειας”) η οποία είναι ήδη ένα πρώτο μακροβούτι-μέσα-στο μακροβούτι, αφού χωρίζει την “επέκταση” από την αναμενόμενη συνέχειά της (“στα ομόφυλα ζευγάρια”), ύστερα θα βρει δεύτερη δευτερεύουσα, αιτιολογική τούτη, ντανιασμένη πάνω στην πρώτη, και μετά μιαν ακόμα αιτιολογική, δευτερεύουσα της δευτερεύουσας (το δεύτερο “επειδή”), και μετά μιαν ακόμα κύρια πρόταση σε παράταξη, και μόνο ύστερα από 62 λέξεις θα συναντήσει το ρήμα της αρχικής πρότασης: θέτει πλέον κατά τρόπο φρικιαστικό. Και όπως ο κολυμβητής που κάνει μακροβούτι συχνά χάνει μέσα στο νερό τον προσανατολισμό του και βγαίνει αλλού από εκεί που ήθελε, έτσι και ο παναγιότατος ξεχνάει ότι έχει δύο υποκείμενα του ρήματος “θέτει” κι έτσι αντί για πληθυντικό βάζει ενικό, Πάντως αυτό δεν μας εμποδίζει από το να τον ανακηρύξουμε νέο ρέκορντμαν στα μακροβούτια. (Διευκρινίζω ότι το μακροβούτι του κ. Σεραφείμ δεν είναι καθαρό υπερβατό, αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να θαυμάσουμε και να βραβεύσουμε τα γερά του πνευμόνια).Θα μπορούσα πολλά να πω για το κείμενο αυτό, πέρα από τα μακροβούτια δηλαδή. Για παράδειγμα, αν ανατρέξετε στο πλήρες κείμενο θα δείτε ότι ο άγιος Πειραιώς δεν διστάζει να επαναλάβει έναν γνωστό πια μύθο, ότι τάχα στη Ολλανδία επιτράπηκε, με απόφαση Δικαστηρίου, η λειτουργία κόμματος παιδοφίλων. Είχαμε αναφερθεί σε αυτό τον μύθο πριν από ενάμιση χρόνο, όταν τον είχε (δυστυχώς!) επαναλάβει από την τηλεόραση η Λιάνα Κανέλλη. Όπως οι περισσότεροι μύθοι, έτσι κι αυτός, γνώρισε πριν από μερικούς μήνες ένα δεύτερο κύμα διάδοσης (μάλιστα τον δημοσίευσε και ο χρυσαβγίτικος ιστότοπος). Και τώρα τον επαναλαμβάνει άκριτα (ή μήπως γνωρίζοντας ότι είναι ψέμα;) ο κ. Σεραφείμ!
Επίσης θα μπορούσα να σχολιάσω τον απαράμιλλο “βύθιο δράκοντα”, τον δράκοντα του βυθού, τον Σατανά δηλαδή, και να παρατηρήσω ότι ο κ. Σεραφείμ έχει πολύ χάρντκορ γούστα στον χριστιανισμό του, διότι, αν δεν κάνω λάθος, η αναφορά στον βύθιο δράκοντα δεν βρίσκεται στην Αγία Γραφή ή σε κάποιο από τα αναγνωρισμένα έργα των Πατέρων της Εκκλησίας, αλλά στο απόκρυφο Ευαγγέλιο του Βαρθολομαίου, το οποίο κάποιοι ορθόδοξοι μελετητές το χαρακτηρίζουν έργο γνωστικό, δηλαδή αιρετικό. Στο απόκρυφο αυτό ευαγγέλιο, ο Βαρθολομαίος έρχεται αντιμέτωπος με τον Σατανά, ο οποίος έχει το όνομα Βελίαρ, και του λέει “Φιμώθητι, βύθιε δράκον” (όμικρον, γιατί είναι κλητική). Αλλά ο Βελίαρ δεν… φιμώθητι, παρά του απαντάει επικαλούμενος τα ονόματα άλλων αγγέλων, υποθέτω υπαρχηγών του, που τα παραθέτω επειδή έχουν πλάκα: οι συνδιατρέχοντες τα επουράνια και τα επίγεια ούτοι εισίν: Μερμεώθ, Ονοματάθ, Δουθ, Μελιώθ, Χαρούθ, Γραφαθάς, Οεθρά, Νεφόνος, Χαλκατούρα’ συν αυτοίς διαπέτανται τα επουράνια, τα πετούμενα και τα καταχθόνια. Μπρρρρ… δαιμονικά πράγματα, άγρια βιβλία διαβάζει ο κ. Σεραφείμ και ίσως αυτό εξηγεί και το ύφος του.
Όμως, όσο κι αν έχει γούστο να γελάμε με το περίεργο ύφος και τα συντακτικά μακροβούτια του κ. Σεραφείμ, τα πράγματα δεν είναι για γέλια. Το κομμάτι του άρθρου που μόλις διαβάσατε, το είχα γράψει προχτές το βράδυ, δηλαδή πριν μαθευτεί η νεότερη εξέλιξη, που είναι, πολύ απλά, ότι, ύστερα από τις πρωτοφανείς απειλές του Σεραφείμ ότι θα αφορίσει τους βουλευτές που θα ψηφίσουν την επίμαχη τροπολογία, η κυβέρνηση έκανε όπισθεν ολοταχώς και παρέπεμψε στις καλένδες την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, παρά τις καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Προφανώς, η ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ, που έχει αυτή τη στιγμή το πάνω χέρι στο κόμμα που ίδρυσε ο Κ. Καραμανλής, σκέφτηκε, και σωστά από τη σκοπιά τους, ότι τα μεν πρόστιμα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου τα πληρώνει το ελληνικό κράτος, ενώ τα ψηφαλάκια των καθυστερημένων τα χάνει το κόμμα τους. Φαίνεται καθαρά ότι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της κυβέρνησης είναι ψευδεπίγραφος και μένει μόνο στα λόγια. Όσο για τα μακροβούτια που κάνει ο άγιος Πειραιώς στα βρόμικα και δύσοσμα νερά της μισαλλοδοξίας και της ομοφοβίας, δεν θα ενοχλούσαν καθόλου αν είχε χωριστεί η εκκλησία από το κράτος. Όσο η εκκλησία είναι εξάρτημα του κράτους, οι απειλές για αφορισμό συνιστούν απαράδεκτη παρέμβαση. Όταν θα διακοπεί το σύμφωνο συμβίωσης εκκλησίας-κράτους, ας αφορίζουν όσους και όποιους θέλουν.
Αλλά το θέμα της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια φαίνεται πως τσούζει πολύ τους ιερωμένους μας, διότι και ο Άνθιμος Θεσσαλονίκης, που όσο και να πεις ξέρει να ελίσσεται περισσότερο, δεν άντεξε και είπε, για να μεταφέρω αυτούσιο το κήρυγμα αγάπης του σεπτού ιεράρχη: «Είναι πράγματα έξω από τη φύση, πως θα τα δεχτούμε; Είναι παρέμβαση στη φυσική ζωή των ανθρώπων.Δηλαδή τι; Θα παντρεύονται αγόρια με αγόρια και κορίτσια με κορίτσια;.Τα ζώα, τέτοια πράγματα δεν τα κάνουν. Αν τα κάνουμε εμείς θα είμαστε χειρότεροι από τα ζώα».
Εδώ, δυο παρατηρήσεις θα είχε να κάνει κανείς. Καταρχάς, αν ο κ. Άνθιμος εννοεί ότι τα ζώα δεν έχουν και ομοφυλοφιλικές σχέσεις, πέφτει έξω. Ομοφυλοφιλική συμπεριφορά έχει παρατηρηθεί σε εκατοντάδες ζωικά είδη, από πρωτεύοντα ίσαμε σκουλήκια. Αλλά το επιχείρημα “τέτοια πράγματα δεν τα κάνουν τα ζώα” είναι δίκοπο μαχαίρι. Αλήθεια, έχουν τα ζώα ιερείς; Κι αν έχουν, τους πληρώνουν από την τσέπη τους; Κι αν τους πληρώνουν, τους εξαιρούν, μόνον αυτούς, από τη διαθεσιμότητα; Όχι, τέτοια πράγματα δεν τα κάνουν τα ζώα -μόνο οι Έλληνες.
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου