Ο Σαμαράς «στηρίζει» Μέρκελ...

του Τακη Κατσιμαρδου, απο το Εθνος...

Το κλυδωνιζόμενο σύστημα διακυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου ζήτησε και πήρε πολιτική στήριξη από το Βερολίνο. Αν και όχι έμπρακτα και στην έκταση που θα ήθελε. Από την πλευρά της και με επικοινωνιακούς όρους σημείωσε μια επιτυχία μέσα στη φαινομενική κακοφωνία που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στην ηγεσία της ευρωζώνης. Για να πάρει, όμως, έδωσε και ανταλλάγματα. Ιδού τι πρόσφερε ο πρωθυπουργός στη Μέρκελ κάπως συνοπτικά και απλουστευμένα:

• διακηρύξεις ότι τα νεοφιλελεύθερα μνημονιακά προγράμματα που εφαρμόζονται στη χώρα μας οδηγούν στην έξοδο από την κρίση. Τα στοιχεία που προσκόμισε και «εντυπωσίασαν» τη Γερμανίδα καγκελάριο δεν έπεσαν βέβαια από τον ουρανό, αλλά ήταν το χειροπιαστό αποτέλεσμα των «προγραμμάτων προσαρμογής». Επομένως, αναγνώρισε ότι δικαιώνονται πλήρως οι αρχιτέκτονες και οι εκτελεστές της λιτότητας...
• ταυτίστηκε εμμέσως αλλά σαφώς με τους γερμανικούς σχεδιασμούς για την ΕΕ και την ευρωζώνη. Αν το «μαύρο πρόβατο», όπως η Ελλάδα, επιτυγχάνει «θαύματα» με οδηγό την τρόικα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε γενικές γραμμές, τουλάχιστον, ο μερκελισμός είναι το σωστό «ευρωπαϊκό ευαγγέλιο».

Ο Σόιμπλε, λιγότερο διπλωματικός από τη Μέρκελ, έλαβε κι έστειλε αμέσως μήνυμα όχι μόνο προς την Αθήνα, απογυμνωμένο από περιττολογίες: «Οι επιτυχίες που μπορούμε να δούμε στην Ευρωζώνη και στην Ελλάδα αποδεικνύουν ότι βρισκόμαστε σε σωστό δρόμο. Γι' αυτό πρέπει να αποτρέψουμε το λάθος να χαλαρώσουμε...». Για να μην υπάρχει αμφιβολία, έσπευσε να υπογραμμίσει: «Η Ελλάδα πρέπει να το εκλάβει αυτό ως διαβεβαίωση ότι αυτός ο δρόμος είναι ο σωστός και επομένως πρέπει να εμμείνει σε αυτόν που φέρνει αποτελέσματα».

Αν αφαιρέσουμε τις «φιοριτούρες», τα ίδια περίπου είπε ουσιαστικά και η Μέρκελ, αμέσως μετά τη συνάντησή της με τον Ελληνα πρωθυπουργό. Εδώ θα μπορούσε να προστεθεί ότι τα εύσημα Σαμαρά προς τον «μερκελισμό» μέσω των ελληνικών «επιτυχιών» δίνουν και ισχυρό άλλοθι στους Γερμανούς κήρυκες της λιτότητας. Απέναντι σε όσους τον αμφισβητούν, εντός και εκτός Γερμανίας.
Η ελληνική κυβέρνηση, θέλοντας και μη, έχει πιαστεί στο δόκανο του success story που έχει στήσει η ίδια. Δεν μπορεί να το αποσύρει, επειδή σε αυτή την περίπτωση δεν έχει λόγο ύπαρξης. Προβάλλοντας τις «επιτυχίες», είναι καταδικασμένη ν' ακολουθεί «τα ευαγγέλια». Ζημιώνοντας έτσι, όχι μόνο τη χώρα, αλλά σε τελευταία ανάλυση και την ίδια την Ευρωζώνη...