Το κτήνος είναι μπροστά τους...

ΤΑ ΝΕΑ...
Του Μιχάλη Μητσού

Μπορεί να δει κανείς την καλή πλευρά. Στην Τυνησία έγιναν χθες εκλογές, και όλα έδειχναν ότι θα επικρατήσουν οι μετριοπαθείς ισλαμιστές. Στην Αίγυπτο μπορεί ουσιαστικά να κυβερνά ο στρατός, αλλά προγραμματίζονται κι εκεί πολυκομματικές εκλογές. Στη Συρία, παρά την αιματηρή καταστολή, οι κινητοποιήσεις δεν λένε να σταματήσουν. Και στη Λιβύη ο θάνατος του δικτάτορα, αν και βίαιος, ανοίγει τον δρόμο για μια δημοκρατική ανοικοδόμηση της χώρας.

Αυτά είναι τα επιτεύγματα της Αραβικής Ανοιξης, που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο όταν αυτοπυρπολήθηκε ένας φτωχός μικροπωλητής σε ένα χωριό της Τυνησίας. Δεν είναι λίγα. Για την ακρίβεια, είναι απροσδόκητα πολλά. Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι τρεις ακλόνητοι δικτάτορες, που είχαν την άμεση στήριξη του στρατού και την έμμεση στήριξη της Δύσης, θα ανατρέπονταν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Οι Αραβες, λέγαμε, δεν «κάνουν» για δημοκρατία. Είναι «φτιαγμένοι» να υπακούουν. Στην πραγματικότητα, έτσι τους θέλαμε. Πειθαρχημένα πιόνια φιλοδυτικών δικτατορικών καθεστώτων, που μας προμηθεύουν με φτηνό πετρέλαιο και κρατούν μακριά τους ισλαμιστές. Αλλά τα πράγματα εξελίχθηκαν αλλιώς.

Ακριβώς επειδή τα επιτεύγματα των εξεγέρσεων είναι τεράστια και πολύτιμα, πρέπει να διαφυλαχθούν με κάθε τρόπο. Η κατάσταση είναι ασταθής και επικίνδυνη, οι πειρασμοί μιας νέας τυραννίας - ισλαμικής αυτήν τη φορά - είναι μεγάλοι. Ενα αιγυπτιακό δικαστήριο καταδίκασε το Σάββατο τον Αϊμάν Γιουσέφ Μανσούρ σε φυλάκιση τριών ετών επειδή προσέβαλε το ισλάμ με σχόλια που δημοσίευσε στο facebook. Τέτοιες ποινές, βέβαια, επιβάλλονταν και επί καθεστώτος Μουμπάρακ: το 2007 καταδικάστηκε σε φυλάκιση τεσσάρων ετών για το ίδιο «αδίκημα» ο γνωστός μπλόγκερ Καρίμ Αμέρ. Τότε ψιλοαδιαφορούσαμε. Σήμερα μας καίει.

Τον περασμένο Απρίλιο, σε συνέντευξή της στο ιδιωτικό κανάλι Hannibal TV, η τυνήσια φεμινίστρια Νάντια Ελ Φάνι δήλωσε ότι δεν πιστεύει στον Θεό. Τις επόμενες ημέρες άρχισε να δέχεται απειλές για τη ζωή της, το Internet γέμισε με πορνογραφικά φωτομοντάζ, ενώ δημιουργήθηκε και μια σελίδα στο facebook με τίτλο «Δέκα εκατομμύρια ροχάλες στο κεφάλι αυτής της φαλακρής γουρούνας» (η Ελ Φάνι έχει χάσει τα μαλλιά της γιατί πάσχει από καρκίνο). Αλλά εκείνη δεν το έβαλε κάτω. Γύρισε ένα ντοκιμαντέρ για την τυνησιακή εξέγερση με τίτλο «Ούτε Αλλάχ ούτε αφέντη», που προκάλεσε σάλο όταν πρωτοπροβλήθηκε τον περασμένο Ιούνιο στην Τύνιδα. Τώρα θέλει να το διαθέσει δωρεάν στο Internet. «Δεν πρέπει να πάρουν οι σαλαφιστές τη θέση της δικτατορίας του Μπεν Αλι», λέει στη «Μοντ». «Αν συνεχίσουμε να φοβόμαστε, οι "γενειοφόροι" θα τα καταφέρουν. Σωπαίνουμε για να μην ξυπνήσουμε το κτήνος, αλλά το κτήνος είναι μπροστά μας».

Η Ελ Φάνι, που περνά τον περισσότερο χρόνο της στη Γαλλία, ψήφισε χθες το μικρό κόμμα Ντουστούρνα, που δημιουργήθηκε από μια ομάδα πολιτών, τους μόνους που παρουσίασαν ένα πραγματικό σχέδιο Συντάγματος, τους μόνους που δεν αναφέρονται στο ισλάμ ως θρησκεία του κράτους. Θα είναι μακρύς και δύσκολος ο δρόμος για την ελευθερία στις αραβικές χώρες, αλλά δεν υπάρχει άλλος.