ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ ...
Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει, αλλά εντελώς συμπτωματικά μόλις πάρουμε μία δόση, αμέσως θυμόμαστε να τσαμπουκαλευτούμε. Λύνουμε το ζωνάρι, κάνουμε καμιά πορεία, φωνάζουμε «βαστάτε μας γιατί θα τους λιώσουμε», θυμούνται η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ να κάνουν μια 24ωρη ή άντε το πολύ 48ωρη απεργία και γενικώς υπάρχει μια κίνηση.
Μόλις, όμως, αρχίσουν οι τρομοκρατικές ατάκες από το MEGA και τον ΣΚΑΪ ότι κινδυνεύει η πέμπτη ή η έκτη δόση κι ότι μπορεί να μην πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, όλοι γατάκια!
Ούτε πορείες, ούτε μαγκιές. Κομμένα όλα. Τουμπεκί ψιλοκομμένο. Όλοι στις προσευχές το ρίχνουμε μην τυχόν και γίνει η στραβή. Εν αναμονή της επόμενης δόσης, άκρα του τάφου σιωπή.
Ξεχνάμε και τη λαβωμένη δημοκρατία, ξεχνάμε και τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, ξεχνάμε τα άδικα μέτρα και την υποταγή στους Γερμανούς, μέχρι και τ’ όνομά μας ξεχνάμε.
Ε, λοιπόν, το πήραν χαμπάρι και οι Γερμανοί και παίζουν το παιχνίδι τους. Εξασφαλίζουν την τάξη και την ησυχία στην Ελλάδα, κάνοντας ένα μικρό δώρο στους εδώ συνεργάτες τους.
Το τραβάνε όσο πάει, ρίχνουν και κανένα σάουντρακ από το «Ψυχώ του ευρώ» να τονιστεί η αγωνία, βρίσκουν κι από κάτι κάθε μέρα για να έχουμε να συζητάμε, όπως συνέβη με την επιστολή Σαμαρά, γενικώς πάνε την καταβολή της επόμενης δόσης όσο πιο μακριά τούς παίρνει.
Η οποία δόση, εν τω μεταξύ, ίσως και να έχει δοθεί πίσω από τις πλάτες μας, να έχουν τακτοποιηθεί οι τόκοι, γενικώς οι τραπεζίτες, οι Βρυξέλλες, το ΔΝΤ να είναι όλοι ευχαριστημένοι, αλλά εμείς δεν πρέπει να το μάθουμε μην τυχόν και ξαναθυμηθούμε να αντιδράσουμε.
Δε θα κουραστώ να το λέω. Ναι μεν όλο αυτό το οικονομοκρατικό σύστημα είναι εχθρός, αλλά ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι μέσα μας, ο εαυτός μας. Αυτός έχει μάθει στα ευκολάκια και δεν αντέχει να ζοριστεί λίγο. Αυτός είναι χέστης και φοβάται τη σκιά του. Εν ολίγοις, αυτός μας έφτασε εδώ που μας έφτασε.
Δεν θέλω να πιστέψω ότι είμαστε τόσο βολεψάκιας, παρτάκιας και συμφεροντολόγος λαός, αλλά τα περιθώριά μου, στενεύουν. Τώρα έχουμε βολευτεί με τις δόσεις μια χαρά. Τέτοια προσαρμοστικότητα στην υποτέλεια είναι θαυμαστή.
Δεν πα να έγινε το ΛΑΟΣ κυβέρνηση! Ε και τι έγινε; Το θέμα είναι να πάρουμε την έκτη δόση. Δεν πα να γίνει και υπουργός Εσωτερικών ο Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής; Ας γίνει. Αρκεί να μην έχουμε τραβήγματα και αγωνίες με την έβδομη δόση.
Άκουγα κάτι παλιούς που έλεγαν «εντάξει, κακή η Χούντα, αλλά γεμίσανε οι τσέπες μας λεφτά» και φρίκαρα! Άκουγα και κάτι λίγο παλιότερους να λένε «σιγά τη δικτατορία του Μεταξά. Μέσα σε μια νύχτα πήραμε όλοι οι εργαζόμενοι 100% αύξηση» και τρελαινόμουν.
Σκεφτόμουν, πωωωω ρε, τι άνθρωποι είναι αυτοί; Τι γενιές αλλόκοτες; Ε, τώρα ήρθε η ώρα να τα λουστώ. Πάει ο Βορίδης να γίνει ήρωας επειδή τον πλασάρουν ότι σταμάτησε την έξοδο σε εφεδρεία των υπαλλήλων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Κανά δυο τέτοια ανταλλάγματα να δώσουν ακόμη στο ΛΑΟΣ επειδή συμμετείχε στην κυβέρνηση και στις εκλογές θα τραβάμε τα μαλλιά μας. Δεν έχουμε Δημοκρατία, κατανοητό. Όμως τουλάχιστον ως τώρα είχαμε προσχήματα. Πάνε κι αυτά. Τέλος.
Κι άντε να δω ύστερα με τι μούτρα θα βρίζουμε τους γερμανούς που είχαν εκλέξει τον Χίτλερ. Μωρέ καλά έλεγε ο Χριστός στους Φαρισαίους και στους Σαδδουκαίους «Όταν γίνει βράδυ, λέτε: “Καλός ο καιρός”, επειδή, ο ουρανός κοκκινίζει. Και το πρωί: “Σήμερα είναι χειμώνας”, επειδή ο ουρανός κοκκινίζει σκοτεινιάζοντας. Υποκριτές, το μεν πρόσωπο του ουρανού ξέρετε να το διακρίνετε, τα σημεία των καιρών, όμως, δεν μπορείτε;»
Αλλά τι να κάνουμε, η Δημοκρατία δεν έχει στόμα να μας πει, «Υποκριτές, το μεν πρόσωπο του ουρανού ξέρετε να το διακρίνετε, τα σημεία του φασισμού που έρχεται, όμως, δεν μπορείτε;».
Όμως, συγχωρέστε με, ξέχασα. Με τη Δημοκρατία το πήγαμε ανάποδα. Πρώτα τη σταυρώσαμε και τώρα κάνουμε την πάπια μην τυχόν αναστηθεί και χάσουμε την έκτη δόση. Αυτά!
ΓΑΤΑΚΙΑ
Μόλις, όμως, αρχίσουν οι τρομοκρατικές ατάκες από το MEGA και τον ΣΚΑΪ ότι κινδυνεύει η πέμπτη ή η έκτη δόση κι ότι μπορεί να μην πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, όλοι γατάκια!
Ούτε πορείες, ούτε μαγκιές. Κομμένα όλα. Τουμπεκί ψιλοκομμένο. Όλοι στις προσευχές το ρίχνουμε μην τυχόν και γίνει η στραβή. Εν αναμονή της επόμενης δόσης, άκρα του τάφου σιωπή.
Ξεχνάμε και τη λαβωμένη δημοκρατία, ξεχνάμε και τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, ξεχνάμε τα άδικα μέτρα και την υποταγή στους Γερμανούς, μέχρι και τ’ όνομά μας ξεχνάμε.
Ε, λοιπόν, το πήραν χαμπάρι και οι Γερμανοί και παίζουν το παιχνίδι τους. Εξασφαλίζουν την τάξη και την ησυχία στην Ελλάδα, κάνοντας ένα μικρό δώρο στους εδώ συνεργάτες τους.
Το τραβάνε όσο πάει, ρίχνουν και κανένα σάουντρακ από το «Ψυχώ του ευρώ» να τονιστεί η αγωνία, βρίσκουν κι από κάτι κάθε μέρα για να έχουμε να συζητάμε, όπως συνέβη με την επιστολή Σαμαρά, γενικώς πάνε την καταβολή της επόμενης δόσης όσο πιο μακριά τούς παίρνει.
Η οποία δόση, εν τω μεταξύ, ίσως και να έχει δοθεί πίσω από τις πλάτες μας, να έχουν τακτοποιηθεί οι τόκοι, γενικώς οι τραπεζίτες, οι Βρυξέλλες, το ΔΝΤ να είναι όλοι ευχαριστημένοι, αλλά εμείς δεν πρέπει να το μάθουμε μην τυχόν και ξαναθυμηθούμε να αντιδράσουμε.
Δε θα κουραστώ να το λέω. Ναι μεν όλο αυτό το οικονομοκρατικό σύστημα είναι εχθρός, αλλά ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι μέσα μας, ο εαυτός μας. Αυτός έχει μάθει στα ευκολάκια και δεν αντέχει να ζοριστεί λίγο. Αυτός είναι χέστης και φοβάται τη σκιά του. Εν ολίγοις, αυτός μας έφτασε εδώ που μας έφτασε.
Δεν θέλω να πιστέψω ότι είμαστε τόσο βολεψάκιας, παρτάκιας και συμφεροντολόγος λαός, αλλά τα περιθώριά μου, στενεύουν. Τώρα έχουμε βολευτεί με τις δόσεις μια χαρά. Τέτοια προσαρμοστικότητα στην υποτέλεια είναι θαυμαστή.
Δεν πα να έγινε το ΛΑΟΣ κυβέρνηση! Ε και τι έγινε; Το θέμα είναι να πάρουμε την έκτη δόση. Δεν πα να γίνει και υπουργός Εσωτερικών ο Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής; Ας γίνει. Αρκεί να μην έχουμε τραβήγματα και αγωνίες με την έβδομη δόση.
Άκουγα κάτι παλιούς που έλεγαν «εντάξει, κακή η Χούντα, αλλά γεμίσανε οι τσέπες μας λεφτά» και φρίκαρα! Άκουγα και κάτι λίγο παλιότερους να λένε «σιγά τη δικτατορία του Μεταξά. Μέσα σε μια νύχτα πήραμε όλοι οι εργαζόμενοι 100% αύξηση» και τρελαινόμουν.
Σκεφτόμουν, πωωωω ρε, τι άνθρωποι είναι αυτοί; Τι γενιές αλλόκοτες; Ε, τώρα ήρθε η ώρα να τα λουστώ. Πάει ο Βορίδης να γίνει ήρωας επειδή τον πλασάρουν ότι σταμάτησε την έξοδο σε εφεδρεία των υπαλλήλων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Κανά δυο τέτοια ανταλλάγματα να δώσουν ακόμη στο ΛΑΟΣ επειδή συμμετείχε στην κυβέρνηση και στις εκλογές θα τραβάμε τα μαλλιά μας. Δεν έχουμε Δημοκρατία, κατανοητό. Όμως τουλάχιστον ως τώρα είχαμε προσχήματα. Πάνε κι αυτά. Τέλος.
Κι άντε να δω ύστερα με τι μούτρα θα βρίζουμε τους γερμανούς που είχαν εκλέξει τον Χίτλερ. Μωρέ καλά έλεγε ο Χριστός στους Φαρισαίους και στους Σαδδουκαίους «Όταν γίνει βράδυ, λέτε: “Καλός ο καιρός”, επειδή, ο ουρανός κοκκινίζει. Και το πρωί: “Σήμερα είναι χειμώνας”, επειδή ο ουρανός κοκκινίζει σκοτεινιάζοντας. Υποκριτές, το μεν πρόσωπο του ουρανού ξέρετε να το διακρίνετε, τα σημεία των καιρών, όμως, δεν μπορείτε;»
Αλλά τι να κάνουμε, η Δημοκρατία δεν έχει στόμα να μας πει, «Υποκριτές, το μεν πρόσωπο του ουρανού ξέρετε να το διακρίνετε, τα σημεία του φασισμού που έρχεται, όμως, δεν μπορείτε;».
Όμως, συγχωρέστε με, ξέχασα. Με τη Δημοκρατία το πήγαμε ανάποδα. Πρώτα τη σταυρώσαμε και τώρα κάνουμε την πάπια μην τυχόν αναστηθεί και χάσουμε την έκτη δόση. Αυτά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου