alterthess ...
Το έδωσαν και κατάλαβε χθες το βράδυ στο Μέγαρο Μαξίμου και τα πανηγύρια, για τα αποτελέσματα της έρευνας της Ελληνικής Στατιστικής Αρχή για τη φτώχεια στην Ελλάδα, κράτησαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Το «Άντε γαμήσου εργατιά» του Πανούση ακούστηκε άπειρες φορές, η σαμπάνια έρευε άφθονη και το χαβιάρι ήταν κατάμαυρο. Όταν ο μεγαλύτερος έλληνας όλων των εποχών, ο Λουκάς Παπαδήμος, εμφανίστηκε στο πλατύσκαλο όλοι οι παραβρισκόμενοι ξέσπασαν αρχικά σε χειροκροτήματα και στη συνέχεια σε συνθήματα, με τους διοικητικές της Τράπεζας της Ελλάδος και της Εθνικής, κυρίους/κυρίους Προβόπουλο και Ράπανο, να δίνουν τον τόνο φωνάζοντας ρυθμικά: «Αγαπούλα, πούλα, αγαπούλα πούλα». Σε πελάγη ευτυχία έπλεε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παντελής Καψής που χόρεψε μαζί με τον αδελφό του Μανώλη το «Είμαστε οι πρωταθλητές» των Κουίν.
Γιατί πράγματι το μνημόνιο έφερε την Ελλάδα στη θέση της πρωταθλήτριας, όσον αφορά το πληθυσμό που ζει μέσα στη φτώχεια, μεταξύ των χωρών της παλιάς Ευρωπαϊκής Ένωσης… Άλλωστε, εκεί δεν είναι το θέμα, στη φτωχοποίηση του πληθυσμού;
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που αφορούν το 2010, στην Ελλάδα περισσότερα από 3 εκατομμύρια πολιτών απειλούνται από την φτώχεια. Με τα «κορακίστικα» της ΕΛΣΤΑΤ αυτό σημαίνει πως το 20,1% του πληθυσμού απειλείται από την φτώχεια. Στην πραγματικότητα το ποσοστό βρίσκεται τουλάχιστον στο 30% και τραβάει προς το 40% γιατί πολύ απλά η ΕΛΣΤΑΤ σε αυτή την έρευνα «κατάφερε» να εντοπίσει μόνο – περίπου – τους μισούς άνεργους, από αυτούς που εντοπίζει στις έρευνες για την απασχόληση του εργατικού δυναμικού.
Όπως και να έχουν τα πράγματα η κατάσταση που περιγράφεται στην έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ – και μιλάμε για το 2010 έτσι; - μόνο ως τραγική μπορεί να χαρακτηριστεί καθώς: Το 22,7% του φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι στερείται διατροφής, που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ηµέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του µη φτωχού πληθυσµού εκτιµάται στο 4,2%. Το 63,3% του φτωχού πληθυσµού και το 19,3% του µη φτωχού έχουν οικονοµική δυσκολία να αντιμετωπίσουν έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες, αξίας περίπου 540 ευρώ. Το 27,8% του µη φτωχού πληθυσµού δηλώνει ότι επιβαρύνεται πάρα πολύ από τις συνολικές δαπάνες στέγασης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το φτωχό πληθυσµό εκτιµάται στο 50,6%. Το 12,4% του συνολικού πληθυσµού δηλώνει ότι δυσκολεύεται πάρα πολύ στην αποπληρωµή δανείων ή δόσεων για αγορά αγαθών και υπηρεσιών. Το 37,9% του φτωχού πληθυσµού δηλώνει δυσκολία στην πληρωµή πάγιων λογαριασµών, όπως του ηλεκτρικού ρεύµατος, του νερού και του φυσικού αερίου.
Το 47,3% του φτωχού πληθυσµού αναφέρει µεγάλη δυσκολία στην αντιµετώπιση των συνήθων αναγκών του µε το συνολικό µηνιαίο ή εβδοµαδιαίο εισόδηµά του. Όλα αυτά πάνε να πουν ότι η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών (δυσκολία ικανοποίησης βασικών αναγκών, ανεπαρκείς συνθήκες στέγασης, επιβάρυνση από τις δαπάνες στέγασης, αδυναµία αποπληρωµής δανείων ή αγορών µε δόσεις, δυσκολίες στην πληρωµή πάγιων λογαριασµών, δυσκολία αντιµετώπισης των συνήθων αναγκών, ποιότητα ζωής) δεν αφορά µόνο το φτωχό πληθυσµό, αλλά και µέρος του µη φτωχού πληθυσµού. Που πάει να πει ότι αποδεδειγμένα από τη φτώχεια απειλούνται τουλάχιστον 4 στους 10 πολίτες στην Ελλάδα. Ακόμα ενδιαφέρον έχει το εξής: Σύμφωνα με την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ το χρηματικό όριο της φτώχειας – σε ετήσια βάση – ανέρχεται στα 7.178 ανά άτομο και στα 15.073 για τα ζευγάρια με δύο ανήλικα (ή εξαρτώμενα) παιδιά. Έλα που όμως με τη μείωση του αφορολόγητου αυτά τα εισοδήματα θα φορολογηθούν! Αλλά στην τελική αυτός δεν είναι ο στόχος του μνημονίου, δηλαδή να φορολογηθούν οι από τα κάτω και να αρπάξουν και να κλέψουν ότι μπορούν οι από τα πάνω…
Το «Άντε γαμήσου εργατιά» του Πανούση ακούστηκε άπειρες φορές, η σαμπάνια έρευε άφθονη και το χαβιάρι ήταν κατάμαυρο. Όταν ο μεγαλύτερος έλληνας όλων των εποχών, ο Λουκάς Παπαδήμος, εμφανίστηκε στο πλατύσκαλο όλοι οι παραβρισκόμενοι ξέσπασαν αρχικά σε χειροκροτήματα και στη συνέχεια σε συνθήματα, με τους διοικητικές της Τράπεζας της Ελλάδος και της Εθνικής, κυρίους/κυρίους Προβόπουλο και Ράπανο, να δίνουν τον τόνο φωνάζοντας ρυθμικά: «Αγαπούλα, πούλα, αγαπούλα πούλα». Σε πελάγη ευτυχία έπλεε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παντελής Καψής που χόρεψε μαζί με τον αδελφό του Μανώλη το «Είμαστε οι πρωταθλητές» των Κουίν.
Γιατί πράγματι το μνημόνιο έφερε την Ελλάδα στη θέση της πρωταθλήτριας, όσον αφορά το πληθυσμό που ζει μέσα στη φτώχεια, μεταξύ των χωρών της παλιάς Ευρωπαϊκής Ένωσης… Άλλωστε, εκεί δεν είναι το θέμα, στη φτωχοποίηση του πληθυσμού;
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που αφορούν το 2010, στην Ελλάδα περισσότερα από 3 εκατομμύρια πολιτών απειλούνται από την φτώχεια. Με τα «κορακίστικα» της ΕΛΣΤΑΤ αυτό σημαίνει πως το 20,1% του πληθυσμού απειλείται από την φτώχεια. Στην πραγματικότητα το ποσοστό βρίσκεται τουλάχιστον στο 30% και τραβάει προς το 40% γιατί πολύ απλά η ΕΛΣΤΑΤ σε αυτή την έρευνα «κατάφερε» να εντοπίσει μόνο – περίπου – τους μισούς άνεργους, από αυτούς που εντοπίζει στις έρευνες για την απασχόληση του εργατικού δυναμικού.
Όπως και να έχουν τα πράγματα η κατάσταση που περιγράφεται στην έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ – και μιλάμε για το 2010 έτσι; - μόνο ως τραγική μπορεί να χαρακτηριστεί καθώς: Το 22,7% του φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι στερείται διατροφής, που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ηµέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του µη φτωχού πληθυσµού εκτιµάται στο 4,2%. Το 63,3% του φτωχού πληθυσµού και το 19,3% του µη φτωχού έχουν οικονοµική δυσκολία να αντιμετωπίσουν έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες, αξίας περίπου 540 ευρώ. Το 27,8% του µη φτωχού πληθυσµού δηλώνει ότι επιβαρύνεται πάρα πολύ από τις συνολικές δαπάνες στέγασης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το φτωχό πληθυσµό εκτιµάται στο 50,6%. Το 12,4% του συνολικού πληθυσµού δηλώνει ότι δυσκολεύεται πάρα πολύ στην αποπληρωµή δανείων ή δόσεων για αγορά αγαθών και υπηρεσιών. Το 37,9% του φτωχού πληθυσµού δηλώνει δυσκολία στην πληρωµή πάγιων λογαριασµών, όπως του ηλεκτρικού ρεύµατος, του νερού και του φυσικού αερίου.
Το 47,3% του φτωχού πληθυσµού αναφέρει µεγάλη δυσκολία στην αντιµετώπιση των συνήθων αναγκών του µε το συνολικό µηνιαίο ή εβδοµαδιαίο εισόδηµά του. Όλα αυτά πάνε να πουν ότι η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών (δυσκολία ικανοποίησης βασικών αναγκών, ανεπαρκείς συνθήκες στέγασης, επιβάρυνση από τις δαπάνες στέγασης, αδυναµία αποπληρωµής δανείων ή αγορών µε δόσεις, δυσκολίες στην πληρωµή πάγιων λογαριασµών, δυσκολία αντιµετώπισης των συνήθων αναγκών, ποιότητα ζωής) δεν αφορά µόνο το φτωχό πληθυσµό, αλλά και µέρος του µη φτωχού πληθυσµού. Που πάει να πει ότι αποδεδειγμένα από τη φτώχεια απειλούνται τουλάχιστον 4 στους 10 πολίτες στην Ελλάδα. Ακόμα ενδιαφέρον έχει το εξής: Σύμφωνα με την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ το χρηματικό όριο της φτώχειας – σε ετήσια βάση – ανέρχεται στα 7.178 ανά άτομο και στα 15.073 για τα ζευγάρια με δύο ανήλικα (ή εξαρτώμενα) παιδιά. Έλα που όμως με τη μείωση του αφορολόγητου αυτά τα εισοδήματα θα φορολογηθούν! Αλλά στην τελική αυτός δεν είναι ο στόχος του μνημονίου, δηλαδή να φορολογηθούν οι από τα κάτω και να αρπάξουν και να κλέψουν ότι μπορούν οι από τα πάνω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου