Ελληνοφρένεια...
Φταίει ο καιρός, φταίει ο Χατζηπετρής, φταίει η μοίρα μας, φταίνε όλοι.
Δικαιολογίες οργισμένων και αγανακτισμένων πολιτών, για αυτά που δεν κάνουμε, και για όσα πρέπει να κάνουμε. Πόσες φορές τα τελευταία δυο χρόνια δεν έχουμε ακούσει ή πει, την εξής φράση: «Τόσα μας κάνουν οι αλήτες και εμείς εκεί… πρόβατα. Μα δεν θα ξεσηκωθούμε, επιτέλους;»
Η απάντηση είναι, όχι με αυτά τα μυαλά. Με άλλα μυαλά ναι.
Κάποια στιγμή θα πρέπει, για την δική μας απραξία και ατολμία, να πάψουμε να αναζητούμε, ευθύνες, από κόμματα, ηγεσίες, συνδικαλιστές, που είναι δηλωμένοι κατά του μνημονίου. Να πάψουμε να αναζητούμε ευθύνες από άλλους… γενικώς.
Λαός που περιμένει, κάποιος άλλος να του πει, πότε και πως θα σωθεί… δεν σώζεται με τίποτα.
Λαός που ψάχνει συνεχώς αφορμές, θα καταντήσει ο ίδιος αφορμή για γέλια.
Λαός που περιμένει την κατάλληλη στιγμή, θα γίνει ακατάλληλος.
Λαός που νομίζει ότι θα την βγάλει σχετικά καθαρή, την βγάζει σχετικά βρώμικα.
Λαός που δεν πάλεψε με τις ψευδαισθήσεις του, δεν μπορεί να παλέψει με τίποτε άλλο.
Έχω κουραστεί να ακούω, αγανακτισμένους, οργισμένους, έτοιμους για όλα, ετοιμοπόλεμους και αποφασισμένους. Και έχω κουραστεί να μετράω σχεδόν τους ίδιους, στις ίδιες μορφές κινητοποιήσεων. Έχω κουραστεί από την μονοτονία των δικαιολογιών…
Ξέρω δεν είναι εύκολο. Αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Η κινητοποίηση του κόσμου, είναι μονόδρομος. Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, επειδή δεν σταθήκαμε όρθιοι, τα τελευταία δύο χρόνια. Μας βούλιαξαν και βουλιάξαμε. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος. Όλοι μιλούν, αποφασίζουν και πράττουν στο όνομα του ελληνικού λαού. Βυσσοδομούν, επάνω του. Αν δεν μπορούμε να «κάνουμε επανάσταση», τουλάχιστον ας «κάνουμε σοβαρότητα».
Ας σκεφτούμε περισσότερο, ας συνειδητοποιήσουμε περισσότερο, ας ξεφοβηθούμε περισσότερο, ας ξεμπλοκάρουμε περισσότερο. Ας τολμήσουμε.
ΥΓ. Όλα τα παραπάνω μπορεί να μην ισχύουν, αν με πείσει κάποιος, ότι όλη αυτή η «καρτερία», είναι για να γίνει ακόμη μεγαλύτερη και πιο ηχηρή η έκρηξη… Οπότε, πάσο. Αλλά πείτε το μας, για να χαλαρώσουμε.
Θύμιος Κ.
Φταίει ο καιρός, φταίει ο Χατζηπετρής, φταίει η μοίρα μας, φταίνε όλοι.
Δικαιολογίες οργισμένων και αγανακτισμένων πολιτών, για αυτά που δεν κάνουμε, και για όσα πρέπει να κάνουμε. Πόσες φορές τα τελευταία δυο χρόνια δεν έχουμε ακούσει ή πει, την εξής φράση: «Τόσα μας κάνουν οι αλήτες και εμείς εκεί… πρόβατα. Μα δεν θα ξεσηκωθούμε, επιτέλους;»
Η απάντηση είναι, όχι με αυτά τα μυαλά. Με άλλα μυαλά ναι.
Κάποια στιγμή θα πρέπει, για την δική μας απραξία και ατολμία, να πάψουμε να αναζητούμε, ευθύνες, από κόμματα, ηγεσίες, συνδικαλιστές, που είναι δηλωμένοι κατά του μνημονίου. Να πάψουμε να αναζητούμε ευθύνες από άλλους… γενικώς.
Λαός που περιμένει, κάποιος άλλος να του πει, πότε και πως θα σωθεί… δεν σώζεται με τίποτα.
Λαός που ψάχνει συνεχώς αφορμές, θα καταντήσει ο ίδιος αφορμή για γέλια.
Λαός που περιμένει την κατάλληλη στιγμή, θα γίνει ακατάλληλος.
Λαός που νομίζει ότι θα την βγάλει σχετικά καθαρή, την βγάζει σχετικά βρώμικα.
Λαός που δεν πάλεψε με τις ψευδαισθήσεις του, δεν μπορεί να παλέψει με τίποτε άλλο.
Έχω κουραστεί να ακούω, αγανακτισμένους, οργισμένους, έτοιμους για όλα, ετοιμοπόλεμους και αποφασισμένους. Και έχω κουραστεί να μετράω σχεδόν τους ίδιους, στις ίδιες μορφές κινητοποιήσεων. Έχω κουραστεί από την μονοτονία των δικαιολογιών…
Ξέρω δεν είναι εύκολο. Αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Η κινητοποίηση του κόσμου, είναι μονόδρομος. Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, επειδή δεν σταθήκαμε όρθιοι, τα τελευταία δύο χρόνια. Μας βούλιαξαν και βουλιάξαμε. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος. Όλοι μιλούν, αποφασίζουν και πράττουν στο όνομα του ελληνικού λαού. Βυσσοδομούν, επάνω του. Αν δεν μπορούμε να «κάνουμε επανάσταση», τουλάχιστον ας «κάνουμε σοβαρότητα».
Ας σκεφτούμε περισσότερο, ας συνειδητοποιήσουμε περισσότερο, ας ξεφοβηθούμε περισσότερο, ας ξεμπλοκάρουμε περισσότερο. Ας τολμήσουμε.
ΥΓ. Όλα τα παραπάνω μπορεί να μην ισχύουν, αν με πείσει κάποιος, ότι όλη αυτή η «καρτερία», είναι για να γίνει ακόμη μεγαλύτερη και πιο ηχηρή η έκρηξη… Οπότε, πάσο. Αλλά πείτε το μας, για να χαλαρώσουμε.
Θύμιος Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου