Η Αυγή online...
Μέχρι την τελευταία μέρα που θα διαλυθεί η Βουλή, η αμφισβητούμενη πλειοψηφία των συγκυβερνώντων κομμάτων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. δεν θα έχει αφήσει τίποτε όρθιο. Θα εκτελέσει τα συμβόλαια που απορρέουν από το Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. Αυτό σημαίνει, πράγματι, κυβέρνηση ειδικού σκοπού!
Χθες στην Ολομέλεια της Βουλής, λίγο πριν ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, κατατέθηκε τροπολογία με την οποία νομοθετείται η κατά προτεραιότητα ικανοποίηση των αξιώσεων των τοκογλύφων έναντι όλων των άλλων κοινωνικών αναγκών, ακόμη και των ανελαστικών δαπανών του κράτους. Επίσης συγκροτείται, μακριά και πέρα από κάθε ελληνικό έλεγχο, το Ταμείο, ο περιβόητος Λογαριασμός, όπου θα κατατίθενται απευθείας τα χρήματα του δανείου - μαμούθ και τα έσοδα του κράτους από τη φορολογία και τις αποκρατικοποιήσεις, προκειμένου να αποπληρώνονται πρώτα - πρώτα οι πιστωτές.
Πρόκειται για ρύθμιση που γυρίζει τη χώρα στις σκοτεινές στιγμές της εισβολής του Ιμπραήμ το 1825, τότε που η Επανάσταση ψυχορραγούσε και ο Μαυροκορδάτος συνήψε επαχθή δάνεια με τους Άγγλους τραπεζίτες, τα αποκαλούμενα "Το Συμφωνητικόν της πωληθείσης Ελλάδος". Πολλά είχαν ακουστεί τότε για ιδιοτέλειες και άλλα παρεμφερή...
Περίπου δύο αιώνες μετά, το κρατικό ταμείο παραδίδεται στους πιστωτές, καθώς αφαιρείται από την εκάστοτε κυβέρνηση η εξουσία της δημοσιονομικής διαχείρισης. Εφεξής (μέχρι να αποπληρωθεί το χρέος, που όμως συνεχώς αυξάνεται με τα νέα δάνεια...) το κράτος δεν μπορεί να κάνει στάση πληρωμών προς το εξωτερικό, δηλαδή προς τους δανειστές. Υποχρεώνεται όμως να κάνει στάση πληρωμών προς το εσωτερικό της χώρας, δηλαδή προς τον λαό. Οι κοινωνικές ανάγκες, όπως οι μισθοί, οι συντάξεις, η περίθαλψη, η εκπαίδευση, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Το κράτος για πολλά χρόνια στερείται σοβαρών δυνατοτήτων να αναθερμάνει την οικονομία. Η λεόντειος δέσμευση υπέρ των πιστωτών συνιστά μηχανή συνεχούς ύφεσης. Και συνεχούς εκτόξευσης του δημόσιου χρέους.
Δεν πρόκειται μόνο για προσβολή της εθνικής κυριαρχίας και για επιβολή καθεστώτος κοινωνικής εκπτώχευσης. Εγκαθιδρύεται το σπιράλ της ύφεσης, που τελικώς θα επιδεινώσει κι αυτή την αποπληρωμή του χρέους. Να χαίρεται, λοιπόν, ο κ. Βενιζέλος τη συμφωνία που πέτυχε, για την οποία μόλις χθες κοκορευόταν ότι συνιστά "εθνική περιουσία". Ούτε εθνική, ούτε περιουσία! Μόνον εθνική ντροπή!
Ο κοινοβουλευτικός εκβιασμός που επιχειρήθηκε χθες δεν συνιστά μικρότερης σημασίας πρόβλημα σε σχέση με το πρωτάκουστο και αμαρτωλό περιεχόμενο της τροπολογίας. Ιστορικά η προσβολή ήταν τριπλή: αφορούσε την εθνική κυριαρχία, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία. Η ιστορία επιβεβαιώνεται και σήμερα.
Χθες στην Ολομέλεια της Βουλής, λίγο πριν ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, κατατέθηκε τροπολογία με την οποία νομοθετείται η κατά προτεραιότητα ικανοποίηση των αξιώσεων των τοκογλύφων έναντι όλων των άλλων κοινωνικών αναγκών, ακόμη και των ανελαστικών δαπανών του κράτους. Επίσης συγκροτείται, μακριά και πέρα από κάθε ελληνικό έλεγχο, το Ταμείο, ο περιβόητος Λογαριασμός, όπου θα κατατίθενται απευθείας τα χρήματα του δανείου - μαμούθ και τα έσοδα του κράτους από τη φορολογία και τις αποκρατικοποιήσεις, προκειμένου να αποπληρώνονται πρώτα - πρώτα οι πιστωτές.
Πρόκειται για ρύθμιση που γυρίζει τη χώρα στις σκοτεινές στιγμές της εισβολής του Ιμπραήμ το 1825, τότε που η Επανάσταση ψυχορραγούσε και ο Μαυροκορδάτος συνήψε επαχθή δάνεια με τους Άγγλους τραπεζίτες, τα αποκαλούμενα "Το Συμφωνητικόν της πωληθείσης Ελλάδος". Πολλά είχαν ακουστεί τότε για ιδιοτέλειες και άλλα παρεμφερή...
Περίπου δύο αιώνες μετά, το κρατικό ταμείο παραδίδεται στους πιστωτές, καθώς αφαιρείται από την εκάστοτε κυβέρνηση η εξουσία της δημοσιονομικής διαχείρισης. Εφεξής (μέχρι να αποπληρωθεί το χρέος, που όμως συνεχώς αυξάνεται με τα νέα δάνεια...) το κράτος δεν μπορεί να κάνει στάση πληρωμών προς το εξωτερικό, δηλαδή προς τους δανειστές. Υποχρεώνεται όμως να κάνει στάση πληρωμών προς το εσωτερικό της χώρας, δηλαδή προς τον λαό. Οι κοινωνικές ανάγκες, όπως οι μισθοί, οι συντάξεις, η περίθαλψη, η εκπαίδευση, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Το κράτος για πολλά χρόνια στερείται σοβαρών δυνατοτήτων να αναθερμάνει την οικονομία. Η λεόντειος δέσμευση υπέρ των πιστωτών συνιστά μηχανή συνεχούς ύφεσης. Και συνεχούς εκτόξευσης του δημόσιου χρέους.
Δεν πρόκειται μόνο για προσβολή της εθνικής κυριαρχίας και για επιβολή καθεστώτος κοινωνικής εκπτώχευσης. Εγκαθιδρύεται το σπιράλ της ύφεσης, που τελικώς θα επιδεινώσει κι αυτή την αποπληρωμή του χρέους. Να χαίρεται, λοιπόν, ο κ. Βενιζέλος τη συμφωνία που πέτυχε, για την οποία μόλις χθες κοκορευόταν ότι συνιστά "εθνική περιουσία". Ούτε εθνική, ούτε περιουσία! Μόνον εθνική ντροπή!
Ο κοινοβουλευτικός εκβιασμός που επιχειρήθηκε χθες δεν συνιστά μικρότερης σημασίας πρόβλημα σε σχέση με το πρωτάκουστο και αμαρτωλό περιεχόμενο της τροπολογίας. Ιστορικά η προσβολή ήταν τριπλή: αφορούσε την εθνική κυριαρχία, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία. Η ιστορία επιβεβαιώνεται και σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου