Παναγιωτης Φραντζης...
Εκτός από τα ΜΑΤ στις πορείες, το κράτος χρησιμοποιεί νέες έξυπνες μεθόδους ελέγχου του πλήθους. Έχουμε διαπιστώσει τι σημαίνει προβοκάτσια στις μεγάλες διαδηλώσεις των τελευταίων τριών χρόνων. Μάθαμε πρόσφατα ότι ο επίσημος μηχανισμός του υπουργείου Δημόσιας Τάξης παρεμβαίνει και στη σφαίρα της ενημέρωσης διαδίδοντας ψευδείς ειδήσεις στα ΜΜΕ.
Την ημέρα της επίσκεψης Μέρκελ νωρίς το πρωί κυκλοφόρησε σε όλο το διαδίκτυο ότι απαγορεύονται οι πορείες στο κέντρο της Αθήνας. Δημοσιογράφοι είχαν λάβει νωρίτερα σχετική ενημέρωση με SMS. Ιστοσελίδες μεγάλων εφημερίδων και δίκτυα εναλλακτικής πληροφόρησης έπεσαν στην παγίδα που στήθηκε από ψηλά. Πέρασαν μερικές ώρες για να διευκρινιστεί ότι η απαγόρευση αφορά το τμήμα της διαδρομής της γερμανίδας καγκελαρίου από το αεροδρόμιο ως την Ηρώδου Αττικού.
Ο Θανάσης Παφίλης την ημέρα της πορείας του Πολυτεχνείου κατήγγειλε διαρροές του υπουργείου προς δημοσιογράφους ότι η πορεία προς την ισραηλινή πρεσβεία θα επιτραπεί μόνο για τα μπλοκ του ΚΚΕ. Είχαν ήδη εμφανιστεί σχετικές αναρτήσεις στο διαδίκτυο. Η παραπληροφόρηση ακυρώθηκε όταν άρχισαν να φτάνουν μηνύματα από τα μπροστινά μπλοκ του Συλλόγου Φοιτητών ΕΜΠ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έλεγαν «Προχωράμε όλοι μαζί».
Ανέκαθεν η αστυνομία λειτουργούσε και σαν δίκτυο κρατικής προπαγάνδας. Σήμερα ο διάχυτος κόσμος της ατομικότητας του διαδικτύου προσφέρει νέες δυνατότητες. Το παλιό, το κράτος και οι μηχανισμοί του, ντύνεται καινούργιο. Στις πορείες νεαροί ασφαλίτες κυκλοφορούν σαν άγριοι διαδηλωτές – γιατί να μην κάνουν το ίδιο και στον υπολογιστή τους; Γιατί να μην ενισχύουν τους ανταγωνισμούς που αναπτύσσονται ανάμεσα στις δυνάμεις του κινήματος; Γιατί να μην διαδίδουν παλιά (όπως ότι ήταν ανύπαρκτη η ΚΝΕ στην εξέγερση του Πολυτεχνείου) και νέα ψέματα;
Το ΚΚΕ, που έχει μια τάση να καταφεύγει στην πρακτορολογία, αν αναλύσει καλύτερα τη στάση του από το Δεκέμβρη του 2008, ίσως καταλάβει γιατί αποκόπηκε από ένα τμήμα της νεολαίας, και πότε οι προβοκάτσιες είχαν αποτέλεσμα. Γιατί ήταν δύσκολο να έρθει το ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα στις τελευταίες συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων»; Γιατί είχαν δουλέψει διάφοροι μηχανισμοί στις πλατείες. Ναι, είχαν δουλέψει. Όμως σε ποιο έδαφος αναπτύχθηκε η δράση των μηχανισμών του κράτους; Σε ποιο έδαφος αναπτύσσεται, από δεξιά κι αριστερά, η μανία εναντίον του με αφορμή ένα δημοσίευμα για τον θάνατο ενός παλιού αντιστασιακού;
Από την άλλη πλευρά, αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν την τάση να καταφεύγουν σε μια κριτική απέναντι στο ΚΚΕ επικίνδυνα ρηχή. Ήταν το ΠΑΜΕ φρουρός της Βουλής στις 20 Οκτωβρίου 2011 όπως διέδιδε ο Άδωνις και οι Πρετεντέρηδες; Ήταν η Παπαρήγα με γραμμή αστικής ευθύνης όπως περίπου έγραψε ο Παπαχελάς πρόσφατα; Το φλερτ με τον αναρχισμό και τον κινηματισμό, φέρνει εύκολες απαντήσεις για το ποιος είναι πιο «αντισυστημικός», δεν διαφοροποιεί όμως λαϊκές δυνάμεις από τη στρατηγική του αντιπάλου, και καθηλώνει τελικά τις συνειδήσεις, όσο η θεία εξέγερση αναβάλλεται, στην αναμονή εκλογικών κοινοβουλευτικών λύσεων.
(ΠΡΙΝ, 25 Νοεμβρίου 2012)
Την ημέρα της επίσκεψης Μέρκελ νωρίς το πρωί κυκλοφόρησε σε όλο το διαδίκτυο ότι απαγορεύονται οι πορείες στο κέντρο της Αθήνας. Δημοσιογράφοι είχαν λάβει νωρίτερα σχετική ενημέρωση με SMS. Ιστοσελίδες μεγάλων εφημερίδων και δίκτυα εναλλακτικής πληροφόρησης έπεσαν στην παγίδα που στήθηκε από ψηλά. Πέρασαν μερικές ώρες για να διευκρινιστεί ότι η απαγόρευση αφορά το τμήμα της διαδρομής της γερμανίδας καγκελαρίου από το αεροδρόμιο ως την Ηρώδου Αττικού.
Ο Θανάσης Παφίλης την ημέρα της πορείας του Πολυτεχνείου κατήγγειλε διαρροές του υπουργείου προς δημοσιογράφους ότι η πορεία προς την ισραηλινή πρεσβεία θα επιτραπεί μόνο για τα μπλοκ του ΚΚΕ. Είχαν ήδη εμφανιστεί σχετικές αναρτήσεις στο διαδίκτυο. Η παραπληροφόρηση ακυρώθηκε όταν άρχισαν να φτάνουν μηνύματα από τα μπροστινά μπλοκ του Συλλόγου Φοιτητών ΕΜΠ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έλεγαν «Προχωράμε όλοι μαζί».
Ανέκαθεν η αστυνομία λειτουργούσε και σαν δίκτυο κρατικής προπαγάνδας. Σήμερα ο διάχυτος κόσμος της ατομικότητας του διαδικτύου προσφέρει νέες δυνατότητες. Το παλιό, το κράτος και οι μηχανισμοί του, ντύνεται καινούργιο. Στις πορείες νεαροί ασφαλίτες κυκλοφορούν σαν άγριοι διαδηλωτές – γιατί να μην κάνουν το ίδιο και στον υπολογιστή τους; Γιατί να μην ενισχύουν τους ανταγωνισμούς που αναπτύσσονται ανάμεσα στις δυνάμεις του κινήματος; Γιατί να μην διαδίδουν παλιά (όπως ότι ήταν ανύπαρκτη η ΚΝΕ στην εξέγερση του Πολυτεχνείου) και νέα ψέματα;
Το ΚΚΕ, που έχει μια τάση να καταφεύγει στην πρακτορολογία, αν αναλύσει καλύτερα τη στάση του από το Δεκέμβρη του 2008, ίσως καταλάβει γιατί αποκόπηκε από ένα τμήμα της νεολαίας, και πότε οι προβοκάτσιες είχαν αποτέλεσμα. Γιατί ήταν δύσκολο να έρθει το ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα στις τελευταίες συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων»; Γιατί είχαν δουλέψει διάφοροι μηχανισμοί στις πλατείες. Ναι, είχαν δουλέψει. Όμως σε ποιο έδαφος αναπτύχθηκε η δράση των μηχανισμών του κράτους; Σε ποιο έδαφος αναπτύσσεται, από δεξιά κι αριστερά, η μανία εναντίον του με αφορμή ένα δημοσίευμα για τον θάνατο ενός παλιού αντιστασιακού;
Από την άλλη πλευρά, αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν την τάση να καταφεύγουν σε μια κριτική απέναντι στο ΚΚΕ επικίνδυνα ρηχή. Ήταν το ΠΑΜΕ φρουρός της Βουλής στις 20 Οκτωβρίου 2011 όπως διέδιδε ο Άδωνις και οι Πρετεντέρηδες; Ήταν η Παπαρήγα με γραμμή αστικής ευθύνης όπως περίπου έγραψε ο Παπαχελάς πρόσφατα; Το φλερτ με τον αναρχισμό και τον κινηματισμό, φέρνει εύκολες απαντήσεις για το ποιος είναι πιο «αντισυστημικός», δεν διαφοροποιεί όμως λαϊκές δυνάμεις από τη στρατηγική του αντιπάλου, και καθηλώνει τελικά τις συνειδήσεις, όσο η θεία εξέγερση αναβάλλεται, στην αναμονή εκλογικών κοινοβουλευτικών λύσεων.
(ΠΡΙΝ, 25 Νοεμβρίου 2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου