του Δημητρη Παπαχρηστου, απο το Εθνος...
Γίνονται καθημερινά «πράγματα και θαύματα». Ζούμε μέσα σε μια παράλογη κατάσταση, «μνημόνια, αντιμνημόνια» μα το μνήμα παραμένει ανοικτό. Οι απολύσεις περιμένουν, το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ ακινήτων επίσης.
Οι τροϊκανοί έφυγαν για να ξανάρθουν τέλος του Μάρτη, η δόση των 8,8 δισ. θα εκταμιευτεί κι όλα θα γίνουν μέλι-γάλα, θα επέλθει μεταξύ των κυβερνώντων συνεννόηση για να συνεχιστεί η εξόντωση ενός λαού πλέον που δεν αντέχει άλλο.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κατατρομοκράτηση συνεχίζεται από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς με εμπροσθοφυλακή τα ηλεκτρονικά μέσα που σπέρνουν πανικό με λόγια και εικόνες που προβάλλουν και την ίδια στιγμή συμβάλλουν με την παρουσία τους οι διάφοροι βουλευτές όλων των κομμάτων και διάφοροι παράγοντες και αναλυτές της κρίσης που βιώνουν όμως οι πεινασμένοι, που τους εμφανίζουν κι αυτούς για να συμπληρωθεί το πάζλ της εικόνας. Οι χορτάτοι μιλάνε για τους άνεργους και πεινασμένους, προτείνοντας τρόπους για να σωθούν.
Οταν περιμένουμε να αντιδράσουν κάποιοι άλλοι χωρίς να βάζουμε μέσα στους άλλους και τους εαυτούς μας, θα περιμένουμε για πολύ ακόμα. Ας αρχίσουμε από τα μικρά, από την αντιμετώπιση της δυστυχίας που κάποιοι άνθρωποι πλέον δεν μπορούν να κρύψουν ούτε να αντέξουν.
Η αλληλεγγύη, κοινωνική και προσωπική, μπορεί να αντιπαλέψει την κρίση και να προκαλέσει και να προξενήσει ομάδες πρωτοβουλιών με στόχο την ανατροπή, με εθνικοταξικό απελευθερωτικό αγώνα, γιατί ζούμε σε συνθήκες κατοχής που έχουν επιβάλει οι δανειστές μας τροϊκανοί, βοηθούμενοι από δικούς μας του εσωτερικού χώρου.
Θα πρέπει να αποφευχθεί η αλληλοσφαγή και η εμφυλιακή κατάσταση που δημιουργείται μέσα στους χώρους και τους κλάδους των εργαζομένων.
Θα πρέπει να πιαστούμε και από τα συναισθήματα που έχουμε καταχωνιασμένα. Να αντιμετωπίσουμε την αγριότητα και τη σκληρότητα που αρχίζει να κερδίζει έδαφος.
Δεν είναι ντροπή να κλάψεις, να γελάσεις, να αγαπήσεις, να ονειρευτείς και να ζητήσεις και να δώσεις βοήθεια.
Ηρθε καιρός να ανταλλάξουμε όχι μόνο το περίσσευμα αλλά και το υστέρημα όταν υπάρχει ανάγκη.
Γίνονται καθημερινά «πράγματα και θαύματα». Ζούμε μέσα σε μια παράλογη κατάσταση, «μνημόνια, αντιμνημόνια» μα το μνήμα παραμένει ανοικτό. Οι απολύσεις περιμένουν, το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ ακινήτων επίσης.
Οι τροϊκανοί έφυγαν για να ξανάρθουν τέλος του Μάρτη, η δόση των 8,8 δισ. θα εκταμιευτεί κι όλα θα γίνουν μέλι-γάλα, θα επέλθει μεταξύ των κυβερνώντων συνεννόηση για να συνεχιστεί η εξόντωση ενός λαού πλέον που δεν αντέχει άλλο.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κατατρομοκράτηση συνεχίζεται από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς με εμπροσθοφυλακή τα ηλεκτρονικά μέσα που σπέρνουν πανικό με λόγια και εικόνες που προβάλλουν και την ίδια στιγμή συμβάλλουν με την παρουσία τους οι διάφοροι βουλευτές όλων των κομμάτων και διάφοροι παράγοντες και αναλυτές της κρίσης που βιώνουν όμως οι πεινασμένοι, που τους εμφανίζουν κι αυτούς για να συμπληρωθεί το πάζλ της εικόνας. Οι χορτάτοι μιλάνε για τους άνεργους και πεινασμένους, προτείνοντας τρόπους για να σωθούν.
Οταν περιμένουμε να αντιδράσουν κάποιοι άλλοι χωρίς να βάζουμε μέσα στους άλλους και τους εαυτούς μας, θα περιμένουμε για πολύ ακόμα. Ας αρχίσουμε από τα μικρά, από την αντιμετώπιση της δυστυχίας που κάποιοι άνθρωποι πλέον δεν μπορούν να κρύψουν ούτε να αντέξουν.
Η αλληλεγγύη, κοινωνική και προσωπική, μπορεί να αντιπαλέψει την κρίση και να προκαλέσει και να προξενήσει ομάδες πρωτοβουλιών με στόχο την ανατροπή, με εθνικοταξικό απελευθερωτικό αγώνα, γιατί ζούμε σε συνθήκες κατοχής που έχουν επιβάλει οι δανειστές μας τροϊκανοί, βοηθούμενοι από δικούς μας του εσωτερικού χώρου.
Θα πρέπει να αποφευχθεί η αλληλοσφαγή και η εμφυλιακή κατάσταση που δημιουργείται μέσα στους χώρους και τους κλάδους των εργαζομένων.
Θα πρέπει να πιαστούμε και από τα συναισθήματα που έχουμε καταχωνιασμένα. Να αντιμετωπίσουμε την αγριότητα και τη σκληρότητα που αρχίζει να κερδίζει έδαφος.
Δεν είναι ντροπή να κλάψεις, να γελάσεις, να αγαπήσεις, να ονειρευτείς και να ζητήσεις και να δώσεις βοήθεια.
Ηρθε καιρός να ανταλλάξουμε όχι μόνο το περίσσευμα αλλά και το υστέρημα όταν υπάρχει ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου