Μονοκαλλιέργεια κουλτούρας...

Greekjammer...

Αναρωτιέται ο teddygr στο άρθρο του περι λαικής σοφίας αν οι συμπολίτες του είναι
καλά (από πνευματική πλευρά..):

Η σοφία του λαού… Ποιά σοφία, καλέ; Αυτή που εξόρισε τον Αριστείδη τον Δίκαιο, που ζήτησε την απελευθέρωση του Βαρραβά, που ονειρεύτηκε την “μεγάλη Ελλάδα” ή που στήριξε τον Χίτλερ στην εξουσία; Αυτή που ονόμασε “εθνάρχη” τον Καραμανλή και “γέρο τής δημοκρατίας” τον γερο-Παπανδρέου; Ή, μήπως, αυτή που πρόσφατα επέλεξε ως κυβερνήτες της τον Κωστάκη, τον Γιωργάκη και τον Αντωνάκη; Σοβαρή σοφία, ρε σεις! Να την κάνουμε και δημοτικό τραγούδι, π’ ανάθεμά μας…

Αναρωτιέται και συμπεραίνει  και ο Βιλιάρδος σε ένα ξέσπαμα του εκτός οικονομικών θεμάτων στο άρθρο του Η πολιτική των υποκλίσεων

Κατά την άποψη μου λοιπόν, η σιωπή των «αμνών», πριν από τη σφαγή τους, δεν έχει να κάνει απλά με την κατάθλιψη και τις συνέπειές της. Πρωτίστως οφείλεται σε έναν βαθιά ριζωμένο ατομικισμό, τον οποίο το σύστημα καλλιέργησε (με επιτυχία προφανώς), επί σειρά δεκαετιών.
…..
Ο ατομικισμός είναι επίσης αλληλένδετος με μία πρωτοφανή έλλειψη παιδείας, καθώς επίσης με μία συλλογική αυταπάτη/ουτοπία. Και σε αυτό το κομμάτι έκανε πολύ καλή δουλειά το σύστημα, μέσω του ατελέστατου εκπαιδευτικού συστήματος – όπως επίσης μέσω των «συστημικών» ΜΜΕ, τα οποία επί δεκαετίες έτρεφαν τους θεατές, τους ακροατές και τους αναγνώστες με σκουπίδια (τώρα τελευταία και με τούρκικες σαπουνόπερες από κάποια κανάλια, τα οποία φαίνεται πως θαυμάζουν τον αθάνατο οθωμανικό πολιτισμό). Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν στρατιές «λοβοτομημένων» οι οποίοι, μετά από μία τελική πλύση εγκεφάλου, απλά αναπαράγουν άθλια στερεότυπα και σαθρά πρότυπα – ενώ είναι ανίκανοι για συνδυαστική σκέψη και για απλή λογική.

Η απάντηση μου και στους δυο ήταν η ακόλουθη:

Αν πεις σε έναν οικογενειάρχη ότι θα τον επισκεφτείς με μια πουτάνα φίλη σου η οποία θέλεις να καθίσει στο κεντρικό καναπέ του σαλονιού και μετά να μιλήσει για 1-2 ώρες στην οικογένεια του θα σε βρίσει τουλαχιστον.
Ο ίδιος θεωρεί ””φυσιολογικό”’ να υπάρχει στο ίδιο σημείο ένα κουτί που παρέχει προνομιακό βήμα μονόπλευρης επικοινωνίας με την οικογένεια του σε άτομα που έχουν σαν μοναδικό ιδανικό το χρήμα και την εξουσία .

Συνεπώς αν οι φίλοι δεν έχουν καταλάβει ακόμη  (ή κατάλαβαν πολύ αργά) τη δύναμη διαμόρφωσης στάσεων και μόνοκαλλιέργειας της μονοκολτούρας  του” να περνάω καλά εγω”  που κατέχει η ολιγαρχία των διαπλεκομένων έναντι σε κάθε έννοια ευνομουμενου πολιτισμένου δημοκρατικού κράτους τότε μην περιμένουμε πολλά περισσότερα από τους εν λόγω ιδιώτες θεατες που έχουν σε προνομιακή θέση στο σπίτι τους γι’αυτούς και τα παιδιά τους και τους καλεσμένους τους τον δέκτη της ετερόφωτης ξετσίπωτης ολιγαρχικής ιδιωτικής προπαγάνδας.
Το έχω ξαναπεί η πάλη της περιεκτικής δημοκρατίας πρέπει να ξεκινήσει από τις ποιό τρανταχτές παθολογικές ανισοκατανομές εξουσίας και η επικοινωνιακή εξουσία παραμένει κατά την άποψη μου πρώτη στη σχετική λίστα εδώ και 24 κοντά χρόνια