Ν. Κυριακίδης απο την Αυγη...
Για όσους παρατηρούν την εξέλιξή του, είναι ένα φαινόμενο που μοιάζει με ωρολογιακή βόμβα. Ένα ακόμη “επίτευγμα” του νέου καπιταλισμού της παγκοσμιοποίησης. Η εισοδηματική ανισότητα στον ανεπτυγμένο κόσμο, αλλά και στις “αναδυόμενες” οικονομίες, επιδεινώνεται ραγδαία, οδηγείται στα άκρα.
Το ότι η ιδιωτική καθαρή περιουσία στη “μητρόπολη” του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, τη Γερμανία, έχει υπερδιπλασιαστεί την τελευταία εικοσαετία από τα 4,6 τρισ. ευρώ στα περίπου 10 τρισ. ευρώ και την ίδια στιγμή το 50% των εισοδηματικά κατώτερων τάξεων έχει στα χέρια του μόλις το 1% του πλούτου είναι πράγματι είδηση. Όχι όμως τόσο αναπάντεχη για να προκαλέσει εντύπωση και σάλο.
Μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί η ντελικάτη υποκρισία του γερμανικού υπουργείου Εργασίας, από την έρευνα του οποίου προέρχονται τα παραπάνω στοιχεία, που “προειδοποιεί” -άραγε ποιους;- πως αυτού του μεγέθους οι εισοδηματικές ανισότητες “είναι ιδιαίτερα επιζήμιες για το κοινό περί δικαίου αίσθημα”...
Αλλά δεν ήταν αυτή η έκθεση που άνοιξε το θέμα. Πριν από μερικούς μήνες ανάλογη στατιστική μελέτη του ΟΟΣΑ αποτύπωνε με μεγαλύτερη ακρίβεια και σε ευρύτερο φάσμα το πρόβλημα. Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών έχει ανοίξει τρομακτικά και είναι σήμερα το μεγαλύτερο και βαθύτερο των τελευταίων 30 χρόνων. Οι κυβερνήσεις πρέπει να δράσουν γρήγορα για να “απενεργοποιήσουν” όσο είναι καιρός την ωρολογιακή βόμβα της εισοδηματικής ανισότητας, σημείωνε η έκθεση του οργανισμού. Στις χώρες του ΟΟΣΑ το μέσο εισόδημα του πλουσιότερου 10% του πληθυσμού είναι σήμερα περίπου εννέα φορές μεγαλύτερο από εκείνο του φτωχότερου 10%.
Το εισοδηματικό χάσμα μεγάλωσε ακόμη και σε χώρες όπου η έννοια της ισοτιμίας είναι παραδοσιακά ισχυρή, όπως η Γερμανία, η Δανία και η Σουηδία. Η αναλογία φτωχών - πλουσίων είναι 10 προς 1 στην Ιταλία, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και τη Βρετανία και ακόμη υψηλότερη, στο 14 προς 1, στο Ισραήλ, την Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη Χιλή και το Μεξικό τα εισοδήματα των πλουσιότερων είναι πάνω από 25 φορές μεγαλύτερα από εκείνα των φτωχότερων...
Το εισοδηματικό χάσμα είναι ακραίο σε άλλες μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες του κόσμου όπως η Βραζιλία, όπου η αναλογία φτωχών - πλούσιων φτάνει το 50 προς 1. Οι αιτίες του φαινομένου έχουν να κάνουν με την αύξηση της μισθολογικής ανισότητας, τις ελαστικές μορφές εργασίας -που αμείβονται φθηνότερα-, τη συρρίκνωση του προνοιακού κράτους και τη μείωση των κοινωνικών επιδομάτων λόγω περικοπών.
Την τελευταία 15ετία το σύστημα κοινωνικών παροχών στις περισσότερες χώρες έχει γίνει πρακτικά αναποτελεσματικό στην προσπάθεια μείωσης των εισοδηματικής ανισότητας διαιωνίζοντας ουσιαστικά το πρόβλημα. Την ίδια ώρα η καθιέρωση χαμηλότερων φορολογικών συντελεστών για τους πλούσιους δείχνει πως η κατάσταση θα χειροτερεύσει. Μέχρι την ημέρα που η βόμβα θα εκραγεί...
Το ότι η ιδιωτική καθαρή περιουσία στη “μητρόπολη” του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, τη Γερμανία, έχει υπερδιπλασιαστεί την τελευταία εικοσαετία από τα 4,6 τρισ. ευρώ στα περίπου 10 τρισ. ευρώ και την ίδια στιγμή το 50% των εισοδηματικά κατώτερων τάξεων έχει στα χέρια του μόλις το 1% του πλούτου είναι πράγματι είδηση. Όχι όμως τόσο αναπάντεχη για να προκαλέσει εντύπωση και σάλο.
Μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί η ντελικάτη υποκρισία του γερμανικού υπουργείου Εργασίας, από την έρευνα του οποίου προέρχονται τα παραπάνω στοιχεία, που “προειδοποιεί” -άραγε ποιους;- πως αυτού του μεγέθους οι εισοδηματικές ανισότητες “είναι ιδιαίτερα επιζήμιες για το κοινό περί δικαίου αίσθημα”...
Αλλά δεν ήταν αυτή η έκθεση που άνοιξε το θέμα. Πριν από μερικούς μήνες ανάλογη στατιστική μελέτη του ΟΟΣΑ αποτύπωνε με μεγαλύτερη ακρίβεια και σε ευρύτερο φάσμα το πρόβλημα. Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών έχει ανοίξει τρομακτικά και είναι σήμερα το μεγαλύτερο και βαθύτερο των τελευταίων 30 χρόνων. Οι κυβερνήσεις πρέπει να δράσουν γρήγορα για να “απενεργοποιήσουν” όσο είναι καιρός την ωρολογιακή βόμβα της εισοδηματικής ανισότητας, σημείωνε η έκθεση του οργανισμού. Στις χώρες του ΟΟΣΑ το μέσο εισόδημα του πλουσιότερου 10% του πληθυσμού είναι σήμερα περίπου εννέα φορές μεγαλύτερο από εκείνο του φτωχότερου 10%.
Το εισοδηματικό χάσμα μεγάλωσε ακόμη και σε χώρες όπου η έννοια της ισοτιμίας είναι παραδοσιακά ισχυρή, όπως η Γερμανία, η Δανία και η Σουηδία. Η αναλογία φτωχών - πλουσίων είναι 10 προς 1 στην Ιταλία, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και τη Βρετανία και ακόμη υψηλότερη, στο 14 προς 1, στο Ισραήλ, την Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη Χιλή και το Μεξικό τα εισοδήματα των πλουσιότερων είναι πάνω από 25 φορές μεγαλύτερα από εκείνα των φτωχότερων...
Το εισοδηματικό χάσμα είναι ακραίο σε άλλες μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες του κόσμου όπως η Βραζιλία, όπου η αναλογία φτωχών - πλούσιων φτάνει το 50 προς 1. Οι αιτίες του φαινομένου έχουν να κάνουν με την αύξηση της μισθολογικής ανισότητας, τις ελαστικές μορφές εργασίας -που αμείβονται φθηνότερα-, τη συρρίκνωση του προνοιακού κράτους και τη μείωση των κοινωνικών επιδομάτων λόγω περικοπών.
Την τελευταία 15ετία το σύστημα κοινωνικών παροχών στις περισσότερες χώρες έχει γίνει πρακτικά αναποτελεσματικό στην προσπάθεια μείωσης των εισοδηματικής ανισότητας διαιωνίζοντας ουσιαστικά το πρόβλημα. Την ίδια ώρα η καθιέρωση χαμηλότερων φορολογικών συντελεστών για τους πλούσιους δείχνει πως η κατάσταση θα χειροτερεύσει. Μέχρι την ημέρα που η βόμβα θα εκραγεί...
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου