του Γιαννη Μηλιου, απο την Αυγη...
Οι συναντήσεις κλιμακίου του ΣΥΡΙΖΑ με αξιωματούχους του ΔΝΤ και αξιωματούχους της κυβέρνησης των ΗΠΑ εντάσσονται στην προετοιμασία της διαπραγμάτευσης που θα κάνει η επερχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς με τους δανειστές. Ο ΣΥΡΙΖΑ συναντά το ΔΝΤ για να αποσαφηνίσει τις θέσεις του, να τις παρουσιάσει όπως είναι, χωρίς τις παραμορφώσεις που προκαλούνται από την πρωτόγνωρη και επίμονη προπαγάνδα της κυβέρνησης και μεγάλης μερίδας των ΜΜΕ.
Αν η χώρα δεν βρισκόταν σε αυτήν την κατάσταση, ο τρόπος που παρουσιάζει τις συναντήσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε Γερμανία και ΗΠΑ μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, αλλά και η κριτική που ασκείται από την κυβέρνηση, θα προκαλούσαν θυμηδία. Κυβέρνηση και διαπλεκόμενα ΜΜΕ ενημερώνουν τον ελληνικό λαό ότι «ο Τσίπρας» δεν συμφώνησε με το ΔΝΤ, όπως δεν είχε συμφωνήσει και με τον κ. Σόιμπλε. Τι περίμεναν δηλαδή; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν κι αυτούς, δεσμευμένος και αδύναμος να διατυπώσει θέσεις υπέρ της χώρας και του κόσμου της εργασίας; Περίμεναν ότι θα αγωνίζεται τρία χρόνια ενάντια στο μνημόνιο και μόλις καθΊσει στο τραπέζι θα αρχίσει να λέει ναι στους δανειστές και όχι στο λαό, όπως έκανε ο κ. Σαμαράς; Αν δεν πρόκειται περί ανόητης προπαγάνδας, πρόκειται για κρίση εξ ιδίων.
Οι συναντήσεις μας ήταν ειλικρινείς και όλα τα ζητήματα τέθηκαν ανοικτά, έτσι συμβαίνει όταν δεν κάνεις στροφές που σε απονομιμοποιούν πολιτικά. Ο Αλέξης Τσίπρας τους είπε ακριβώς ό,τι λέει και στην Ελλάδα: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βαθιά παράδοση στον αγώνα του λαού για δημοκρατία και δικαιοσύνη. Η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο θετικός καταλύτης, ώστε η οργή του λαού απέναντι στις συνταγές της τρόικας εξωτερικού και εσωτερικού να μετουσιώνεται σε πολιτική πρόταση για διέξοδο, την ώρα που η κυβέρνηση και το σύστημα της διαπλοκής ευνοούν πρακτικές τύπου Χρυσής Αυγής, που θέτουν τη δημοκρατία σε κίνδυνο.
Επισήμανε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει πως η μόνη λύση είναι το σταμάτημα της λιτότητας και πως το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Συνεπώς πρέπει να υπάρξει συμφωνία για αναδιάρθρωση του χρέους, όπως και όλων των ευρωπαϊκών χωρών που έχουν πρόβλημα, μια συμφωνία με γνώμονα την ευημερία των ανθρώπων και όχι των αριθμών.
Επισημάναμε με ένταση στους συνομιλητές μας ότι το πρόβλημα για το ευρώ είναι η δομή της νομισματικής ένωσης, ότι το πρόβλημα είναι πως η Ευρώπη δεν έχει δανειστή ύστατης καταφυγής, ότι δεν εκδίδει ευρωομόλογα, ότι, αντί να είναι μια ένωση αλληλεγγύης, είναι μια ένωση «εσωτερικού ανταγωνισμού». Τους επισημάναμε ότι η έξοδος από την ελληνική κρίση προϋποθέτει δομικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και στην οικονομία, ώστε να μετατραπεί η Ελλάδα επιτέλους σε πραγματικά δημοκρατική χώρα, σε μια χώρα όπου δεν θα λαμβάνονται αποφάσεις με βάση τα συμφέροντα μιας μικρής ολιγαρχίας, αλλά της πλειοψηφίας των ανθρώπων της.
Οι διαφωνίες μας με το ΔΝΤ είναι γνωστές στον λαό από την αρχή αυτής της ζοφερής περιπέτειας στην οποία μας έσυρε το πολιτικό σύστημα ΠΑΣΟΚ -Ν.Δ., με στόχο την υποτίμηση της ζωής του λαού προς όφελος μιας μικρής μειοψηφίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες που δίνει η συγκυρία να διαπραγματευτούμε.
Τα στελέχη του ΔΝΤ μας είπαν ότι επέμειναν πολύ στην ανάγκη για «κούρεμα» και του θεσμικού χρέους (OSI). Η κυβέρνηση πρέπει να μας απαντήσει επιτέλους: Πώς αξιοποίησε αυτή τη θέση; Γιατί δεν έκανε τίποτα προς αυτήν την κατεύθυνση; Μας είπαν ότι επέμειναν στην ανάγκη να πληρώσουν φόρους οι πλούσιοι, που έως τώρα χαίρουν μιας ιδιότυπης ασυλίας. Για το θέμα αυτό δεν χρειάζεται να μας πει τίποτα η κυβέρνηση, ξέρουμε πολύ καλά και υποσχόμαστε την απονομή δικαιοσύνης όταν θα είμαστε κυβέρνηση. Μας ενημέρωσαν ότι δεν έθεσαν ποτέ ζήτημα για περικοπή 13ου και 14ου μισθού! Γιατί η κυβέρνηση χρησιμοποίησε απέναντι στον λαό αυτή την απειλή; Με ποιους είναι επιτέλους αυτή η ελληνική κυβέρνηση;
Πέρα από το ΔΝΤ, συναντηθήκαμε επίσης με κυβερνητικούς αξιωματούχους. Από το κλίμα των συζητήσεων προκύπτει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανησυχεί ιδιαίτερα για την εξαγωγή της ύφεσης από την Ευρώπη στις ΗΠΑ και παγκοσμίως, λόγω ακριβώς της ευρωπαϊκής ύφεσης που προκαλεί η εμμονική νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ε.Ε.
Η «άλλη πλευρά του τραπεζιού» μάς έθεσε βασικά δύο επιχειρήματα. Το πρώτο είναι ότι έχουν δοθεί ήδη πολλά χρήματα στην Ελλάδα. Απαντήσαμε ότι «συμφωνούμε»! Ότι κι εμείς υποστηρίζουμε ότι δεν είναι δυνατόν να πηγαίνουν τα χρήματα των φορολογουμένων σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο, μόνο και μόνο για να διασωθεί ένα παρωχημένο, κοινωνικά χρεωκοπημένο οικονομικό μοντέλο. Το δεύτερο είναι ότι θα ήταν καλύτερα για την Ελλάδα αν είχε μια ενιαία στάση απέναντι στους δανειστές της.
Υπενθυμίσαμε το προφανές. Ότι ο κ. Σαμαράς για ενάμιση χρόνο ήταν λαύρος ενάντια στις λανθασμένες πολιτικές των Μνημονίων. Πράγματι, αν είχε διατηρήσει τη θέση του και δεν έκανε στροφή 180 μοιρών για να προασπίσει τα συμφέροντα της μικρής μειοψηφίας που νέμεται τον πλούτο στην Ελλάδα, θα υπήρχε η πιθανότητα σήμερα η Ελλάδα να έχει μια ενιαία στρατηγική ενάντια στην ανθρωπιστική κρίση, ενάντια στην κοινωνική καταστροφή. Σήμερα όμως είναι αδύνατον.
Ο κ. Σαμαράς έχει απέναντι του τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας κι αυτό πλέον είναι φανερό και εκτός Ελλάδας.
Αν η χώρα δεν βρισκόταν σε αυτήν την κατάσταση, ο τρόπος που παρουσιάζει τις συναντήσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε Γερμανία και ΗΠΑ μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, αλλά και η κριτική που ασκείται από την κυβέρνηση, θα προκαλούσαν θυμηδία. Κυβέρνηση και διαπλεκόμενα ΜΜΕ ενημερώνουν τον ελληνικό λαό ότι «ο Τσίπρας» δεν συμφώνησε με το ΔΝΤ, όπως δεν είχε συμφωνήσει και με τον κ. Σόιμπλε. Τι περίμεναν δηλαδή; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν κι αυτούς, δεσμευμένος και αδύναμος να διατυπώσει θέσεις υπέρ της χώρας και του κόσμου της εργασίας; Περίμεναν ότι θα αγωνίζεται τρία χρόνια ενάντια στο μνημόνιο και μόλις καθΊσει στο τραπέζι θα αρχίσει να λέει ναι στους δανειστές και όχι στο λαό, όπως έκανε ο κ. Σαμαράς; Αν δεν πρόκειται περί ανόητης προπαγάνδας, πρόκειται για κρίση εξ ιδίων.
Οι συναντήσεις μας ήταν ειλικρινείς και όλα τα ζητήματα τέθηκαν ανοικτά, έτσι συμβαίνει όταν δεν κάνεις στροφές που σε απονομιμοποιούν πολιτικά. Ο Αλέξης Τσίπρας τους είπε ακριβώς ό,τι λέει και στην Ελλάδα: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βαθιά παράδοση στον αγώνα του λαού για δημοκρατία και δικαιοσύνη. Η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο θετικός καταλύτης, ώστε η οργή του λαού απέναντι στις συνταγές της τρόικας εξωτερικού και εσωτερικού να μετουσιώνεται σε πολιτική πρόταση για διέξοδο, την ώρα που η κυβέρνηση και το σύστημα της διαπλοκής ευνοούν πρακτικές τύπου Χρυσής Αυγής, που θέτουν τη δημοκρατία σε κίνδυνο.
Επισήμανε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει πως η μόνη λύση είναι το σταμάτημα της λιτότητας και πως το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Συνεπώς πρέπει να υπάρξει συμφωνία για αναδιάρθρωση του χρέους, όπως και όλων των ευρωπαϊκών χωρών που έχουν πρόβλημα, μια συμφωνία με γνώμονα την ευημερία των ανθρώπων και όχι των αριθμών.
Επισημάναμε με ένταση στους συνομιλητές μας ότι το πρόβλημα για το ευρώ είναι η δομή της νομισματικής ένωσης, ότι το πρόβλημα είναι πως η Ευρώπη δεν έχει δανειστή ύστατης καταφυγής, ότι δεν εκδίδει ευρωομόλογα, ότι, αντί να είναι μια ένωση αλληλεγγύης, είναι μια ένωση «εσωτερικού ανταγωνισμού». Τους επισημάναμε ότι η έξοδος από την ελληνική κρίση προϋποθέτει δομικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και στην οικονομία, ώστε να μετατραπεί η Ελλάδα επιτέλους σε πραγματικά δημοκρατική χώρα, σε μια χώρα όπου δεν θα λαμβάνονται αποφάσεις με βάση τα συμφέροντα μιας μικρής ολιγαρχίας, αλλά της πλειοψηφίας των ανθρώπων της.
Οι διαφωνίες μας με το ΔΝΤ είναι γνωστές στον λαό από την αρχή αυτής της ζοφερής περιπέτειας στην οποία μας έσυρε το πολιτικό σύστημα ΠΑΣΟΚ -Ν.Δ., με στόχο την υποτίμηση της ζωής του λαού προς όφελος μιας μικρής μειοψηφίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες που δίνει η συγκυρία να διαπραγματευτούμε.
Τα στελέχη του ΔΝΤ μας είπαν ότι επέμειναν πολύ στην ανάγκη για «κούρεμα» και του θεσμικού χρέους (OSI). Η κυβέρνηση πρέπει να μας απαντήσει επιτέλους: Πώς αξιοποίησε αυτή τη θέση; Γιατί δεν έκανε τίποτα προς αυτήν την κατεύθυνση; Μας είπαν ότι επέμειναν στην ανάγκη να πληρώσουν φόρους οι πλούσιοι, που έως τώρα χαίρουν μιας ιδιότυπης ασυλίας. Για το θέμα αυτό δεν χρειάζεται να μας πει τίποτα η κυβέρνηση, ξέρουμε πολύ καλά και υποσχόμαστε την απονομή δικαιοσύνης όταν θα είμαστε κυβέρνηση. Μας ενημέρωσαν ότι δεν έθεσαν ποτέ ζήτημα για περικοπή 13ου και 14ου μισθού! Γιατί η κυβέρνηση χρησιμοποίησε απέναντι στον λαό αυτή την απειλή; Με ποιους είναι επιτέλους αυτή η ελληνική κυβέρνηση;
Πέρα από το ΔΝΤ, συναντηθήκαμε επίσης με κυβερνητικούς αξιωματούχους. Από το κλίμα των συζητήσεων προκύπτει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανησυχεί ιδιαίτερα για την εξαγωγή της ύφεσης από την Ευρώπη στις ΗΠΑ και παγκοσμίως, λόγω ακριβώς της ευρωπαϊκής ύφεσης που προκαλεί η εμμονική νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ε.Ε.
Η «άλλη πλευρά του τραπεζιού» μάς έθεσε βασικά δύο επιχειρήματα. Το πρώτο είναι ότι έχουν δοθεί ήδη πολλά χρήματα στην Ελλάδα. Απαντήσαμε ότι «συμφωνούμε»! Ότι κι εμείς υποστηρίζουμε ότι δεν είναι δυνατόν να πηγαίνουν τα χρήματα των φορολογουμένων σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο, μόνο και μόνο για να διασωθεί ένα παρωχημένο, κοινωνικά χρεωκοπημένο οικονομικό μοντέλο. Το δεύτερο είναι ότι θα ήταν καλύτερα για την Ελλάδα αν είχε μια ενιαία στάση απέναντι στους δανειστές της.
Υπενθυμίσαμε το προφανές. Ότι ο κ. Σαμαράς για ενάμιση χρόνο ήταν λαύρος ενάντια στις λανθασμένες πολιτικές των Μνημονίων. Πράγματι, αν είχε διατηρήσει τη θέση του και δεν έκανε στροφή 180 μοιρών για να προασπίσει τα συμφέροντα της μικρής μειοψηφίας που νέμεται τον πλούτο στην Ελλάδα, θα υπήρχε η πιθανότητα σήμερα η Ελλάδα να έχει μια ενιαία στρατηγική ενάντια στην ανθρωπιστική κρίση, ενάντια στην κοινωνική καταστροφή. Σήμερα όμως είναι αδύνατον.
Ο κ. Σαμαράς έχει απέναντι του τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας κι αυτό πλέον είναι φανερό και εκτός Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου